บทที่ 076 ขี่ม้า
ความดุร้ายในสายตาขององค์หญิงอู่อัน นับประสาเฟิ่งชิงเฉินหญิงผู้สูงศักดิ์ก็ยังมองเห็น
หญิงสาวรักษาระยะห่างระหว่างตัวเองกับองค์หญิงอู่อันเพราะกลัวว่ากลัวองค์หญิงอู่อันจะเป็นบ้า เฟิ่งชิงเฉินกระโดดออกไปเหมือนว่านางจะกลัว
“องค์หญิงอู่อัน
อย่าพูดเรื่องไร้สาระและกล่าวหาฮชิงเฉินที่กล้าหาญ ชิงเฉินไม่อยากตกเป็นจำเลยแทนผู้ชายเจ้าชู้”
ได้กล่าวและใส่ร้ายเลย ไม่ใช่ชิงเฉินที่ทำลายความไร้เดียงสา ชิงเฉินไม่สนใจผู้หญิง
เดิมทีหญิงสาวดูเขินอาย แต่เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของเฟิ่งชิงเฉิน พวกเขาก็หัวเราะ
เฟิ่งชิงเฉินคนนี้ในอดีตคือขี้ขลาดและขี้แย
แน่นอนว่า “ความยอดเยี่ยม” นี้ไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ตัวเอง
ตอนนี้นางยอดเยี่ยมจริงๆ
เฟิ่งชิงเฉินยังยิ้ม สายตาของนางกวาดมองดูเด็กสาวราวกับว่านางกำลังคิดถึงทุกคน
“อย่างไรก็ตาม ชิงเฉินเตือนหญิงสาวว่าถึงแม้เรื่องของชายและหญิง ความสุขของปลาและน้ำเป็นเพียงเรื่องธรรมชาติ แต่ยังไงก็ระวัง แต่อย่าเจ็บเพราะมันไม่คุ้มกับการสูญเสีย
ถ้าคุณจบลงเหมือนองค์หญิงอู่อัน”
สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไป และบางคนก็มองเฟิ่งชิงเฉินอย่างกังวลอย่างช่วยไม่ได้และหวาดกลัว และขอร้องอย่างเงียบ ๆ
เฟิ่งชิงเฉินมองไปที่สายตาคู่นั้น สีหน้าเงียบสงบ แต่เยาะเย้ยในใจ
ผู้หญิงที่มีชื่อเสียงเหล่านี้ดูบริสุทธิ์และสะอาด แต่ในความเป็นจริง?
พวกนางไม่ชัดเจนเอง แต่กล้าที่จะสาดน้ำสกปรกใส่เฟิ่งชิงเฉิน
อย่างไรก็ตาม
เฟิ่งชิงเฉินชัดเจนมากเกี่ยวกับความหมายของการหยุดอย่างพอประมาณ และนอกจากนี้ ทำไมผู้หญิงถึงสร้างปัญหาให้กับผู้หญิง
ถ้าไม่ใช่เพราะองค์หญิงอู่อันผู้เย่อหยิ่งกล่าวถึงแม่ที่เสียชีวิตของนาง นางจะไม่รบกวน
“แน่นอน
ชิงเฉินเข้าใจดีว่าผู้หญิงทั่วไปต่างจากองค์หญิงอู่อัน และเรื่องขององค์หญิงอู่อันเป็นอุบัติเหตุ นอกจากนี้ยังบอกกับผู้หญิงคนอื่นๆว่านางเป็นหมอและมีหลักการของหมอ
และข้อมูลคนไข้จะไม่มีทางรั่วไหล”
หญิงสาวถอนหายใจด้วยความโล่งอก และมีหญิงสาวสองสามคนก็มีสีหน้าปกติ และดวงตาของเฟิงชิงเฉินดูดีใจขึ้นเล็กน้อย
แม้ว่าเฟิ่งชิงเฉิน
จะแข็งแกร่งเพียงใด นางก็เป็นเพียงเสือกระดาษ นางไม่กล้ารุกรานทุกคน
นางรับมือได้
ตงหลิงมีอายุไม่ถึงหนึ่งร้อยปี บรรดาขุนนางและตระกูลที่มีอายุหลายร้อยปี ยกเว้นสองตระกูลหวังและตระกูลเซี่ยถูกตัดศีรษะทั้งหมด
ผู้มีอำนาจส่วนใหญ่ในตงหลิงเป็นคนหัวสูง แม้ว่าพวกเขาจะดูเหมือนขุนนาง
แต่แท้จริงแล้วพวกเขาไม่ได้ปิดบังนิสัยชอบโวยวายของพวกเขา
ในแง่ของการปกครองครอบครัวและการสอนลูกๆ พวกเขาด้อยกว่าครอบครัวที่แท้จริงมาก
