ฉันถอนหายใจออกมาในตอนที่เห็นพวกเหล่าคนดูเล่นสติกเกอร์
“นั่นเป็นสิ่งที่พวกนายทำตอนที่ได้ของเล่นใหม่สิน้าา มันเตรียมมาลงยากมากเลยนะ ถึงพี่อาเนะจะให้เงินมา และแนะนำให้ฉันลองหานักวาดดู และฉันก็โดนหลอกล่อให้ฉันเงินตัวเองด้วยจนได้ และมันก็สำเร็จนั่นแหละน้า”
>ขอโทษด้วยครับ แต่มันเป็นความผิดอาเนโกะ
>อาเนโกะเบื้องหลังนี่ทำงานหนักจริงๆ www
>ว่าแต่ทำไมถึงต้องขอเงินจากอาเนโกะด้วยล่ะ
เพราะว่าส่วนใหญ่ที่่ได้มันก็มาจากพี่อาเนะแหละน้า
เพราะฉันไม่มีที้งเงิน และคอนเน็คชั่น บางทีฉันก็อยากที่จะยอมแพ้ แต่พี่เขาก็ยังมาช่วยฉัน เธอเป็นคนที่ช่วยฉันเยอะที่สุดเลยล่ะในตอนที่เดบิวต์
“เพราะพี่อาเนะช่วยฉันมาเยอะยังไงล่าา ฉันเลยมีโอกาศมีเงินใช้จ่ายในการซื้อเมมเบอร์ชิพของไอดอลที่ชอบได้ ทั้งหมดเป็นเพราะเธอเลยล่ะ”
>แล้วทำไมถึงชอบล้ออาเนะจังอ่ะ ?
>ยังดูวีทูบเบอร์อยู่สินะ !
>อิโรฮะจังถูกตามใจโดยอาเนะมากเกินไปแหงเลย wwww
“ฉันไม่ได้ถูกตามใจจนเกินตัวซักหน่อย ก็แค่อยากจะให้อะไรพี่อาเนะคืนไปบ้างในตอนที่ฉันได้เงินจากการทำวีทูบเบอร์มา แล้วก็ห้ามบอกพี่อาเนะด้วยนะ อย่ารังแกฉันเชียว!”
>จ้าๆ
>จ้าๆ สู้ๆนะ
>พี่สาวที่ดี !
“แล้วก็นะ ฉันขอพูดไว้หน่อยก็แล้วกัน ถึงมันจะไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะปฎิเสธมันได้ก็จริง แต่มันหายากมากเลยนะที่จะหาด้านที่พวกเหล่าวีทูบเบอร์ซ่อนเอาไว้ เพราะงั้นอย่าลืมสมัครสมาชิกและดูสตรีมเฉพาะของสมาชิกด้วยนะ ถึงจะแค่ครั้งเดียว ฮ่าๆ”
>[ยินดีต้อนรับสู้การเป็นสมาชิก!]
>[ยินดีต้อนรับสู้การเป็นสมาชิก!]
>[ยินดีต้อนรับสู้การเป็นสมาชิก!]
“แล้วทำไมถึงยังจะสมัครกันเล่า ! ฉันบอกแล้วนะว่าเมมเบอร์ของฉันมันไม่มีสตรีมให้เป็นพิเศษอ่ะ เพราะงั้นก็อย่าสมัครกันเซ้ !”
>ก็แค่อยากเปย์ตังให้เด็กน้อยซึนเดเระ
>ไอดอลของผมนี่หน่า เพราะงั้นก็ช่วยไม่ได้
>ถ้าอยากจะขอบคุณ งั้นก็ ร้องเพลงซะ!
“เน่ ไอคนที่บอกให้ร้องเพลงอ่ะ ฉันจำชื่อนายได้นะ คนที่ขอให้ฉันร้องเพลงในทุกไลฟ์อ่ะ !”
>ร้องเพลง !
>ร้อง!
>สตรีมร้องเพลง !
