สุดยอดชาวประมง – บทที่ 370 ของรางวัลจากสวรรค์อันแรก

สุดยอดชาวประมง

บทที่ 370 ของรางวัลจากสวรรค์อันแรก

บทที่ 370 ของรางวัลจากสวรรค์อันแรก

หลังจากฉู่เหินเข้ามาควบคุมค่ายกล ค่ายกลของเขาก็ได้มอบบทเรียนที่ยากจะลืมเลือนแก่ซอมบี้เหล่านี้ ฉู่เหินรู้ว่าอาศัยกำลังทหารของตัวเองนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาชนะซอมบี้แบบซึ่ง ๆ หน้ามีเพียงสิ่งเดียวที่จะทำให้ได้เปรียบก็คือค่ายกลและเพราะเหตุนี้ทำให้เขาต้องวางแผนอย่างละเอียดตั้งแต่ต้น

หลังจากค่ายกลเปิดใช้งาน ทัพซอมบี้ก็ชะงักไปเลย พวกมันไม่คิดว่าตัวเองจะก้าวเข้าสู้กับดักอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่ครั้งนี้ก็ไม่ทันเสียแล้ว นอกจากพวกมันจะคำรามด้วยความโกรธแค้น ก็ทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว

หลังจากค่ายกลปิดทางหนีซอมบี้พวกนี้แล้ว ทหารในมือของเขาโจมตีซอมบี้พวกนี้อย่างโหดเหี้ยมจากทั้งหน้าทั้งหลัง พร้อม ๆ กับที่ฉู่เหินค่อยควบคุมค่ายกลสนับสนุน ซอมบี้เหล่านี้ที่เดิมก็ไร้เรี่ยวแรงอยู่แล้ว ตายตกไปตาม ๆ กัน

การสังหารอันบ้าคลั่งเปิดฉากขึ้น ทหารที่เฝ้าอยู่ภายในค่ายกลเมื่อเห็น

ฉู่เหินก็พากันดีใจยกใหญ่พวกเขาบุกโจมตีอย่างกระตือรืนร้น ซอมบี้ที่น่าสงสารเหล่านี้ยังไม่ทันได้เข้าใจว่าเรื่องมันเป็นมายังไงก็ตายเสียแล้ว

การฆ่าสังหารหมู่ นี้เป็นการฆ่าสังหารหมู่อย่างแท้จริง ตั้งแต่เริ่มจนจบนั้นผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ซอมบี้ทั้งภายในและภายนอกค่ายกลก็ถูกพวกฉู่เหินสังหารจนหมดสิ้น สุดท้ายทุกคนก็ค่อย ๆ ทำความสะอาดสนามรบอีกครั้ง

ท้องฟ้าตอนนี้เริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว

เดิมทีท้องฟ้าเต็มไปด้วยม่านหมอก จู่ ๆ ก็เปลี่ยนเป็นท้องฟ้าสดใส คล้ายกับพระอาทิตย์เมื่อตอนฟ้าแสงก็อาบร่างกายของทุกคนที่นี่ แสงอาทิตย์ที่ส่องลงมายังร่างของทุกคนทำให้ทุกคนรู้สึกอบอุ่น ทำให้ทุกคนทั้งในและนอกเมืองโบราณต่างก็ยืนโหร้องด้วยความยินดี

พวกเขาปรารถนาถึงแสงอาทิตย์มานานมากแล้ว พวกเขาไม่เคยพบเจอกับแสงสว่างเลยสักครั้ง จนวันนี้แม้จะเป็นแค่แสงสว่างไม่มากแต่ก็ทำให้พวกเขามองเห็นความหวัง พวกเขาโห่ร้องออกมาด้วยความดีใจ ทหารนับไม่ถ้วนวิ่งมาทำความเคารพฉู่เหิน ที่เขาทำให้มีความหวัง

เดิมทีฉู่เหินอยากจะบอกให้ทุกคนกลับเมืองโบราณ เพราะไม่อยากให้หยุดอยู่ที่นี่นาน แต่เมื่อเห็นว่าทุกคนดีใจขนาดไหน คำพูดเหล่านั้นจึงถูกเก็บเอาไว้ ทุกคนกำลังก็โห่ร้องท่ามกลางแสงสว่างจะให้เขาบอกทุกคนกลับตอนนี้ก็คงไม่ดีแน่