ตามคำกล่าวที่ว่ามีเพียงสามชั่วอายุคนเท่านั้นที่สามารถปลูกฝังขุนนางได้ นอกจากตระกูลหวังและตระกูลเซี่ยไม่มีขุนนางที่แท้จริงในตงหลิง
ราชสกุลรุ่นใหม่ร่ำรวยและมั่งคั่งดูเหมือนจะเป็นสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี แต่แอบมีของสกปรกเป็นของตัวเอง
เมื่อสีหน้าของทุกคนมีความสุข คำพูดของเฟิ่งชิงเฉิน ก็เปลี่ยนไป และพูดพร้อมกับขู่ว่า “แน่นอน
แม้ชิงเฉินจะเป็นหมอ แต่ข้าเป็นผู้หญิง
ข้ารักหน้าตาและเกียรติศักดิ์ศรีของตนเองซึ่งในฐานะผู้หญิงแล้วข้าไม่สนใจ อย่าโทษข้าที่หยาบคาย”
มันเป็นภัยคุกคาม เป็นภัยคุกคามเปล่าๆ
อย่างไรก็ตาม คำพูดของเฟิ่งชิงเฉิน
ไม่ใช่ทุกคนที่จะไม่สุภาพเหมือนองค์หญิงอู่หลิง
สามารถคุกคามสตรีผู้สูงศักดิ์เพียงไม่กี่คนเท่านั้น
“แคร็ก…”
องค์หญิงอันผิงเป็นคนแรกที่แสดงออกและตบโต๊ะอย่างแรง: “เฟิ่งชิงเฉินเจ้ากล้าหาญมาก
เทศกาลดอกท้อ ไม่ใช่สถานที่เจ้าควรพูดเช่นนี้”
นางเกลียดชังเฟิ่งชิงเฉิน
นางไม่ต้องการช่วยเฟิ่งชิงเฉิน แต่นางก็ต้องการรู้ว่าองค์หญิงอู่อันมีความสัมพันธ์กับคนอื่นจริงๆหรือไม่
และไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องขององค์หญิงอู่อัน
เสด็จแม่ก็สนใจเรื่องชององค์หญิงอู่อันและต้องการให้น้องชายของนางแต่งงานกับองค์หญิงอู่อัน และองค์หญิงอู่อันก็เคยชื่นชอบตงหลิงจื่อลั่ว
ข้าไม่ต้องการที่จะ…
องค์หญิงอู่อันผู้นี้เย่อหยิ่ง นับประสาช่วย องค์หญิงอันผิงไม่ฆ่านางนับเป็นโชคดี หญิงคนนั้นเกือบจะกลายเป็นพี่สะใภ้ของนาง
โชคดีที่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจากนางและแม่ของนาง
องค์หญิงอู่อันดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงความโกรธขององค์หญิงอันผิงด้วย ในเวลานี้นางไม่สนใจที่จะล้างแค้นให้เฟิ่งชิงเฉิน นางเพียงแต่คิดว่าจะระงับความโกรธขององค์หญิงอันผิงได้อย่างไร？
นางสั่งสาวใช้ข้างๆนางสองสามคำ สาวใช้รับคำสั่งและรีบจากไป และเมื่อกลับมา ก็เห็นทหารรักษาการณ์ลากองค์หญิงอู่อันมา
เฟิ่งชิงเฉินยืนอยู่ตรงนั้นโดยปราศจากความวิตกกังวลหรือตื่นตระหนกแม้แต่น้อย
ณ อันกั๋วกงฝู่
ตระกูลชิว นางทำให้ทั้งสองตระกูลขุ่นเคืองถึงตาย และตอนนี้ก็ไร้ประโยชน์ที่จะกลัวเฟิ่งชิงเฉิน
เผชิญหน้ากับคำถามขององค์หญิงอันผิงอย่างใจเย็น:
“องค์หญิงจริงจังเกินไปแล้ว ชิงเฉินแค่แนะนำองค์หญิงอู่อันรับการรักษาตั้งแต่เนิ่นๆเมื่อนางป่วย แต่นางไม่ต้องการทำเช่นนั้น ข้าเสียใจเป็นอย่างยิ่ง”
เฟิ่งชิงเฉินก้มศีรษะลงและแสดงความเสียใจอย่างจริงใจ
เคล็ดลับนี้ชิงเฉินได้เรียนรู้รูปแบบของนักการเมืองสมัยใหม่ที่ออกมาชี้แจงเมื่อมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น
ไม่สำคัญว่าจะมีประโยชน์หรือไม่ ตราบเท่าที่คุณวางมันไว้
องค์หญิงอันผิงไม่มีที่จะแสดงความโกรธของนาง
