ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 528
จู่ ๆ ก็มีเสียงอู้อี้มาจากด้านหลัง เหมือนเสียงของลมหนาวพัดปกคลุม เสียงนั่นทำให้รู้สึกมืดมนและแปลกประหลาด
ทันทีที่เจย์หันกลับไป เขาเห็น จิโอวานนี่ ชาวสวนของหอท่าเรือหอมหวนยืนอยู่ที่ประตูคฤหาสน์ ขณะถือไฟฉายอยู่ในมือ เขาโค้งคำนับเจย์ด้วยความเคารพ
“นายท่าน ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว เมื่อไม่กี่วันก่อน สภาพอากาศเลวร้ายมาก มีฟ้าร้องและฟ้าผ่า ลมแรงทำให้ต้นเพาโลเนียหักในอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน โชคร้ายที่ต้นเพาโลเนียหักล้มไปโดนเข้ากับเสาไฟฟ้าทำให้วงจรไฟฟ้าทั้งหมดของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนเสียหาย ส่วนบริเวณระแวกลานบ้านสวนของคนอื่น ๆ ก็ได้รับความเสียหายเนื่องจากไฟฟ้าดับเช่นกัน คุณท่านของคุณได้ขอให้ผมมาถามคุณก่อนว่ามีอะไรที่จะต้องซ่อมแซมในหอท่าเรือหอมหวนหรือเปล่า?”
ดวงตานกอินทรีของเจย์เต็มไปด้วยความคมชัด ริมฝีปากและฟันของเขาเปิดออกเล็กน้อยและเสียงระดับกลางของเขาก็เปล่งออกมา
“ขอโทษที่รบกวนนะจิโอวานนี่”
เขาเคารพและปฏิบัติตามระเบียบเสมอทุกครั้งตามที่เขาพูด
อย่างไรก็ตาม คำง่าย ๆ ของเขาเหล่านี้เป็นคำที่มีข้อมูลมากมายที่เข้าใจยาก
อย่างเช่น คำว่า “รบกวน” ที่เขาหมายถึงตอนนี้ ซึ่งมันมีสองความหมายที่จะเข้าใจเขา อย่างแรกที่รบกวนจิโอวานนี่คือ คนเงียบขรึมอย่างเขาจะต้องมารบกวนโดยพูดอธิบายมากมายในตอนนี้และอีกอย่างก็คือ รบกวนที่จิโอวานนี่นั้นต้องมาพบเขาดึกดื่นในเวลานี้…
จิโอวานนี่ก้มหน้าลงเล็กน้อย แต่ดูเหมือนวัยชราของเขา ทำให้บุคลิกหลังของเขาดูโก่งลงเล็กน้อย ซึ่งทำให้เขาดูท่าทางอ่อนน้อมถ่อมตนยิ่งขึ้นไปอีก
“มันเป็นหน้าที่ของผมครับ นายท่าน” จิโอวานนี่พูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
นัยน์ตาของเจย์ขุ่นมัวและไม่ชัดเจนในขณะที่เขาพูด “รบกวนหาคนมาซ่อมแซมที่หอท่าเรือหอมหวนในวันพรุ่งนี้ให้ด้วยแล้วกัน”
จิโอวานนี่เงยหน้าขึ้น “นายท่านต้องการที่จะทำการปรับปรุงครั้งใหญ่เลยเหรอครับ?”
เจย์ได้สังเกตเห็นความตื่นตระหนกของเขาอย่างชัดเจน “ใช่ ฉันตัดสินใจจะกลับมาอยู่ที่หอท่าเรือหอมหวน มีปัญหาอะไรไหม?”
จิโอวานนี่รีบก้มหน้าลงอย่างรวดเร็ว “ไม่มีปัญหาครับ”
“ไปเถอะ” ไม่มีเสียงใดอีกที่จะได้ยินในตอนนี้นอกเสียจากเสียงของเจย์
จิโอวานนี่ก้าวออกไป แต่ในขณะที่เจย์จำอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาก็หยุดจิโอวานนี่ “จิโอวานนี่…”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น จิโอวานนี่ก็หันกลับมา “ครับนายท่าน มีอะไรอีกหรือเปล่า?”
เจย์พูดว่า “กลับมานี่ก่อน ฉันมีเรื่องจะถามคุณ!”
จิโอวานนี่หันกลับมา
เจย์มองเข้าไปในดวงตาของเขา “จิโอวานนี่ คุณเป็นผู้อาวุโสที่สุดในอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน คุณต้องจำฉากตอนที่ฉันเกิดได้ใช่ไหม?”
ร่างกายของจิโอวานนี่สั่นอย่างไม่ทันได้สังเกต “ทำไมจู่ ๆ นายท่านถึงถามเรื่องนี้ล่ะครับ?”
“ตอบฉันมาสิ” น้ำเสียงของเจย์ไม่ได้โกรธแต่ยังคงรู้สึกได้ถึงเสียงข่มขู่
สายตาของจิโอวานนี่ล่องลอยไปไกลและเขาตอบอย่างแผ่วเบาว่า “ผมจำได้ ตอนนายท่านเกิดในห้องนี้ เมื่อถุงน้ำคร่ำของคุณนายแตกกะทันหัน นายท่านก็ได้เกิดออกมาก่อนที่เธอจะไปถึงโรงพยาบาล ทว่า ในตอนนั้นเป็นเพราะกรุ๊ปเลือดที่พิเศษผิดปกติของคุณนายและคุณท่านก็พิเศษเช่นกัน มีปฏิกิริยาการสลายเม็ดเลือดอย่างรุนแรงและคุณนาย…ก็เกือบตายในตอนนั้น”
ใบหน้าของเจย์ซีด ปฏิกิริยาการสลายของเม็ดเลือดแดงคืออะไร?
มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวสำหรับปฏิกิริยา Hemolytic ในหญิงตั้งครรภ์ นั่นคือตอนที่แม่มีกรุ๊ปเลือดโอในขณะที่เด็กจะออกมามีกรุ๊ปเลือดเอหรือบี
และกรุ๊ปเลือดของเขาเป็นกรุ๊ปเอ ใช่ไหม?
แต่แม่ตอนนี้ของเขาไม่ได้กรุ๊ปเลือดโอ แต่กรุ๊ปเลือดเอเหมือนเขานะ?
เจย์พยักหน้าเล็กน้อย “เข้าใจแล้ว ไปได้แล้ว”
จิโอวานนี่ได้เดินออกไป
เจย์มองดูจิโอวานนี่ที่เดินง่อนแง่นออกจากที่เกิดเหตุ ตอนนี้ แสงเย็นเยือกในดวงตาของเขาถูกเพิ่มด้วยชั้นน้ำแข็ง
ภูมิหลังของเขาแปลก!
ในเช้าวันรุ่งขึ้น
ขณะที่เจย์ยังหลับอยู่ เขาได้กลิ่นหอมของดอกกุหลาบจากห้อง
กลิ่นหอมของดอกกุหลาบเป็นที่ชื่นชอบของแองเจลีนและถุงเครื่องหอมของเธอส่วนใหญ่เป็นกลิ่นหอมของดอกกุหลาบ
