ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 105 ลูกของเขาโทรมา
กิดเดียนจ้องมองเนลล์อย่างเงียบ ๆ
“แค่นั้น?”
“แล้ว? อะไรอีกล่ะ?”
“ไม่มีอะไร” ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยอารมณ์ที่แตกต่างราวกับว่าพยายามปกปิดอะไรบางอย่าง มือของเนลล์กำเข้าหากันแน่นขณะที่เธอรู้สึกวิตกกังวลอย่างฉับพลัน
อย่างไรก็ตามเธอสามารถปกปิดอารมณ์ที่แท้จริงของเธอได้ดีมาโดยตลอด เธอฟื้นคืนความสงบได้อย่างรวดเร็วหลังจากที่หลบสายตาของเธอในขณะที่มีการแสดงออกที่ไม่ถูกรบกวนบนใบหน้าของเธอ
“ แล้วมีอะไรคืบหน้าไหม?”
“มี” ไม่มีอะไรต้องปกปิดเนลล์ เปิดภาพถ่ายที่อาวุโสเคส่งให้เธอ
“มีคนมายุ่งกับรถที่แม่ของฉันขับ สายเบรกถูกตัดก่อนล่วงหน้า ฉันสงสัยว่าน่าจะเป็นสาเหตุของอุบัติเหตุ” ตาของกิดเดียนเบิกกว้าง การแสดงออกที่เย็นชาฉายไปทั่วพวกเขา
“คุณต้องการความช่วยเหลือจากผมไหม?”
“ ไม่!” เนลล์ปฏิเสธตรงๆ
“ฉันต้องจัดการเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวไม่ใช่ผ่านคนอื่น”
แม่ของเธอเป็นคนที่เธอรักมากที่สุดในโลกนี้มาโดยตลอด เธอเป็นเพียงหญิงสาวเมื่อแม่ของเธอเสียชีวิตโดยไม่คาดคิดเมื่อห้าปีก่อน ในตอนนั้นเธอทำอะไรได้ไม่มากนักนอกจากรู้สึกหมดหนทางและไม่มั่นคงกับสิ่งต่างๆมีการเปลี่ยนแปลง เธอต้องถอนรากถอนโคนฆทตกรตอนนี้เธอมีความสามารถมากขึ้น!
เธอจะไม่มีวันปล่อยให้คน ๆ นั้นหลุดรอดไปได้! กิดเดียนมองเธออย่างเงียบ ๆ ก่อนจะพยักหน้าในเวลาต่อมา เขายื่นแขนไปลูบหัวเธอ
“เอาล่ะ ถ้าคุณต้องการบอกผมว่าคุณต้องการอะไร?” เขาพูดเบา ๆ เนลล์พยักหน้า
เมื่อพวกเขาจัดการกับข้างในห้องแล้วก็ได้เวลาอาหาร อย่างไรก็ตามใบหน้าของเนลล์ดูเขินอายเมื่อพวกเขาเดินลงบันไดมา
กิดเดียนยิ้มผ่านริมฝีปากที่ไล่เล็กน้อยแม้ว่าเขาจะไม่ได้แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม ป้าจอยซ์อาบน้ำร้อนมาก่อนเมื่อพบว่าทั้งคู่เคลียกันอย่างรวดเร็ว เธอไปอุ่นอาหารและเสิร์ฟไว้บนโต๊ะ
หลังอาหารค่ำกิดเดียนไปอาบน้ำขณะที่เนลล์นอนลงบนเตียงและจมไปในความคิดของเธอ คำพูดของชายคนก่อนหน้านี้ฉายซ้ำในใจของเธอ สเตฟานีเป็นลูกสาวอุปถัมภ์ของตระกูลการ์เร็ตต์? เธอไม่รู้เรื่องนี้อย่างแท้จริง
จิตใจของเธอกลับไปหาลูกสาวของเขาอีกครั้ง เด็กคนนั้นน่าจะยังเด็กอยู่ไม่น้อย แล้วแม่ของเธอล่ะ? เธอหายไปไหน? เธอเป็นแฟนเก่าของกิดเดียนหรือไม่? หรือ… อาจเป็นผลผลิตของความสัมพันธ์แบบข้ามคืนหรือไม่?
