ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 300
“ข้ารู้แล้ว” จื่ออันหันกลับมามองนางเล็กน้อย “แม่นม ช่วงนี้ท่านไม่ได้เข้าวังไปพบฮองเฮาเลย พรุ่งนี้ควรไปได้แล้วนะ”
แม่นมหยางยิ้มเล็กน้อย “บ่าวรู้เจ้าค่ะ”
นางเองก็กำลังคิดที่จะคุยกับจื่ออันเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่ฮองเฮาไม่ได้ให้นางกลับวังไป ความหมายของฮองเฮาคือให้นางอยู่ข้างกายเซี่ยจื่ออันคอยส่งข่าวให้นาง
แต่เซี่ยจื่ออันในตอนนี้ เริ่มเผยความโดดเด่นออกมา และรู้จักเก็บมันไว้ภายใน ทั้งยังคงไล่บี้ศัตรูต่อไปเพื่อชัยชนะ นางดำเนินการอย่างค่อยเป็นค่อยไป คนที่มีความอดทนเช่นนี้ ต่อไปจะต้องมีอนาคตที่ดีแน่นอน
แม่นมหยางอยู่ในวังมาหลายปีแล้ว เรื่องแผนการหรือการสมรู้ร่วมคิด สำหรับนางแล้วมันก็เป็นเพียงธรรมดาทั่วไปเท่านั้น และนางก็รู้ว่า อยู่ในวังแห่งนี้พวกนางที่เป็นเพียงทาสจะถูกเจ้านายสังเวยชีวิตเมื่อใดก็ได้ สิ่งที่นางให้ความสำคัญก็คือ การที่เซี่ยจื่ออันให้ความรักกับเสี่ยวซุน
การได้ติดตามอยู่ข้างกายคนเช่นนี้ ทำให้นางรู้สึกสบายใจ
ก่อนออกจากวัง ฮองเฮาได้สั่งให้กลับเข้าวังมาเข้าเฝ้าทุก ๆ สองถึงสามวัน อันที่จริงก็เพื่อไปรายงานสถานการณ์ของเซี่ยจื่ออัน
นางไม่ได้ทรยศฮองเฮา และรายงานกับฮองเฮาอย่างตรงไปตรงมา ถึงเรื่องช่วงนี้ที่จื่ออันกำลังทำอยู่ เรื่องที่พูดถึงมากที่สุดก็คือ จะรักษาอ๋องเหลียงเช่นไร
ความระแวดระวังของฮองเฮาที่มีต่อเซี่ยจื่ออันนั้นมีไม่มากนัก เพราะว่านางยังใช้ประโยชน์จากจื่ออันได้อยู่ อีกทั้งจื่ออันก็ยังไม่ใช่พระชายาเอกของผู้สำเร็จราชการ
ก่อนที่นางจะจากไป ก็ได้เหลือบมองคนสองคนในศาลา แล้วก็ถอนหายใจเบา ๆ นางกล่าวกับแม่นมหยาง “ท่านอย่าไปรบกวนพวกเขานะ บางทีตลอดชีวิตนี้ มันอาจจะเป็นเพียงโอกาสเดียวเท่านั้น”
แม้ว่าแม่นมหยางที่อยู่ในวังจะมีจิตใจที่แข็งกระด้าง แต่นางที่เห็นความหลงใหลในดวงตาของอ๋องอันก็รู้สึกประทับใจเล็กน้อย ยิ่งเคยชินกับการที่ต้องอยู่ร่วมกับคนที่มีแผนการอันร้ายกาจมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งจะรู้สึกซาบซึ้งกับความรักที่แท้จริงได้โดยง่าย
เมื่ออยู่ในโลกที่บริสุทธิ์ ก็จะพบว่าการสมคบคิดและแผนการทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องน่าขันสิ้นสี
วันนี้ที่จวนมหาเสนาบดี กึกก้องไปด้วยเสียงฆ้องและกลอง ช่างครึกครื้นเสียจริง
ตั้งแต่การอภิเษกของเซี่ยจื่ออันกับอ๋องเหลียง จนถึงที่ฮองเฮามีพราะราชเสาวนีย์ให้เซี่ยหว่านเอ๋ออภิเษก และมาถึงงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของฮูหยินผู้เฒ่า จนถึงบัดนี้ที่มหาเสนาบดีเซี่ยแต่งผิงชีเข้ามา เรื่องแต่ละเรื่องล้วนเกิดขึ้นที่จวนมหาเสนาบดี
เหตุการณ์อัดแน่นจนปะทุออกมา มันไม่ได้ทำให้แขกไม่มาร่วมงาน ตรงกันข้าม ยิ่งทำให้คนกระตือรือร้นที่จะมามากขึ้น เพราะ ดูเหมือนว่าทุกคนจะมีความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่า เมื่อใดก็ตามที่มีงานรื่นเริงในจวนมหาเสนาบดี มันจะต้องกลายเป็นเรื่องที่น่าอับอายแน่ ๆ
บรรดาชนชั้นสูงที่อยู่ในเมืองอย่างเบื่อหน่าย ใครบ้างไม่ชอบดูความสนุกสนาน?
และเนื่องจากซีเหมินเสี่ยวเยว่เป็นภรรยาม่ายของทหารที่ตายในสนามรบ พอแต่งงานใหม่ ทุกคนจึงพูดถึงกันมาก
มีการวิพากษ์วิจารณ์ถึงเงื่อนไขของซีเหมินเสี่ยวเยว่แตกต่างกันออกไป บางคนบอกว่านางไม่รู้จักแบ่งแยกฐานะภรรยา แต่บางคนบอกว่านางเป็นฮูหยินชั้นเก้ามิ่งขั้นหนึ่ง อีกทั้งเข้ามาในจวนในฐานะผิงชี ถือว่าทำตามกฎเกณฑ์ ไม่ควรจับผิดนาง
แต่งานแต่งของวันนี้ทำให้ผู้คนรู้ฮือฮากัน เพราะผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิก็มาร่วมงานด้วย
นี่เป็นครั้งแรก
ทุกคนต่างรู้ดีว่าโดยทั่วไปแล้วผู้สำเร็จราชการจะไม่ไม่เข้าร่วมในงานเช่นนี้ ขนาดคราวที่แล้วที่อ๋องเหลียงอภิเษกกับเซี่ยจื่ออัน มู่หรงเจี๋ยก็ยังไม่มาเลย นั่นคือหลานชายของเขาเชียวนะ ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังสัมพันธ์อันดีต่อกันด้วย เขาไม่มีเหตุผลที่จะไม่มา
ทว่าวันนี้ เขากลับมาที่นี่
ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้นที่มา แต่ยังรวมถึงท่านแม่ทัพเซียวท่าด้วย
เมื่อเฉินหลิวหลิ่วได้ยินว่าเซียวท่าก็มาด้วย ดูเหมือนว่านางจะมีความสุขเป็นพิเศษ แล้วกลับไปที่จวนเพื่อแต่งกายให้สวยงาม
ไม่เพียงแต่เฉินหลิวหลิ่วเท่านั้นที่มาร่วมพิธี แต่ยังรวมถึงพี่ชายทั้งสิบสองคนของนางด้วย
อย่างไรก็ตาม พวกเขามาเพื่อดูเซียวท่าเท่านั้น
