ตอนที่ 43 กบฏ
ทำไมเธอถึงถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลที่ว่า ‘ไม่มีจดหมายเชิญออดิชั่น?’
หัวหน้าทีมงานกล่าวว่าเนื่องจากมีคนในสถานที่สัมภาษณ์มากเกินไป และหนึ่งในนั้นมีแฟนลับของกู้ซิงเจ๋อจำนวนมาก ผู้กำกับจึงตัดสินใจเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว
หยุนนาจึงถูกกั้นที่ประตูก่อนจะก้าวเข้าไปในสถานที่ออดิชั่น เธอเฝ้าดูคนที่ถือจดหมายออดิชั่นเดินเข้าไป หากการออดิชั่นสิ้นสุดลงเธอคงจะแพ้ด้วยความเต็มใจ อย่างไรก็ตามเธอมาด้วยความมั่นใจแต่กลับไม่มีโอกาสได้ออดิชั่นด้วยซ้ำ เธอล้มเหลวอย่างมาก!
หัวใจของหยุนนาขาดสมดุลโดยธรรมชาติ
หลี่ฉินถามลูกสาวของเธอด้วยความงุนงงว่า “ แล้วจดหมายเชิญออดิชั่นอะไรนั่นคืออะไร? เราจะได้มาได้ยังไง? ต้องทำยังไง?”
หยูนนาถอนหายใจ “หนูถามไปแล้ว เราต้องทำตามเงื่อนไข”
เธอหยุดชั่วคราวก่อนจะพูดต่อว่า “แม้นี่จะเป็นการออดิชั่นแบบเปิดแต่ก็มีเกณฑ์การคัดเลือก ทีมงานการผลิตหรือผู้มีอิทธิพลในธุรกิจการแสดงเท่านั้นถึงจะได้รับจดหมายเชิญออดิชั่น “
บริษัทบันเทิงหลายแห่งเคยได้ยินถึงโอกาสที่หายากนี้ ต่างพากันออกไปเปิดโอกาสให้นักแสดงอันดับต้นๆของตัวเองเพื่อจะได้รับการออดิชั่นบทบาทนี้ โดยหวังว่าหนึ่งในนั้นจะได้เป็น กู้จิ้งอี ที่ประสบความสำเร็จในอนาคต
“ไม่มีโอกาสที่ลูกจะได้รับจดหมายฉบับนี้เลยเหรอ!”
นี่เป็นเรื่องน่าตกใจสำหรับหลี่ฉินมาก เธอใช้ความพยายามอย่างมากและตั้งความคาดหวังไว้กับลูกสาว เธอหวังให้หยุนนามีชื่อเสียงในสักวันและตอนนี้ความฝันนั้นไม่มีอีกแล้ว!
ทันใดนั้นความคิดก็เกิดขึ้นกับยุนนา ดวงตาของเธอสว่างขึ้น เธอนึกถึงใครบางคน “แม่ไม่ต้องห่วงหนูมีทางออก!”
…
ตกกลางคืน
หยุนซือซือกำลังเขียนสมุดติดต่อของโรงเรียนให้กับโย่วโย่ว ทันใดนั้นโทรศัพท์ในมือของเธอดังขึ้น
เธอรับสายอย่างเหม่อลอยเสียงที่เธอได้ยินจากอีกฝั่งดูเหมือนจะบ่งบอกว่าโทรมาจากไนต์คลับหรือผับ
“สวัสดีค่ะ? สวัสดีค่ะ?”
เธอเลิกคิ้วด้วยความสงสัย เมื่อไม่มีเสียงตอบรับจากโทรศัพท์เธอจึงกำลังจะวางสาย แต่เสียงหยาบของชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นมา “พี่สาวของหยุนนาใช่ไหม?”
“ เอ่อ… ค่ะ…”
ชายคนนั้นพูดต่อว่า “ตอนนี้หยุนนาเมามากจนปลุกไม่ตื่นแล้ว คุณมารับเธอได้ไหม?”
หยุนนาอีกแล้ว! ทำไมถึงชอบสร้างปัญหาอยู่เรื่อย!
เธออยากปฏิเสธจริงๆเพราะไม่อยากสะสางความยุ่งเหยิงของน้องสาวบุญธรรมของเธออีกต่อไป!
หยุนนาปฏิบัติกับเธอและโย่วโย่วแบบนี้ อีกทั้งยังทำให้เธอตกงาน หยุนนาต้องการอะไรจากเธออีก? เมาแล้วเกี่ยวอะไรกับเธอ!
นี่คือช่วงเวลาที่ใบหน้าอันไร้สภาพอากาศของพ่อเธอฉายผ่านความคิดขึ้นมา หยุนซือซืออดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่นและยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง
เมื่อเห็นเธอเงียบ เสียงของชายในโทรศัพท์จึงดังซ้ำ “ฮัลโหล?” หยุนซือซือถอนหายใจอย่างอดกลั้นและถามว่า “ที่ไหน?”
“เจียไป๋ลี่!”
เจียไป๋ลี่เป็นไนท์คลับที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวง ซึ่งมีชื่อเสียงในเรื่องความหรูหราและราคาแพง ผู้คนส่วนใหญ่ที่เข้าออกเจียไป๋ลี่มีฐานะร่ำรวยและมีอิทธิพลมาก แต่ก็ไม่พ้นนักเลงท้องถิ่นที่จะมาที่นั่นเพื่อสนุกสนาน เจี่ยไป๋ลี่มีชื่อเสียงในเรื่องความวุ่นวาย
ยาเสพติดและการพนันอันร่มรื่นเริ่มค้าขายตอนกลางคืน ที่นี่คือหลุมหลบภัยของธุรกิจและสิ่งผิดกฎหมาย
มีข่าวการยิงกันที่มีผู้เสียชีวิตจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับสถานที่แห่งนี้อยู่เสมอแม้ว่ามันจะวุ่นวายและมีความอันตรายที่ร้ายแรง แต่เจียไป๋ลี่ก็แตกต่างจากไนต์คลับอื่น ๆ คือยังคงดำเนินธุรกิจต่อไปได้ เนื่องจากมีผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งและมีอิทธิพลมาก แม้แต่ตำรวจยังไม่กล้าแตะต้องโดยพลการ
ทันทีที่หยุนซือซือก้าวเข้าไปในสถานที่ที่เลวร้ายนี้เธอก็สำลักควันที่คละคลุ้งภายในนั้น
