ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 375 เขาโกรธ
กิดเดียนคิดว่าว่าเนลล์ลืมสถานะของเกรกอรีไปแล้วและอธิบายต่อไปว่า “เกรกอรี เกรแฮม เป็นลูกชายคนรองของ แฮร์ริสัน เกรแฮม เขายังเป็นลูกนอกสมรสของแฮร์ริสันด้วย เนื่องจากผู้อาวุโสในครอบครัวไม่ยอมรับเกรกอรี เขาจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ในการเติบโตในต่างประเทศและจะกลับมาที่นี่ ทุก ๆ สองสามปีเท่านั้น มันคงเป็นเรื่องบังเอิญอย่างมาก ที่เมื่อเขากลับมาแล้วคุณก็บังเอิญไปชนเขา”
เนลล์ผงะด้วยความประหลาดใจ
เธอรู้สึกได้เพียงจิตใจของเธอที่เปล่งประกายออกมา หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็สามารถรับสิ่งที่กิดเดียนเพิ่งเปิดเผยกับเธอได้อย่างเต็มที่
“คุณหมายถึง…เขามาจากตระกูลเกรแฮมจริง ๆ เหรอ?”
กิดเดียนขมวดคิ้วและตอบว่า “ใช่”
เนลล์จับนิ้วของตัวเองแน่น
กิดเดียนพูดต่อ “เมื่อวานเขาบอกอะไรกับคุณบ้าง?”
เนลล์มองไปที่เขา ริมฝีปากของเธอขยับเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร
เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายความสัมพันธ์ของเธอกับเกรกอรีให้กิดเดียนอย่างไรให้ดีที่สุด เธอไม่ต้องการระลึกถึงความทรงจำของเธอกับเกรกอรี แต่เธอก็ไม่อยากโกหกกิดเดียนเช่นกัน!
เนลล์พยายามเรียบเรียงคำที่ถูกต้อง กิดเดียนเข้าใจเธอดีเช่นกัน เพียงแวบเดียวที่มองเนลล์ ก็เข้าใจว่าเธอกังวลอะไร
“คุณเคยรู้จักกันมาก่อนใช่ไหม?”
เนลล์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าในที่สุด
“ใช่”
“คุณรู้จักกันได้อย่างไร?”
เนลล์ยังคงเงียบ
ไม่ใช่ว่าเธอไม่ยอมสารภาพ เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายความสัมพันธ์ของพวกเขาอย่างไร
ความทรงจำของเนลล์เกี่ยวกับการเผชิญหน้าของพวกเขายุ่งเหยิงจนเธอจำทุกอย่างไม่ได้ ถึงอย่างนั้นถ้าเธอยอมรับว่าเธอไม่สามารถจำได้มันก็จะดูน่าสงสัยมากขึ้นเท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้นอดีตของพวกเขายังมีความลับที่พูดไม่ได้ …
เนลล์ยังคงเงียบ กิดเดียนรอคำตอบอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่สีหน้าของเขาจะกลับสู่ความเฉยเมย
“ไม่เป็นไร ผมเคารพความเป็นส่วนตัวของคุณ คุณสามารถบอกผมได้ทุกเมื่อคุณตัดสินใจที่จะบอก”
เขาลุกขึ้นยืนและจากไป แม้ว่าท่าทางของเขาจะไม่ก้าวร้าว และสีหน้าของเขาก็ยังคงอ่อนโยนเหมือนปกติ แต่เนลล์ก็สัมผัสได้ถึงความโกรธที่แฝงอยู่ในตัวเขา
หลังจากกิดเดียนจากไป เนลล์ก็เดินทางไปที่สำนักงานเช่นกัน
เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซิงฮุย คัลเจอร์ ได้แถลงข่าวในนามของเธอโดยระบุว่าเหตุการณ์ดังกล่าวเป็นเพียงเรื่องตลก ที่ไม่ได้เป็นอันตรายระหว่างเนลล์กับเพื่อน เหตุการณ์ดังกล่าวไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการที่เนลล์นอกใจสามีของเธอ!
