บทที่ 385 ยืมศพเธอมาใช้
บทที่ 385 ยืมศพเธอมาใช้
ที่ฉู่เหินคิดไม่ถึงก็คือ ต้นตอที่ปล่อยกลิ่นอายแห่งชีวิตแท้จริงแล้วก็คือซอมบี้ขั้นจักรพรรดิดารานั่นเอง
เดิมทีร่างซอมบี้มีกลิ่นอายของความตาย ประเด็นนี่ไม่ใช่เรื่องโกหก แต่หลังจากถึงขั้นสูงสุดของกลิ่นอายความตายแล้ว มันก็จะเปลี่ยนเป็นกลิ่นของชีวิต แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักพักพอพวกซอมบี้มาถึงขั้นจักรพรรดิดาราแล้ว กลิ่นอายความตายก็จะหายไปทั้งหมด ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นกลิ่นอายแห่งชีวิต
ในจุดนี้ฉู่หินยังค่อยไม่รู้ชัดเจนเท่าไหร่นัก แต่เขารู้ว่าถ้าอยากจัดการซอมบี้ขั้นจักรพรรดิดารา อันดับแรกต้องดูดกลิ่นชีวิตขนาดใหญ่นี้ซะก่อน เพียงแต่ซอมบี้ขั้นจักรพรรดิดาราพวกนี้กำลังหลับใหลอยู่ ถ้าเขาจะดูดกลืนกลิ่นอายชีวิตใหญ่ขนาดนั้น ยังไงก็คงต้องรอให้พวกมันฟื้นเสียก่อน ด้วยระดับพลังวรยุทธ์ของตัวเองในตอนนี้แล้ว คงเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการ อย่างน้อยในเวลาสั้น ๆ ก็คงทำได้แค่ให้กองทัพซอมบี้หมดปัญญาจะเคลื่อนทัพเท่านั้น!
การดูดกลืนพลังชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องเข้าใจว่ากลิ่นอายพวกนี้แม้ว่าจะเป็นของดี แต่ถ้าดูดมั่วซั่วก็อาจจะย้อนเข้าตัวได้เช่นกัน
หลังจากคิดถึงตรงนี้ ในใจชายหนุ่มก็ได้คำนวณไว้เสร็จสรรพแล้ว แต่ก่อนที่จะลงมือ เขาขอเดินสำรวจรอบรังซอมบี้ก่อนสักรอบหนึ่ง ว่าแล้วชายหนุ่มก็หมุนตัวจากไป เขาใช้วิชาก้าวนภาเพื่อเริ่มการสำรวจพื้นที่ทั้งหมดโดยเร็ว จนกระทั่งถึงจุดหนึ่ง จู่ ๆ ชายหนุ่มก็มาหยุดอยู่ที่บริเวณใกล้ ๆ กับเหมืองแร่
อย่างไรก็ตามในตอนนี้เอง เมื่ออาศัยจากการเข้าใจของภูมิศาสตร์โดยรอบ ฉู่เหินก็พลันตัดสินใจที่จะเข้าไปสำรวจเหมืองแร่ที่ลึกเข้าไป ก่อนที่เขาจะพบว่าที่แห่งนี้ยังมีทหารซอมบี้แอบซ่อนอยู่อีกกลุ่มหนึ่ง ชายหนุ่มได้ใช้จิตวิญญาณสำรวจดูคร่าว ๆ และพบว่าทัพใหญ่ของซอมบี้น่าจะมีทั้งหมด 700,000 กว่าตนได้ เมื่อรู้ดังนั้นมุมปากเขาก็พลันกระตุกยิ้ม พร้อมกับคิดว่านี้น่าจะเป็นไพ่ตายที่พวกซอมบี้เหลือไว้อย่างแน่นอน
ซอมบี้ 700,000 กว่าตนทั้งหมดหลบอยู่ส่วนลึกของเหมืองแร่ที่เป็นรูขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง ทั้งนี้ก็เพื่อปกปิดว่าซอมบี้เหล่านี้กำลังอยู่ในช่วงจำศีลนั่นเอง หลังจากเห็นฉากนี้ฉู่เหินก็แทบหัวเราะออกมา สวรรค์ช่างเข้าข้างเขาเสียเหลือเกิน! โอกาสแบบนี้หาได้ยากเพราะฉะนั้นครั้งนี้เขาจะต้องทำลายพวกมันให้สิ้นซาก!!!
ทว่าการทำเช่นนั้นในตอนนี้อาจยังไม่เหมาะสมหรือเปล่านะ ? คิดถึงตรงนี้เขาก็เลือกที่จะปลีกตัวออกจากส่วนลึกของเหมืองแร่ หลังร่างกายกระพริบไม่กี่ครั้งชายหนุ่มก็มาถึงถ้ำด้านนอกที่ซอมบี้นับ 700,000 ตนจำศีลอยู่ จากนั้นก็หยิบเอาวัตถุดิบออกมาแล้วเริ่มต้นสร้างค่ายกลขนาดใหญ่ขึ้นมาหนึ่งอัน!
