ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 246 ปฏิเสธการประกันตัว
ในความคิดของเธอเด็กน้อยคนนี้ทำให้เธอมีความสุข เนลล์ไม่รู้ว่าที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนี้เธอเห็นเพียงประพฤติตัวดีของเด็กที่มันตราตรึงอยู่ในใจของเธอ
ทั้งคู่กอดกันสักพักก่อนจะปล่อยออกจากกัน กังวลว่าลิซซี่อาจจะหิว เนลล์จึงตักอาหารให้เธอ แต่ก็ถูกหยุดไว้ด้วยเสียงทุ้มต่ำของกิดเดียน
ชายคนนั้นทำหน้าตาบึ้งตึง “อย่าทำให้เสียนิสัย ปล่อยให้เธอกินด้วยตัวเอง”
เนลล์ผงะและตะคอกกลับไปแล้วบอกว่าลูกยังเด็ก
ลิซซี่หยิบช้อนขึ้นมาแล้วตักเข้าปากทำให้เธอประหลาดใจ
เธอเคี้ยวข้าวด้วยแก้มป่องและตอบว่า “แม่คะ ตอนนี้หนูโตแล้ว หนูกินเองได้แล้วไม่ต้องให้ใครมาป้อนอาหารให้”
เนลล์มองดูเธอและหัวเราะออกมา ในหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่นเธอแตะเบา ๆ ไปที่จมูกของลิซซี่
“โอเค ลิซซี่เก่งที่สุด”
เด็กน้อยยิ้มอย่างมีความสุข
หญิงชรานั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็หัวเราะคิกคักอย่างพึงพอใจพร้อมกับส่งสายตาที่บริสุทธ์มองมา
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันกับครอบครัวก็กลับเข้าห้องพักเพื่อพักผ่อน
เนลล์พาลิซซี่ไปที่ห้องนอนของเธอ ในขณะที่ลิซซี่ตื้อเธอเพื่อให้เล่านิทาน
ด้วยการเดินทางอย่างกะทันหันทำให้กิดเดียนต้องรับผิดชอบงานที่แมทธิวจัดการเองไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงกลับไปที่ห้องและทำงานต่อ
ท่านผู้หญิงเหนื่อย และเป็นนิสัยของเธอที่จะงีบหลับในช่วงบ่ายเสมอ เธอขอตัวและกลับห้องไปนอน
ช่วงบ่ายเงียบสงบและเย็นสบาย
อีกด้านหนึ่งสำหรับเซลีนมันเป็นความหวังที่เลื่ยนลอยและไม่มีความสุข
เธอกำลังตามหาเนลล์ แต่มันเป็นการตามหาที่ยาวนานและไร้ผล เฟอร์นันเดซคนขับรถซึ่งถูกนำตัวออกไปทันใด นั้นได้เขาได้เปลี่ยนเสื้อโค้ทและใบเสร็จของเขาที่ว่าเซลีนได้จ่ายเงินให้เขาเพื่อส่งเนลล์ไปที่นั่น
เฟอร์นันเดซยังได้ส่งใบแจ้งยอดธนาคารของการทำธุรกรรมซึ่งบอกว่าเซลีนได้โอนเงินจำนวนมากไปยังบัญชีของเขาก่อนที่จะมีการลักพาตัว
จากการตรวจสอบความถูกต้องพบว่าเงินสดจำนวนดังกล่าวมาจากบัญชีของเซลีน
ตำรวจได้ตรวจสอบข้อเท็จจริง และเปิดเผยต่อสาธารณะโดยไม่มีความพยายามที่จะปกปิดการสอบสวน
ข่าวดังกล่าวทำให้เกิดความวุ่นวายบนโลกออนไลน์
อย่างไรก็ตามครั้งนี้ไม่มีการตอบสนองจากส่วนของเซลีน
เจ้าหน้าที่สองสามคนปรากฏตัวในบ้านพักของมอร์ตันเพื่อพาเซลีนออกไปในคืนเดียวกัน
เนื่องจากเซลีนอยู่ในรายชื่อผู้ต้องสงสัยและความสนใจก็พุ่งเป้าไปที่เธอ สื่อบันเทิงทางออนไลน์จำนวนมากยังคงเฝ้าดูที่บ้านของมอร์ตัน
