ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 572
รอยยิ้มของแจ็คเริ่มเย็นลง “ตอนนี้นายดูค่อนข้างเป็นมืออาชีพแล้ว ใช่ไหม แฮมิลตัน?”
ผู้ดูแลระบบยิ้มอย่างตั้งใจ “ผมรู้ว่าคุณรักลูกชายของคุณ อย่ากังวลไปเลย ท่านประธานดูเข้มแข็ง บาดแผลเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้แทบจะไม่ได้ทำความเสียหายกับเขาได้
แจ็คโน้มตัวไปข้างหน้าและทิ้งน้ำหนักลงไปบนโต๊ะของผู้ดูแลระบบด้วยมือทั้งสองข้าง “ถ้าฉันสงสัยว่ามีการปฏิบัติอย่างทารุณจากโรงพยาบาลล่ะ? นายมีอำนาจที่จะหยุดฉันไม่ให้ผู้ป่วยออกมาได้หรือเปล่า?”
“ผม…”
แจ็คหันหลังเดินออกไป
ห้องไอซียู เกรย์สันพร้อมทั้งสมาชิกของภูติผีและทีมรักษาความปลอดภัยของแกรนด์ เอเซียได้รวมตัวอยู่รอบ ๆ พื้นที่ที่สำคัญที่สุดของแผนกการแพทย์
มีทีมบอร์ดี้การ์ดประจำการอยู่ไม่ไกลเช่นกัน
บอดี้การ์ดสิบคนยืนอยู่บริเวณข้าง ๆ
เมื่อเข้าไปในห้องไอซียู แจ็คยิ้มอย่างมืดมนกับท่าทีที่ได้รับ “เกรย์สัน โอ้ เกรย์สัน นี่ทำเกินไปหน่อยไหม? นายควรให้บอดี้การ์ดถอยออกไปนะ เราอยู่ในสังคมที่ชอบด้วยกฎหมาย แล้วจะมีใครคิดทำร้ายกันในโรงพยาบาลได้ล่ะ?”
เกรย์สันจ้องมองเขาด้วยดวงตาสีแดง “เป็นการดีกว่าที่จะเตรียมตัวสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดและหวังว่าจะดีที่สุดแล้วครับ คุณท่านอาเรส”
แจ็คตอบว่า “ให้พวกเขาถอยไป มันจะไม่เป็นอะไร เจย์ไม่ดีขึ้นเลยตั้งแต่เข้ารับการดูแลที่แกรนด์ เอเซีย ดังนั้นฉันตัดสินใจแล้วว่าจะย้ายเขาไปที่โรงพยาบาลอื่น พวกนายไม่จำเป็นต้องยืนเฝ้าที่นี่อีกต่อไป”
“อะไรนะครับ?” ดวงตาของเกรย์สันเบิกกว้าง
นั่นเป็นข่าวที่น่ากลัว
แจ็คตอบว่า “เขาเป็นลูกชายของฉัน ฉันมีสิทธิ์ทุกอย่างที่จะตัดสินใจว่าจะย้ายเขาไปที่โรงพยาบาลที่ดีกว่าเพื่อรับการรักษาหรือไม่”
“ที่นี่คือโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในประเทศแล้วนะครับ” เกรย์สันตะโกนด้วยดวงตาสีแดงด้วยความโกรธ
“ความคิดเห็นของนายที่บอกว่าโรงพยาบาลแห่งนี้ดีที่สุดหรือไม่นั้นเป็นสิ่งที่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ แต่ในความจริงที่ว่าเจย์ยังไม่ได้ถูกจัดอยู่ในห้องพยาบาลปกติ ก็บ่งบอกได้แล้วว่าชีวิตของเขายังคงตกอยู่ในอันตราย ฉันไม่อนุญาตให้เขาอยู่ที่นี่” แจ็คยังคงยืนกราน
“ผมจะไม่ให้คุณย้ายเขาไปที่อื่นเด็ดขาด” เกรย์สันขัดจังหวะโดยพูดว่า “ท่านประธานยังต้องการการดูแลในห้องฉุกเฉินและไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้ในขณะนี้ การย้ายเขาจะเป็นอันตรายมากกว่าผลดี!”
แจ็คยืนกราน “ฉันเป็นพ่อของเขานะ ฉันจะไปทำร้ายเขาได้ยังไง? โดยเฉพาะระดับการจัดการของแกรนด์ เอเซีย คนอย่างนายเท่านั้นที่จะมีเหตุผลที่จะทำร้ายเขา เหตุร้ายที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิดกับเจย์จะทำให้นายได้รักษาตำแหน่งของนายไว้และเป็นประโยชน์ต่อตัวนายเองมากกว่า”
“หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว คุณแจ็ค” เกรย์สันกำลังกระโจนใส่แจ็คด้วยความโมโห
ถึงอย่างนั้น เขาได้ถูกสตอร์มและเทมเพสรั้งไว้ “นายต้องใจเย็น ๆ เกรย์สัน อย่าหลงกลของเขา ไม่มีอะไรสามารถเกิดขึ้นกับนายได้เลยในตอนนี้ มันไม่ใช่แค่แกรนด์เอเซียและท่านประธานก็ต้องการนาย”
คำพูดนั้นทำให้เขามีสติขึ้นทันที!
เกรย์สันระงับความโกรธแค้นทุกจุดในอกของเขาด้วยความรู้สึกทั้งหมด
แจ็คหันกลับมาสั่งคนที่อยู่เบื้องหลัง “เข้าไปในห้องไอซียูแล้วพาตัวเจย์ออกมาอย่างปลอดภัย!”
เทมเพสและสตอร์มยืนปิดกั้นประตู “ไปให้พ้นซะ ขอเตือนไว้ก่อนเลยนะ”
แจ็คดึงหมายศาลออกมาแล้วโยนใส่เกรย์สัน “อ่านนี่ซะ แล้วบอกฉันสิว่านายจะยังสู้อยู่อีกไหม?”
เมื่ออ่านคำสั่งศาล เกรย์สันรู้สึกว่าความโกรธพลุ่งพล่านขึ้นอย่างไม่มีข้อจำกัดอีกครั้ง
“ผมจะไม่ยอมให้คุณพาท่านประธานออกไป” เกรย์สันโพล่งออกมาขณะที่เขาฉีกหมายจับเป็นชิ้น ๆ
