อสูรเฒ่าหลายคนนี้ต่างหัวใจระส่ำระส่าย ไม่รู้ว่ายอดฝีมือระดับเขตแดนคนนี้ยังคงอยู่ในโรงเรียนทหาร เตรียมตัวสร้างสถานการณ์ทำลายล้างครั้งต่อไปอีกหรือเปล่า และสิ่งที่ทำให้พวกเขางุนงงยิ่งกว่าคือ ทำไมอีกฝ่ายถึงมาทำเรื่องแบบนี้ในโรงเรียนทหารด้วย? อีกอย่างความสามารถในการป้องกันของโรงเรียนทหารมั่นใจว่าปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์อย่างที่พวกเขาคิดไว้แบบนั้นจริงๆ เหรอ? ถ้าหากเป็นอย่างนั้น แล้วยอดฝีมือระดับเขตแดนคนนี้มาจากที่ไหนกันล่ะ?
หลายคนคิดหาสาเหตุไม่ออก หนึ่งในนั้นก็พูดว่า “พวกเรากลับไปหาผู้อำนวยการแล้วปรึกษากัน!”
ข้อเสนอแนะนี้ได้รับการเห็นชอบจากทุกคน เมื่อเทียบกับพวกเขาที่ไม่ค่อยรู้สถานการณ์ของโรงเรียนทหารแล้ว ผู้อำนวยการของโรงเรียนทหารย่อมไม่เหมือนกัน บางทีเขาอาจจะให้คำตอบแก่พวกเขาได้ พวกเขาหลายคนก็จากไปอย่างเงียบเชียบเช่นนี้เอง ไม่มีใครในสถานที่เกิดเหตุรู้ว่ามีผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดมาทำการตรวจสอบที่นี่แล้ว
……
ระบบช่วยเหลือฉุกเฉินของโรงเรียนทหารสมบูรณ์แบบครบถ้วนมาก อาคารถล่มลงไม่ถึงห้านาที เจ้าหน้าที่ช่วยเหลือกลุ่มแรกก็มาถึงสถานที่เกิดเหตุแล้ว พวกเขาเริ่มช่วยเหลือเหล่านักเรียนที่ถูกซากอาคารทับไว้…
เวลานี้หลิงหลานที่ออกห่างจากสถานที่เกิดเหตุแล้วกำลังพาลั่วล่างนั่งอยู่ในโฮเวอร์คาร์คันหนึ่งแล่นไปยังสถานที่ที่เสี่ยวซื่อกำหนดไว้อย่างรวดเร็ว เมื่ออสูรเฒ่าเหล่านั้นปรากฏตัวขึ้นมา หลิงหลานก็นั่งโฮเวอร์คาร์จากไปพอดี หากช้าไปหนึ่งวินาที เธอก็อาจจะถูกอสูรเฒ่าพวกนั้นจับได้แล้ว ต่อให้หลิงหลานสงบนิ่งเยือกเย็นมาตลอด ตอนนี้แผ่นหลังของเธอก็อดหลั่งเหงื่อเย็นๆ ออกมาไม่ได้
ไม่นึกเลยว่าโรงเรียนทหารที่ดูหละหลวมจะมียอดฝีมือนั่งรักษาการณ์มากมายขนาดนี้ โชคดีที่เธอหนีเร็ว ส่วนเสี่ยวซื่อก็ประสานความร่วมมือได้อย่างยอดเยี่ยม หากผิดพลาดไปจุดเดียว เธอก็เป็นหมูในอวยแล้ว
