ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 785
หลังจากเสร็จการว่าราชกิจในวันรุ่งขึ้น มู่หรงเจี๋ยได้เรียกใต้เท้าซุยเอาไว้ “ได้ยินจากหวงไท่โฮ่วว่าท่านแนะนำเหลียงซู่หลินเป็นราชบุตรเขยเช่นนั้นหรือ?”
ใต้เท้าซุยกล่าว “พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋องทรงทราบเรื่องนี้แล้ว? แม่ทัพเหลียงเป็นผู้ที่เป็นห่วงเป็นใยผู้คน ซื่อสัตย์และภักดี ยิ่งไปกว่านั้นคือเขามีความรักให้กับองค์หญิงมาโดยตลอด”
เมื่อมู่หรงเจี๋ยได้ยินใต้เท้าซุยชื่นชมเหลียงซู่หลินไม่หยุดปาก ก็พลางยิ้มเล็กน้อย พลางหมุนแหวนหยกในมือเล่น “ข้าไม่รู้มาก่อนว่าใต้เท้าซุยไปมาหาสู่กับตระกูลเหลียงด้วย”
ใต้เท้าซุยตกใจและโบกมือเป็นพัลวัน “พระองค์อย่าได้ทรงเข้าใจผิด หม่อมฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ เกี่ยวข้องกับไท่ฟู่ เพียงแต่แม่ทัพเหลียงผู้นี้เพิ่งช่วยชีวิตหม่อมฉันไว้ เขาเป็นผู้มีพระคุณของข้า ต่อมาข้าได้เชิญเขาไปเลี้ยงขอบคุณ แต่เขาก็ปฏิเสธ หม่อมฉันเชิญเขาซ้ำถึงสามสี่หน เขาถึงได้ยอมมา และหลังจากที่ได้พูดคุยกันถึงได้รู้ว่าเขาไม่ได้รับความยอมรับจากตระกูลเหลียง ไท่ฟู่ไม่ชอบเขา ดังนั้นเขาจึงถูกกดขี่ข่มเหงมาโดยตลอด”
“ช่วยชีวิตเจ้าไว้อย่างนั้นรึ? เกิดอะไรขึ้น?” มู่หรงเจี๋ยถามพร้อมกับขมวดคิ้วแน่น
ใต้เท้าซุยกล่าว “เป็นเรื่องเมื่อสามวันก่อนพ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันพบกับมือสังหารระหว่างทางกลับบ้าน โชคดีที่แม่ทัพเหลียงบังเอิญผ่านมา เขาต่อสู้กับมือสังหาร และช่วยชีวิตหม่อมฉันเอาไว้ ไม่เช่นนั้นหม่อมฉันคงกลายเป็นวิญญาณไปแล้ว”
“มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นด้วยหรือ?” มู่หรงเจี๋ยพูดอย่างโกรธเคือง “ภายใต้กฎหมายบ้านเมือง กล้าดียังไงมาลอบสังหารเจ้าหน้าที่ต้าโจวของข้า จับมือสังหารได้แล้วหรือยัง?”
“หนีไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
ใต้เท้าซุยพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ไม่มีอะไรหรอก หม่อมฉันเป็นคนใจดำ ดังนั้นจึงทำให้คนโกรธเกลียดอยู่ไม่น้อย ไม่แปลกใจที่พวกเขาต้องการชีวิตหม่อมฉัน”
“สิ่งนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อนหรือ?” มู่หรงเจี๋ยถาม
“ไม่ นี่เป็นครั้งแรก ดังนั้นหม่อมฉันจึงไม่ทันได้ระวัง”
“ต่อจากนี้จงระวังตัวให้มากขึ้น ข้าจะส่งคนคอยคุ้มครองความปลอดภัยของท่านเอง ใช่แล่ว เมื่อครู่ท่านบอกว่าเขามีความรักต่อองค์หญิง มันเริ่มจากตรงไหนกัน?” มู่หรงเจี๋ยถาม
ใต้เท้าซุยกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คืนนั้นข้าได้สนทนาเชิงลึกกับแม่ทัพเหลียง ถึงได้รู้ว่าเขาชื่นชมองค์หญิงมาโดยตลอด แต่เขารู้ว่าสถานะของเขานั้นต่ำต้อย และเนื่องจากในหัวใจของเขามีองค์หญิงอยู่ เขาจึงไม่เคยคิดเรื่องขอแต่งงานมาก่อน กล่าวได้ว่าเขาจงรักภักดีต่อองค์หญิงมาโดยตลอด”
“เขาขอให้ท่านเป็นคนแนะนำให้เขาเป็นราชบุตรเขยหรือไม่?”