เนลล์อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยพอใจกับความเป็นไปได้นี้ แต่เธอก็เข้าใจว่าทุกคนมีอดีต ทั้งกิดเดียนและตัวเธอเองรวมอยู่ด้วย ดังนั้นเธอจึงคิดว่าไม่จำเป็นต้องเจาะลึกเรื่องนี้มากเกินไป กลางคืนก็มืด ปากของเนลล์หาวโดยไม่รู้ตัว
ในขณะเดียวกันโทรศัพท์มือถือของกิดเดียนก็ดังขึ้น มันถูกวางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง เขาไม่ได้พกมันเข้าไปในห้องน้ำด้วย
เนลล์ซึ่งนั่งอยู่บนเตียงสามารถมองเห็นหมายเลขผู้โทรที่ปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์ได้อย่างง่ายดาย ตัวอักษรหลายตัวเต้นผ่านหน้าจอ
ที่รัก เนลล์เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ
ที่รัก? อาจเป็น…ลูกสาวของเขา?
เธอหลบสายตาไปยังทิศทางของห้องน้ำ อาจต้องใช้เวลาสักพักกิดเดียนก่อนที่เขาจะปรากฏตัวอีกครั้งเพราะเขาเพิ่งเข้ามา เธอพบว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกสงสัยว่าเธอควรนำโทรศัพท์มือถือมาให้เขาหรือไม่ โทรศัพท์หยุดดังกะทันหัน
เมื่อมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ที่ดับลงเธอตัดสินใจที่จะกลับมาคิดทบทวนต่อ สองสามวินาทีต่อมาโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง มันเป็นตัวเลขเดียวกัน เธอลังเลบางทีอาจมีบางอย่างผิดปกติหากเด็กโทรมาอย่างเร่งด่วน เธอคว้าโทรศัพท์มือถือและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำ เนลล์เคาะประตู
“กิดเดียน ลีย์ มีคนโทรมาหาคุณ”
ความต้องการของเธอถูกตอบกลับด้วยเสียงน้ำไหล เนลล์เคาะอีกสองสามครั้ง แต่ชายคนนั้นอาจไม่ได้ยินเนื่องจากเสียงดังของน้ำที่ไหลอยู่เบื้องหลัง ไม่เหลือทางเลือกอื่นเธอเดินกลับไปที่เตียงโดยคิดว่าเธอจะแจ้งเขาเมื่อเขาออกมาจากห้องอาบน้ำ
อย่างไรก็ตามเธอต้องกดปุ่มยอมรับโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อเธอวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะ รับสายแล้ว สิ่งนี้ทำให้เธอประหลาดใจ โอ้ย!
เธอรับสายของชายคนนั้นไม่นานหลังจากสอบสวนเขา สิ่งนี้จะทำให้ผู้ชายคิดว่าเธอไม่ไว้วางใจเขาเลยหรือ? นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่ไม่ต้องสงสัย! แต่มันสายไปแล้วที่จะวางสาย นอกจากนี้จะมีการบันทึกในประวัติการโทรแม้ว่าเธอจะวางสายด้วยเหตุนี้ก็จะไม่ช่วยสถานการณ์เช่นกัน เนลล์เหมือนจะร้องไห้
“ฮัลโหล! ทำไมคุณไม่พูด?”
เสียงเหมือนเด็กดังผ่านปลายอีกด้านของโทรศัพท์ เนลล์ถูกจับได้ด้วยความประหลาดใจ เป็นเด็กจริง ๆ เหรอ? เด็กที่อยู่อีกด้านหนึ่งของการโทรดังขึ้นหลังจากไม่ได้รับการตอบกลับใด ๆ
“ฮัลโหล! พ่อทำไมคุณไม่พูดกับหนู โกรธอีกแล้วเหรอ? หนูสบายดีแล้ววันนี้หนูก็กินยา ทำไมพ่อยังโกรธ? ถ้าเป็นเช่นนั้นหนูจะไม่กินยาอีกในครั้งต่อไป” เนลล์ลุกลี้ลุกลนไม่แน่ใจว่าเธอควรรับกิดเดียนหรือไม่ก็วางสายทันที
“ฮึ่ม พ่อบ้า! ช่างเถอะ! หนูก็ไม่สนใจพ่อเหมือนกัน!” สายโทรศัพท์ถูกตัดการเชื่อมต่อ เนลล์ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความงุนงงโดยที่โทรศัพท์มือถือยังอยู่ในโทรศัพท์ของเธอ
ในที่สุดเธอก็ดึงสติตัวเองกลับมา อืม…เธอจะทำยังไงดี? ปรากฏว่าเธอเพิ่งรับโทรศัพท์ของคนอื่นและสร้างความเข้าใจผิดครั้งใหญ่!