แน่นอนว่าหลิงหลานป้องกันเรื่องนี้ไว้ตั้งแต่แรกแล้ว เธอรู้ดีว่าในโรงเรียนทหารย่อมต้องมีผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดรักษาการณ์อยู่ ขนาดสถาบันศูนย์กลางลูกเสือก็มียอดฝีมือระดับเขตแดนหลายคนรักษาการณ์อยู่เหมือนกัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงโรงเรียนทหารชายที่หนึ่งเลย ดังนั้นหลิงหลานเลยเตรียมการไว้ล่วงหน้าและเลือกหลบหนีออกจากสถานที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็วในตอนที่ระเบิดครั้งแรก ความจริงก็พิสูจน์ว่าการตัดสินใจของเธอคือสิ่งที่ถูกต้อง
เสี่ยวซื่อที่หลบหนีจากการจับกุมได้ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกยกใหญ่เช่นเดียวกัน เขาตบหน้าอกเล็กๆ ของตัวเองด้วยความนึกกลัวพลางกล่าวว่า “เชี่ย ลูกพี่ ตื่นเต้นมากเกินไปแล้ว! ไม่นึกเลยว่าพวกเราจะหลบหนีภายใต้จมูกของยอดฝีมือระดับเขตแดนได้สำเร็จจริงๆ”
“ต้องขอบใจนายนะ เสี่ยวซื่อ ที่ให้เส้นทางเหมาะกับการหลบหนีมากที่สุด แถมยังส่งโฮเวอร์คาร์มาได้ทันเวลาอีกด้วย” หลิงหลานอดตบโฮเวอร์คาร์ที่พวกเขาโดยสารอยู่เบาๆ ไม่ได้ ชื่นชมความสามารถในการคำนวณอันยอดเยี่ยมของเสี่ยวซื่อ
ถ้าหากไม่มีการประสานความร่วมมืออันไร้ช่องโหว่ของเสี่ยวซื่อ ไม่มีโฮเวอร์คาร์คันนี้ทำการคุ้มกัน อาศัยแค่ตัวเธอวิ่งหนีสุดกำลังก็หนีขอบเขตการตรวจสอบอันแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามไม่พ้น เนื่องจากเธอต้องทิ้งคลื่นพลังงานของตัวในเส้นทางที่ผ่านไปแน่นอน และพลังงานเหล่านี้ก็คือหลักฐานที่เปิดโปงเธอ
เสี่ยวซื่อที่ถูกหลิงหลานชมก็กุมศีรษะบิดก้นด้วยความยินดี ไม่ง่ายเลยกว่าจะใจเย็นลงได้ จากนั้นเขานึกถึงพวกเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนที่โดนลูกพี่ของเขาตีจนสลบก็อดเอ่ยถามด้วยความกังวลไม่ได้ “ลูกพี่ คนที่ถูกเธอตีจนสลบพวกนั้นจะไม่เกิดปัญหาขึ้นใช่ไหม?” ไม่ใช่ว่าเสี่ยวซื่อมีเมตตา ในฐานะสิ่งมีชีวิตทางปัญญา เขาไม่มีมีความรู้สึกต่อความเป็นความตายของอีกฝ่าย เสี่ยวซื่อแค่กลัวว่าถ้าเกิดเรื่องขึ้นมาจริงๆ ลูกพี่ของเขาจะแบกรับความผิดไว้ในใจ
“ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้ทำลายตำแหน่งค้ำยันพวกนั้น ต่อให้อาคารถล่มลงมาแล้ว ห้องพวกนั้นก็ไม่เป็นอะไร” หลิงหลานตอบด้วยความใจเย็น ต่อให้เธอทำลายอาคารทั้งหลังเพื่อแก้แค้นเทียนจี แต่เธอก็ไม่ทำให้พวกคนที่ไม่เกี่ยวข้องเสียชีวิตลงเพราะเหตุนี้ เธอเป็นคนที่แยกแยะบุญคุณความแค้นอย่างชัดเจน