พวกเขาจะไม่สามารถทำข่าวนี้จากสำนักงานของพวกเขาได้ในกรณีที่มีข่าวเกิดขึ้น
นักข่าวไม่สนใจว่าสิ่งที่พวกเขาจับหรือตามหานั้นเป็นสิ่งที่น่าสนใจและน่าพอใจกับการทำข่าวหรือเปล่า
เจ้าหน้าที่อารมณ์ร้อนเมื่อกำลังพาเซลีนออกจากที่พัก ผู้สื่อข่าวก็แห่กันมาถามคำถาม
แน่นอนว่าผู้บังคับใช้กฎหมายจะไม่ให้โอกาสพวกเขาถาม ในขณะที่พวกเขายังอยู่ในคดี
ใช้เวลาไม่นานก่อนที่ผู้สื่อข่าวจะถูกเคลื่อนย้ายออกไปไม่ขว้างทางและเซลีนก็ถูกพาไปที่รถ
อย่างไรก็ตามผู้สื่อข่าวดูมีความสุข
ท้ายที่สุดพวกเขาอาจไม่ได้รับการสัมภาษณ์ แต่ภาพถ่ายและวิดีโอเพียงอย่างแค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะมีคนเข้าดูเป็นจำนวนมาก
เมื่อถึงเวลาค่ำข่าวของตำรวจที่ควบคุมตัวเซลีนไปได้แพร่กระจายไปทั่วชุมชนออนไลน์
รูปที่แนบมาคือรูปถ่ายของเธอที่ถูกพาออกจากที่บ้านพักของมอร์ตันนี่เป็นหลักฐานที่น่ากลัว
แฟน ๆ ของเซลีนนั้นอึ้งไปเลย พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าคนดังที่อ่อนโยนเหมือนนางฟ้าของพวกเขาจะถูกตำรวจจับตัวไป
มีคนตั้งคำถาม
โดนตำรวจจับ… นั่นหมายความว่าเซลีนเกี่ยวข้องกับคดีนี้เหรอ?
หลักฐานทั้งหมดถูกเผยแพร่ทางออนไลน์เป็นจริงเหรอ?
คนอื่นเกิดข้อสงสัยทันที
บุคคลดังกล่าวอ้างว่าเธอถูกจับตัวไปเท่านั้นและยังไม่ถูกตัดสินว่ามีความผิด เซลีนแค่ให้ความร่วมมือในการสืบสวนก็ได้
อย่างไรก็ตามเหตุการณ์ดังกล่าวได้รับการปฏิเสธอย่างรวดเร็ว
เซลีนถูกใส่กุญแจมือเมื่อเธอถูกพาตัวไป ไม่จำเป็นต้องใส่กุญแจมือหากเธอจะให้ความร่วมมือในการสอบสวนเท่านั้น
แฟนตัวยงใช้ความพยายามครั้งสุดท้ายในการหาเหตุผลในนามของเซลีนแต่ก็พูดไม่ออก
เช่นเดียวกับที่แฟน ๆ ของเซลีนหายไปอย่างเงียบ ๆ กับความเสียใจและความรักที่มีให้ …
เซลีนถูกสอบปากคำในสถานีตำรวจ
ในขณะที่เธอไม่เคยคิดว่าเฟอร์นันเดซจะหักหลังเธอ เธอจึงถูกจับและถูกบังคับให้มาที่นี่
ดังนั้นใจของเธอจึงเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและวิตกกังวล เซลีนหวั่นไหวเกินกว่าจะพูดอะไร
ยิ่งไปกว่านั้นสกายลาร์ได้เตือนเธอไม่ให้เปิดเผยความจริง
ยิ่งเธอไม่ควรพูดอะไร เซลีนยังคงเงียบตลอดครึ่งชั่วโมงที่เธออยู่ในสถานีตำรวจ นอกเหนือจากการบอกว่าเธอต้องการทนายความของเธอ เธอยังปฏิเสธที่จะตอบคำถามอย่างอื่น
จากการวางตัวของเธอและความจริงที่ว่าเธอเป็นบุคคลสาธารณะตำรวจจึงไม่มีวิธีอื่นใดนอกจากอนุญาตให้มีทนายความ
ไม่นานก่อนที่สกายลาร์จะมาพร้อมกับทนายความ
ด้วยความช่วยเหลือของทนายความ ในที่สุดเซลีนก็พูดตะกุกตะกักกับการบอกเล่าของเธอ
