ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 393
รอยยิ้มของฌอนจางลงราวกับทรายในนาฬิกาทราย ยิ่งเขาพยายามหวนคิดถึงแต่ตัวเองมากเท่าไหร่ ความบ้าคลั่งของเขาก็แสดงให้เห็นชัดเจนมากขึ้น
เป็นอีกครั้งที่ เขาประสบกับความหวาดกลัว นั่นคือ เจย์ อาเรส
“เป้าหมายสูงสุดของนายคือทำให้ฉันเกลียดนายเพื่อที่ให้ฉันจะทำลายบริษัท เบล แทนนาย นั่นคือเหตุผลที่นายใช้ โรส ลอยล์ จริงไหม?”
เมื่อเจย์ถอดสีหน้าออกมาอย่างไร้ความปรานี ทุกอย่างที่เหลืออยู่ของ ฌอน เบล คือตัวตนที่เปราะบางของเขา
หน้าตาที่หล่อเหลาของเขาซีดเซียวและเหมือนถูกสูบเลือดออกมา! ร่างกายของเขาเริ่มสั่นสะท้าน
แม้ว่าเขาจะรีบเงยหน้าขึ้นด้วยความสับสนและพูดอย่างสงสัยว่า “ผมไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ท่านอาเรส”
เขาไม่ยอมเชื่อว่าเจย์จะรู้ถึงเจตนาร้ายของเขา
ไม่มีทางที่เจย์จะค้นพบความตั้งใจที่แท้จริงของเขาที่มีต่อบริษัท เบล ได้อย่างรวดเร็ว มันไม่ควรเป็นแบบนี้เมื่อเขาซุ่มแอบสิ่งที่หลอกลวงนี้มาหลายปีแล้วและถูกจับได้กับเจย์เพียงแค่ไม่นานนี้
“งั้นเรามาจัดการกันเถอะ!” เจย์หลับตาลง เมื่อเขาเปิดตาขึ้นอีกครั้ง ดวงตาคู่ทั้งคู่ก็ลุกเป็นไฟด้วยความปรารถนาที่จะควบคุมกับความแข็งแกร่งของเขา
ฌอนแย้ง “คุณมีจุดประสงค์อะไร?”
“ฉันจะล้างแค้นให้แม่ของนายแทนนายเอง คิดว่าไงสำหรับผลประโยชน์ต่อรองนี้?” แม้จะมีน้ำเสียงที่แผ่วเบา แต่คำพูดของเจย์ก็จมลึกลงไปในอกของฌอน ทำให้หลุมอุกกาบาตตื้นขึ้น
ฌอนตัวสั่นเหมือนสัตว์ที่ถูกขังในกรง “แม่ของผมเสียชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ท่านอาเรส เธอกระโดดลงจากตึก ไม่มีศัตรูที่จะล้างแค้นหรอกนะ”
“ฆ่าตัวตายหรือไม่ ฉันแน่ใจว่านายรู้ดีกว่าฉันอยู่แล้ว”
มือของฌอนเริ่มสั่นอย่างรุนแรง
ความลับที่เขาซ่อนไว้เป็นเวลาหลายปีส่งเสียงโหยหวน และขู่ว่าจะระเบิดออกจากร่างของเขาราวกับปีศาจที่อยู่ในห่วงของมัน
เขาซ่อนตัวอยู่ในตู้เมื่อแม่ของเขากระโดดลงมา และจากช่องว่างระหว่างประตูตู้เสื้อผ้า เขาก็กลายเป็นคนเห็นความลับคนเดียวที่นำไปสู่สิ่งที่เขาไม่ควรเห็น
ในขณะนั้นพ่อของเขาพาภรรยาลับของเขากลับบ้าน และพวกเขาก็ถูกแม่จับได้ว่านอนกันอยู่บนเตียง ความเสียใจมากของเธอ เธอโกรธแค้นแล้วอยากขอหย่า
อย่างไรก็ตาม พ่อไม่เต็มใจที่จะให้แม่ของเขาจากไปพร้อมกับทรัพย์สินภายใต้ชื่อของเธอ พ่อของเขาได้รับความช่วยเหลือจากภรรยาลับของเขาและพวกเขาก็ผลักแม่ของเขาตกจากตึก จากนั้น พวกเขาก็ปลอมหลักฐานและทำให้ดูเหมือนว่ามันเป็นอุบัติเหตุที่เกิดจากการลื่นไถล