หลังจากนั้นเนลล์เป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว นอกจากปัญหาของกิดเดียน หากข่าวลือเช่นนี้ไม่มีการควบคุมก็จะไม่เป็นผลดีต่อชื่อเสียงของเธอ
ในอีกด้านดูเหมือนว่าข่าวลือเป็นเพียงภัยคุกคามของเกรกอรีที่มีต่อเธอ เขาไม่ได้ตั้งใจและทำสิ่งไม่สมควรออกไป เมื่อซิงฮุย คัลเจอร์ ได้อธิบายสถานการณ์แล้วบัญชีรองของเกรกอรีก็ได้ออกแถลงการณ์ในทำนองเดียวกันโดยกระตุ้นให้ประชาชนไม่ให้ความสำคัญกับเหตุการณ์ดังกล่าว
ไม่น่าแปลกใจที่บัญชีรองของเขาไม่มีผู้ติดตามมากนัก
อย่างไรก็ตาม ความนิยมของข่าว ทำให้โพสต์ของเขาถูกแชร์ไปทั่วโซเชียลมีเดีย
ด้วยเหตุนี้ข่าวลือก็จะเงียบลงในไม่ช้า
หลังจากเหตุการณ์นั้น เนลล์ได้โทรศัพท์ไปหาเกรกอรี และเริ่มด่าเขาอย่างดุเดือด
เกรกอรี่ไม่ได้โกรธแต่อย่างใด เขายังหัวเราะและเข้าร่วมการด่าตัวเองด้วย
มันทำให้เนลล์ฟื้นคืนจากความสงบ
ในที่สุดเกรกอรีก็พูดอย่างใจเย็นว่า “คุณยังจำสิ่งที่ผมเคยสอนคุณเมื่อหลายปีก่อนได้ไหม? มีราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการไม่เชื่อฟังเสมอ ผมแน่ใจว่าคุณคงไม่อยากเสี่ยงกับการสูญเสียทุกสิ่งที่คุณมีตอนนี้ใช่ไหม?”
เนลล์นวดหน้าผากและขบฟัน เธอถามว่า “คุณต้องการอะไรจากฉัน?”
เกรกอรีเพียงแค่ปล่อยเสียงหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ด้วยน้ำเสียงแบบนั้น ผมจะบอกความจริงกับคุณได้ไหมล่ะ?”
เนลล์ระงับความโกรธที่โกรธเกรี้ยวของเธอลดเสียงลงและพูดว่า “โอเค บอกฉันทีคุณต้องการอะไร?”
“ผมต้องการคุณ คุณเต็มใจที่จะให้ตัวเองกับผมไหมล่ะ?”
เนลล์พูดไม่ออก
ใบหน้าของเนลล์บูดบึ้งขึ้นมาทันที เห็นได้ชัดว่าเกรกอรีต้องการยุ่งกับเธอเท่านั้น
ในที่สุดเธอก็ระบายความโกรธออกมา “เกรกอรี เกรแฮม ไปตายซะ!”
จากนั้นเธอก็วางสายโทรศัพท์
……
ในขณะเดียวกันในสถานที่อื่น
ในเมืองหลวงแห่งภาพยนตร์ลูซี่ตื่นขึ้นมาในช่วงเช้ามืด เธอใส่ชุดแสดงละครและถือกระเป๋าเข้าไปในห้องแต่งตัว
“เฮ้ลูซี่ คุณอยู่ที่นี่!”