แม้ว่าจะมีความแตกต่างมากมายและพวกเขาพิสูจน์แล้วว่าไม่มีความน่าเชื่อถือ ทนายก็แก้ตัวว่ามีการโจมตีทางออนไลน์เมื่อเร็ว ๆ นี้ส่งผลกระทบต่อเซลีนและจิตใจกับร่างกายเธอไม่ได้อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์
จากนั้นสกายลาร์ขอประกันตัวเธอออกไป
อย่างไรก็ตามตำรวจปฏิเสธที่จะปล่อยตัวเธอในการขอประกันตัว
ขณะที่ยังไม่พบเนลล์ เซลีนในฐานะผู้ต้องสงสัยหลักจึงมีบทบาทสำคัญ
นอกจากนี้เธอยังไม่สามารถเคลียร์ตัวเองได้จากการพิสูจน์หลายประการ ดังนั้นเธอจึงไม่ถูกปล่อยให้ไปก่อนที่เนลล์จะกลับมา
สกายลาร์สับสนด้วยความตื่นตระหนก
ประเด็นคือภาพที่ถ่ายตอนที่เธอถูกตำรวจควบคุมตัว หากเซลีนไม่ได้รับการปลดปล่อยในคืนนี้การพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้จะเกิดความโกลาหลมากขึ้น
ที่สำคัญที่สุดสกายลาร์ไม่มีความมั่นใจว่าภายใต้แรงกดดันนั้นเซลีนจะหลุดพูดอะไรออกไปหรือเปล่า
ทำให้เธอรู้สึกกังวลใจไม่มีอะไรที่สกายลาร์จะสามารถผ่านไปยังตำรวจที่เข้มงวดและเป็นกลางได้
เซลีนสูญเสียอย่างสิ้นเชิง เธอจ้องมองไปที่สกายลาร์กลัวว่าอาจทอดทิ้งเธอไว้ที่นี่
เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “พี่สกายลาร์พี่ต้องคิดวิธีที่จะพาฉันออกไปจากที่นี่นะ ฉันไม่สนว่าจะต้องใช้เวลาเท่าไหร่ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่”
ในสถานการณ์ตอนนี้สกายลาร์ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้
“ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไงดี อย่าเพิ่งทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่โตและตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ออกแล้ว”
เธอหยุดชั่วคราวก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงห้าว “คุณชายมอร์ตันและประธานมอร์ตันไม่ได้พูดอะไรตอนที่เธอถูกพาออกมาจากบ้านของมอร์ตันเหรอ?”
หน้าอกของเซลีนแน่นขึ้น
เจสันและโทมัสไม่อยู่บ้านตอนที่เธอถูกพาตัวมา
อย่างไรก็ตามเวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาไม่สนใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นบนอินเทอร์เน็ตเลย
แต่พวกเขาก็ยังไม่มาปรากฎตัวแล้วขาดการติดต่อ
สกายลาร์พูดต่อ “มอร์ตันได้สร้างอาณาจักรของพวกเขาและฝังรากลึกในจินเฉิงมานานหลายปี พวกเขามีความสัมพันธ์บางอย่าง แน่นอนว่าพวกเขาจะสามารถคิดออกได้ดีกว่าเรา
“หนึ่งในนั้นคือสามีของคุณและอีกคนคือพ่อตาของคุณ ชื่อของพวกเขาจะมัวหมองหากมีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะปล่อยให้มันเกิดขึ้นกับคุณ”
