ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 440
โรสพลันยิ้มปนเปกับความเศร้า “ถ้าฉันมีใจที่จะเปิดโปงเขา ฉันก็จะไม่ทนเจ็บปวดมากขนาดนี้และไม่มาพัวพันกับเรื่องทั้งหมดนี้อีกเลย
“โจซี่ ฉันอยากจะกลืนความคับข้องใจทั้งหมดที่ฉันรู้สึกมากกว่าที่จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา อย่างแรก มันเป็นเพราะเขาเป็นพ่อของลูก ๆ ของฉัน อย่างที่สอง… ฉันคิดเสมอว่าถ้าฉันไม่เปิดโปงเขา เขาก็จะเป็นเจย์บี้ที่สมบูรณ์แบบในใจฉันตลอดไป”
หัวใจของโจเซฟินสั่นสะท้านราวกับมดหลายสิบล้านตัวกำลังแทะหัวใจของเธอ ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่สุด
“แองเจลีน ไม่ต้องกังวลหรอกนะ คราวนี้ ฉันจะยืนเคียงข้างเธอและสนับสนุนการตัดสินใจทั้งหมดของเธออย่างเต็มที่”
“ขอบคุณนะ โจซี่”
…
“เฮ้อ!”
มีการถอนหายใจยาวและลึกซึ้งออกมา!
ผู้หญิงสองคนเบียดกันบนเตียงแคบ ๆ เตียงเดียวกันและจ้องตากัน
“ฉันไม่คิดว่าเราสองคนจะจบลงแบบนี้ แองเจลีน”
โรสพูดว่า “ใช่น่ะสิ ฉันรักพี่ชายของเธอ แต่พี่ชายของเธอหันหลังให้กับชีวิตของฉัน”
โจเซฟินพูดกลับว่า “ฉันรักพี่ชายของเธอเหมือนกัน และฉันได้สูญเสียสิ่งล้ำค่าที่สุดที่ผู้หญิงมีไปก็เพราะเขา แต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งฉัน!”
…
“ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ พี่สะใภ้ อยากย้อนเวลากลับไปปีไหน?”
“ถ้าย้อนเวลากลับไปเมื่อเจ็ดปีที่แล้วได้ ฉันขออยู่ในฐานะ โรส ลอยล์ ที่หยาบคายและโง่เขลาดีกว่า ฉันไม่ควรใช้อุบายใด ๆ เพื่อแต่งงานกับเขา และแน่นอนว่าฉันไม่ควรมีลูกกับเขา ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เมื่อ 17 ปีที่แล้ว ฉันจะรักษาระยะห่างกับพี่ชายของเธออย่างแน่นอน”
โจเซฟินพูดอีกว่า “ถ้าเราสามารถย้อนเวลากลับไปได้ ฉันอยากจะย้อนกลับไปในวันที่ฉันได้พบกับเซย์น เวลาที่ฉันรู้สึกประทับใจเขา เต็มไปด้วยความเขินอายและชื่นชอบเขา และขอไม่รับรู้เกี่ยวกับความเจ็บปวดของความรัก!”
โรสมองดูโจเซฟินและพูดว่า “พี่ชายของฉันช่างทำตัวเป็นไอ้โง่ แต่เธอยังลืมเขาไม่ได้อีกเหรอ?”
โจเซฟินแซวโรส พูดว่า “เธอก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก”
โรสนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ “อ่อ โจเซฟิน เธอบอกว่าหลังจากที่ฉันเข้าห้องฉุกเฉินเมื่อคืนนี้ พี่ชายของฉันมาเยี่ยมฉันเหรอ?”
“ใช่ ใบหน้าของเขาดูกังวลมากจนทำให้ฉันโกรธ” โจเซฟินพูดด้วยความโกรธ
โรสพูดว่า “ฉันสงสัยว่าพี่ชายของฉันจะรู้แล้วว่าฉันเป็นใคร”
โจเซฟินยังอารมณ์ฉุนเฉียวอยู่ “ใครจะไปรู้? จากมุมมองของฉัน เขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร เขาแค่ชอบเธอจริง ๆ ก็เท่านั้นแหละ”
โรสตอบว่า “เธอดูน่ารักมากเวลาที่เธออิจฉานะ แต่ฉันเป็นน้องสาวของเขา ไม่ต้องหึงหวงกับเรื่องนี้หรอก ได้ไหม?”
โจเซฟินโต้กลับว่า “ฉันไม่ได้โกรธเธอ ฉันแค่กลัวว่าเขาจะเป็นพวกนอกใจ…”
“นั่นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่จงหาโอกาสที่จะทดสอบเขา”
โจเซฟินลุกขึ้นอย่างตื่นเต้น “แล้วฉันจะทดสอบเขาได้ยังไงล่ะ?”
โรสขยิบตาให้เธออย่างลึกลับ
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
รถบีเอ็มดับเบิลยูสีดำปรากฏตัวขึ้นที่หน้า เอมิเนนท์ ออเนอร์
โรสและโจเซฟินกำลังนั่งอยู่ในรถ โรสหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วส่งข้อความหา เซย์นว่า ‘ฉันอยู่ที่ทางเข้าบริษัทของคุณ ฉันมาที่นี่เพื่อพบคุณ’
จากนั้นโรสก็ตบหัวของโจเซฟินและเตือนเธอ “ซ่อนตัวเองหน่อย ดูให้ดีเพื่อไม่ให้ทักษะการแสดงของฉันสูญเปล่า”
“เธอมีทักษะการแสดงด้วยเหรอ?” โจเซฟินแสดงความกังวลของเธอ
โรสถอดเสื้อของเธอออก เธอสวมชุดเดรสรัดรูปเซ็กซี่ และเมื่อเธอผลักประตูรถออกไป เธอก็ส่งสัญญาณว่า “ตกลงนะ”
