ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 256 การหลอกลวง
กิดเดียนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากหางตาของเขา และหลังจากตัดการเชื่อมต่อการประชุมทางโทรศัพท์เขาก็ถามว่า “คุณกำลังทำอะไร?”
เนลล์มองไปที่เขา “อ๋อ ไม่มีอะไรฉันแค่ดูแผนที่”
เธอเม้มริมฝีปาก และครุ่นคิดอยู่สองสามวินาที แต่ในที่สุดก็บอกเขาเกี่ยวกับการหายตัวไปของเซลีน
กิดเดียนรู้สึกแปลก ๆ เช่นกันหลังจากได้ยินเรื่องนี้
เขาไม่ได้กังวลว่าเซลีนยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ แต่เมื่อเหตุการณ์นี้มันอาจจะลากเนลล์เข้าไปเกี่ยวข้องด้วย
ท้ายที่สุดเนลล์ต้องแกล้งทำเป็นว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอและในที่สุดก็เผยตัว ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเซลีน เนลล์จะถูกตำหนิได้
เขาลุกขึ้นและเดินไปหาเธอเพื่อดูแผนที่
“คุณกำลังพยายามหาว่า เธอหายไปไหน?”
“ใช่” เนลล์พยักหน้าขณะที่เธอพลิกดูหนังสือเล่มเล็ก ๆ และชี้ไปที่มันกล่าวว่า“จินเฉิงตั้งอยู่ริมทะเล และที่พักที่เงียบสงบอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ เซลีนไม่กล้าขึ้นเครื่องบิน และจะเดินทางโดยเรือเท่านั้น ฉันอยากเห็นว่าเรือโดยสารเหล่านี้จะจอดที่ไหน และเธออาจจะลงที่ไหนสักที่”
กิดเดียนหยิบหนังสือเล่มเล็กออก
“ไม่เห็นต้องทำให้ยุ่งยากขนาดนี้!”
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรออก และถามอะไรบางอย่าง
หลังจากที่เขาฟังคำแนะนำ ดวงตาของเนลล์ก็ร่าเริงขึ้นทันที
หลังจากโทรออกกิดเดียนก็ยิ้มและพูดว่า “เธอหนีไป ตามปกติแล้วเธอจะไม่สามารถซื้อตั๋วเพื่อหลบหนีได้ ถ้าเธอต้องการนั่งเรือต้องนั่งมาจากท่าตลาดมืด ตราบใดที่ผมมีคนตรวจสอบว่าใครขึ้นเรือในตลาดมืดเราก็จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น”
ดวงตาของเนลล์ดีใจขึ้นทันที
“ถูกต้อง ทำไมฉันไม่คิดอย่างนั้นล่ะ? สามีคุณยอดเยี่ยมมาก!”
คำชมง่าย ๆ ทำให้ชายดีใจ
“สามีของคุณมีอะไรที่ยอดเยี่ยมมากกว่านี้คุณอยากลองไหมล่ะ?”
เนลล์ตกตะลึงและใบหน้าของเธอแดงขึ้นทันที
เมื่อไม่นานมานี้เนื่องจากการปรากฏตัวของลิซซี่ เธอจะชอบวิ่งไปหาเนลล์เป็นครั้งคราวในตอนกลางคืน ดังนั้นกิดเดียนจึงไม่กล้าทำอะไรกับเธอ เพราะกลัวว่าเด็กคนนั้นจะวิ่งเข้าไปหาพวกเขา
ยิ่งไปกว่านั้นเด็กคนนี้ยังซุกซน แม้ว่าประตูจะล็อคเธอก็จะใช้กุญแจหลักที่โรงแรมเพื่อไขประตู
กิดเดียนไม่ได้เปลี่ยนความปรารถนา ดังนั้นตั้งแต่ไปถึงเกาะเขาก็ไม่ได้ใกล้ชิดกับเนลล์มาเป็นสัปดาห์แล้ว
บังเอิญวันนี้ท่านผู้หญิงพาลิซซี่ออกไปเล่น และทั้งสองคนอยู่บ้าน…
ใบหน้าของเนลล์แดงราวกับมะเขือเทศ และเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะวางมือไว้ที่ไหนดี
“อืม อีกสักพักลิซซี่และคนอื่น ๆ จะกลับมา…”
“พวกเขากลับมาไม่เร็วขนาดนั้นหรอก”
เนลล์รู้สึกถึงการแตะเข้าที่สะโพกบางของเธอและถูกอุ้มขึ้นไปนั่งบนโต๊ะ
เธอตกตะลึงและไม่สามารถตอบสนองอะไรได้
จนกระทั่งเขาดันคอมพิวเตอร์และหนังสือออกไปและเอนตัวมา
“เอ่อ … กิดเดียน ลีย์ คุณมันเจ้าเล่ห์!”
กิดเดียนจูบที่คิ้วของเธอ และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
เนลล์มองเขาอย่างโกรธ ๆ
อย่างไรก็ตามเขายังคงหัวเราะและจับมือของเธอไว้ข้างริมฝีปากของเขาและจูบมัน
เนลล์พูดไม่ออก
ผู้ชายคนนี้…
เธอจะกัดเขาให้ตาย!