“ชิ ! แม่ม งั้นโอเค ดนตรี? ไม่สิ โอเค เจอละ แค่เพลงเดียวนะ เพลงเดียวจริงๆนะ! ไฟล์เสียงอยู่ตรง…”
คงจะคิดว่าฉันจะพูดว่า ไม่มี ดนตรีไว้ใช่ไหมล่ะ แต่ขอโทษด้วยนะ เพราะพี่อาเนะแม่งให้ฉันมาแล้วไงล่ะ!
ตอนแรกฉันปฎิเสธว่าจะไม่ทำสตรีมร้องเพลง แต่เธอก็ยังบังคับและเอาดนตรีมาให้ฉันอยู่ดี
แม่มเอ๊ยยยยย
“แต่ครั้งนี้ ฉันจะไม่แปลไปร้องเพลงนะ เข้าจัย? เพลงญี่ปุ่นธรรมดาๆเนี่ยแหละ เอาล่ะ..”
เสียงเพลงได้เริ่มขึ้น
ฉันหายใจเข้าลึกๆ จัดท่าของตัวเองให้ถูกต้อง และ อินโทรเพลงได้จบลง
ฉันหายใจเข้าอีกครั้ง และ ส่งเสียงออกไปสู่ไมโครโฟน—
* * * *
“เอาล่ะ ไหนขอดูหน่อย”
>เจ็บท้อง! wwwww
>ขอบคุณที่อ่านหนังสือให้ฟังครับ
>มันเป็นเพลงช้าใช่ไหม?
“ไม่นะ หรือว่าฉันจะเป็นคนหูเพี้ยนกัน..!”
ครั้งล่าสุดฉันได้ร้องเพลงภาษาอังกฤษไป และจบลงด้วยการที่ตอนร้องฉันอ่านมันออกมาเสียงดัง คงจะเพราะสกิวในการแปลของฉัน
เพราะงั้นครั้งนี้ ฉันเลยเลือกเพลงภาษาญี่ปุ่นมาเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดแบบครั้งที่แล้ว
แล้วนี่มันอะไรกันเนี่ย ทำไมมันต้องรู้สึกหงุดหงิดตอนที่ตัวเองร้องเพลงด้วย
หรือว่าเพราะตัวของฉันมันได้แปลภาษาญี่ปุ่น เป็น ภาษาญี่ปุ่น หรือมันจะแปลจากญี่ปุ่นเป็นภาษาอื่น
ไม่สิ มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องคิดตอนนี้
ฉันต้องเคลียร์เรื่องเข้าใจผิดตอนนี้ก่อน!
“ไม่ๆ พวกนายเชื่อฉันสิ ฉันร้องเพลงได้ดีกว่านี้อีกนะ มันไม่มีทางที่ฉันจะร้องเพลงของไอดอลของฉันได้แย่ขนาดนี้หรอก!”
>อืม
>ไม่เก่งซักเรื่องก็ไม่เป็นไรนะอิโรฮะจัง www
>สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการยอมรับนะจ๊ะ
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันก็โดนแอดเข้าไปในหมู่พวกคนหูเพี้ยนเฉยเลย
ไม่เต็มใจเลยซักนิดค่ะ!
แถมมากกว่านั้น พี่อาเนะยังไม่ถามฉันอีกว่า “อยากให้แนะนำคุณครูฝึกการออกเสียงไหมที่รู้จักไหม?”
ฉันทำได้แค่พยักหน้าอย่างเงียบๆ
แม่งเอ้ย!
＊ ＊ ＊
และแล้วเวลาก็ได้ผ่านไป วันหยุดยาวฤดูร้อนก็ใกล้จะจบลง
กำหนดการของพวกวีทูบเบอร์เองก็กระชั้นชิดเข้ามาเรื่อยๆ
และในที่สุดงานที่ใหญ่ที่สุดของฤดูร้อนก็ได้มาถึง
ไม่ขอพูดถึงงานคอมมิเกะนะ โอเค!?
จากการตรวจสอบจากเวลาว่างในช่วงวันหยุด
ในที่สุดงาน “การนำเสนอของเหล่าวีทูบเบอร์ช่วงฤดูร้อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!!” ก็มาถึง
