ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 513
โรสผลักประตูเข้าไปข้างในแล้วตะโกนอย่างโกรธเคือง “ถ้าจะทะเลาะกันก็ออกไปข้างนอก คนไข้ต้องการการพักผ่อน”
เซย์นและเซร่าต่างก็เป็นคนีหยิ่งยโส ดังนั้นพวกเขาจะยอมหยุดได้อย่างไร? พวกเขาหันมาว่าโรส “หุบปาก”
ทั้งสองทะเลาะกันมากยิ่งขึ้น
เซย์นพูดอย่างโกรธเคือง “เซร่า แม่ของเธอเอาพ่อฉันไปและทิ้งแม่ฉันไว้คนเดียว ฉันจะตำหนิใครล่ะ ถ้าไม่ใช่แม่ของเธอ?”
เซร่าไม่ยอมที่จะแสดงข้อเสียเปรียบ เธอพูดว่า “แม่ของนายดูแลพ่อฉันไว้ไม่ได้ นั่นก็เพราะว่าหล่อนไม่มีความสามารถไงล่ะ”
ด้วยสายตาเยาะเย้ยของเธอที่เพ่งไปหาเซย์น “นายผลาญเงินของครอบครัวเซเวียร์ ดังนั้นพ่อของฉันจึงผิดหวังในตัวนาย ครอบครัวเซเวียร์ ได้สับเปลี่ยนตำแหน่งใหม่ มานานแล้ว ตอนนี้แม่ของฉันเป็นนายหญิง พ่อฝากความหวังไว้ที่พวกเราพี่น้อง”
เซย์นไม่สามารถพูดต่อและได้ยกกำปั้นขึ้นเพื่อจะตีใครบางคน
เซร่าตะโกน “นายมันโง่ นายจะทำอะไรได้ นอกจากใช้กำลังแก้ปัญหา?”
โรสเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี เธอจึงก้าวไปข้างหน้าเซย์น ด้วยสองแขนที่กางออกกว้างขึ้น ไฟแห่งความโกรธที่ลุกโชนในดวงตาของเธอ
“เซย์น พอได้แล้ว”
เซย์นเหลือบมองไปที่ผิวของโรสโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาหยุดนิ่งทันทีราวกับว่ามีใครบางคนร่ายมนต์สะกดใส่เขา
จากนั้นเธอก็พูดกับเซร่าว่า “รีบหนีไปซะ!”
เซร่ากลัวว่าเซย์นจะทุบตีเธอ เธอจึงรีบหนีไป
ในเวลานี้ดวงตาของเขาสั่นไหวด้วยน้ำตาพลางเอื้อมมือไปลูบหน้าโรส “เธอกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?”
เธอรู้ว่าเขาต้องจำเธอได้แน่ ดังนั้นเธอจึงเผชิญหน้ากับเขาอย่างใจเย็น
“เรื่องมันยาวน่ะ”
เซย์นกระชากเสียง “งั้นก็ใช้เวลาของเธอ แล้วบอกฉันมาสิ”
โรสไม่ต้องการเปิดเผยความลับบางอย่างที่เธอรู้ เพราะความลับเหล่านั้นสามารถทำลายงานทั้งหมดของเจย์ได้
“พี่ชาย อย่าบังคับฉันเลย” โรสขอร้องทั้งน้ำตา
เซย์นกลัวน้องสาวของเขาร้องไห้มาก เขาจึงยกมือขึ้นเพื่อยอมแพ้ทันที
“ก็ได้ ก็ได้ ถ้าเธอไม่อยากพูดตอนนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องพูด ฉันจะรอจนกว่าเธอต้องการจะพูดเรื่องนี้เอง”
เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ เธอก็โล่งใจ
“ว่าแต่ ทำไมวันนี้นายทะเลาะกับเซร่าล่ะ?” โรสถามด้วยความสงสัย
เซย์นมีสีหน้าขุ่นเคืองขณะที่เขาพูด “แม่เป็นยังไง ลูกก็เป็นอย่างนั้นแหละ เธออยากจะเดินตามรอยเท้าแม่และกลายเป็นเมียน้อยของใครบางคนน่ะสิ”
ด้วยความสงสัยในดวงตาของเธอ เธอถามว่า “เมียน้อยใคร?”
เซย์น โพล่งออกมา “เธอต้องการเป็นเมียของเจย์”
จากนั้นเธอก็หัวเราะคิกคักว่า “นายคงเข้าใจผิดแล้วแหละ ถ้าเธอต้องการเป็นนายหญิงของท่านอาเรส เธอยังต้องการความยินยอมจากเขาด้วย”
เซย์นมองเธอด้วยความไม่เชื่อและมีอารมณ์ขุ่นเคืองอย่างมาก “เธอไม่เชื่อ แต่โดยส่วนตัวแล้ว ฉันได้ยินหล่อนบอกปู่ว่า หล่อนต้องการแทนที่แองเจลีนและแต่งงานกับเจย์”
สีหน้าของโรสเริ่มเอาจริงเอาจังเมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้
“หล่อนมีแผนการอะไร?”
เซย์นลูบหัวเธอเบา ๆ แล้วพูดว่า “โรส อย่าโทษฉันนะที่ไม่ได้เตือนเธอ แต่ผู้ชายเป็นสัตว์ดำรงค์ชีวิตด้วยการมอง ตอนนี้เธอเสียโฉมแล้ว และท่านอาเรสชายผู้อยู่บนยอดพีระมิดไม่ใช่คนที่เธอจะสามารถควบคุมได้ วันหนึ่งเมื่อเขาไม่ต้องการเธอแล้ว เธอต้องผ่านมันไปให้ได้ ถ้าเธอกลับมา ฉันจะคอยเลี้ยงดูเธอไปตลอดชีวิตเอง”
โรสพึมพำ “เขาไม่ใช่คนประเภทที่จะทิ้งใครก็ได้หลังจากที่เข้าไปพัวพันกับพวกเขาแล้ว”
เซย์นแค่พูดว่า “เธอสี่หลับหูหลับตาเชื่อจริง ๆ”
โรสชำเลืองมองเขา เธอพูดพร้อมกับดูถูกเหยียดหยามว่า “นายเลี้ยงตัวเองยังไม่ได้ แล้วจะมาเลี้ยงดูฉันได้ยังไง?”
เซย์นยืนอึ้ง