ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 293 การทำผิดซ้ำ ๆ
ขณะที่จีนพูดเธอก็เหลือบตามองไปมองมา และความรู้สึกผิดก็ปรากฎขึ้นทั่วใบหน้าของเธอ
กิดเดียนปฏิเสธที่จะเถียงกับเธออีกต่อไป ไม่ว่าอย่างไรก็ตามความจริงก็จะถูกเปิดเผย และเธอก็ถูกจับได้แบบคาหนังคาเขา
จีนมีอายุมากกว่าเขา และเขาไม่ต้องการทำอะไรเกินขอบเขตของเขา
เขาจึงพูดว่า “ผมจะให้คุณย่าจัดการเรื่องนี้ ระวังตัวด้วยล่ะกัน!”
จากนั้นเขาก็พาเนลล์ออกไป
จีนตื่นตระหนกเมื่อกิดเดียนบอกว่าเขาจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณย่าลีย์ฟัง
เธอวิ่งไปหาพวกเขา และขวางทางของพวกเขา
“เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งไป!”
เธอรีบออกไปข้างนอกเพื่อหยุดพวกเขา กิดเดียนขมวดคิ้ว แต่นิ่งเงียบขณะรอให้เธอพูด
จีนหอบและใช้เวลาสองสามวินาทีก่อนที่เธอจะหายใจปกติ
เธอวิงวอน “แกต้องไม่ไปบอกคุณปู่และคุณย่าของแก กิดเดียน น้าข้อร้อง แกต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ถ้าปู่กับย่าแกรู้เรื่องนี้ ฉันตายแน่ ๆ ”
กิดเดียนตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “คุณน้าควรจะคิดเรื่องนี้ก่อนที่มันจะมาถึง พวกเขาคงจะได้รู้สักวัน”
จีนเหมือนจะร้องไห้
“ไม่ ตราบใดที่พวกเราทั้งสามคนไม่พูดอะไรออกไป ปู่กับย่าของแกจะรู้เรื่องนี้ได้อย่างไง?”
กิดเดียนหัวเราะอย่างเกรี้ยวกราด
“โอ้? จริงเหรอ? คุณน้าเต็มใจที่จะขายเครื่องประดับที่คุณย่ามอบให้ และคุณน้าแน่ใจหรือว่าพวกเขาจะเก็บเป็นความลับตลอดไป”
การแสดงออกของจีนเปลี่ยนไป และใบหน้าของเธอขาวซีดราวกับกระดาษ
หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เริ่มพูด
“กะ…แกรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?”
กิดเดียนมองเธออย่างเคร่งขรึมโดยไม่ตอบ
เนลล์อธิบายว่า “เมื่อวานนี้หนูไปร่วมงานประมูลกับกิดเดียน และได้เห็นเครื่องประดับโดยบังเอิญ แต่ไม่ต้องกังวล กิดเดียนได้ประมูลมันมาแล้ว ดังนั้นตอนนี้มันจะไม่ไปจบลงที่คุณปู่และคุณย่าแน่นอน
อย่างไรก็ตามหนูคิดว่าคุณน้าคงต้องสารภาพกับกิดเดียน เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น และคุณน้าไปลงเอยกับมันได้อย่างไรกับสถานการณ์นั้น หากวันหนึ่งความจริงถูกเปิดเผย เราจะไม่สามารถช่วยคุณน้าได้ แม้ว่าเราจะอยากช่วยก็ตาม”
จีนเริ่มผ่อนคลาย และพยักหน้า
“ใช่ น้าควรสารภาพกับทั้งสองคน นอกจากเธอสองคนแล้วน้าก็ไม่รู้จะพึ่งพาใครอีก”
มีคนเดินเข้าเดินออกจากห้องโถงมากเกินไป และไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการพูดคุย
สุดท้ายจีนแนะนำร้านกาแฟในบริเวณใกล้เคียงที่มีบรรยากาศเงียบสงบ พวกเขาจึงมุ่งหน้าไปยังพื้นที่นั้น
เนื่องจากแนนซี่ไม่ควรรับฟังเรื่องภายในของตระกูลลีย์ เธอจึงเลือกนั่งที่ชั้นหนึ่งเพื่อดื่มกาแฟสักแก้ว
กิดเดียน, เนลล์ และจีนมุ่งหน้าไปยังห้องส่วนตัวที่ชั้นสอง
เมื่อได้ที่นั่งแล้ว เนลล์ก็สั่งกาแฟให้ทุกคนก่อนที่จะเริ่มคุยธุระกัน
“คุณน้าไม่ใช่ว่าเราช่วยคุณน้าไม่ได้ แต่อย่าปิดบังอะไรพวกเรา และบอกความจริงเพื่อที่เราจะได้วางแผนช่วยเหลือคุณน้า”
ตอนนี้จีนไม่จองหองต่อเนลล์อีกต่อไป
เธอรู้ว่าเธอหมดหวังที่จะได้รับความช่วยเหลือ เธอจึงลดความทะนงตนลงและถอนหายใจ “เรื่องมันยาว มันเริ่มตั้งแต่ปีที่แล้ว”
หนึ่งปีที่ผ่านมาจีน และท่านผู้หญิงทะเลาะกัน เธอปฏิเสธที่จะบอกพวกเขาว่าพวกเขากำลังต่อสู้กันเรื่องอะไร และเนลล์กับกิดเดียนก็ไม่ได้ถามเธอเช่นกัน
ตอนนั้นกิดเดียนอยู่ที่จินเฉิง จีนจึงย้ายกลับไปที่บ้านเก่าของเธอ เพื่อไปกับท่านผู้หญิงและท่านผู้ชาย
อย่างไรก็ตาม หลังจากอยู่ที่นั่นมาระยะหนึ่งเธอก็ย้ายออกไปเนื่องจากการมีการทะเลาะกัน
มีคนจำนวนน้อยที่ทราบเรื่องนี้ รวมทั้งกิดเดียนด้วย
นับตั้งแต่ที่จีนย้ายออกจากบ้านพักของลีย์ ท่านผู้หญิงก็โกรธมากจนเลิกให้เงินทุนกับจีน
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำให้ท่านผู้หญิงทำเช่นนั้น เพื่อให้จีนขอโทษสำหรับการกระทำของเธอ แต่จีนมีความทะนงตนและปฏิเสธว่าเป็นความผิดพลาดของเธอ
นอกจากนี้เธอยังคิดหาวิธีหาเงินและสาบานที่จะพิสูจน์ให้ท่านผู้หญิงเห็นว่าเธอสามารถเป็นอิสระ และดูแลตัวเองได้แม้จะออกจากตระกูลลีย์ไปแล้วก็ตาม
ตอนแรกลีย์ซื้อหุ้นจากคนอื่น ในฐานะลูกสาวของตระกูลลีย์ มีคนจำนวนมากเข้ามาช่วยเหลือเธอ และให้แนะนำหุ้นคุณภาพสูงจำนวนหนึ่งให้เธอ ดังนั้นเธอจึงทำเงินได้มาก
ต่อมาเธอพยายามเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง
น่าเสียดายที่เธอถนัดทางด้านศิลปะ แม้ว่าธุรกิจของครอบครัวเธอจะดีที่สุดในประเทศ แต่เธอก็ไม่เคยคุ้นเคยกับการบริหารธุรกิจมาก่อน
เธอได้ลงทุนเงินจำนวนมหาศาล ดังนั้นการสูญเสียจึงเป็นจำนวนมาก
เนื่องจากเหตุการณ์นี้ จีนกลัวว่าจะถูกคนอื่นล้อเลียน สิ่งนี้จึงทำให้เธอมีความตั้งใจที่จะหาเงินด้วยตัวเองมากขึ้น
ดังนั้น เธอเลยได้รู้จักกับ สตีเวน พาลเมอร์ โดยบังเอิญ
สตีเวนเป็นคนที่พวกเขาเห็นในงานเดิมพันหินก่อนหน้านี้
เขาเป็นนักธุรกิจชาวมาเลเซียที่ประสบความสำเร็จ เมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรก เขาพยายามออกเดทกับฌอง แต่ฝ่ายหลังปฏิเสธ
