บทที่ 274 เกณฑ์คน
บทที่ 274 เกณฑ์คน
เหตุผลที่องค์ชายองค์นี้ยังไม่ตายแม้จะทำเรื่องชั่วร้ายไปมาก แต่ยังไงเขาก็เป็นองค์ชายการโดนกักบริเวณและขอหญิงสาวมาแต่งงานเป็นเรื่องที่ทุกคนยอมรับได้ หญิงสาวเองก็เข้าใจการตัดสินใจนี้ของอาณาจักรตนเอง หากทั้งสองอาณาจักรยังสามารถรักษาความสัมพันธ์ที่อันแสนดีนี้ต่อไปได้ เธอก็ยอมรับการแต่งงานนี้
แต่ยังไงซะ อาณาจักรเว่ยที่อยู่ใกล้เคียงกับอาณาจักรต้าเซียไม่ยินดีกับการจับคู่ครั้งนี้นัก พวกเขาตรงไปตรงมาและขอเดิมพันกับแข่งขันในครั้งนี้
ถ้าผู้ชนะคืออาณาจักรต้าเซีย งั้นอาณาจักรเว่ยก็จะยอมถอยออกไปโดยดี
แน่นอนว่าหากอาณาจักรเว่ยชนะ อาณาจักรต้าเซียจะต้องมอบเจ้าสาวให้กับรัชทายาทของอาณาจักรเว่ย การต่อสู้กันระหว่างสองอาณาจักรยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น อย่างไรก็ตามในที่สุดอาณาจักรต้าเซียก็ตกลงที่จะเดิมพันกับอีกฝ่าย เป็นผลให้การแข่งขันครั้งนี้น่าสนใจกว่าเดิม
คราวนี้อาณาจักรเว่ยส่งนักออกแบบอาภรณ์ระดับสุดยอดมาทั้งหมด
3 คน ว่ากันว่าทั้ง 3 คนนี้เป็นคือผลผลิตของการฝึกฝนลับของอาณาจักรเว่ยมานานกว่า 10 ปี จะเห็นได้ว่าอาณาจักรเว่ยเตรียมพร้อมสำหรับงานนี้อย่างสุด ๆ
เพื่อที่จะรับมือกับการเดิมพันนี้ อาณาจักรต้าเซียเองก็มีไพ่ตายของพวกเขาอยู่เช่นกัน นักออกแบบอาภรณ์ที่เก่งกาจ 2 คนที่ได้รับการฝึกฝนระดับชาติถูกผลักดันให้เข้าร่วมงานนี้อย่างเป็นทางการ ในตอนแรกทั้งสองไม่ควรมีส่วนร่วมในงานแข่งครั้งนี้ เพราะก่อนแข่งพวกเขาก็นับว่าอยู่ใน 100 อันดับแรกอยู่แล้ว นี่จึงทำให้พวกเขารู้สึกมั่นใจขึ้นมามาก
ขณะที่หลายคนกำลังเตรียมการอย่างตั้งใจเพื่อให้ทุกอย่างเพรียบพร้อมที่สุด ฉู่เหินก็พบเข้ากับสถานการณ์ที่ยากลำบาก เวลานี้ภารกิจสุดหินนั้นแตกต่างจากครั้งที่แล้วมาก และด้วยเหตุนี้ทำให้เขางุงงงและตื่นตระหนก
เดิมทีฉู่เหินคิดว่าแม้ภารกิจจะยากลำบากแค่ไหนเขาก็จะฟันฝ่ามันไปให้ได้
แต่ภารกิจในครั้งนี้เขาต้องทำให้วิญญาณเขาแยกออกจากร่าง เพื่อไปต่างโลกและเข้าร่วมการแข่งขันนี้ด้วยตัวเองก่อนจะเอาชนะการแข่งขันให้ได้ ซึ่งถ้าหากว่าเขาไม่สามารถเอาชนะการแข่งขั้นนี้ได้ก็เท่ากับว่าวิญญาณของเขาจะติดอยู่ที่โลกนั้นไปตลอดกาล
แต่เรื่องดีก็คือเพราะเขาต้องไปด้วยตัวเอง ทำให้เขาสามารถเลือกรางวัลได้ โดยไม่ต้องสุ่มผ่านแหแสงม่วงหยินเหล๋ย
ปกติแล้วจะเป็นการสุ่มของที่ได้ แต่ครั้งนี้จะขึ้นอยู่กับตัวเขาเอง นี่อาจจะเป็นเรื่่องที่ดีก็ได้
เขาไม่คิดเรื่องแบบนี้มาก่อน แม้เขาจะไม่รู้ว่าผลลัพธ์ที่ออกมาจะเป็นยังไง แต่เขารู้ดีว่าถ้าเขาภารกิจนี้ไม่สำเร็จล่ะก็เขาก็ต้องตายอย่างแน่นอน
เขาไม่มีทางให้ถอยหลังกลับอีกแล้ว ตอนนี้เขาต่อให้อยากเสียใจมันก็สายเกินไปแล้ว ฉู่เหินคิดไว้แล้วว่าระบบเชื่อมโลกามันอันตราย แม้ว่ามันจะให้ประโยชน์ที่ดีกับเขาในตอนแรก แต่ทุกครั้งที่ใช้งานมัน เรื่องอันตรายก็จะมีมาเรื่อยๆ ไม่หยุดแต่เขาก็ต้องทำถามอยากจะรอดชีวิต
ระบบบอกให้เขาใช้แหแสงม่วงหยินเหล๋ยในการไปต่างโลกหลังจากที่วิญญาณของเขามาถึงสถานที่แปลกใหม่ด้วยแหแสงม่วงหยินเหล๋ย
เรือประมงของเขาที่เคยอยู่ในทะเลเองก็หายไปกับเขาด้วยเช่นกันเพียงชั่วพริบตาราวกับว่าไม่มีอะไรเคยอยู่ที่นั่น
แสงไฟกระพริบวูบวาบทำให้เขาเวียนหัวอยู่พักหนึ่ง หลังจากไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วเขาก็ลืมตาขึ้นมา โลกเบื้องหน้าไม่ใช่สถานที่ที่เขาคุ้นเคย แต่เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังดวงดาวที่แข็งแกร่ง แต่มองดูดีๆ ทุกสิ่งก็ ไม่ได้แปลกตาเท่าไหร่นัก
จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปและตรวจสอบตัวเองอย่างรอบคอบก่อนจะพบว่าเขาติดอยู่ในร่างคนอื่น โชคดีที่ร่างนี้เป็นหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่ง ถ้าเกิดว่าไปอยู่ในร่างของหญิงสาวเขาคงจะเสียใจไม่น้อยเลยละ
ร่างที่เขาอยู่ในตอนนี้มีชื่อว่า โจวรุย เป็นนักออกแบบเครื่องแต่งกายจากอาณาจักรเล็กๆ ที่ชื่อว่าอาณาจักรต้าฉี อาณาจักรต้าฉีนั้นเล็กกว่าอาณาจักรต้าเซียหลายเท่า เหตุผลที่อาณาจักรเล็กๆ รอบข้างต่างมาเข้าร่วมในงานนี้ก็เพราะรางวัลที่พวกต้าเซียมอบให้
เมื่อเข้าสู่ 100 อันดับแรกแล้วรางวัลที่พวกต้าเซียจะมอบให้นั้นดีมากจริงๆ แน่นอนถ้าหากคุณชนะการแข่งขันไม่เพียงแต่คนลงแข่งเองจะได้รับผลประโยชน์ที่ดี แม้แต่อาณาจักรที่พวกเขาอยู่ก็จะได้รับรางวัลมากมายเช่นกัน นี่จึงทำให้อาณาจักรเล็ก ๆ ก็ต้องมาลงแข่งที่นี่ด้วยนั้นเอง
มีอีก 2 คนจากอาณาจักรต้าฉีที่เข้าร่วมด้วยนอกจากฉู่เหิน ทั้งสองเป็นผู้ชายและผู้หญิง แม้ว่าจะมีผู้ชาย แต่ผู้ชายคนนี้เป็นนักออกแบบหรือว่าผู้เชี่ยวชาญด้านเสื้อผ้าที่เก่งมาก ซึ่งถ้าให้เปรียบเทียบกับฉู่เหินและก็ผู้หญิงฝั่งเขาล่ะก็เก่งกว่าไม่รู้ตั้งกี่เท่า
ผู้ชายคนนี้มีชื่อว่า ถังเย่ สำหรับเขาแล้ว ชายคนนี่มีพรสวรรค์ที่หาได้ยาก
แต่เจ้าของร่างฉู่เหินก่อนมานั้นไร้ความหวัง เมื่อฉู่เหินครุ่นคิดแล้วเขาก็พบว่าเจ้าของร่างโชคดีมากที่ผ่านการทดสอบแรกมาได้ แต่มันจะผ่านเข้ารอบสุดท้ายได้ยังไงกันล่ะ! ด้วยระดับความรู้เรื่องเสื้อผ้าของฉู่เหินเองมันดูสิ้นหวังสุด ๆ
ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้เขาไม่สนใจเจ้าของร่าง พูดให้ถูกก็คือฉู่เหินเองก็
ขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจอะไรใคร
เวลาที่วิญญาณของฉู่เหินอยู่ในร่างของโจวรุย ความสามารถของโจวรุยในด้านการออกแบบเสื้อผ้าเข้ามาในหัวของฉู่เหิน บวกกับเดิมที
ฉู่เหินเองก็มีความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องเสื้อผ้าอยู่บ้าง แม้จะยังไม่ได้เป็นระดับสุดยอดแต่ก็ไม่ใช่ปัญหาที่จะแข่งขัน
เมืองหลวงของอาณาจักรต้าเซียนั้นงดงามมากและฉู่เหินเองก็กล้าสาบานว่านี่เป็นเมืองที่งดงามที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมา เขาไม่รู้ว่าเมืองนี้ใหญ่แค่ไหน แต่หลังจากพวกเขาเข้าไปในเมือง พวกเขาก็ใช้เวลากว่า 2 ชั่วโมงในการเดินทางในเมืองและยังไม่ถึงที่หมายด้วยนะ จากมุมมองนี้ทำให้พวกเรารู้เลยว่าเมืองนี้ใหญ่แค่ไหน
ในที่สุดหลังจากพวกเขาเดินทางอีกชั่วโมงพวกเขาก็มาถึงสถานที่ที่พวกเขาต้องอาศัยอยู่ในปัจจุบัน ที่นี่นั้นแตกต่างจากโรงแรม ที่นี่เป็นที่ที่พวกต้าเซียเปิดไว้ให้พวกต่างแดนเข้ามาพัก แม้ว่าจะไม่ค่อยวุ่นวาย แต่ก็มีพนักงานหลายสิบคนที่มาจากต่างเมือง
สถานที่แห่งนี้พื้นที่กว้างมากมันเหมือนกับสวนกว้าง ๆ และที่สวนนี้ก็มีบ้านพักหลังเล็กเรียงรายเต็มไปหมด ฉู่เหินกับพรรคพวกอยู่หนึ่งในบ้านหลังพวกนี้
ศาลาหลิวชุย คือชื่อของบ้านที่พวกเขาอาศัยอยู่ มีศาลาและสะพานเล็ก ๆ ที่วิ่งออกไปข้างนอกบ้านพักได้ กลิ่นของดอกไม้รอบ ๆ เป็นจุดเด่นของความงามที่นี่ มีนกและสัตว์ป่าที่บินอยู่กลางอากาศ ซึ่งทำให้ฉู่เหินเหมือนอยู่ในแดนสวรรค์
ในห้องบนชั้นสองของศาลาหลิวชุยที่ฉู่เหินอาศัยอยู่ เขาก็ทำความสะอาดทันทีที่มาที่นี่ ตอนนี้ฉู่เหินพร้อมที่จะออกไปข้างนอกแล้ว มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะมาต่างโลก เขาต้องเรียนรู้เรื่องราวของโลกนี้ก่อน ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเขาอยากชนะในการแข่งขัน เขากลัวว่าตัวเองจะไม่สามารถทำได้ด้วยความสามารถที่มีอยู่ตอนนี้
ฉู่เหินเลยจะออกไปเดินดูข้างนอกเสียหน่อย เนื่องจากที่นี่เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเหล่านักออกแบบเสื้อผ้า เขาคิดว่าที่นี่น่าจะมีหนังสือมากมาย มันอาจจะสายเกินไปถ้าจะเรียนตอนนี้ แต่ก็ยังดีกว่าไม่รู้อะไรเลย
ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากที่ฉู่เหินมาถึงต่างโลก ระบบก็ยังได้ให้พลังเวทย์พิเศษแก่เขา เขาคิดว่าทักษะแบบนี้มันจะทำให้เขาเชื่อว่าเขาสามารถเรียนวิชาการออกแบบเสื้อผ้าได้อย่างง่ายดาย ตราบเท่าที่เขาสามารถนำมันไปต่อยอดให้ดีขึ้นได้ เขาก็ยังมีหนทางที่จะเพิ่มระดับความสามารถของมัน
ที่จริงแล้วหลังจากมาที่นี่ สิ่งที่น่ากังวลที่สุดสำหรับฉู่เหินก็คือเรื่องของเวลา เพราะทุกครั้งที่เขาทำภารกิจระบบจะให้ใช้เวลาแค่ 2 ชั่วโมง!
