ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 441

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 441

ไม่นานก่อนที่เซย์นจะออกมาและวิ่งเข้าหาโรสที่ยืนตรงหน้าอย่างเหมาะเจาะ เขามองดูโรสที่แต่งตัวเซ็กซี่อยู่หลายครั้ง

“โรส ลอยล์ เธอแต่งตัวแบบนี้ในวันที่อากาศหนาว ๆ อย่างนี้ เธอไม่กลัวหนาวตายหรือไง?”

“มันดูไม่ดีเหรอ?” โรสหมุนตัววนอยู่ในจุดนั้น

เธอยังส่งขยิบตาให้เซย์นอีกด้วย

เซย์นกอดแขนของเขาและตัวเริ่มสั่น “มันแย่มาก ความรู้สึกน่าขนลุกในตัวฉันกำลังจะพุ่งออกมาแล้ว”

“ฮัดชู่! โรสจามทันที

เซย์นตะโกนออกมาทันทีว่า “เธออยากดูสง่างามมากกว่ารู้สึกอบอุ่นใช่ไหม? ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าสมองของเธอทำจากเยื่อกระดาษบาง ๆ หรือเปล่า?”

โรสซบตัวเองลงบนตัวเซย์นและกอดเขาไว้แน่น “ฉันหนาว คุณเซเวียร์ คุณให้ความอบอุ่นกับฉันได้”

เซย์นหดคอของเขาเหมือนนกกระจอกเทศ “พระเจ้า โรส ลอยล์ เธอกำลังพยายามฉวยโอกาสกับฉันจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย?”

โจเซฟินหมอบอยู่บนเบาะหลังของรถ เธอมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างเงียบ ๆ เมื่อเธอเห็นโรสและเซย์นกอดกันอย่างเสน่หาและวิธีที่เซย์นไม่ได้พยายามผลักเธอออกไป เธอกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ

โรสพิจารณาถึงความจริงที่ว่าเธอกับเซย์นเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก การกอดเหล่านี้เป็นเรื่องปกติในสมัยนั้น ดังนั้นเซย์นอาจจะไม่แสดงท่าทีต่อต้านมากนัก

เว้นแต่…

โรสโอบใบหน้าของเซย์น และเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอ กำลังจะโน้มไปจูบเขา

เซย์นอึ้งไปทันที!

ในที่สุดริมฝีปากของโรสก็สัมผัสลงที่แก้มของเขา

เมื่อโรสรู้สึกว่าแผนการของเธอล้มเหลว เซย์นก็ฟื้นคืนสติและตะโกนใส่เธอทันที

“เธอจูบฉันเหรอ โรส ลอยล์? เธอมีศีลธรรมอันชั่วร้ายและร้ายกาจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

โรสคิดว่าเธอมาได้ตั้ไกลถึงขนาดนี้แล้ว เธอจึงทำต่อไป

“เพราะว่าฉันชอบคุณล่ะมั้ง?”

เซย์นลูบหัวของเธอ “ฉันรู้?”

โรสก็กอดเขาแน่น “คุณก็ชอบฉันเหมือนกัน ไม่ใช่เหรอ?”

เซย์นตกตะลึงในขณะที่เขาตอบอย่างอ่อนแอ “ทำไมเธอต้องถามอย่างนั้น?”

“เพราะเรารักกันมาก แต่งงานกันไหม?”

เซย์นได้ยินถึงกับเกือบสำลักน้ำลาย

“ตะ-แต่งงาน? เราสองคนเนี่ยนะ?”

เซย์นแยกมือของโรสออกจากร่างกายของเขาทีละนิ้ว “เธอถอยออกไปเลย”

เขาดึงโรสที่ทำตัวเหมือนพลาสเตอร์ยาแปะติดออกจากเขาอย่างยากลำบากและผลักเธอออกไป จากนั้น เขาพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “โรส ลอยล์ อยู่ให้มันสบายใจเถอะ!”

โรสหัวเราะคิกคัก “คุณรู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นใคร ใช่ไหม?”

เซย์นไม่ได้โกรธเลย เขาแค่เอื้อมมือไปบีบหน้าโรสอย่างแรง “ยัยผู้หญิงโง่ ฉันรู้ว่าเธอทำตัวเหมือนตัวพังพอนที่มาที่นี่วันนี้ ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้มีเจตนาดี เธอมาที่นี่เพื่อทดสอบฉันสินะใช่ไหมล่?”

แล้วเขาก็กลอกตาอย่างโกรธเคือง “แน่นอน ฉันรู้ว่าเธอเป็นใคร”

“ฉันเป็นใคร?” โรส ลอยล์พยายามให้เซย์นพูดความจริงเพื่อให้โจเซฟินได้ยินอย่างชัดเจน

เซย์นมองไปรอบ ๆ และทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ จากนั้น เขาก็เอาปากไปใกล้โรสเพื่อกระซิบและพูดว่า “เธอคือปีศาจตัวน้อยที่น่ารำคาญของครอบครัวฉัน”

โรสเตะเขาที่ก้นแล้วพูดว่า “โอเค ในเมื่อนายรู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นใคร นั่นหมายความว่านายจงใจใส่ร้ายฉันต่อหน้าท่านอาเรสเมื่อสองสามวันก่อน นายตายแน่ เซย์น เซเวียร์!”

เซย์นวิ่งเร็วกว่ากระต่ายและซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ เขาชี้ไปที่โรสขณะที่เขาหอบและพูดว่า “เธอเป็นคนอวดดีจนแม้แต่ผู้ชายก็ยังกลัวเธอเลย ฉันกำลังเห็นใจน้องเขยของฉันอยู่นะ”

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

Status: Ongoing
แม้จะผ่านไปสองชั่วอายุ โรสยังคงไม่สามารถละลายหัวใจอันเย็นชาของเจย์ อาเรสได้ ด้วยความเศร้าโศก เธอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตภายใต้หน้ากากของคนโง่ ลวงเขาและหนีไปพร้อมกับลูกทั้งสอง สร้างความโกรธเกรี้ยวที่ไม่รู้จบแก่เซอร์อาเรส ทุกๆคนรอบตัวพวกเขามั่นใจว่านี่จะนำพาความตายอันร้ายแรงมาสู่โรส ทว่า ในวันต่อมา เซอร์อาเรสผู้ยิ่งใหญ่กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงกลางถนน พยายามเกลี้ยกล่อมเด็กเหลือขอคนหนึ่ง “ได้โปรดทำตัวดีๆแล้วมากับฉัน!”“ฉันจะไป แต่นายต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันซะก่อน!”“ว่ามา!”“นายไม่สามารถรังแกฉัน โกหกฉัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้ามทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน นายต้องคิดเสมอว่าฉันคือคนที่สวยที่สุด และนายต้องยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงฉัน…”“ก็ได้!”เหล่าไทยมุงถึงกับตกตะลึง! นี่มันเทพนิยายที่สวนทุกตำราหรือไง? เซอร์อาเรสดูเหมือนจะจนปัญญา จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เขาสร้างขึ้นมาเล่นเขาซะอยู่หมัด ในเมื่อเขาไม่สามารถปฏิเสธเธอ เขาก็จะทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียงจนหมดสิ้นแทน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท