ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 522
เธอหยิบใบทะเบียนสมรส โดยที่มือสั่นอย่างตกใจ เมื่อเห็นข้อมูลในทะเบียนสมรส เธอก็กลายเป็นหินแข็งทื่อทันที
นั่นคือชื่อของแองเจลีน นั่นคือรูปของแองเจลีนและมันคือหมายเลขประจำตัวของแองเจลีนด้วย
แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการแต่งงานกับ โรส ลอยล์
โรสร้องไห้อย่างขมขื่น
เธอฉีกรูปแต่งงานนั้นออกแล้วกำมันไว้ในมือ จากนั้นเธอก็นำทะเบียนสมรสกลับเข้าไปในตู้เซฟและเก็บเอกสารทุกอย่างกลับเข้าไปอย่างระมัดระวัง
แล้วเธอก็วิ่งออกไปด้วยน้ำตา
มีบางสิ่งที่เขาไม่ได้พูดและซ่อนไว้ในใจของเขา
มันเหมือนกับกล่องแพนดอร่าที่ซ่อนความชั่วร้ายถูกเปิดออก ซึ่งมันเหมือนกับว่าเขาอาจทำให้เธอได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงหากเขาบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้งั้นเหรอ?
เป็นเพราะเธอคงไม่มีทางเหมือนที่เขาต้องการอยากให้เธอเป็นใช่ไหม?
——–
ในแกรนด์เอเซีย
ห้องทำงานของท่านอาเรส
เจย์นั่งอยู่บนเก้าอี้หมุนหนังสีดำสุดพิเศษของเขาอย่างไม่สนใจอะไรตลอดทั้งวัน
เมื่อเกรย์สันเข้ามาและเห็นมุมปากของท่านอาเรสยกขึ้น เขารู้ได้เลยว่าท่านประธานของเขากำลังอารมณ์ดี
“ท่านอาเรส แม่ของคุณมาที่นี่ครับ” เกรย์สันรายงาน
เมื่อได้ยินแบบนั้นเจย์มีท่าทีตกตะลึงเล็กน้อย “ให้เธอเข้ามา”
แม้จะผ่านไป 50 ปี แม่ของเจย์ก็ยังมีเสน่ห์ในตัวของเธอ เธอสวมชุดกี่เพ้าที่รัดรูป ท่าทางของเธอดูสง่างาม เธอเป็นราชินีน้ำแข็งอย่างแท้จริงเมื่อเธอดูจริงจังกับอะไรก็ตาม
หลายคนคิดว่าบุคลิกที่ดูนิ่งเฉยของเจย์นั้นได้มาจากเธอ
ใบหน้าที่ดูเหมือนคนมาจากอีกโลกของเจย์ก็สืบทอดมาจากผู้หญิงคนนี้เช่นกัน
โดยเฉพาะผู้คนที่เห็นพวกเขาสองคนใกล้ชิดกันจริง ๆ เท่านั้นที่จะพบว่ารูปลักษณ์อมตะของเจย์นั้นดีที่สุดและความงามของแม่ของเขานั้นค่อนข้างธรรมดา
“เจย์” หลังจากเข้ามาในห้องทำงาน สีหน้าเย็นเยียบของเธอก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มด้วยความรัก
“คุณแม่ คุณมาทำไมเหรอ?” เจย์เอนตัวนั่งตรงอยู่บนโซฟา
“เจย์ แม่ขอถามลูกหน่อย ผู้ดูแลที่อยู่ในโรงพยาบาลใช่ โรส ลอยล์ หรือเปล่า?”
เจย์พยักหน้า “ใช่”
คุณนายอาเรสพูดอย่างกระวนกระวายว่า “ตอนนี้ใบหน้าของโรสเสียโฉมไปแล้ว เธอไม่คู่ควรกับลูกเลย แม่ไม่สนหรอกว่าลูกจะเคยเล่นตลกกับเธอไหม แต่ตอนนี้ลูกต้องขีดเส้นแบ่งระหว่างลูกกับเธอให้ชัดเจน หากลูกยังคงคลุมเครือกับเธออยู่ ลูกจะได้รับแต่เสียงหัวเราะรอบ ๆ ตัวของลูกไปทั่ว”
เจย์รู้สึกได้เพียงว่าหลอดเลือดของเขากำลังจะระเบิดด้วยความโกรธ “คุณแม่ ไม่ว่าโรสจะกลายเป็นอะไร เธอคือผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุด ผมจะไม่แยกจากเธอ คุณควรกำจัดความคิดที่ไม่จริงนี้ออกไปให้เร็วซะ!”
คุณนายอาเรสโกรธมากและพูดว่า “เจย์ ลูกสามารถทำทุกอย่างได้ตามต้องการ เฉพาะเรื่องนี้เท่านั้นที่แม่จะไม่เห็นด้วย ลูกรู้ไหมว่าเราเกลียดการมองลูกกอดเธอมากแค่ไหน?”
ใบหน้าที่หล่อเหลาและมีเสน่ห์ของเจย์กลายเป็นใบหน้าที่น่ากลัวในทันที เขาถูกประทับตราด้วยความโกรธ “คุณแม่ ถ้าคุณแม่ยังยอมรับผมเป็นลูกอยู่ก็หุบปากเถอะครับ”
แรงผลักดันของเขาน่ากลัวราวกับฟ้าร้องตัดผ่านท้องฟ้า
คุณนายอาเรสถึงกับตกใจกลัว คำพูดทั้งหมดของเธอติดอยู่ในลำคอ
“เกรย์สัน ส่งคุณนายหญิงออกไป”
เจย์ออกคำสั่งด้วยอาการเยือกเย็นอย่างไร้ความปราณี
เกรย์สันเดินเข้ามาอย่างสั่นเทา “คุณนายหญิงครับ ไปกันเถอะ”
คุณนายอาเรสมองเจย์ด้วยความตกใจ เธอไม่เคยคิดว่าเขาจะพูดโดยไม่ลังเลใจที่จะส่งผลกระทบต่อความรู้สึกกับเธอมากกว่าโรสได้แบบนี้