“หาใช่ไม่ หลังจากได้ยินที่เขาพูดเช่นนั้น หม่อมฉันจึงถามเขาว่า ตอนนี้เขายังอยากจะแต่งงานกับองค์หญิงหรือไม่? เขาบอกว่าอยากจะแต่ง แต่เขารู้ว่าหวงไท่โฮ่วจะต้องไม่ชอบเขาเป็นแน่ จึงไม่กล้าเสนอตัวพ่ะย่ะค่ะ ด้วยเหตุนี้ หม่อมฉันจึงได้เขียนจดหมายถึงหวงไท่โฮ่ว เพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณที่เขาได้ช่วยชีวิตหม่อมฉันเอาไว้”
มู่หรงเจี๋ยพยักหน้า “เป็นเช่นนี้นี่เอง”
จากนั้นเขาก็ถามถึงการถูกลอบสังหารอย่างละเอียด และหลังจากถามเสร็จ เขาก็มีแผนขึ้นในใจมา
หลังจากออกมาจากวัง เขาก็สั่งให้หนี่หรงไปตรวจสอบเรื่องนี้อย่างลับ ๆ
“ท่านอ๋องสงสัยว่ามีใครบงการการลอบสังหารนี้ใช่หรือไม่?” หนี่หรงถาม
“ใช่ ใต้เท้าซุยบอกว่าทักษะการต่อสู้ของมือสังหารนั้นไม่สูงนัก ขนาดเขาไม่มีทักษะการต่อสู้ยังสามารถหลบหลีกได้หลายครั้ง แต่ด้วยทักษะการต่อสู้ของเหลียงซู่หลิน เหตุใดถึงทำให้ฝ่ายนั้นได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แถมยังจับตัวคนร้ายไม่ได้อีก นี่มันน่าสงสัยไม่ใช่รึ?”
หนี่หรงกล่าว “บางทีเขาอาจกำลังเป็นห่วงใต้เท้าซุย จึงไม่สนใจที่จะไล่ตามมือสังหารก็เป็นได้พ่ะย่ะค่ะ”
“ใต้เท้าซุยไม่ได้รับบาดเจ็บ และเขาก็มีคนรับใช้คอยดูแลอยู่ นอกจากนี้ ไม่จำเป็นต้องไล่ตามด้วยซ้ำไป ศิลปะการต่อสู้ของเหลียงซู่หลินนั้นดีมาก แม้แต่องครักษ์สามสี่คนในวังก็ยังไม่สามารถเข้าใกล้เขาได้ด้วยซ้ำ ดังนั้นแค่ไม่กี่กระบวนท่าเขาก็สามารถจัดการกับมือสังหารที่มีทักษะการต่อสู้ทั่วไปได้แล้ว”
“เช่นนั้นนี่ก็เป็นเพียงการแสดง ใต้เท้าซุยไม่รู้ศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงมองไม่ออก” หนี่หรงกุมมือของเขา “ข้าจะไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้”
การตรวจสอบว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้นไม่ใช่เรื่องยาก หนี่หรงสอบถามใต้เท้าซุยและคนที่ติดตามเขาในคืนนั้น เกี่ยวกับลักษณะของมือสังหาร จากนั้นก็ขอให้ตานชิงเสี้ยนจู่วาดภาพตาม ใต้เท้าซุยบอกว่ามือสังหารได้รับบาดเจ็บ และไม่มีประวัติการออกจากเมือง หากบาดเจ็บก็ต้องหาหมอ หลังจากที่ตรวจสอบกับโรงหมอหลายแห่ง ก็มีหมอที่จำบุคคลในภาพนี้ได้
บุคคลนี้อาศัยอยู่ที่โรงเตี๊ยมตงไหล เขามาจากซูโจว เขาอยู่ในเมืองมานานกว่าครึ่งปีแล้ว หนำซ้ำยังมีหนังสือรับรองที่ออกโดยสำนักผู้ตรวจการซูโจว ทุกเดือนจะไปประทับตราและต่ออายุหนังสือผ่านทางที่สำนักผู้ตรวจการ นั่นหมายความว่าบุคคลนี้ตั้งใจที่จะอาศัยอยู่ในเมืองหลวงเป็นการชั่วคราว
หลังจากที่หนี่หรงตรวจสอบ ก็พบว่าเขาแทบไม่ได้ทำงาน ไม่มีอาชีพ แต่เขากลับมีเงินจับจ่ายใช้สอยอย่างเพียงพอในทุกเดือน เขากิน ดื่ม และแต่งตัวหรูหราราวกับมีคนคอยสนับสนุนอยู่
หนี่หรงรายงานกับมู่หรงเจี๋ยถึงสิ่งที่เขารับรู้มาจากการสอบสวน แต่ทว่ามู่หรงเจี๋ยก็กล่าวว่า “เจ้าไปตรวจสอบอีกครั้ง มีคนเช่นนี้อีกกี่คนอยู่ในเมืองหลวง”