“ลูกพี่ เธอร้ายกาจจริงๆ ไม่นึกเลยว่าจะคิดได้รอบคอบขนาดนี้” เสี่ยวซื่อทำท่าเป็นข้ารับใช้ประจบประแจงโดยไม่ลังเล ทำให้หลิงหลานอารมณ์ดีสุดขีด ควรพูดว่าพอหลิงหลานทำลายศูนย์บัญชาการเทียนจีสำเร็จแล้ว อารมณ์ของเธอก็เปลี่ยนเป็นดีเยี่ยมอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
……
ขณะเดียวกันพวกผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดที่รักษาการณ์ในโรงเรียนทหารได้พูดคุยกับผู้อำนวยการมาแล้วรอบหนึ่ง ทว่ายังคงไม่ได้รับคำตอบที่พวกเขาต้องการ ไม่นานก็มีข่าวหนึ่งส่งมา อ้างอิงจากข่าวที่ได้รับจากปากของสมาชิกหน่วยเฝ้าระวังตรวจสอบของกลุ่มหุ่นรบเทียนจีที่ถูกช่วยเหลือออกมาบอกว่า ก่อนหน้าอาคารจะถล่ม ศูนย์บัญชาการเทียนจีของพวกเขาถูกจู่โจมโดยแฮคเกอร์ระดับราชันที่น่าสงสัยคนหนึ่ง
จากนั้นคนที่ถูกช่วยเหลือออกมามีมากขึ้นเรื่อยๆ และพบสมาชิกกลุ่มจำนวนหนึ่งที่ถูกทับอยู่ใต้ซากอาคารโดนทำลายสมองกลายเป็นคนปัญญาอ่อน หนึ่งในนั้นคือสมาชิกกลุ่มจากภาควิชาแฮคเกอร์ที่บาดเจ็บสาหัส กลายเป็นผักไปทันที เขาถูกศูนย์วิจัยแพทย์วินิจฉัยว่าไม่สามารถฟื้นคืนสติได้ตลอดกาล
การปรากฏตัวของคนเหล่านี้ทำให้พวกเขาคาดเดาว่ายังมีผีซวีที่น่ากลัวลงมือพร้อมกันในเหตุการณ์นี้ด้วยใช่ไหม? คนที่มีความสามารถโดดเด่นในขอบเขตของตัวเองปรากฏตัวขึ้นในโรงเรียนทหารด้วยกันสามคน ความเป็นไปได้นี้ทำให้คนเหล่านี้อดหวาดผวาขึ้นมาไม่ได้
คนเหล่านี้มาจากขุมกำลังไหนกันแน่? อาศัยความสามารถของพวกเขาที่สามารถจัดการออปติคัลคอมพิวเตอร์หลักของโรงเรียนทหารได้ แต่ทำไมถึงลงมือกับกลุ่มอำนาจเล็กๆ ในโรงเรียนทหารกันเล่า?
พวกคนระดับสูงภายในโรงเรียนทหารทยอยกันออกความเห็นทฤษฎีสมคบคิดต่างๆ นานาอยู่พักหนึ่ง ถึงขนาดที่มีหลายคนสงสัยในตัวโรงเรียนทหารอื่น พวกเขาเดาว่าอีกฝ่ายทำเพื่อโจมตีใส่ผลคะแนนการประเมินครั้งใหญ่ของโรงเรียนทหารพวกเขาในครั้งนี้ ถึงได้คิดสร้างความวุ่นวายออกมาอย่างสุดความสามารถ พยายามทำให้พวกนักเรียนเกิดความหวาดหวั่นพรั่นพรึง ไม่อาจตั้งสมาธิเตรียมตัวสอบได้ก็เลยส่งผลกระทบต่อผลคะแนนประเมินในตอนสุดท้าย ทำให้โรงเรียนทหารชายที่หนึ่งสูญเสียตำแหน่งผู้นำที่รักษามาตลอด…