หลังสร้างเสร็จ เขาก็ได้ปล่อยทหารที่อยู่ในแหวนทั้งหมดออกมา ก่อนจะสั่งให้พวกเขาเข้าไปในค่ายกล ชายหนุ่มเชื่อว่าอาศัยทหารพวกนี้กับค่ายกลที่เขาวางก็น่าจะเพียงพอสำหรับการกำจัดพวกซอมบี้ที่อยู่ภายในนั้นแล้ว
หลังทั้งหมดเตรียมการเสร็จสิ้น เขาก็กำชับกับทหารทุกคนอย่างง่าย ๆ ก่อนที่เขาจะหมุนตัวจากไป
ในที่สุดชายหนุ่มก็มาเจอเข้ากับอะไรบางอย่าง นั้นก็คือศพของผู้หญิงคนหนึ่งที่แห้งเหี่ยวไปแล้ว! กลิ่นอายของชีวิตได้หายไปไม่เหลือแล้ว ดูท่าอีกสักพักคงจะสลายกลายเป็นฝุ่นในไม่ช้า หลังฉู่เหินมองศพของผู้หญิงตรงหน้าได้สักพัก เขาก็อดพูดหนึ่งประโยคไม่ได้
“เธออยู่ที่นี่ก็ทำได้แค่นอนเท่านั้น ไม่สู้ให้ฉันยืมศพเธอมาใช้เป็นไง แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าเธอเป็นใครกันแน่ และก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นคนดีหรือว่าคนชั่ว แต่ฉันรู้ว่าหลังจากที่ดูดกลิ่นอายชีวิตขนาดใหญ่เสร็จแล้ว มีความเป็นไปได้ที่จะสามารถฟื้นคืนชีพเธอได้ เพียงแค่หวังว่าหลังจากเธอฟื้นแล้วจะเป็นคนดีคนหนึ่ง ถ้าไม่อย่างงั้นแม้ว่าเธอจะหนีไปสุดขอบฟ้า ฉันก็จะตามฆ่าเธอด้วยมือฉันเอง!”
หลังจากพูดถึงตรงนี้เขาก็ใช้มือห่อร่างของผู้หญิงคนนี้ จากนั้นร่างก็กระพริบแล้วหายไปจากเหมืองแร่แห่งนี้ทันที ไม่รู้ว่าว่าจากที่นี่ห่างออกไปไกลเท่าไร ชายชราที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นก็ลืมตาขึ้นมาอย่างฉับพลัน ดวงตาของเขาส่องเป็นประจาย จ้องมองการกระทำทั้งหมดของฉู่เหิน
“ไม่คิดว่าในปีนั้นที่ผู้เฒ่าบอกให้วางเหมิงเอ้อไว้ที่นี่เพื่อที่เธอจะได้มีโอกาสมีชีวิตรอดจะเป็นเรื่องจริง ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะมีโอกาสฟื้นแล้ว! เสียก็แต่เจ้าหนุ่มนี้หลบลู่ศพของเหมิงเอ้อ มันน่าฆ่านัก ถ้าแกทำให้เหมิงเอ้อฟื้นไม่ได้ล่ะก็ ถ้างั้นฉันจะให้แกทิ้งชีวิตเอาไว้ซะที่นี่”
หลังพูดกับตัวเองจบชายชราก็เงียบปาก แล้วเริ่มให้ว่าความสนใจกับเรื่องทั้งหมดอย่างละเอียดยิ่งขึ้น! แม้ว่าวิชาของเขาจะเชื่อมต่อกับอำนาจสูงสุด แต่ทว่าชายชราก็ไม่สามารถเข้าไปก้าวก่ายเรื่องของเมืองโบราณได้ ไม่งั้นด้วยความสามารถที่มี ป่านนี้เมืองโบราณคงหายไปนานแล้ว
หลังจากฉู่เหินห่อร่างเหมิงเอ้อแล้ว ชายหนุ่มก็กระพริบแสงไม่กี่ครั้งเพื่อที่จะมาถึงข้างในรังของพวกซอมบี้ กระทั่งมาถึงหัวใจสำคัญของขั้นตอนสุดท้าย ด้วยกลิ่นอายชีวิตของที่นี่ที่ฝุ้งไปทั่ว นั่นจึงทำให้ร่างกายของเหมิงเอ้อเริ่มดูดกลิ่นอายชีวิตโดยอัตโนมัติ
ยิ่งเธอดูดซึมเข้าไปมากเท่าไหร่ ความเร็วในการดูดก็ยิ่งรวดเร็วมากขึ้นเท่านั้น เหมิงเอ้อดูดกลิ่นอายแห่งชีวิตทั้งหมดเข้ามาในร่าง ผิวที่เดิมทีเหี่ยวแห้งของเธอก็เริ่มมีน้ำมีนวลขึ้นมา ราวกับว่าทุกการดูดซึมจะสามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่กับซากศพนี้ได้