ช่างแต่งหน้าทำงานกับลูซี่มาระยะหนึ่งแล้วและเริ่มคุ้นเคยกับเธอ เธอยิ้มและทักทายเมื่อเห็นลูซี่เดินเข้ามา
ลูซี่พยักหน้าและหยิบกล่องของขวัญเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋า
“ฉันซื้อสิ่งนี้ตอนที่อยู่มิลานเมื่อวันก่อน หวังว่าคุณจะไม่คิดว่ามันเป็นแค่ของที่ระลึกธรรมดา ๆ เท่านั้น”
ช่างแต่งหน้าตาสว่างขึ้นและรับของขวัญทันที
“ไม่แน่นอน! คุณมักจะนำของขวัญกลับมาทุกครั้งที่คุณไปร่วมงานในต่างประเทศ ไม่ค่อยมีใครใจกว้างเท่าคุณเลย”
ลูซี่ยิ้มและแจกจ่ายของขวัญให้กับคนที่เหลือ
หลังจากที่เรื่องนั้นได้รับการตัดสินบนแล้ว เพียงเท่านี้ลูซี่ก็ปักหลักและเริ่มแต่งหน้าของเธอ
เธอมีผิวที่เรียบเนียนซึ่งทำให้การทารองพื้นกับผิวของเธอนั้นไม่จำเป็น ใช้เวลาเพียงไม่ถึงสามสิบนาทีก่อนที่เธอจะแต่งหน้าเสร็จ
เมื่อผู้ดูแลบันทึกสั่งให้เธอสแตนด์บายจากนั้นเธอก็เดินไปที่ฉากต่อไป
ในขณะนั้นหญิงสาวคนหนึ่งก็เข้าไปในห้องแต่งตัว
“พี่เลย์ลา”
“พี่เลย์ลา คุณอยู่ที่นี่”
ทุกคนในห้องยืนขึ้นเพื่อทักทายผู้หญิงคนนั้นด้วยความเคารพ เธอเป็นนักแสดงนำหญิงของละครเรื่องนี้ ซึ่งเป็นนักแสดงหญิงที่ได้รับรางวัลสามครั้ง และได้รับการยกย่องจากผู้กำกับที่มีชื่อเสียงหลายคน เลย์ลา ฟรอสต์
เลย์ลาเป็นนักแสดงสาวที่อายุเพียงยี่สิบต้น ๆ อย่างไรก็ตามเธอฉลาดและมีความสามารถ ใช้เวลาเล่นภาพยนตร์เพียงสามเรื่องก่อนที่เธอจะกลายเป็นนักแสดงหญิงที่ได้รับรางวัลสามครั้ง การปรากฏตัวบนหน้าจอของเธอเป็นที่น่าทึ่งและเธอเป็นซูเปอร์สตาร์ที่โด่งดังในวงการนี้
แม้ว่าประเภทของละครที่ผลิตครั้งใหญ่นี้ จะเป็นแนวคอสตูมดราม่า แต่ก็มีการเขียนบทที่ยอดเยี่ยมและผู้กำกับก็เป็นคนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเลย์ลา
ดังนั้นเลย์ลาจึงถอนตัวจากภาพยนตร์บล็อกบัสเตอร์ และเธอก็ตกลงที่จะแสดงในภาพยนตร์เรื่องนี้
ตามปกติแล้วเธอจะกลายเป็นสมาชิกที่มีอิทธิพลมากที่สุดของทีมงาน ทุกคนต่างคาดหวังให้เธอพอใจและไม่ทำให้เธอขุ่นเคืองใดโดยยอมเสียค่าใช้จ่ายทั้งหมด
ช่างแต่งหน้าที่รับผิดชอบเดินไปหา เลย์ลายิ้มอย่างสุภาพและถามว่า “วันนี้คุณถ่ายทำฉากบาดเจ็บหรือเปล่า?”
เลย์พยักหน้าเล็กน้อยและตอบว่า “ใช่”
ในขณะนั้นมีคนรวบรวมความกล้าของเธอและพูดกับ เลย์ลาว่า“พี่เลย์ลา ลูซี่นำของขวัญมาให้พวกเราทุกคนวันนี้เมื่อเธอกลับมา คุณก็มีเช่นกัน สีชมพูบนโต๊ะเป็นของคุณ”
เลย์เหลือบมองไปที่กล่องของขวัญหยิบมันขึ้นมา และพบว่ามีหอไอเฟลประดับอยู่ในนั้น
เลย์ลาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะวางมันกลับเข้าที่เดิม เธอไม่ได้กล่าวใด ๆ เกี่ยวกับของขวัญของเธอ แต่ดูเหมือนเธอจะขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจ
จากนั้นผู้หญิงอีกคนก็เดินเข้ามา
ผู้หญิงคนนั้นชื่อซูจี นักแสดงนำหญิงคนที่สามของละครเรื่องนี้ เธอมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ทักษะการแสดงของเธอแย่มาก ซูจีมีบทบาทเพียงเพราะเธอตกลงที่จะมาลงทุนในการผลิต
ซูจีเกิดมาพร้อมกับช้อนเงินในปากของเธอ โดยทั่วไปแล้วซูจีมีพฤติกรรมหยาบคายและหยิ่งผยอง อย่างไรก็ตามเธอยังคงทักทายเลย์ลาด้วยความเคารพ เมื่อพวกเขาพบกัน
เมื่อซูจีได้ยินว่ามีของขวัญสำหรับทุกคน เธอจึงมองไปที่กล่องของขวัญบนโต๊ะและหลบหนีไป
“โอ้ว ใครให้ของขวัญพวกนี้กันนี่”
