ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 519
ชู่อวี่รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาเล็กน้อย “ฮูหยิน ท่านกำลังจะทำอะไรกัน?”
ฮูหยินหลิงหลงเลิ้กคิ้วขึ้น ก่อนยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วเอ่ย “ดูเจ้าสิ รูปร่างบอบบางเพียงนี้ เป็นเด็กรับใช้คงจะลำบากเจ้าแล้ว”
ชู่อวี่มองไปยังตนเองที่อยู่ในกระจกทองแดง ผิวขาวเนียนละเอียด คิ้วดวงตาเรียวตรง ริมฝีปากอวบอิ่ม ดูอ่อนโยนมีเสน่ห์ ช่างมีคุณสมบัติที่ดี หากว่าแต่งกายเข้าอีก จะต้องดูดียิ่งขึ้นอย่างแน่นอน
นอกจากนี้แล้ว นางยังมองเห็นรอยยิ้มร้ายกาจของฮูหยินหลิงหลงจากกระจกทองแดง ในใจก็เกิดความรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา “บ่าวมีชะตาให้เป็นเด็กรับใช้ ภายหน้าบ่าวจะต้องรับใช้ฮูหยินเป็นอย่างดี”
ฮูหยินหลิงหลงทาแป้งให้นางอย่างระมัดระวัง แต้มขี้ผึ้งลงบนริมฝีปาก วาดคิ้ว ติดปิ่นหยก จากนั้นก็หยิบเสื้อผ้าของเซี่ยหว่านเอ๋อออกมาจากตู้ ส่งให้กับชู่อวี่ “เปลี่ยนเสีย”
“เปลี่ยนเสีย?” ชู่อวี่ยิ่งเกิดความหวาดกลัว คุกเข่าลงเสียงดังตึกตัก “ฮูหยิน บ่าวทำผิดอะไรขอฮูหยินได้โปรดเอ่ยออกมา บ่าวจะเปลี่ยนแปลง”
ก่อนหน้านี้ที่ชู่อวี่ติดตามหยวนฉุ่ยยวี่ หยวนฉุยยวี่ไม่เป็นที่โปรดปราน แต่ก็ไม่เคยทำให้นางลำบาก ยิ่งไม่มีทางทุบตีนาง มาวันนี้ติดตามฮูหยินหลิงหลงที่ไม่ได้รับความโปรดปราน แต่ละวันก็ยิ่งดูเปล่าประโยชน์ ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังแล้วก็ยังหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกทุบตีก่นด่าเป็นเนืองนิตย์
กฎแห่งสวรรค์นั้นดีสำหรับการเกิดใหม่ และสวรรค์เองก็ไม่เคยปราณีผู้ใด? ผู้ที่คอยกดขี่ข่มเหงคนดีและเกรงกลัวต่อบาป ท้ายที่สุดแล้ว ก็จะต้องถูกคนชั่วจัดการ
ฮูหยินหลิงหลงดึงนางขึ้นมา ยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “เด็กโง่ เจ้าไม่ได้ทำอะไรผิด ตลอดระยะเวลานี้ข้าคอยจับตาดูเจ้า เจ้ามีความอดทน และยังภักดีกับข้า เพราะฉะนั้น ข้าจะต้องปูทางเดินให้กับเจ้า ไม่อาจให้เจ้าต้องคอยทนทุกข์อยู่กับข้าตลอดไป”
คำพูดของนางนั้นชู่อวี่ไม่เชื่อแม้แต่คำเดียว ทุกวันนี้ถือว่าคุ้นเคยกับความร้ายกาจของนางแล้ว ชีวิตของบ่าวไพร่ในสายตาของนางก็เหมือนต้นหญ้าริมทาง นางไม่มีทางที่จะนำมาใส่ใจ ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงความสงสาร
ที่นางเอ่ยออกมาเช่นนี้ ในใจจะต้องมีแผนการบางอย่าง
อย่างไรก็ตาม นางก็มิกล้าที่จะเอ่ยออกไป เพียงแต่เงยใบหน้าอันไร้เดียงสาของนางเผชิญกับฮูหยินหลิงหลง “บ่าวติดตามอยู่ข้างกายของฮูหยิน ไม่ขมขื่น ไม่ได้รับความลำบากใดเลยเจ้าค่ะ”
