ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 654
แจ็คจ้องไปที่โจเซฟิน “โจซี่ เกิดอะไรขึ้น?”
โจเซฟินร้องอย่างบ้าคลั่ง “ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? อุบัติเหตุนี้เพิ่งเกิดขึ้นตอนที่ฉันอยู่ที่บ้านก็จริง แต่มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย”
เมื่อ เจย์ อาเรสและแองเจลีน มาถึงกระท่อมโบยบินสู่จันทรา โจเซฟินก็ปล่อยตัวเองวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของแองเจลีน
“พี่แองเจลีน พวกเขาคิดว่าฉันคือคนที่พยายามจะฆ่า ฮิโรชิ ไททัส”
แองเจลีนกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “มันโอเคที่จะกินมูมมามได้ แต่อย่าพูดอะไรที่รีบร้อน เพราะเธอต้องรับผิดชอบต่อคำที่เธอพูดออกมาทันที”
สายตาของเจย์แข็งกร้าว “มีหลักฐานไหม?”
ยูมิกล่าวว่า “ภาพจากกล้องวงจรปิดแสดงให้เห็นว่าน้องชายของฉันเข้ามาในกระท่อมโบยบินสู่จันทรา เมื่อเวลา 18:50 น. เมื่อคืน ก่อนคุณเซเวียร์ก็ได้มาถึงไม่นานหลังจากนั้น แล้วในเช้านี้เรากลับพบว่าน้องชายได้รับบาดเจ็บที่กระท่อมโบยบินสู่จันทรา
หลังจากที่คุณเซเวียร์ออกไป มีเพียงนายหญิงอาเรสและคุณโจเซฟินที่อยู่ร่วมกันเมื่อคืนนี้ ถ้าไม่ใช่พวกเธอที่เป็นคนทำร้ายน้องชายของฉัน แล้วจะเป็นใครกัน?”
จู่ ๆ แจ็คก็พูดอย่างครุ่นคิด “โจซี่แม้แต่แรงจับไก่ยังจับไม่ได้เลย แล้วเธอจะทำร้ายฮิโรชิที่แข็งแรงและมีความยืดหยุ่นขนาดนั้นได้ยังไง? ถึงอย่างนั้นหากเป็น แองเจลีน เซเวียร์ที่เป็นคนที่มีทักษะด้านการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาแล้ว ฉันแน่ใจว่าเป็นเธอเสียมากกว่า”
แม้ว่าโจเซฟินเป็นลูกสาวบุญธรรมที่ไม่เป็นที่เผยแพร่ของแจ็คมากนัก แต่เธอก็ยังเป็นคนคุ้นเคยของเขา ดังนั้น แจ็คจึงคิดหาวิธีปกป้องเธอโดยธรรมชาติ
เขากระตุ้นเจย์ด้วยคำพูดของเขาได้สำเร็จ คำใบ้เดียวของความรักแบบพ่อลูกที่เจย์มีต่อเขากลับกลายเป็นฝุ่นผงในทันที
เจย์จ้องมองไปที่แจ็คอย่างเย็นชา สายตาของพวกเขาปะทะกันราวกับคลื่น แจ็คไม่เคยเห็นเจย์มองเขาอย่างเย็นชามาก่อน สายตาของเขาเฉียบคมราวกับใบมีดที่เยือกแข็ง ตัดผ่านทุกสิ่งและทุกอย่างในโลกได้เลย
ในที่สุด แจ็คก็ตระหนักได้ว่าการลากแองเจลีนเข้ามายุ่งเรื่องนี้ เจย์จะไม่มีความเคารพกับเขาไปทันที
เจย์หัวเราะอย่างเย็นชา “คุณพ่อ คุณไม่ใช่เด็กสามขวบแล้วนะ คุณควรรู้ว่ากฎหมายกำหนดให้มีหลักฐานที่แน่นหนาเสียก่อน การแสดงข้อเท็จจริงที่ไม่ได้มีการสำรองข้อมูลไว้เป็นหลักฐานล่ะก็ คุณแค่ทำให้ทุกคนเสียเวลาเปล่า ๆ”