การคาดเดาเช่นนี้ได้รับการเห็นชอบในระดับหนึ่งจากคนของระดับสูงมากมาย และก็ทำให้พวกเขาเบี่ยงเบนทิศทางการตรวจสอบออกไปไกลอย่างลิบลับ ช่วยเหลือหลิงหลานในทางอ้อม
แน่นอนว่าพวกระดับสูงของโรงเรียนทหารยังคาดเดาความเป็นไปได้ต่างๆ นานาอื่นอีก ทว่าไม่มีใครไปคิดถึงทางด้านนักเรียนเลย
ความจริงแล้ว การที่ไม่มีใครเสนอความเป็นไปได้นี้ออกมาจริงๆ เนื่องจากใครพูดความเป็นไปได้ข้อนี้ออกมาก็จะถูกคนอื่นๆ หัวเราะจนฟันหัก ขอร้องล่ะ คุณคิดว่ายอดฝีมือระดับเขตแดนคืออะไร? แฮคเกอร์ระดับราชันคืออะไร? นักเรียนทหารจะกลายเป็นตัวตนที่น่ากลัวแบบนั้นได้ยังไง? ถ้าหากเขากลายเป็นแบบนั้นได้จริงๆ เขายังต้องมาเรียนที่โรงเรียนทหารอีกเหรอ? เขาคงถูกทางกองพลใหญ่ๆ คว้าตัวไปแล้ว…
ส่วนผีซวี? พวกเขายิ่งไม่กล้าจินตนาการเลย ควรรู้เอาไว้ว่าผู้มีความสามารถน่ากลัวเช่นนี้กลายเป็นอาวุธลับของกองทัพสหพันธรัฐตั้งแต่เกิดแล้ว เขาจะแทรกซึมอยู่ในหมู่นักเรียนทหารได้ยังไงกัน?
จำเป็นต้องพูดว่าพวกคนระดับสูงของโรงเรียนทหารเชื่อมั่นอยู่บ้างว่าเรื่องราวต้องเป็นแบบนี้ บางครั้งความจริงก็มักจะเป็นสิ่งที่ดูเหลวไหลเป็นไปไม่ได้มากๆ….
พวกคนระดับสูงของโรงเรียนทหารเก็บเรื่องนี้ไว้ทันทีเพื่อทำให้เรื่องอาคารถล่มในครั้งนี้สงบลง และเพื่อทำให้นักเรียนไม่ตื่นตระหนกหวาดกลัวและเตรียมตัวสอบด้วยความวางใจ พวกเขาทำการอธิบายต่อบรรดาสมาชิกของกลุ่มหุ่นรบเทียนจีที่รายงานว่ามีแฮคเกอร์ระดับราชันบุกโจมตี บอกว่าตรวจสอบแล้วเป็นเพราะว่าออปติคัลคอมพิวเตอร์หลักของโรงเรียนทหารเกิดการขัดข้องชั่วคราว ดังนั้นถึงได้เกิดข้อผิดพลาดชุดนี้ขึ้นมา
ส่วนเรื่องอาคารเทียนจีถล่มลงมาก็ใช้ข้ออ้างว่ามันชำรุดทรุดโทรมแล้ว ถึงแม้ว่าอาคารหลังนี้สร้างขึ้นมาได้ร้อยปีแล้ว แต่ควรรู้เอาไว้ว่า อาคารที่ได้มาตรฐานในตอนนี้มีมาตรฐานอยู่ได้ถึง 500 ปีเป็นอย่างน้อย ข้ออ้างแบบนี้บ่งบอกอย่างชัดเจนว่า อาคารหลังนี้ถูกสร้างขึ้นมาอย่างลวกๆ เหรอ?