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เฟิ่งชิงเฉิน พูดคือความจริง องค์หญิงอู่อันทำผิดพลาดก่อน
เฟิ่งชิงเฉินไม่ได้ทำอะไรผิด นางแค่กระทำมันมากเกินไปนิดหน่อย
องค์หญิงอันผิงมองเฟิ่งชิงเฉิน อย่างโกรธจัดและคิดว่าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร
แต่คราวนี้เฟิ่งชิงเฉิน ไม่ได้ให้หน้าองค์หญิงอันผิง และไม่ปล่อยให้นางลงบันไดเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่พูดอะไรสักคำ
ทั้งสองฝ่ายอยู่ในภาวะที่ชิดกัน
ในขณะนั้นหญิงสาวในชุดสีชมพูเดินออกไปด้วยรอยยิ้ม
ป่าดอกท้อทั้งป่าเงียบสงัด สาวๆ ไม่กล้าหายใจ
สีหน้าของนางเหมือนแผ่นหยก
ด้วยเสน่ห์และความไร้เดียงสาตามธรรมชาติ
และเมื่อนางยิ้ม นางมีลักยิ้มตื้นๆ สองอัน
ผู้ปกครองแคว้นอู่หยางแห่งตงหลิงได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้หญิงอารมณ์ดีที่สุด แต่จริงๆแล้วไม่เลย
ปฏิเสธไม่ได้ว่านางเป็นผู้หญิงที่ฉลาด
ผู้พิพากษาในแคว้นอู่หยางยิ้มก่อนจะพูด
ซี่ทำให้นางดูเหมือนพี่สาวข้างบ้าน และนางก็อดไม่ได้ที่จะลดความระมัดระวังลง
ฟันเสือ 2
“องค์หญิง พระอาทิตย์กำลังจะตก
องค์หญิงจะให้เราขี่ม้าเมื่อใด เรารอวันนี้มาหนึ่งปีแล้ว เราแพ้องค์หญิงอู่เถาเมื่อปีที่แล้ว และวันนี้เราต้องชนะ”
ผู้ปกครองแคว้นอู่หยางพูดจาฉะฉานเหมือนคนอวดดี
“ใช่แล้ว เสด็จฯ ไปทรงม้ากันเถอะ ข้าเตรียมชุดขี่ม้าไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว และปีนี้ข้าก็อยากจะแข่งกับเหล่าพี่น้องผู้หญิง” เด็กหญิงอายุประมาณ
หรือ 14 ปีกระโดด ขึ้นๆ ลงๆ กระโดดออกมา แววตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
13
“เจ้าเมืองหวู่หยาง คุณต้องการที่จะชนะฉันหรือไม่ ในชีวิตหน้าของคุณ” องค์หญิงอู่เถาก้าวย่างมาด้วยรูปลักษณ์อันทรงพลัง
เด็กผู้หญิงทุกคนพูดประโยคเดียว และค่อยๆพูดทีละประโยค
จากนั้นผลักเฟิ่งชิงเฉิน อย่างรวดเร็ว
ล้อมรอบองค์หญิงอันผิงและเริ่มพูด
เห็นได้ชัดว่าองค์หญิงอันผิงชอบภาพดวงดาวที่ถือดวงจันทร์นี้ เพื่อรักษาความสง่างามของราชวงศ์ องค์หญิงอันผิงจึงไม่ได้พูดคุยมากนัก แต่นางไม่สามารถซ่อนความภาคภูมิใจในดวงตาของนางได้
เฟิ่งชิงเฉินไม่เคยชอบฉากแบบนี้เลย แถมนางก็เครียดทั้งวัน
นางเหนื่อยมาก เฟิ่งชิงเฉินถอนตัวจากฝูงชนอย่างเงียบๆ
และต้องการหาสถานที่เงียบสงบเพื่อพักผ่อน
เทศกาลดอกพีชนี้ นางไม่อยากเข้าร่วมเลยจริงๆ
นางไม่สนใจจะเล่นกับกลุ่มผู้หญิง นางแค่ต้องการจบเรื่องนี้และกลับบ้านเร็ว
เพราะฉะนั้นอย่ามองหานางแข่งม้าเลย
มีเพียงพระเจ้าสามารถเติมเต็มความปรารถนาของ เฟิ่งชิงเฉิน …
องค์หญิงอันผิงปล่อยให้เฟิงชิ่งเฉินหายตัวไปในการแข่งขันบนหลังม้าที่มีอุบัติการณ์สูงอย่างไม่คาดคิดเช่นนี้!