การวิพากษ์วิจารณ์ที่เฉียบแหลมของเขาทำให้แจ็คอับอายอย่างมาก
“เมื่อคืนคนที่เหลือไปไหนกันหมด?” วิธีการสืบสวนในการเลือกถามของเจย์ทำให้แจ็คตื่นตระหนกเล็กน้อย
ที่ซีคามอร์ แอนเน็กซ์ได้เตรียมอาหารเย็นกันอยู่เพื่อนำมาที่กระท่อมโบยบินสู่จันทรา
เพื่อให้ฮิโรชิและโจเซฟินอยู่ด้วยกัน เขาได้สั่งยาหลายตัวให้เติมลงในจาน
อย่างไรก็ตาม คนของเขาได้กำจัดอาหารนั้นไปหมดแล้ว
ขวดไวน์ก็หายไปเช่นกัน
เมื่อกล่าวถึงอาหารเย็น โจเซฟินกล่าวทันทีว่า “พี่ชาย เมื่อคืนมีบางอย่างผิดปกติกับอาหารเย็นด้วย ในร่างกายของฉันรู้สึกได้ถึงความหมดแรงจนเดินโซเซหลังจากได้รับประทานอาหารเหล่านั้นไป”
แจ็คฉวยโอกาสโจมตีแองเจลีนต่อไป “ถ้าโจเซฟินรู้สึกไม่สบาย โอกาสที่เธอจะโจมตีฮิโรชิก็ยิ่งมีโอกาสน้อยกว่าด้วยซ้ำ!”
เจย์จ้องมองไปที่แจ็คอย่างเยือกเย็น ซึ่งทำให้เขาโกรธด้วยการโจมตีแบบนั้นและโกรธด้วยการใส่ร้ายแองเจลีนอย่างต่อเนื่อง
“คุณพ่อครับ สิ่งที่น่าขยะแขยงอะไรกันที่คุณใส่ในอาหารเย็นของน้องสาวผม?”
แจ็คโกรธมาก “เจย์ นายกำลังกล่าวหาฉันอยู่นะ”
เจย์ตอบว่า “คุณไม่ใช่คนที่สอนวิธีการชี้แนะกรณีต่าง ๆ ด้วยตรรกะนี้มาก่อนงั้นเหรอ?”
แจ็คคงไม่คิดว่ามันจะยากนักที่จะสู้กับเจย์ทันทีที่เขาตัดสินใจโจมตี
“อืม” แจ็คพูดอย่างโกรธจัด “อย่าพูดอะไรโดยไม่มีหลักฐาน”
“กลับไปดูคำพูดตัวเองสิ” เจย์โต้กลับอย่างเย็นชา
แจ็ค “…”
ไม่นานนัก ตำรวจก็มาถึง หลังจากที่พวกเขาเอาหลักฐานไป พวกเขาต้องการพาแองเจลีนและโจเซฟินไปที่สถานีตำรวจเพื่อสอบปากคำด้วย
แองเจลีนไม่ต้องการลากโจเซฟินเข้าไปยุ่งเรื่องนี้ เธอจึงก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า “คุณเจ้าหน้าที่คะ โจเซฟินนอนหลับไปทั้งคืนหลังจากทานอาหารเย็นเมื่อคืนนี้ เธอไม่รู้อะไรเลย ฉันไปคนเดียวที่รู้”
“พี่แองเจลีน?” ดวงตาของโจเซฟินมีน้ำตาไหล
แองเจลีนพูดอย่างเบา ๆ “โจซี่ เราสองคนไม่จำเป็นต้องมีส่วนร่วมถึงสองคน”
เจย์รู้สึกเจ็บใจ
เขาไม่ได้คาดหวังให้แองเจลีนรับผิดกับเรื่องทั้งหมด
แองเจลีนเดินไปหาเขาและพูดอย่างเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงที่ปลอบโยนว่า “ที่รัก ไม่ต้องห่วงฉันนะ”
ด้วยความเจ็บปวด เจย์ถามว่า “ทำไมกัน?”
แองเจลีนไม่ได้ปกป้องตัวเองเลยสักครั้งเดียวในกระบวนการทั้งหมด ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอต้องการปกป้องโจเซฟินจากอันตรายนี้
เขาไม่เข้าใจ ทำไมเธอถึงเลือกช่วยโจเซฟินและเพิกเฉยต่อความทุกข์ทรมานของเขา?
แองเจลีนเห็นเส้นเลือดสีแดงในดวงตาของเจย์และเข้าใจว่าเขาเจ็บปวดมาก