ด้วยเหตุนี้ ที่จีนสันนิษฐานว่าสตีเวนจะไม่หลอกลวงเธอในขณะที่เขาต้องการเดทกับเธอ
ในขั้นต้นภายใต้คำแนะนำของสตีเวน จีนวางเดิมพันด้วยหินดิบคุณภาพไม่กี่เม็ด และได้รับเงินจำนวนเล็กน้อย
ต่อมาจีนรู้สึกไม่พอใจกับสถานการณ์ปัจจุบันของเธอ สตีเวนรู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร และแนะนำให้เธอวางเดิมพันที่เยอะกว่าเดิม
ในตอนนั้นจีนซื้อหินดิบเกือบครึ่งหนึ่งของห้องโถง แต่หินส่วนใหญ่ให้หินหยกคุณภาพต่ำ
ช่วงเวลานั้นทำให้เธอทุกข์ใจเป็นอย่างมาก
ถึงอย่างนั้นยิ่งความล้มเหลวมากเท่าไหร่ คนบางคนก็อยากจะแก้แค้นมากขึ้น
ภายใต้การเกลี้ยกล่อมของสตีเวน จีนได้วางเดิมพันจำนวนมากอีกครั้ง และใช้เงินมากกว่าสิบเหรียญในแต่ละก้อน
น่าเสียดายที่ยิ่งเธอใช้จ่ายมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสูญเสียมากเท่านั้น เธอลงทุนไปหลายร้อยล้าน แต่เธอกลับไม่ได้รับหินหยกคุณภาพที่ดี ท้ายที่สุดแล้วหินส่วนใหญ่ก็ไม่มีค่าเลย
จีนไม่สามารถเป่าร้องได้ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมสิ่งนี้ถึงเกิดขึ้นกับเธอ เมื่อเธอเริ่มต้นได้ดีทีเดียว
เธอสงสัยว่าสตีเวนอาจจะหลอกเธอ แต่ทุกครั้งที่หินดิบถูกหยิบขึ้นมาจากตัวเธอเอง เขาอาจจะไม่ได้หลอกล่อเธอด้วยวิธีนี้
เธอไม่ระแคะระคายอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นเธอถลำลึกเกินไปแล้ว ถ้าเธอยอมแพ้ตอนนี้ เธอจะไม่สามารถพาตัวเองไปเผชิญหน้ากับครอบครัวของเธอเองได้
เป็นเวลาหนึ่งปีแล้ว แต่เธอก็ยังไม่ได้คืนดีกับท่านผู้หญิงเลย
จีนอยากลองอีกครั้ง และเธอตัดสินใจว่าจะหยุดพนันถ้าเธอแพ้ อย่างไรก็ตามเธอได้รับรางวัล
ดังนั้นเธอจึงทำเงินอีกครั้ง และวางเดิมพันมากขึ้น
วิธีการนี้มันจะวนซ้ำไปมาอีกจนกว่าเธอจะหมดเงิน เธอยืมเงินจำนวนมากจากคนรอบข้าง และเอาของมีค่าที่บ้านไปลงทุนอย่างเต็มที่ในการพนันหิน
วันนี้ จีนรู้สึกว่าครอบครัวลีย์สังเกตเห็นบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับเธอ ดังนั้นเธอจึงต้องการขอความช่วยเหลือจากสตีเวน เพื่อให้เธอชนะและได้รับบางสิ่งเพื่อที่เธอจะได้อวดรายได้ และอวดกับครอบครัวของเธอ
อย่างไรก็ตาม เธอไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับกิดเดียน และเพื่อนพวกเขาที่นี่
หลังจากฟังเรื่องราวจากเธอ กิดเดียนและเนลล์ต่างก็พูดอะไรไม่ออก
เนลล์ตั้งคำถามว่า ทำไมครอบครัวลีย์ ซึ่งดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีจิตใจที่ดี ถึงมีจีนที่เชื่อใครง่าย ๆ และตัดสินใจเร็วขนาดนี้ เป็นลูกสาวได้
