ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ – บทที่ 754

ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 754

รัชทายาทเอ่ยออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว “ท่านนี่มันเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก ถึงกลับกล้าใช้คำพูดเช่นนี้กับข้า? ข้าไม่ได้มีความขัดแย้งใด นางเริ่มเอ่ยยั่วยุออกมาก่อน ถัดมาข้าถึงได้รู้ว่านางเป็นคนในใจอ๋องเหลียง ถึงได้จับตัวนางไปเพื่อแก้แค้นอ๋องเหลียง ไม่ผิด ข้ายอมรับว่ามีใจที่จะแก้แค้นอ๋องเหลียง แต่หวังอี๋เอ๋อร์นั่นก็ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ข้าเพียงแต่จับตัวนางไปฟังคำสอนพระพุทธจากวัดของราชวงศ์เท่านั้น หากท่านต้องการจะลงโทษข้า ข้าก็มีโทษเพียงสถานเดียว แต่เพียงเพื่อหญิงชาวบ้านแค่คนเดียวถึงกับกระทำการใหญ่โตเช่นนี้ ถึงขั้นที่เรียกเหล่าขุนนางและเชื้อพระวงศ์เข้าวังมาเพื่อกำหนดโทษ ท่านต้องการจะพุ่งเป้ามายังข้า พยายามยัดเยียดข้า กล่าวหาที่จะปลดข้าเพื่อให้ตนเองได้ขึ้นสู่ตำแหน่งจักรพรรดิ ส่งเสริมจิตใจที่ทะเยอทะยานและครอบงำของท่าน ใช่หรือไม่?”

การเอ่ยถามเสียงเคร่งของรัชทายาทได้รับการยินยอมมาจากราชครูเหลียงแล้ว ราชครูเหลียงเอ่ยออกมาอย่างประหลาด “ไม่ผิด วันนี้ที่ท่านอ๋องกล่าวโทษมานั้นดูจะไม่สอดคล้องกัน เพียงแค่เอ่ยข้อกล่าวหาออกมาแล้วกระทำมันให้ใหญ่โต ทำให้ทุกคนรู้สึกได้ว่ารัชทายาทไม่มีคุณธรรม จากนั้นก็ให้ทุกคนร่วมกันปลดรัชทายาท จิตใจช่างยากแท้หยั่งถึงจริง ๆ”

มู่หรงเจี๋ยไม่ได้ดูร้อนรนเลยแม้แต่น้อย เอ่ยออกมา “ข้ายัดเยียดข้อกล่าวหาว่ารัชทายาทกระทำผิดจริงหรือว่าผิดศีลธรรมจริงหรือไม่ ไม่นานนี้ก็จะได้รู้”

เขามองไปยังผู้นำสายรองอย่างอ๋องเป่าอัน “เสด็จลุง หลานอยากจะถามเสด็จลุงสักประโยค หากว่ารัชทายาทองค์ปัจจุบันกระทำการบีบบังคับลักพาตัวองค์หญิงของแคว้น กักขังหน่วงเหนี่ยวเอาไว้ อีกทั้งยังให้ผู้ติดตามทำการดูหมิ่น ควรที่จะตั้งโทษอย่างไรดี?”

อ๋องเป่าอันเอ่ย “หากโทษทัณฑ์นี้ยืนยันแล้ว ก็ควรถูกปลด!”

มู่หรงเจี๋ยพยักหน้า เอ่ยเสียงเคร่งขรึม “พ่ะย่ะค่ะ คำพูดเอ่ยถึงเท่านี้ ข้าก็จะขอจัดการลำดับเหตุการณ์ให้ทุกคนได้คลายข้อสงสัยในใจ เมื่อครู่นี้ราชครูบอกว่าข้ากล่าวโทษโดยที่ไม่สอดคล้องกับฎหมาย ยัดเยียดข้อกล่าวหาลอย ๆ ทว่าทุกเรื่องราวเกิดจากคน ๆ เดียว นั่นก็คือฮองเฮา ฮองเฮามีใจลำเอียง เพิกเฉยต่อความครอบงำและไม่แยแสของรัชทายาท ทำให้อ๋องเหลียงได้รับความทุกข์ทรมานอย่างมาก ได้รับการก่นด่า ทุกคนต่างก็รู้ว่าอ๋องเหลียงมู่หรงซินเป็นคนพิการ ทว่านี่เป็นเรื่องจริงหรือ?”

“เจ้าพูดจาไร้สาระ?” ฮองเฮาไม่คิดเลยว่าท้ายที่สุดแล้วมู่หรงเจี๋ยจะนำข้อกล่าวโทษมาให้กับนาง จึงโกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที

ทุกคนเมื่อมองจนถึงตรงนี้ต่างก็เข้าใจขึ้นมาแล้ว การกล่าวโทษในวันนี้ ไม่ได้หมายถึงรัชทายาท แต่เป็นฮองเฮาองค์ปัจจุบัน การกล่าวโทษฮองเฮานั้นสามารถทำให้ผู้อื่นตื่นตกใจได้จริง ๆ และยังกระเทือนไปถึงราชครู กระทำเพียงหนึ่งได้ถึงสาม

รัชทายาทไร้ความสามารถ นี่เป็นความจริง รัชทายาทกระทำอะไรมาบ้าง การที่จะปลดหรือไม่ปลด ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุด ทว่าการกระทำของฮองเฮาและราชครู จะกระทบถึงการแย่งชิงอำนาจของจักรพรรดิโดยตรง

นี่หมายความว่า อันที่จริงแล้วการแย่งชิงอำนาจในราชสำนักได้เริ่มขึ้นแล้ว เพียงแต่ขุนนางภายนอกไม่รู้ก็เท่านั้น

ที่ทุกคนคาดเดานั้นไม่ผิด ทว่ามู่หรงเจี๋ยยังมีอีกจุดประสงค์หนึ่ง นั่นก็คือเรื่องเหล่านั้นที่เดิมทีฮองเฮานั้นคิดจะทำ เขาต้องการที่จะหยุดมันเสียก่อน

ฮองเฮาเคยเอ่ยเอาไว้ จะยึดตำแหน่งของอ๋องเหลียง ถึงแม้จะยังคงเป็นองค์ชาย แต่กลับไม่เหมือนกันกับชินอ๋อง อำนาจที่องค์ชายไม่มี แต่ชินอ๋องมี ชินอ๋องมีทหาร มีศักดินา

และยังมีอีก นั่นก็คือเขาต้องการจะพิสูจน์ให้อ๋องเหลียง เพื่อให้ทุกคนได้รู้ว่า ความรุนแรงและโหดร้ายที่เล่าลือกันด้านนอกของอ๋องเหลียงนั้น มีคนจงใจที่จะใส่ร้ายป้ายสี

ทำไมมู่หรงเจี๋ยถึงต้องการจะแก้ไขชื่อเสียงให้กับอ๋องเหลียงกัน หลายปีมานี้ เขาไม่เคยช่วยเอ่ยให้กับอ๋องเหลียงมาก่อน ไม่ได้ตรวจสอบเรื่องที่อยู่เบื้องหลัง นั่นก็เพราะว่าอ๋องเหลียงในตอนนั้นไม่สนใจว่าจะเป็นใคร ต่างก็ไม่กระทบต่อการใช้ชีวิตของเขา อ๋องเหลียงในตอนนั้น ขอเพียงแค่ต้องการใช้ชีวิตปกติเท่านั้น

ทว่าตอนนี้ไม่เหมือนกัน ตอนนี้ถึงแม้ว่าเขาจะมีใจคิดปลดรัชทายาท เขาก็ต้องแก้ไขชื่อเสียงให้กับอ๋องเหลียง ให้เชื้อพระวงศ์และขุนนางต่างก็รู้ว่าอ๋องเหลียงนั้นคือคนเช่นไร