“อืม ข้ารู้ดีว่าเจ้าเข้าใจสถานการณ์” นางดึงชู่อวี่ให้นั่งลง มองไปยังใบหน้าอันอ่อนเยาว์ของนาง นางเองก็เคยมีรูปโฉมที่งดงามเช่นนี้ แต่ว่าตอนนี้หางตาของนางกลับมีรอยตีนกาขึ้นมาแล้ว นางแก่ชราแล้ว
ชายหนุ่มมักจะชื่นชอบในร่างกายที่อ่อนเยาว์และสดใหม่ สงครามในการพลิกฟื้นสถานการณ์ในคราวนี้ นางต้องได้รับความช่วยเหลือจากเด็กชู่อวี่
“คืนนี้เป็นวันที่สิบห้า และวันที่สิบห้าของทุกเดือน นายท่านจะต้องไปยังหอคอยจิตวิญญาณเพื่อจุดธูปขอพร” ฮูหยินหลิงหลงโน้มกายเข้าไปใกล้หูของชู่อวี่ เอ่ยออกมาสองสามประโยค
ชู่อวี่เมื่อได้ยินเข้า สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมาก แล้วรีบคุกเข่าลง “ไม่ ไม่ ฮูหยิน บ่าวมิกล้า”
“หรือว่าเจ้าคิดจะเป็นเด็กรับใช้ไปตลอดชีวิตเลยหรือ?” ฮูหยินหลิงหลงรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่ว่านางไม่รีบร้อน เด็กรับใช้คนนี้เป็นคนที่มีใจทะเยอทะยาน นางรู้ว่าคราวนี้จะเป็นโอกาสที่ดีที่นางจะมีตำแหน่งที่สูงขึ้น สามารถเปลี่ยนชีวิตนางไปทั้งชีวิต
“บ่าว…” ชู่อวี่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นางอยากจะเป็นอี๋เหนียงจริง ทว่านางหวาดกลัวต่อเฉินหลิงหลง นางไม่มีทางที่จะใจดีเช่นนี้
“เจ้าไม่จำเป็นต้องตอบแทนข้า นี่เป็นสิ่งที่ข้าจะสามารถทำเพื่อเจ้าได้ ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้เจ้าจะเคยรับใช้หยวนซื่อมาก่อน แต่ก็ยังคงภักดีต่อข้ามาโดยตลอด มาวันนี้ข้าไม่มีอะไรเลย และไม่สามารถให้อะไรกับเจ้าได้ ทำได้เพียงคอยช่วยเหลือเจ้า ภายหน้าจะเป็นอี๋เหนียงหรือว่าเด็กรับใช้ เจ้าตัดสินใจเองเถิด” ฮูหยินเอ่ยออกมาอย่างอ่อนโยน
ชู่อวี่ส่ายศีรษะแล้วเอ่ย “ไม่ บ่าวไม่ไป หากว่าบ่าวไปแล้ว ก็จะไม่มีผู้ใดรับใช้ฮูหยินอีก”
ฮูหยินหลิงหลงตบลงบนหลังมือของนาง น้ำตาไหลนอง “เจ้าภักดีกับข้าเพียงนี้ ข้าเองก็ดีใจมาก ตามแต่เจ้าต้องการเถิด ทำตามที่เจ้าเห็นสมควร”
นางหยิบขวดเล็ก ๆ ออกมา “นี่คือธูปหอม หากว่าเจ้าไป จุดธูปนี้ในหอคอยแห่งจิตวิญญาณ แน่นอนว่าเขาย่อมหวั่นไหว เรื่องของเจ้าก็จะสำเร็จ หากว่าเจ้าไม่ต้องการจะไป ข้าเองก็ไม่บังคับเจ้า อันที่จริงแล้วข้าก็เศร้าใจไปกับนายท่าน วันนี้ข้างกายของเขาไม่มีผู้ใดอยู่ด้วย ข้าเองก็ไม่อาจปลอบโยนเขาได้ ทำได้เพียงอาศัยเจ้าคอยดูแลเขาแทนข้า”
เมื่อเอ่ยจบ นางก็หยัดกายลุกขึ้นเดินออกไป
ชู่อวี่มองไปยังขวดใบนี้อย่างเงียบ ๆ มุมปากค่อยโค้งขึ้น แน่นอนว่านางย่อมไป นั่นอาจจะเป็นเพียงโอกาสเดียวในชีวิตของนางก็เป็นได้
นางไม่อยากจะเป็นเด็กรับใช้ไปตลอดชีวิต นางเพียงแค่มาจากครอบครัวที่มีสถานะต่ำต้อย อาศัยเพียงแค่รูปโฉมของนาง นางก็สามารถเป็นเจ้านายได้แล้ว
หลังจากที่รับใช้ฮูหยินหลิงหลงหลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว ชู่อวี่ก็หาข้ออ้างออกไป
