ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 194

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 194

จากนั้นเมื่อได้ยินทฤษฎีการถ่ายทอดวิญญาณของเกรย์สัน หัวใจของเขาก็ไม่สามารถเก็บความหวังและความปีติยินดีที่แผ่ออกมาจากการเป็นอยู่ของเขาในขณะนี้ได้

‘เป็นอย่างนั้นได้จริง ๆ เหรอ?’

‘เธอกลับมาจริง ๆ เหรอ แองเจลีน?’

ทันทีที่เกรย์สันจอดรถโรลส์ รอยซ์ ที่ลานจอดรถทางเข้าของคฤหาสน์ เจย์ก็ผลักประตูให้เปิดออกอย่างรีบร้อนโดยไม่แม้แต่จะพูดอำลาเกรย์สันและเดินตรงดิ่งไปที่ทางเข้าของคฤหาสน์

เกรย์สันมองไปที่ท่านอาเรสที่ค่อนข้างผิดปกติและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรท่านอาเรสจะสูญเสียการควบคุมตราบเท่าที่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับแองเจลีน

เกรย์สันเคยชินกับมันแล้ว

เจย์ผลักประตูเข้ามา ในบ้านกว้างขวางเงียบสงบ

เจย์ปิดประตูข้างหลังเขา เอนหลังพิงประตูกันขโมย แล้วหายใจแรง ๆ เมื่อคลายอารมณ์ที่พลุ่งพล่านแล้ว ในที่สุดเขาก็ลุกขึ้นเดินไปชั้นสอง

เจย์ยืนอยู่ที่มุมบันได แล้วทอดสายตาไปที่ห้องของโรสอย่าง ช้า ๆ และเคร่งขรึม เขาเดินขึ้นไปกับขาที่เรียวยาว เขาเดินเข้าไปในห้องของโรส ทีละก้าว

เขายืนอยู่ที่ประตู ยกมือขึ้นเบา ๆ แล้วเคาะประตู

โรสเปิดประตู เธออ้าปากค้างตกใจเมื่อเห็นเจย์

ชายคนนี้ไม่ควรอยู่ในโรงพยาบาลในตอนนี้หรือ? ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่แล้ว?

เธอยื่นมือออกไปโดยสัญชาตญาณเพื่อทดสอบอุณหภูมิที่หน้าผากของเขา หลังจากแน่ใจว่าเขาไม่ได้เป็นไข้ เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ทำไมนายถึงได้กลับมาบ้านแล้วล่ะ ท่านอาเรส?”

เจย์มองเข้าไปในดวงตาของโรสด้วยสายตาที่ลึกล้ำและเงียบสงบ ดวงตาของเขามีความหยั่งรู้และเห็นอกเห็นใจ อารมณ์ทุกประเภทถูกถักทอเข้าด้วยกันในดวงตาของเขา “ขอบคุณ” เขากล่าว

สองคำนี้มีความรู้สึกมากมาย

มันน่าเสียดายที่เธอไม่เข้าใจ

โรสเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอและจ้องไปที่เจย์อย่างว่างเปล่าและยิ้มเยาะ “นายตีหัวของนายเองหรอ ท่านอาเรส? ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายรู้วิธีพูดขอบคุณจริง ๆ”

สองคำนี้ไม่เคยมีอยู่ในพจนานุกรมของผู้ชายคนนี้

เจย์ยิ้มอย่างขมขื่น ถ้าเธอเป็นแองเจลีนของเขาจริง ๆ เขาก็รู้สึกเป็นหนี้เธอมากเกินไป การกล่าวขอบคุณจากระยะไกลไม่เพียงพอที่จะแสดงความเสียใจของเขา

“วันนี้เธอจ่ายค่ารักษาในโรงพยาบาลเท่าไหร่ โรส? ฉันจะจ่ายคืนให้เธอ” รอยยิ้มผุดขึ้นในสายตาของเขาในทันที

โรสเกาหัวอย่างเขินอาย ค่ารักษาตัวในโรงพยาบาลรวม 2,000 เหรียญซึ่งเป็นเงินจำนวนมากสำหรับคนธรรมดาอย่างเธอ ในทางตรงกันข้าม เงินจำนวนนี้มีน้อยมากเมื่อพูดถึงท่านประธารซึ่งมีมูลค่าหลายแสนล้าน

“ลืมมันไป มันไม่มาก จริง ๆ” โรสพูด

“เท่าไหร่ครับ?” เขาจ้องมองเธออย่างจริงจัง

โรสชูสองนิ้ว

เจย์ยื่นมือออกไป “เอาโทรศัพท์ของเธอมาให้ผม”

โรสสะดุ้งอย่างมาก ทำไมเขาถึงต้องการโทรศัพท์ของเธอ?

ถึงกระนั้น เธอก็ยังคงส่งโทรศัพท์มือถือของเธอให้เป็นไปตามนั้น

เจย์แตะวีแชทของเธอและเพิ่มตัวเองในรายชื่อเพื่อนของเธอ

โรสรู้สึกมึนงงกับการกระทำของตัวเองอย่างมาก

ใครให้สิทธิ์ที่เขาเพิ่มตัวเองในรายชื่อเพื่อนกันเนี่ย? ตอนนี้เขาอยู่ในรายชื่อเพื่อนของเธอแล้ว ต่อไปเธอจะกล้าพูดเรื่องไร้สาระในโพสต์วีแชทของเธอได้อย่างไรกัน?

หลังจากที่เจย์เพิ่มตัวเองเข้าไปในวีแชทของเธอ เขาก็โอนเงิน 200,000 เหรียญให้เธอทันทีและยังให้เงินจำนวนมากในบัญชีของเธอ

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

Status: Ongoing
แม้จะผ่านไปสองชั่วอายุ โรสยังคงไม่สามารถละลายหัวใจอันเย็นชาของเจย์ อาเรสได้ ด้วยความเศร้าโศก เธอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตภายใต้หน้ากากของคนโง่ ลวงเขาและหนีไปพร้อมกับลูกทั้งสอง สร้างความโกรธเกรี้ยวที่ไม่รู้จบแก่เซอร์อาเรส ทุกๆคนรอบตัวพวกเขามั่นใจว่านี่จะนำพาความตายอันร้ายแรงมาสู่โรส ทว่า ในวันต่อมา เซอร์อาเรสผู้ยิ่งใหญ่กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงกลางถนน พยายามเกลี้ยกล่อมเด็กเหลือขอคนหนึ่ง “ได้โปรดทำตัวดีๆแล้วมากับฉัน!”“ฉันจะไป แต่นายต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันซะก่อน!”“ว่ามา!”“นายไม่สามารถรังแกฉัน โกหกฉัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้ามทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน นายต้องคิดเสมอว่าฉันคือคนที่สวยที่สุด และนายต้องยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงฉัน…”“ก็ได้!”เหล่าไทยมุงถึงกับตกตะลึง! นี่มันเทพนิยายที่สวนทุกตำราหรือไง? เซอร์อาเรสดูเหมือนจะจนปัญญา จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เขาสร้างขึ้นมาเล่นเขาซะอยู่หมัด ในเมื่อเขาไม่สามารถปฏิเสธเธอ เขาก็จะทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียงจนหมดสิ้นแทน!

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท