ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 394
เธอถูกบริษัท เบล ไล่ออก?
นั่นหมายความว่าเธอไม่มีทางที่จะล้างแค้นให้บริษัท เซเวียร์ หรือกำจัดกำแพงหินของเบลได้อีกต่อไป
เจย์เยาะเย้ยพร้อมกับกอดอกจ้องมองไปที่หญิงสาวที่หดหู่ใจ “อะไรกัน? คิดถึงเขาแล้วเหรอ?”
โรสจ้องมองไปที่เจย์ “นายบังคับให้เขาไล่ฉันออก ใช่ไหม?”
“ฉันไม่ได้คิดถึง” เจย์ตอบตามความเป็นจริง
สิ่งที่เขาทำคือให้ฌอนอยู่ห่างจากโรส เขาไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับการเลิกจ้างเลย
โรสกำหมัดแน่น ชายคนนี้ไม่เพียงแต่ซับซ้อนและเข้าใจยากแล้ว แต่เขายังเป็นคนสองหน้าและแสดงบทบาทบ้า ๆ นี้ได้สมบูรณ์แบบอีกด้วย
เจย์วางมือล้วงลงในกระเป๋ากางเกางอย่างนิ่ง ๆ
“ถ้าเธอต้องการหุ้นส่วนเพื่อปฏิวัติล่ะก็ ฉันล่ะเป็นไปได้ไหม? ฌอน เบล ไขว้เขวง่ายเกินไป”
“นายไม่สามารถเป็นได้” โรสพูดอย่างขุ่นเคือง
“อย่างน้อยฉันก็ภักดีต่อเธอนะ”
โรสกลอกตา “พูดราวกับว่าฉันคงโง่พอที่จะเชื่อคำพูดไร้สาระของนายงั้นแหละ”
เจย์พูดไม่ออก “ … ”
เขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ที่สุดเท่าที่พวกผู้ชายจะมีได้!
“ไปกันเถอะ!” เจย์พูด
โรสไม่ยอมขยับ
เจย์จ้องมองไปที่ผู้หญิงตัวน้อยที่โกรธเกรี้ยวอย่างสิ้นหวัง “การที่ยังนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ใช่ว่าเธอจะอารมณ์เสียอยู่ใช่ไหม โรส?”
“เธอเป็นอะไรไป?”
ความอดทนของเขาหมดลง เขาจึงก้าวต่อไปและอุ้มเธอโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า
“ปล่อยฉันลงนะ”
เขาไม่สนใจเธอ แล้วยังคงเดินไปข้างหน้าโดยมีเธออยู่ในอ้อมแขนของเขา
ไม่กี่นานต่อจากนั้น พวกเขาก็ได้พบกับโจเซฟินและเซย์น เซเวียร์ ในขณะที่จับมือกันอยู่ ทั้งคู่ยิ้มและหัวเราะขณะที่พวกเขาเดินอย่างสนิทสนม โดยตัวติดกันไม่เว้นช่องว่างระหว่างพวกเขา
โรสรีบซ่อนหัวของเธอเข้าไปในอ้อมกอดของเจย์ทันที
“เธอเป็นอะไรไป ยัยนกกระจอกเทศ? ทำไมเธอถึงฝังหัวของเธอเมื่อเธอเห็นพวกเขา?” เจย์แกล้งเธอ
“ถ้าฉันเป็นนกกระจอกเทศ งั้นนายก็เป็นไก่” โรสยิงคำพูดกลับอย่างแรง
เจย์กลับพูดไม่ออก “ … ”
“เจย์?” สายตาของเจย์มีทั้งโจเซฟินและเซย์นยืนฝังนิ่งอยู่ในตำแหน่งนั้น
เจย์ร้องเสียงหลงอย่างรุนแรงขณะที่แสงสะท้อนของเขาตกกระทบกับมือที่พันกันของโจเซฟินและเซย์น “ปล่อยมือซะ”
“ฉันคิดว่านายบอกว่านายจะหยุดมองข้ามชีวิตส่วนตัวของฉันไง เจย์ ทำไมนายถึงกลับไปใช้คำพูดของนายแบบนั้น?” โจเซฟินพึมพำอย่างเจ็บปวด
เจย์ตอบอย่างผิดหวังว่า “ถ้าฉันหยุดมองข้ามเรื่องเธอ ใครจะไปรู้ได้ถ้าเธอถูกขายทิ้งไปแล้วก่อนที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นล่ะ?”
แสงแห่งความรู้สึกผิดฉายผ่านดวงตาของเซย์น
โจเซฟินคล้องแขนรอบเชย์นอย่างแน่นด้วยความรักที่หลงจนตาบอด “ทั้งเซย์นและฉันรักกัน มันคือรักแท้”
เจย์มองไปที่โรส “ฌอนยังบอกอีกว่าเขากับโรสรักกันเมื่อไม่นานมานี้ แต่จู่ ๆ เขาก็วิ่งหนีกับคำพูดเร็วกว่ากระต่ายตัวป่าเสียอีก เธอกำลังบอกฉันว่านี่คือรักแท้ที่เธอมีงั้นเหรอ?”
โรสพูดไม่ออก “ … ”
โจเซฟินมองโรสอย่างเห็นใจ “ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เจย์กลายเป็นคนใช้อำนาจเหนือเรื่องความรักปลอม ๆ นั้นนะ พี่สะใภ้? แม้ว่าเธอจะพยายามแสดงความรักกับผู้ชายคนอื่นไปแล้วจริง ๆ แต่เธอก็ต้องทำให้มันดูเหมือนจริงมากขึ้นสิ—”
เจย์ไว้ชีวิตของโจเซฟินแสดงออกจากดวงตาจ้านั้น และเธอก็รีบปิดปากทันที
“พิสูจน์ให้ฉันเห็นสิ โจเซฟิน อาเรส ว่าสิ่งที่เธอและเซย์นมีคือรักแท้น่ะ”
เซย์นตะโกนถามทันที โดยไม่กลั้นอีกต่อไป “นายจะให้พิสูจน์รักแท้ให้เห็นได้อย่างไร? นายต้องการไลฟ์สดโดยใช้เครือข่ายอินเทอร์เน็ตผ่านแพลตฟอร์มต่าง ๆ มาเผยแพร่ให้เห็นด้วยไหม?”