ไม่ว่านักเรียนจะเชื่อหรือไม่ จะค่อนแคะหรือไม่ แต่ถึงยังไงโรงเรียนทหารก็ให้คำตอบแบบนี้ออกมา เหตุการณ์อาคารเทียนจีถล่มลงมาก็สงบลงเช่นนี้เอง
แต่ชื่อเสียงและอำนาจของกลุ่มหุ่นรบเทียนจีก็ตกต่ำลงอย่างมหาศาลเพราะเหตุการณ์ในครั้งนี้เช่นกัน ไม่อาจฟื้นคืนกลับมาเป็นเวลานานมาก ขณะเดียวกันกลุ่มหุ่นรบอู๋จี๋ที่อยู่อันดับสามรวมถึงกลุ่มหุ่นรบศูนย์กลางโดฮาที่อยู่อันดับสี่ก็ฉวยโอกาสยามที่คนอื่นโชคร้าย ยื่นการต่อสู้เดิมพันของกลุ่มหุ่นรบกับทางกลุ่มหุ่นรบเทียนจี ช่วงชิงอันดับมา…กลุ่มหุ่นรบเทียนจีที่ขาดแคลนทหารขุนพลอำนาจตกต่ำลงจึงกล้ำกลืนความแค้นพ่ายแพ้ในการต่อสู้ทั้งสองรอบ ร่วงลงจากกลุ่มอำนาจอันดับสองมาเป็นกลุ่มอำนาจอันดับสี่ทันที กลายเป็นหนึ่งในเรื่องขำขันของโรงเรียนทหารอยู่พักหนึ่ง
ส่วนหัวหน้ากลุ่มหุ่นรบเทียนจีก็ได้แต่กล้ำกลืนความอัปยศครั้งนี้ไว้ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้…น่าเศร้าที่เขาไม่รู้เลยว่า ตัวการที่ทำให้เทียนจีตกต่ำลงเช่นนี้คือหลิงหลานจากกลุ่มนักเรียนใหม่ ถ้าหากเขารู้ละก็ เขาจะต้องล้างแค้นคืนอย่างสุดความสามารถเป็นแน่
ควรพูดว่า การปฏิบัติการของหลิงหลานในครั้งนี้ทำได้อย่างสมบูรณ์แบบมาก เธอจัดการพวกคนที่มีส่วนร่วมในการจับตัวลั่วล่างโดยไม่มีพิรุธเลย ทำให้กลุ่มหุ่นรบเทียนจีไม่รู้เลยว่าต้นตอของการประสบเภทภัยคือลั่วล่าง เธอดึงลั่วล่างออกมาจากเรื่องนี้ได้อย่างไม่มีที่ติ
สาเหตุที่หลิงหลานวางแผนครุ่นคิดอย่างยากลำบากเช่นนี้ก็เพื่อปกป้องลั่วล่าง ต่อให้ลั่วล่างไม่ได้รับอันตรายในจุดสำคัญ เธอก็ไม่อยากให้น้องชายที่เธอรักถูกคนอื่นๆ ในโรงเรียนทหารชี้นิ้วนินทาเพราะเรื่องนี้ ทำให้จิตใจของลั่วล่างแบกรับความรับผิดชอบที่ไม่จำเป็นแบบนี้
ความจริงได้พิสูจน์ว่า ความกังวลของหลิงหลานมีมูลอยู่ ซือหมิงอี้ถูกหลิงหลานทำลายความสามารถของพรสวรรค์เขา ลูกน้องคนรักหลายคนที่เดิมทีถูกล่อลวงก็พากันได้สติกลับมา เมื่อพวกเขานึกถึงการกระทำทุกอย่างก่อนหน้านี้ก็นึกเสียใจอย่างยิ่งยวด แค้นเคืองซือหมิงอี้สุดขีด ถ้าหากพวกเขาต่างเป็นคนที่ใจเย็นและมีความอดทนอย่างมาก บางทีเหตุการณ์นี้ก็อาจจะไม่ถูกเปิดเผย แต่ในนั้นมีนักเรียนคนหนึ่งที่จิตใจอ่อนแอเปราะบางอย่างยิ่ง เขาไม่อาจทนรับความอัปยศเช่นนี้ได้ คิดว่าชีวิตของตัวเองถูกทำลายลงแล้ว
