ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 465
โรสจับแก้มและหน้าผากที่หยาบกร้านของเธอและเยาะเย้ยตัวเองอย่างขมขื่น “ถึงขนาดไม่มีแม้แต่จุดไหนที่สามารถแตะต้องได้เลยเหรอ?”
แพทย์หญิงผู้ใจดีปลอบโยนเธอ “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณสามารถทำศัลยกรรมหลังจากที่ใบหน้าของคุณหายดีแล้ว เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะเปลี่ยนคุณให้กลายเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลกอย่างแน่นอน”
โรสรู้สึกซาบซึ้ง…
ทันใดนั้น บรรยากาศก็ตกอยู่ในความเงียบเป็นเวลานาน
“พี่แองเจลีน เธอได้ยินไหม? หมอบอกว่าเธอสามารถเปลี่ยนพี่เป็นสาวสวยที่สุดได้”
โรสพยักหน้าและกล่าวว่า “โจเซฟิน ฉันอาจจะได้รับพรจากโศกนาฏกรรมในครั้งนี้”
โจเซฟินพลันน้ำตาคลอ เธอรู้สึกถึงความยืดหยุ่นและการมองโลกในแง่ดีของโรส “เธอทำให้ฉันชื่นชมในตัวเธออย่างเต็มที่เสมอเลยนะ”
โรสอธิบายว่า “โจเซฟิน ในที่สุดฉันก็สามารถเป็นแองเจลีนได้อีกครั้ง”
โจเซฟินเงียบไป
เธอรู้สึกงงมากจริง ๆ หลังจากความโชคร้ายทั้งหมดที่โรสได้ผ่านพ้นไป เธอยังต้องการกลับไปสู่ตัวตนที่ทำให้เธอเจ็บปวดได้ยังไง?
กระนั้น โจเซฟินเลือกที่จะเคารพการตัดสินใจทั้งหมดของเธอ
หมอบอกโรสว่าอาจต้องใช้เวลาหนึ่งปีหรือสองปีในการรอการทำศัลยกรรมของเธอ
นั่นแสดงว่าโรสต้องอยู่กับหน้าตาที่น่าเกลียดอย่างนี้ไปอีกนาน
ขณะที่โจเซฟินกังวลว่าโรสอาจเป็นโรคกลัวการเข้าสังคม เธอจึงตัดสินใจเลือกสถานที่เงียบสงบเพื่อดำเนินชีวิตที่เหมือนสวรรค์
อย่างไรก็ตาม โรสเสนอคำแนะนำที่ต่างออกไป “ฉันต้องการกลับไปที่เมืองอิมพีเรียล”
โจเซฟินคิดว่าเธอได้ยินผิด “เธอกำลังพูดถึงเรื่องอะไร พี่แองเจลีน? เธอต้องการกลับไปที่เมืองอิมพีเรียลเหรอ?”
โรสพยักหน้า
โจเซฟินประท้วงอย่างรุนแรง “ไม่ได้นะ เธอกลับไปไม่ได้ ในที่สุดเธอก็หนีจากพี่ชายฉันหลังจากความยากลำบากเหล่านั้น ถ้าเธอกลับไปและพี่ชายฉันรู้ว่าเธอกลับไป เขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่ ๆ”
โรสยิ้มอย่างขมขื่น “ด้วยรูปลักษณ์ของฉัน แม้ว่าฉันจะยืนอยู่ต่อหน้าเขา เขาก็คงจำฉันไม่ได้หรอกนะ”
“พี่ชายของฉันไม่ใช่คนธรรมดา วิสัยทัศน์ของเขาเฉียบแหลมกว่านกอินทรี เธอไม่ควรทดสอบโชคชะตาของเธอ ฉันจะไม่ยอมให้เธอกลับไปเสี่ยงแบบนั้นอีกหรอกนะ”
จู่ ๆ โรสก็คว้าแขนของโจเซฟินแล้วร้อง “โจเซฟิน ฉันผิดเอง”
โจเซฟินมองเธออย่างสงสัย “เธอไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย มันเป็นพี่ชายของฉันที่ทำผิดกับเธอต่างหาก พี่ชายของฉันเป็นแค่คนเลวและปีศาจ เธอดันไปรักเขามาก แต่เขาตอบแทนความรักที่ผิดหวังให้กับเธอไปสองครั้งในชีวิตขอเธอแบบนี้ได้ยังไง?”
โรสส่ายหัวอย่างหมดหวัง “ไม่ใช่อย่างนั้น โจเซฟิน เราเข้าใจเจย์บี้ผิดแล้ว”
โจเซฟินเบิกตากว้าง… “เข้าใจเขาผิด? แต่เห็นได้ชัดว่าเขาคือคนที่อยากจะฆ่าเราในวันนั้นนะ”
โรสส่ายหัว “นั่นมันไม่ใช่เขา”
โจเซฟินตกใจมาก “แล้วนั่นใคร?”
โรสลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันไม่รู้ แต่ฉันรู้ว่าไม่ใช่เขา”
เมื่อเธอตกลงมาจากหน้าต่างของชั้นสอง ใบหน้าของเธอกระทบกับเศษกระจกและถูกทำลาย
ในเวลาเดียวกัน การล้มลงทำให้เธอถูกกระทบกระแทกอย่างรุนแรง เธอไม่เคยคิดเลยว่าหลังจากถูกกระทบกระแทกนั้นจะรักษาความทรงจำทั้งหมดของเธอกลับคืนมา รวมทั้งความทรงจำของปีศาจในถ้ำเห็ดนั่นด้วย
เธอไม่ต้องการบอกความจริงทั้งหมดกับโจเซฟินเพราะโจเซฟินบริสุทธิ์และไร้เดียงสา ความลับเบื้องหลังประตูเห็ดนั้นเป็นเรื่องอื้อฉาวครั้งใหญ่ที่สามารถทำลายตระกูลอาเรสได้
“โจเซฟิน ฉันใช้เศษกระจกตัดเสื้อผ้าของชายคนนั้นในวันนั้น มีรอยผีเสื้อบนหน้าอกของเขา และฉันคุ้นเคยกับร่างกายของพี่ชายเธอดี ดังนั้น คน ๆ นั้นไม่ใช่พี่ชายของเธออย่างแน่นอน”
เธอไม่ต้องการให้ใครเข้าใจผิดเจย์เพราะเขาเป็นผู้ชายที่วิเศษของเธอและเอาอกเอาใจเธอมาเสมอ
โจเซฟินถอนหายใจอย่างหนัก
ภายในใจของเธอมีอารมณ์ที่ไม่สามารถบรรยายได้เลย
“นี่เป็นข่าวที่มีปิติที่สุดที่ฉันเคยได้ยินตั้งแต่ยังเด็ก”
โรสเข้าใจความรู้สึกของโจเซฟินได้เพราะเจย์ไม่ใช่แค่ผู้ชายที่วิเศษของเธอเท่านั้น เขายังเป็นคนน่าเชื่อถือของโจเซฟินอีกด้วย