พูดเป็นเล่นไป กิดเดียนรู้ว่าสองคนนั้นจะกลับบ้านได้ทุกเมื่อ
เขาอุ้มเนลล์ขึ้นแล้วเดินไปทางห้องน้ำ
“คุณจะทำอะไร?”
“ไม่มีอะไรผมจะพาคุณไปอาบน้ำ หรือคุณอยากให้พวกเขาเห็นอะไรแบบนี้ไหมล่ะ?”
เนลล์เงียบ
เธอไม่ขัดขืนและปล่อยให้ชายคนนั้นอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ โดยจะโผล่ออกมาหลังจากอาบน้ำเท่านั้น
ตามที่คาดไว้ ลิซซี่และท่านผู้หญิงกลับมาทันทีเมื่อเธอก้าวออกจากห้องน้ำ
เมื่ออยู่ที่บ้านลิซซี่ ก็ตะโกนเรียกหาแม่ของเธอ
เนลล์เปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว และเมื่อเธอลงไปชั้นล่างเด็กคนนั้นก็ถือของเล่นกองโต และวิ่งมาหาเธออย่างตื่นเต้นเพื่อเล่นของเล่น
เนลล์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะและถามท่านผู้หญิงว่า “คุณซื้อของเล่นให้เธออีกแล้วเหรอคะ?”
ท่านผู้หญิงยิ้มและกล่าวว่า “ตอนมาที่นี่พวกเรารีบออกมาหลาย ๆ อย่างก็ถูกทิ้งไว้ที่บ้าน ลิซซี่รู้สึกเบื่อก็เลยให้คนส่งพวกนี้มา”
เนลล์พยักหน้า เมื่อเห็นว่าท่านผู้หญิงอ่อนเพลียเล็กน้อยเธอจึงพูดว่า “ไปพักผ่อนก่อนค่ะ ฉันจะไปกับเธอเอง”
ท่านผู้หญิงมีความตั้งใจเหมือนกัน ดังนั้นเธอจึงไปพักผ่อนในห้องของเธอหลังจากส่งลิซซี่ให้
เนลล์เล่นกับลิซซี่สักพัก แล้วกิดเดียนก็ได้รับข้อมูลบางอย่าง
มีรายงานว่าเมื่อไม่กี่คืนที่ผ่านมามีหญิงสาวนิรนามคนหนึ่งซื้อตั๋วเรือในตลาดมืดเพื่อเดินทางไปยัง สถานที่พักผ่อนแสนสงบ
อย่างไรก็ตามเธอถูกผู้หญิงอีกคนพาตัวไปกลางทาง
เมื่อพวกเขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเข้าไปในห้องของเธอพวกเขาคิดว่า พวกเธอรู้จักกันจึงไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
เนลล์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัยหลังจากได้ยินแบบนั้น
ผู้หญิง?
เธอนึกถึงกลุ่มเพื่อนของเซลีน และแรงจูงใจของพวกเขาอย่างรวดเร็ว แต่ไม่สามารถระบุได้
เหตุการณ์นี้มันแปลกเกินไป!
แม้กิดเดียนจะรู้สึกว่ามันแปลก ๆ แต่สำหรับเขาแล้วมันไม่สำคัญว่าเซลีนจะตายหรือยังมีชีวิตอยู่
ตราบใดที่เนลล์โอเคเขาก็จะไม่แย้งอะไร
ดังนั้นเขาจึงกล่าวว่า “เมื่อพวกเขาคิดว่าคุณลักพาตัวเซลีน ก็อาศัยความวุ่นวายนี้ คุณจะตามหาเธอทำไม คุณไม่ตามน้ำพวกเขาล่ะ และทำให้พวกเขาสารภาพก่อนสิ?”
เนลล์เหลือบมองเขา
“นี่มันไม่หลอกลวงเกินไปเหรอ?”
“ฮ่า! ไม่มีการหลอกลวงในสงครามหรอกนะ”
เนลล์ตกตะลึง
ในที่สุดหลังจากชั่งน้ำหนักความคิดแล้วเธอก็เห็นด้วยกับความคิดของกิดเดียน
ก่อนที่เธอจะโทรหาซิลเวีย เธอก็ได้รับสายของฮันนา
“พี่เนลลี่มีบางอย่างเกิดขึ้น! ออนไลน์อย่างเร็วเลย เซลีนกำลังไลฟ์สด!”
เนลล์ตะลึง
เธอไม่ได้ถามฮันนาหรือพูดอะไรอีกเนลล์วางสายทันทีและเปิดเวยป๋อเพื่อรับชมช่องไลฟ์สดของเซลีน
เมื่อเธอเข้าไปแล้วเธอก็เห็นว่านั่นคือเซลีนจริงๆ
เซลีนหันหน้าไปทางกล้อง และเธอดูซีดเซียวและซีดเซียว ฉากหลังดูเหมือนห้องพักในโรงแรม
เธอบ่นทั้งน้ำตา “สองสามวันมานี้สมาชิกในครอบครัวของฉันเป็นห่วงว่าฉันจะไม่สบาย ฉันถูกจับขังบนเรือ และออกทะเล! ถ้าฉันไม่ฉลาดพอฉันก็ไม่สามารถหนีมาได้ นี่ไม่ใช่การลักพาตัวแต่นี่คือการฆาตกรรม!”
