ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 251
โรส ลอยล์ ได้หลับไปอีกครั้งหลังจากฟื้นขึ้นมาได้ไม่นาน
แพทย์ได้แนะนำให้เจย์ อาเรส ปล่อยให้ผู้ป่วยนอน เนื่องจากเธอได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยที่ศีรษะดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะได้รับการกระทบกระแทกเล็กน้อย ผู้ป่วยอาจมีอาการเซื่องซึมเป็นพิเศษ
เจย์ อาเรส ไม่ได้คิดที่จะรบกวนเธอ เขานั่งเงียบ ๆ ในขณะที่เขาเฝ้าดูเธอนอนหลับ น้ำตาหยดลงบนหลังมือของเขา โดยไม่รู้ตัว
ไม่เคยมีใครคาดคิดว่าเจอาเรสผู้เย็นชาและไร้ความรู้สึกที่ไม่เคยร้องไห้มาก่อน จะมีน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเขาเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง!
ในที่สุด เจย์ อาเรสก็เข้าใจคำพูดที่ว่า ‘ผู้ชายไม่หลั่งน้ำตาจนกว่าใจสลาย!’
เขาค่อย ๆ ห่มผ้าให้เธอ เขากดริมฝีปากของเขาสัมผัสเข้ากับเธอเบา ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
เขาหยิบโจ๊กชามเล็กมาให้เธอจากแผงขายของชั้นล่างและรับโทรศัพท์ก่อนที่เขาจะกลับไปที่ห้องของเธอ ในท้ายที่สุดเพียงเห็นมือทั้งสองข้างของโรส ลอยล์ กำโทรศัพท์ของเธอแน่นแทบตาย ดวงตาของเธอปิดลง แต่น้ำตาก็ไหลออกมาจากมุมดวงตาทั้งสองข้าง
หัวใจของเจย์กุมแน่นอย่างเจ็บปวดเมื่อเห็นขณะที่เขาเดินไปหยิบโทรศัพท์ มีข้อความที่ถูกบันทึกไว้ในระบบมือถือเด้งขึ้นบนหน้าจอจากระบบเครื่องของเธอ
เจย์ อาเรสเห็นสิ่งต่อไปนี้:
“เธอโกหก พ่อ ท่านอาเรสเกลียดผู้หญิงคนนี้ เขาเคยบอกฉันมาก่อน ว่าโรส ลอยล์ เป็นผู้หญิงคนเดียวในโลกที่เขาเกลียด”
“เขาพูดอย่างนั้น จริงเหรอ?”
“ท่านอาเรสรู้สึกมากกว่าเกลียดเธอจริง ๆ แล้วเขาดูถูกเธอจากส่วนลึกของหัวใจ เขาบอกฉันด้วยซ้ำว่าเขาต้องการแยกเธอออกจากกัน และสิ่งที่เขาบ่นมากที่สุดคือ ทำไมเธอถึงเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของเจนสัน อาเรส”
ความกระหายเลือดเปล่งประกายในดวงตาที่เหมือนนกอินทรีแดงก่ำของเจย์ อาเรส เริ่มปรากฏ
‘แนนซี่ เบล! เธอพูดคำหยาบกับแองเจลีนได้ยังไง?’
อย่างไรก็ตามนั่น เป็นคำพูดของเขา ใช่หรือไม่?
แทนที่จะอ้างว่าแนนซี่เป็นคนทำร้ายแองเจลีนของเขา มันสมเหตุสมผลกว่าที่จะสวมมงกุฎตัวเองว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริง
เจย์ อาเรส ไม่เคยเกลียดตัวเองเท่าที่เขาทำในขณะนั้นมาก่อน เขาลุกขึ้นยืนจากที่นั่ง อย่างช้า ๆ และเดินออกไปจากห้อง เลี้ยวเข้าห้องน้ำแล้วเอาน้ำสาดหน้าตัวเอง
เขาเกลียดเงาสะท้อนในกระจก อะไรทำให้เขามีสิทธิ์ที่จะอยู่อย่างสบายในขณะที่แองเจลีนต้องทนทุกข์ทรมาน
กระจกสะท้อนแสงถูกหมัดของเขาทุบจนเป็นรอยแตก
“ปึกก—” เขาคำราม ราวกับเสือที่ควบคุมไม่ได้
เลือดไหลลงมาที่หมัดของเขา
เมื่อรวบรวมเก็บอารมณ์เชิงลบของเขาแล้ว เขากลับไปที่ห้องราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
เขาเกิดมาเป็นชายที่แข็งแกร่ง เขาปฏิเสธที่จะลาออกจากชีวิตเพื่อรับชะตากรรมและปล่อยให้อารมณ์ขุ่นมัวในการตัดสินของเขา ด้วยการปรับอารมณ์ใหม่อย่างรวดเร็ว เขายืนกรานที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อเปลี่ยนสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า
เขาพิมพ์คำพูดที่เจ็บใจในโทรศัพท์มือถือของโรสขึ้นมาใหม่ เขาทำให้กลายเป็นจดหมายรักที่สวยงาม
เปลี่ยนคำพูดที่น่ากลัวและโหดร้ายของแนนซี่ให้เป็น “ท่านอาเรสพูดด้วยตัวเอง เขารักฉันมาก่อน เขารักฉันอยู่ตอนนี้ และเขาจะรักฉันอีกตลอดไป ตราบเท่าที่เขายังหายใจ เขาจะรักฉันตราบสิ้นกาลเวลา”
จากนั้น เจย์ อาเรส ก็คืนโทรศัพท์ของเธออย่างระมัดระวังโดยวางไว้ข้างหมอน
จิตใจของโรส ลอยล์ รู้สึกสับสนขณะที่เธอใช้เวลาทั้งวันเต้นรำมึนงงไปมาระหว่างโลกแห่งความรู้สึกตัวและการหมดสติ มีเพียงการจัดการร่างกายให้ตื่นตัวหลังจากสลึมสลือกับมันมาทั้งวัน
เมื่อถึงเวลาที่เธอฟื้นคืนสติ เจย์ อาเรส ก็ไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอในตอนนี้ เธอเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาลูก ๆ ของเธอ เธอก็เจอข้อความที่เจย์ อาเรสเขียนใหม่ให้เธอ
น้ำตาไหลอาบแก้มของโรสอย่างไม่ทันตั้งตัวขณะที่เธออ่านข้อความ
คิดสะว่าเป็นการกระทำของพระเจ้าเพื่ออวยพรที่เธอบังเอิญพิมพ์จดหมายรักที่จริงใจดังกล่าวขณะหลับ