ฌอนยังเด็กเกินไปที่จะทำอะไรนอกจากปกป้องตัวเอง ฌอนซ่อนความจริงที่ว่าเขาเป็นพยานในคดีอาชญากรรมและเขาได้ย้ายไปเรียนในสถาบันการศึกษาในต่างประเทศ เขาอยากออกจากดินแดนแห่งความทรงจำอันแสนเศร้าให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
แม้จะต้องทนทุกข์ทรมานในต่างแดนตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แต่เขาก็รวบรวมความมุ่งมั่นที่จะตั้งใจในการศึกษาของเขา มันเป็นทุกอย่างที่ต้องเข้มแข็งขึ้นเพื่อวันหนึ่งเขาจะได้ทวงคืนความยุติธรรมให้แม่ของเขา
เจย์มองเขาออกได้อย่างไรในเมื่อเขาทำได้ดีมากกับการปกปิดเรื่องพวกนี้มาตลอดหลายปีที่ผ่านมา?
ฌอนส่ายหน้าขณะถามว่า “คุณรู้ได้อย่างไร?”
เป็นครั้งแรกที่ เขากลัวผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขา
คุณลักษณะที่แข็งทื่อของเจย์ทำให้รอยยิ้มนั้นดูขมขื่น
เขาได้พลิกดูข้อมูลทุกธุรกิจที่บริษัท เซเวียร์ ร่วมมือกันเมื่อเจ็ดปีก่อนตอนที่เขากำลังสืบสวนการตายของแองเจลีน เซเวียร์
แทนที่จะค้นหาสิ่งที่ต้องการ เขากลับได้รับรางวัลเป็นเรื่องอื้อฉาวที่น่ารังเกียจจากครอบครัวที่ร่ำรวยกับเรื่องทุกประเภท
เจย์เงียบ และฌอนรู้ว่าเขาถามคำถามที่เขาจะไม่ได้รับคำตอบ
“ถ้าอย่างนั้น ท่านอาเรส… ผลประโยชน์ต่อรองของผมคืออะไร?”
ความเยือกเย็นปรากฏขึ้นมาในดวงตาของเจย์ “อยู่ห่างจาก โรส ลอยล์!”
ฌอนตะลึง มันคืออะไรกัน?
เขารู้สึกเหมือนถูกล็อตเตอรี่กับข้อตกลงนี้
…
ไม่นานต่อมา
เมื่อเห็นทางออกของทั้งคู่สายตานั้นที่อยากรู้อยากเห็นของโรสก็จ้องมองไปที่ฌอน “เขาทำอะไรกับคุณหรือเปล่า ฌอน?”
ฌอนยักไหล่และฝืนยิ้ม “ผมขอโทษนะ ออร์คิด คุณถูกไล่ออกจากบริษัท เบล ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”
โรสจ้องมองอย่างว่างเปล่า “แล้วมิตรภาพการปฏิวัติของเราล่ะ ฌอน? การปฏิวัติยังไม่สำเร็จและเรายังมีงานต้องทำ! คุณจะพ่ายแพ้ให้กับศัตรูอย่างง่ายดายได้อย่างไร?”
“ผมขอโทษจริง ๆ นะ ออร์คิด!”
ขณะที่โรสกำลังจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น ฌอนหนีไปอย่างรวดเร็วเหมือนคนที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
เมื่อรับรู้ข่าวที่ดูพังพินาศนี้ โรสรู้สึกเสียใจมากราวกับว่าหัวของเธอระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที ความมึนงง ทำให้เธอเดินโซเซไปข้างหลังและล้มตัวลงนั่งบนเก้าอี้
