ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ บทที่252 กู้โม่หานเสียใจภายหลัง2
ถึงแม้รองแม่ทัพอวี๋จะเป็นคนหยาบๆ แต่ทหารล้วนเคยบาดเจ็บกันทั้งนั้น กลับฟังเข้าใจมาก
หนานหว่านเยียนเพิ่งพูดจบ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของกู้โม่หาน——
“เมื่อกี้วิธีที่อ๋องเฉิงฝึกซ้อมพวกเจ้าไม่ถูกต้อง ข้าคิดได้ว่า ให้พระชายาช่วยสอนวิธีผ่อนคลายร่างกายและกล้ามเนื้อให้พวกเจ้า เป็นยังไง?”
ทุกคนโหร้องขึ้นมา ต่างก็ตะโกนขึ้นพร้อมกันว่า “พระชายา! พระชายา!”
หนานหว่านเยียนกำลังจะหนี โดนกู้โม่หานเรียกโดยไม่ทันตั้งตัว จนเกือบสะดุดล้ม
นางรีบหันไปมองกู้โม่หาน ตอนนี้ชายหนุ่มอยู่บนแท่นฝึก กอดอกมองนางอย่างท้าทาย และเสียงโหร้องของพวกทหาร ก็ดังขึ้นเรื่อยๆ
รองแม่ทัพอวี๋ก็พูดโน้มน้าวข้างๆ “พระชายา ท่านแสดงให้พวกเราดูหน่อยสิ?”
หนานหว่านเยียนไม่มีโอกาสปฏิเสธเลย ขณะเดียวกันนางก็คิดวิธีแก้แค้นได้แล้ว นางแสยะยิ้มเย็นชามองไปยังกู้โม่หาน “ได้”
นางสอนวิธีการผ่อนคลายให้พวกทหารได้ ทหารประชาชนปรองดองกัน การร่วมมือเป็นสิ่งสำคัญ
กู้โม่หานยื่นมือไปให้นาง หนานหว่านเยียนกลับเบือนหน้าหนี เดินขึ้นบันไดไป
กู้โม่หานหรี่ตาเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
หนานหว่านเยียนโน้มตัวให้พวกทหารเล็กน้อย และพูดเกรงใจว่า “ถึงแม้ข้าจะไม่เป็นวิทยายุทธ แต่รู้วิธีการออกกำลังกาย และรู้ว่าการฝึกซ้อมท่าเดิมๆ จะทำให้กล้ามเนื้อและข้อต่อทำหน้าที่มากเกินไป”
“ตอนนี้ข้าจะสอนวิธีการนวดคลายกล้ามเนื้อแบบง่ายๆให้ทุกคน ข้าจะสาธิตรอบเดียว ทุกคนโปรดตั้งใจดูด้วย”
ว่าแล้ว นางก็ไม่รอให้กู้โม่หานตั้งตัว ก็กระชากเขาไปข้างๆ ให้เขานั่งลง “อันดับแรกเลยคือการนวดคลายกล้ามเนื้อแขนขาส่วนล่าง”
กู้โม่หานมองนาง สายตาไม่เข้าใจ
เขานั่งลงตามที่หนานหว่านเยียนสั่ง ยื่นขาซ้ายออกไป “ข้าไม่รู้ว่า เจ้ารู้เรื่องพวกนี้ด้วย?”
เขาแค่พูดไปงั้น ไม่คิดว่าหนานหว่านเยียนจะเป็นจริงๆ
หนานหว่านเยียนมองเขาอย่างเย็นชา ไม่พูดพร่ำทำเพลง
นางวางนิ้วโป้งซ้ายขวาไว้ที่หลังน่องของเขา ใกล้กับข้อต่อหัวเข่า แล้วกดลงไปแรงๆ
“ซี๊ด——” กู้โม่หานร้องขึ้น……
เขาสูดหายใจเข้า เหมือนไม่คิดว่านางจะลงมือโหดขนาดนี้ เขาขมวดคิ้วเป็นปม “ดี ดีมาก”
เจ็บมาก แต่ต้องขอบอกว่า พอกดลงไปแบบนี้ กล้ามเนื้อหลังขาบวมและเจ็บ ก็ไม่ตึงและรู้สึกสบายมากขึ้น
หนานหว่านเยียนไม่สนใจเขา และคิดว่ากู้โม่หานเป็นแค่ ‘เครื่องมือ’ กดจุดของเขาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ พูดกับพวกทหารที่ทำหน้านับถือ
“คลายกล้อมเนื้อบริเวณนี้ทุกวัน จะทำให้กล้ามเนื้อที่ปวดตึงได้รับการผ่อนคลาย ถ้าทำเป็นประจำ จะไม่ทำให้เส้นเลือดขอดง่าย และจะไม่ทำให้กล้ามเนื้อตาย แข็ง และเสียการเคลื่อนไหว……ง่ายๆเลยก็คือ มีประโยชน์ต่อร่างกายพวกเจ้า!”
คนที่ทำท่าเดียวเป็นเวลานาน จะทำให้ร่างกายทำงานหนักเกินไป และทำให้ป่วยได้ง่าย ท่านน้าก็คือบทเรียน
และพลทหารที่คุ้มครองประเทศ ควรจะรักษาร่างกายตัวเองให้ดี
“ขอรับ!” พลทหารพยักหน้า แทบจะเอาหนังสือออกมาจดเลยด้วยซ้ำ
กู้โม่หานมองใบหน้าข้างๆอันงดงามของหนานหว่านเยียน ถูกนางดึงดูดโดยไม่รู้ตัว
นางตั้งใจมาก พูดแนะนำสอนพลทหารอย่างดี ริมฝีปากของนางอมชมพู เหมือนทาลิปมา กู้โม่หานอดไม่ได้กลืนน้ำลาย นึกถึงเรื่องเมื่อตอนเช้า ร่างกายก็ร้อนระอุไปหมด
หนานหว่านเยียนไม่เห็นความผิดปกติของเขา นางพลิกตัวกู้โม่หาน จากนั้นก็เหยียบไปที่ก้นกบของเขา พูดเสียงดัง
“วิธีนี้สามารถช่วยพวกเจ้าจัดกระดูกได้ ลดความเสียหายของกล้ามเนื้อและอาการปวดข้อที่หลังส่วนล่าง”
“และท่านอ๋องของพวกเจ้ามีปัญหาที่ไต ข้าช่วยเขากดนวด จะได้หายเร็วๆ”
พอพูดจบ ก็ได้ยินเสียง ‘กรึก’ กู้โม่หานร้องเสียงเบา ใบหน้าหล่อเหลานั้นเจ็บขนบิดเบี้ยว ความร้อนระอุในใจก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง
ทุกคนเห็นแล้วต่างก็เบิกตาโพลง ไม่กล้าหายใจกันหมด
พระชายาแน่ใจว่า……นี่เป็นวิธีที่ทำให้คนผ่อนคลายได้จริงเหรอ?
ทำไมพวกเขาถึงรู้สึกว่า ท่านอ๋องกำลังจะโดนพระชายาเหยียบตายล่ะ? และเรื่องที่ท่านอ๋องมีปัญหาด้านไต เอาออกมาพูดได้จริงเหรอ?
กู้โม่หานกว่าจะหายจากอาการปวด เขาขมวดคิ้วแล้วลากหนานหว่านเยียนลงบนพื้น แล้วโอบกอดนางไว้ในอ้อมแขน กัดฟันกรอด
“ไตของข้าดีหรือไม่ดี เจ้ารู้ดีที่สุดนี่!”
ผู้ชายคนไหนจะทนการถูกเหยียดหยามแบบนี้ได้ ถึงแม้จะไม่เคยมีประสบการณ์ แต่เขาใช่ว่าจะทำไม่เป็น!