คืนนั้นเขาคว้ามีดทหารเล่มหนึ่งที่ตัวเองสร้างขึ้น ฉวยโอกาสตอนที่เจ้าหน้าที่ของศูนย์รักษาไม่ได้ระวัง ลากซือหมิงอี้ที่นอนอยู่ในแคปซูลรักษาออกมาแล้วฟันเขาจนตายอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็จบชีวิตตัวเองลง เมื่อเจ้าหน้าที่พบเจอก็สายไปแล้ว
เหตุการณ์นี้เป็นที่ครึกโครมในโรงเรียนทหาร ต่อมาหน่วยสังเกตการณ์ของโรงเรียนทหารไปค้นเจอจดหมายลาตายที่นักเรียนคนนั้นทิ้งไว้ในหอพักของเขา ถึงค่อยรู้ความจริงของเรื่องราว อาจารย์ที่วิจัยการกลายพันธุ์ทางจิตของโรงเรียนทหารได้ทำการศึกษาวิจัยความสามารถการกลายพันธุ์ทางจิตของซือหมิงอี้โดยเฉพาะ แล้วก็พบว่าซือหมิงอี้มีความสามารถในการสะกดจิต
จนกระทั่งตอนนี้ทุกคนถึงค่อยรู้โฉมหน้าอันชั่วร้ายไร้ยางอายของซือหมิงอี้ และชื่อเสียงอำนาจของกลุ่มหุ่นรบเทียนจีก็ตกต่ำลงอีกครั้งเพราะเรื่องนี้ สมาชิกในกลุ่มมากมายแสดงท่าทียอมรับไม่ได้ที่รองหัวหน้ากลุ่มหุ่นรบเป็นคนแบบนี้ พากันออกจากกลุ่มหุ่นรบ และก็ทำให้กลุ่มหุ่นรบเทียนจีล้มลงไม่มีวันฟื้นคืนกลับได้นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป
แน่นอนว่าเรื่องนี้ก็มีผลที่ตามมาเช่นกัน นั่นก็คือพวกนักเรียนหน้าตาหล่อเหลางดงามที่เดิมทีเคยเป็นลูกน้องของซือหมิงอี้ต่างถูกติดป้ายว่าเป็น ‘เกย์’ ทำให้พวกเขาได้รับสายตาแปลกพิกลต่างๆ นานาในโรงเรียนทหาร นอกจากนักเรียนที่มีความอดทนเป็นเลิศเรียนจบออกไปได้อย่างราบรื่นในที่สุดแล้ว คนอื่นๆ ต่างทยอยกันลาออกจากโรงเรียนทหารเพราะเหตุผลเช่นนี้ พูดได้ว่าเหล่าอัจฉริยะที่เดิมทีมีอนาคตโดดเด่นโดนซือหมิงอี้ทำลายอนาคตเสียแล้ว…
ส่วนลั่วล่างก็ไม่ได้แปดเปื้อนในเรื่องนี้เลยสักนิดเดียวเพราะแผนการอันรอบคอบของหลิงหลาน นี่ทำให้ลั่วล่างที่ฟื้นคืนสติกลับมาซาบซึ้งใจอย่างยิ่ง เขาได้รับบุญคุณอันใหญ่หลวงจากหลิงหลานหลายครั้งก็ลอบสาบานในใจว่า อนาคตของเขาจะอยู่เพื่อลูกพี่หลาน!
แน่นอนว่าทุกอย่างนี้เกิดขึ้นหลังจากที่ลั่วล่างฟื้นขึ้นมา ทว่าตอนนี้อารมณ์ดีๆ ที่ได้ทำลายอาคารเทียนจีของหลิงหลานกลับหยุดชะงักลง เพราะเธอพบว่าสภาพของลั่วล่างที่นอนอยู่เบาะหลังของโฮเวอร์คาร์แย่ลงเรื่อยๆ แล้ว
