ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 342
“ใช่แล้ว หากว่าเกิดเรื่องขึ้นกับฮูหยินรอง สินสอดทองหมั้นพวกนั้นสามารถเอากลับมาเก็บไว้ที่นี่ได้หรือไม่เจ้าคะ？” ซือหลิวเอ่ยถามอย่างกะทันหัน
“ไม่ต้องรีบร้อน เก็บมาไว้ในห้องคลังของจวนก่อน รอหยวนซื่อกลับมา ให้นางจัดเก็บสิ่งของแล้วออกจากเซี่ยจื่อหย่วนไปแล้วค่อยว่ากัน ส่วนที่นี่นั้น ข้าคงจะอยู่ไม่นานนัก อาศัยช่วงที่ต้องตกแต่งเรือนรับรอง ยึดเซี่ยจื่อหย่วนมาเปลี่ยนเครื่องเรือนใหม่”
“เจ้าค่ะ”
นางลุกขึ้นยืนเดินไปยังริมหน้าต่างมองดูเรือนด้านข้างที่มีเปลวเพลิงลุกโหมทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ถอนหายใจ พร้อมเอ่ยออกมา “เพลิงไหม้ครั้งนี้ใหญ่โตเกินไป เรือนด้านข้างนั้นเกรงว่าคงจะมิอาจเก็บไว้ได้แล้ว ดีเหมือนกัน รื้อแล้วสร้างออกมาใหม่ ทำเป็นห้องพักรับรองก็ดีเหมือนกัน”
“ใช่เจ้าค่ะ สถานที่แห่งนั้นดียิ่งนัก อยู่ใกล้กับสวนดอกไม้” ซือหลิวเผยรอยยิ้มออกมา
หงฮัวสูดดมกลิ่นในอากาศเข้าไป จู่ ๆ ก็เอ่ยถาม “พวกเจ้าได้กลิ่นอะไรบ้างหรือไม่? เหมือนกับกลิ่นเผาไหม้”
“แน่นอนอยู่แล้ว” ซือหลิวยิ้มก่อนที่จะพูด “เพลิงไหม้ใหญ่โตเยี่ยงนี้ จะต้องมีกลิ่นเผาไหม้เป็นแน่”
“ไม่ใช่ ไม่ใช่” หงฮัวมองไปรอบ ๆ ทิศ วิ่งออกไป ชั่วขณะนั้นก็เกิดตกใจ “สวรรค์ ไฟไหม้แล้ว”
ซีเหมินเสี่ยวเยว่และซือหลิวก็วิ่งไปในทิศทางเดียวกันกับนาง พบว่าเรือนปีกด้านข้างของลานบ้านนั้นเกิดเปลวไฟขึ้น มีฝุ่นควันลอยออกมาจากเรือนปีกแห่งนี้
“สวรรค์ช่วยข้าด้วย ด้านในนั้นเก็บพลุไฟไว้เป็นจำนวนมาก ที่จะนำมาใช้ในคืนนี้ตอนเข้าห้องหอ” ซือหลิวตกใจยกใหญ่ “ใครก็ได้เข้ามา ใครก็ได้เข้ามาหน่อย!”
หงฮัวพุ่งออกไป พบว่าในลานนั้นประตูล้วนปิดสนิท นางตกใจจนใบหน้าขาวซีด “ทาสรับใช้จะต้องไปดับเพลิงยังเรือนด้านข้างเป็นแน่”
ซีเหมินเสี่ยวเย่วภายในใจตกตะลึง เอ่ยเสียงขรึม “เร็ว รีบคิดวิธีเปิดประตูเร็วเข้า”
ประตูนั้นถูกล็อกจากด้านนอก ในตอนที่ทั้งสองคนออกแรงลากนั้น สามารถได้ยินเสียงกระทบกัน
“มีคนล็อกไว้จากด้านนอกแล้วเจ้าค่ะ” หงฮัวตกใจหน้าซีด
ซีเหมินเสี่ยวเยว่เริ่มร้อนรนแล้ว “จะทำอย่างไรกันดี? ที่นี้ยังมีทางออกที่อื่นหรือไม่?”
“ไม่มีแล้วเจ้าค่ะ ภายในเรือนนี้มีเพียงประตูหลักเพียงประตูเดียว เดิมประตูรองนั้นเคยมี แต่ถูกผนึกไว้แล้วเจ้าค่ะ” ซือหลิวเคลื่อนย้ายเก้าอี้ออกมาจากในห้อง กระแทกเข้ากับประตูอย่างแรง ตามองเห็นเปลวไฟยิ่งสูงขึ้น ควันเริ่มลดลงแต่เปลวไฟกลับเพิ่มขึ้น มาพร้อมกับเสียงดัง “แค็ก” แล้ว ต่อด้วยเสียง “ปัง ปัง ปัง” เสียงดังจนทำให้คนตกใจ ประตูระเบิดออกมาจนทำให้ประตูและหน้าต่างของเรือนปีกนั้นหลุดออกมา
เปลวไฟจู่ ๆ ก็ดับลง นางรีบเร่งมองตามไปยังทางเดิน เดิมทางเดินนั้นไม่มีสิ่งของใด ๆ จึงพูดได้ว่ามิอาจเกิดการเผาไหม้ได้ แต่ว่าราวกับบนพื้นดินนั้นมีน้ำมันตะเกียงสาดกระเซ็นอยู่ จึงได้เกิดเปลวเพลิงเผาไหม้ขึ้นในชั่วขณะเดียว
“ช่วยด้วย ช่วยด้วยเจ้าค่ะ!” หงฮัวและซือหลิวเปิดปากร้องตะโกนเสียงดัง
ด้านนอกนั้น มีคนผู้หนึ่งมุมปากยกยิ้มฟังเสียงเรียกโหยหวนจากด้านใน จากนั้นนางจึงคลายผ้าแพรที่รัดอยู่บนกายนาง นำไหที่บรรจุน้ำมันโยนเข้าไปที่หน้าประตูใหญ่ แล้วใช้ไม้ขีดไฟจุดไฟขึ้น จัดแต่งทรงผมอีกครู่ แล้วจึงจากไป
ประตูนั้นเมื่อสาดน้ำมันเข้าไป ก็ติดไฟได้อย่างรวดเร็ว และไม่นานนักประตูบานนี้ก็โดนไหม้จนหมด พวกนางสามารถกระโดดหนีเอาตัวรอดจากที่แห่งนี้ได้
“ผู้อื่นต้องการที่จะฆ่าข้า แต่ข้าเพียงแต่ต้องการขู่ผู้อื่นกลับเท่านั้น ข้าช่างใจอ่อนเสียจริง เซี่ยจื่ออัน เจ้ามีเมตตาเช่นนี้จะต้องได้รับผลตอบแทน จะต้องมี…ร่ำรวยสุขสบายไปทั้งชาติ!” จื่ออันถอนหายใจเบา ๆ รู้สึกว่าตนนั้นเป็นดั่งคนโง่ ความคิดของนางเองก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