แสงสว่างเหล่านี้ส่งกลิ่นอายพิเศษปะปนออกมา หลังจากแสงสว่างส่องมายังร่างกายของทุกคนแล้ว ทุกคนก็รู้สึกว่ากลิ่นอายพิเศษนี้อ่อนโยนและอบอุ่นมาก คล้ายกับอ้อมกอดของมารดา จิตใจของทุกคนเต็มไปด้วยความสุข พวกเขาหลับตาและสัมผัสกลิ่นอายนั้นอย่างช้า ๆ

แต่คนที่รู้สึกถึงแสงสว่างเข้มข้นมากที่สุดก็คือฉู่เหิน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรลำแสงถึงส่องมายังเขาเยอะที่สุด แสงสว่างหลายต่อหลายแสงครอบคลุมร่างกายฉู่เหิน ราวกับว่าเขาเป็นดวงดาวอย่างไรอย่างงั้น และแสงที่ว่านั้นของฉู่เหินก็คล้ายจะพิเศษกว่าแสงทั่วไป

มันเป็นแสง 5 สีที่ครอบคลุมร่างของฉู่เหินเอาไว้ เดิมทีจากการรบถึงสองครั้งติดต่อกันทำให้เขารู้สึกจิตใจอ่อนล้า แต่หลังจากแสงเหล่านี้ส่องลงมาก็อยู่ ๆ ฉู่เหินรู้สึกผ่อนคลาย

หลังจากที่รู้สึกแบบนี้ ฉู่เหินก็พบว่าพลังในร่างกายของตัวเองที่ใช้ไปก็ฟื้นฟูกลับมา เขารู้สึกแปลก ๆ คล้ายกับว่าพลังในร่างกายของเขากำลังได้รับการชโลมจากมหาสมุทร

ร่างกายของเขารับพลังเข้ามาต่อเนื่อง พลังวรยุทธ์จู่ ๆ ก็ทะลวงขั้นพลัง จากเดิมทีแค่ขั้นทรราชดาราระดับ 3 หลังจากถูกแสงส่องมายังร่างกาย พลังวรยุทธ์ของเขาจู่ ๆ ก็เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งขั้น ทำให้ตอนนี้เขาทะลวงมาถึงขั้นทรราชดาราระดับ 4 แล้ว

และไม่กี่ลมหายใจเท่านั้นเขาก็เลื่อนมาเป็นระดับ 5 ตั้งแต่ที่แสงส่องลงมาพลังวรยุทธ์ของเขาก็เพิ่มไม่มีหยุด อีกทั้งยังเริ่มขึ้นอย่างรวดเร็วอีกด้วย

คนที่ได้รับประโยชน์ดี ๆ เช่นนี้ไม่ได้มีเพียงแค่ฉู่เหินเท่านั้น ทหารกว่า 10,000 นาย พลังวรยุทธ์ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกัน แต่เมื่อเทียบกับฉู่เหินแล้วยังห่างกันอยู่มาก แต่ก็ถือเป็นโอกาสวาสนาที่หาได้ยากยิ่ง เพราะแค่ 10 นาทีสั้น ๆ วรยุทธ์พวกเขาก็เพิ่มมา 2-3 ระดับแล้ว

ไม่เพียงแต่คนที่นี่ที่พบกับการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ แม้แต่คนในเมืองโบราณเองก็เช่นกัน เวลานี้ฉู่ฉุนกับทหารนับพันนายก็ได้รับแสงสว่างเช่นเดียวกัน หลังจากถูกแสงสว่างปกคลุมร่างกาย พลังวรยุทธ์ของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และคนที่เพิ่มเร็วที่สุดก็คือฉู่ฉุน เพราะเขาเป็นคนที่ปกป้องเมืองโบราณเอาไว้

ผลงานไม่ด้อยไปกว่าฉู่เหินที่เป็นคนนำทัพออกไปมากนัก เหตุการณ์นี้เป็นกันทั้งเมืองโบราณ หลังจากผ่านการเปลี่ยนแปลงนี้ไปแล้วพวกเขาก็มีความมั่นใจว่าจะพิชิตเหล่าซอมบี้อย่างเต็มเปี่ยม