ในขณะเดียวกันประตูห้องน้ำก็ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดเบา ๆ และมีชายคนหนึ่งสวมผ้าขนหนูอาบน้ำออกมาแม้ว่าจะเป็นฤดูหนาว แต่อุณหภูมิของห้องก็อุ่นขึ้นเนื่องจากเครื่องทำความร้อนส่วนกลางเปิดอยู่ เขาไม่ได้สวมเสื้อผ้าใด ๆ
ดังนั้นกล้ามเนื้อกระชับของเขาจึงแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน ผ้าขนหนูอาบน้ำสีขาวขนาดใหญ่ที่มีขอบสีทองถูกพันรอบเอวของเขาและปกปิดส่วนล่างของร่างกายอย่างละเอียด
เขากำลังเช็ดผมเปียกหมาด ๆ โดยใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กกว่าในมือเดียว หยดน้ำหยดลงที่หน้าอกของเขาลงบนหน้าท้องที่กระชับของเขาจนกระทั่งพวกเขาค่อยๆหายไปที่ขอบของผ้าขนหนู สิ่งนี้ทำให้เห็นภาพเซ็กซี่
บางทีภาพลวงตากำลังเล่นกับจิตใจของเนลล์เพราะทันทีที่ชายคนนั้นปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้งห้องก็รู้สึกค่อนข้างคับแคบ ห้องนี้มีพื้นที่กว่าร้อยตารางเมตร แต่การปรากฏตัวของเขาดูเหมือนจะเต็มไปทั้งห้องทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าถูกกดขี่ เนลล์เหลือบมองเขาก่อนจะหลบสายตาไปช้าๆ แก้มของเธอแดงระเรื่อ
เธอไม่ชอบสายตายั่วยวนที่อยู่ตรงหน้าเธอ ในทางตรงกันข้ามเธอกลัวว่าจะเลือดกำเดาไหลโดยไม่ได้ตั้งใจ
กิดเดียนเฝ้าสังเกตปฏิกิริยาของเธอ มุมริมฝีปากของเขากระตุกโดยไม่รู้ตัวเมื่อพบว่ามีรอยแดงที่พุ่งขึ้นมาที่หูของเธอ ไม่ต้องพูดถึงความพยายามที่ไม่ต้องการหันหน้าออกไปอย่างช้า ๆ เขาปลดผ้าขนหนูและเริ่มเปลี่ยนเป็นชุดนอนอย่างลวก ๆ
แม้ว่าเนลล์จะหันหน้าหนี แต่เธอก็ไม่สามารถต้านทานการจ้องมองจากมุมของดวงตาของเธอได้ สีแก้มของเธอเป็นสีแดงสดในขณะนี้ ในที่สุดเธอก็บ่นว่า
“คุณไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำได้ไหม มี…มีคนอยู่ที่นี่! น่าไม่อาย” กิดเดียนเลิกคิ้ว
“คุณนายลีย์ เราเป็นสามีภรรยากัน”
“ …” เนลล์สูญเสียคำพูด กัดริมฝีปากของเธอเบา ๆ เธอพึมพำในเวลาต่อมา
“ไม่ใช่เรื่องจริงซะหน่อย ถึงเราไม่ช้าก็เร็วเราก็หย่ากันอยู่ดี!” ชายผู้อ่อนไหวจับคำพูดได้แม้ว่าเธอจะพูดด้วยเสียงกระซิบใกล้ ๆ เขาหยุดนิ่งในการกระทำของเขาและความเย็นชาก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา ในอีกไม่กี่วินาทีต่อมาเขาสวมเสื้อผ้าทันทีและเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น
“ก่อนหน้านี้คุณพูดอะไร?”
“ฮะ? ไม่มีอะไร” เนลล์จ้องกลับด้วยสายตาไร้เดียงสา
“อ่อ!” ชายคนนั้นยิ้มอย่างเย้ยหยันและโน้มตัวมาจับคางของเธอ
“หย่า? ไม่มีทาง หยุดความคิดนั้นสักที การเป็นภรรยาของผมไม่ใช่เกมส์ คุณคิดว่าคุณสามารถเดินเข้าและออกจากชีวิตของผมได้ตามที่คุณต้องการเหรอ? คุณคิดว่าผมเป็นใคร?”