ตั้งแต่เริ่มจนจบใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เหมิงเอ้อได้ฟื้นรูปลักษณ์ภายนอกของตัวเองได้นานแล้ว ในตอนนี้ฉู่เหินกำลังอุ้มสาวงามคนหนึ่ง น่ากลัวว่าชายหนุ่มต้องหักห้ามใจมากทีเดียว เพราะแม้เป็นเพียงแค่ศพ แต่เหมิงเอ้อสวยเกินไป
ถ้าบอกว่าเสี่ยวชิงเป็นสาวงามแล้ว งั้นเหมิงเอ้อคนนี้ก็เป็นคนที่ไม่ควรอยู่บนโลกมนุษย์ กระทั่งเทพเซียนยังต้องตะลึงงัน ฉู่เหินรู้สึกว่าตัวเองกำลังต่อกรกับสิ่งยั่วยุอย่างหนัก ถ้าเขามีความลังเลสักนิด ผลที่ตามมาคงไม่ค่อยสวยนัก
ไม่รู้ว่าห่างออกไปไกลเท่าไร ชายชราคนนั้นยังคงจ้องมองมาด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย เขาคิดในใจว่าถ้าฉู่เหินกล้าทำเรื่องงามหน้ากับศพ เขาก็ขอฝ่าฝืนกฎของโลกนี้แล้วลงมือจบชีวิตเจ้าหนุ่มนี้เสีย ส่วนชีวิตของตัวเองก็ช่างมัน เขาไม่สน!
ทว่าภาพที่เกิดขึ้นก็ทำให้ชายชรารู้สึกเกินความคาดหมาย ดังนั้นเขาจึงยังคงปักหลักอยู่ที่เดิมต่อไป
ร่างกายของเหมิงเอ้อได้รับการฟื้นฟูอย่างต่อเนื่อง ความเร็วในการดูดกลิ่นอายแห่งชีวิตของเธอนั้นยิ่งน่าสะพรึงกลัวนัก กลิ่นอายโดยรอบในรัศมี 1000 เมตรล้วนถูกเธอดูดจนหมด! และหลังจากเธอดูดกลิ่นอายชีวิตเข้าไปในร่าง หัวใจของเหมิงเอ้อก็เริ่มเต้นอีกครั้งอย่างช้า ๆ
ทุกครั้งที่หัวใจเธอเต้น นั่นก็ยิ่งทำให้ขั้นตอนดูดกลืนกลิ่นอายชีวิตรุนแรงมากขึ้น ฉู่เหินอุ้มศพที่ชื่อเหมิงเอ้อเดินทั่วรังซอมบี้ไม่ได้หยุด! ทุกที่ที่เขาผ่าน กลิ่นอายชีวิตโดยรอบก็พากันจางหายไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากเดินมาไม่รู้นานเท่าไร ในที่สุดเขาก็มาถึงร่างของซอมบี้ขั้นจักรพรรดิดาราที่หลับใหลอยู่ ไม่รอให้พวกเขาเข้าไปใกล้ ซอมบี้ตนนั้นก็ถูกเหมิงเอ้อดูดกลิ่นอายชีวิตจนหมดแล้ว เมื่อชายหนุ่มเดินไปถึง ร่างซอมบี้ขั้นจักรพรรดิดาราที่หลับอยู่ก็ได้กลายเป็นศพแห้ง ๆ ไปเสียแล้ว
ฉู่เหินแตะศพแห้งนั้นเบา ๆ ในตอนนี้เองเขาถึงรู้ว่าเหมิงเอ้อดูดกลิ่นอายชีวิตได้น่าหวาดกลัวขนาดไหน จนตัวเองเกิดกลัวขึ้นมาเช่นกัน โชคดีที่เหมิงเอ้อไม่ดูดกลิ่นอายชีวิตตัวเขา ไม่งั้นน่ากลัวว่าเขาคงกลายเป็นศพไปนานแล้ว
ฉู่เหินไหนเลยจะรู้ว่าแม้เหมิงเอ้อจะสามารถดูดกลิ่นอายชีวิตได้ แต่ก็มีข้อจำกัดนั้นก็คือเธอไม่สามารถดูดกลิ่นอายชีวิตของมนุษย์ได้ ไม่งั้นก็คงเป็นปีศาจที่ร้ายกาจไปแล้ว ฉู่เหินที่เพิ่งเดินตรวจสอบซอมบี้ขั้นจักรพรรดิดาราที่ตายไปรอบหนึ่ง เพราะเขาคิดว่าจะเอาสิ่งมีค่าทั้งหมดกลับไปด้วย
ที่นี่ก็มีของมีค่าอยู่บ้างจริง ๆ แต่ทว่ามันก็เป็นวัตถุดิบพิเศษไม่กี่อย่างที่ฉู่เหินสามารถเอาไปสร้างค่ายกลได้เท่านั้น นอกนั้นก็เป็นของที่มีมูลค่าน้อยมาก!