ร่างของมนุษย์หนึ่งคนกับสัตว์อีกสามตัวบนภูเขา ก็ถูกลำแสงนั้นปกคลุมด้วยเช่นเดียวกัน แม้แสงจะอ่อนกว่าฉู่เหินเล็กน้อย แต่ก็ยิ่งใหญ่กว่าคนอื่น มาก พลังวรยุทธ์พวกเขาจึงพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปไม่นาน ฉู่เหินสำรวจภายในร่างกายตัวเองก็พบว่าวรยุทธ์ของเขาเพิ่มจนถึงขั้นทรราชดาราระดับ 9 ! เขาไม่เคยคิดฝันมาก่อน เขาเกือบจะเป็นขั้นราชันดาราแล้ว ถ้าหากตัวเองสามารถทะลวงขั้นราชันดาราได้ งั้นการต่อสู้กับพวกซอมบี้ระดับสูงก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไปแล้ว

ซอมบี้ระดับสูงอาจจะแข็งแกร่ง แต่ถ้าพลังระดับเดียวกัน เขาไม่จำเป็นต้องกลัวใคร อย่าลืมว่าเขายังมีไพ่ตายอย่างพลังกิเลน ต่อระดับสูงกว่าเขาหนึ่งขั้น เขาก็รับมือไหวนับประสาอะไรกับยอดฝีมือระดับเดียวกัน

การเปลี่ยนเปลี่ยนบนท้องฟ้า เกิดขึ้นทั่วเมืองโบราณ ทุกคนไม่มีใครคิดว่าหลังจากชนะซอมบี้ในครั้งนี้พวกเขาจะได้รับรางวัลจากสวรรค์ นี้เป็นของรางวัลจากสวรรค์อันแรก แสดงว่าต่อไปก็ต้องมีรางวัลแบบนี้อีก

ทำให้คนในเมืองดีใจจนเนื้อเต้น พวกเขาเฝ้ารอวันที่จะได้รับรางวัลแบบนี้มานานแล้ว! ทุกคนต่างโหร้องด้วยความดีใจ ก่อนจะถอยทัพกลับเมือง แต่พอมองดี ๆ แสงสว่างนั้นก็ตกลงบนร่างของซอมบี้เหล่านั้น พวกมันกลายเป็นแสงแล้วสลายหายไปทั้งอย่างงั้น

สนามรบทั้งสามมีศพของซอมบี้อยู่ 700,000-800,000 ตัว ตอนนี้ถูกแสงทำให้สลายหายไปจนหมด และยังช่วยให้คนในเมืองวรยุทธ์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว!

ฉู่เหินที่พลังวรยุทธ์เพิ่มขึ้นก็ต้องดีใจเป็นธรรมดา เขาเองก็ไม่คิดว่าหลังจากสู้รบชนะแล้ว สวรรค์จะให้รางวัลแบบนี้ จนตอนนี้เหมือนกับว่าทั้งหมดนั้นสวรรค์ลิขิตไว้แต่แรกแล้ว

หลังจากได้รับรางวัลจากสวรรค์อันแรกมาก ในใจของทุกคนก็ปรารถนารางวัลต่อไป แน่นอนว่าพวกเขายังปรารถนาที่จะฆ่าซอมบี้ให้หมด เรียกได้ว่าของรางวัลจากสวรรค์ครั้งนี้มาถูกเวลายิ่งนัก

สุดยอดชาวประมง

สุดยอดชาวประมง

Status: Ongoing
ฉู่เหิน เด็กหนุ่มธรรมดาที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านชาวประมง ทุกวันเขาจะออกไปหาปลาที่ทะเลกับพี่ชาย แต่วันนั้นก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น มีพายุไต้ฝุ่นขนาดใหญ่เกิดขึ้นตรงหน้า ทั้งสองพยายามหนีจากพายุลูกนั้นอย่างสุดความสามารถแต่ก็ไม่ทัน…ในขณะนั้นเองฉู่เหินรับรู้ได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง มีเสียงดังขึ้นในหัวของเขาทันใดนั้นก็มีแหปรากฎออกมาตรงหน้าเขาหลังจากนั้นไม่นานเขาก็หมดสติไป เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในโรงพยายาบาลและโดยที่ตัวเขาเองไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย แต่กลับกันกับพี่ชายของเขาที่อยู่ในห้องผู้ป่วยข้างๆ มีสภาพที่ขาหัก หรืออาจจะต้องเสียขาและพิการไปตลอดชีวิต ซึ่งค่ารักษาพยายาบาลของพี่ชายเขาไม่ใช่เงินน้อยๆ แล้วอย่างนี้ฉู่เหินจะทำยังไงต่อไป….

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท