ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 673
ในเวลาตอนเที่ยง
คุณนายเซเวียร์ได้จัดเตรียมอาหารเป็นงานเลี้ยง
ท่านปู่เซเวียร์เชิญสตอร์มและฟินน์เข้ามาร่วมรับประทานอาหารกลางวันที่โต๊ะด้วย ในไม่ช้า โต๊ะสี่เหลี่ยมผืนผ้านี้ก็มีผู้คนเข้ามานั่งกันจนเต็ม
แองเจลีนมองดูอาหารจานต่าง ๆ และรู้สึกน้ำลายไหล เธอกอดแม่ของเธอและพูดอย่างเด็ก ๆ ว่า “คุณแม่ ทักษะการทำอาหารของคุณพัฒนาขึ้นมาก น่าเสียดาย ที่ฉันไม่สามารถทานมันได้ทุกวัน แต่อย่างน้อยมันก็ดีสำหรับคุณพ่อเลยนะ”
รอยยิ้มของคุณนายเซเวียร์แข็งทื่อ สายตาเศร้าของเธอจับจ้องไปที่จอร์จ เซเวียร์ จอร์จฝืนยิ้มและเล่นไปตามนั้น “ใช่ ๆ ฉันโชคดีจริง ๆ”
แองเจลีนรู้สึกหดหู่และนั่งลงข้าง ๆ เจย์อย่างเศร้า ๆ
เธอรู้ว่าพ่อแม่ของเธอแยกทางกันมานานแล้ว พ่อของเธอใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่บ้านของแอนน์ คอนเนอร์ซึ่งเป็นภรรยาของเขา
เจย์เอื้อมไปตักสตูว์เนื้อที่เธอชอบมาให้ทานแล้วพูดเบา ๆ ว่า “กินนี่สิ”
น้ำตาของแองเจลีนไหลรินขณะที่เธอเคี้ยวเนื้อ
เซย์นสามารถบอกได้เลยว่าน้องสาวของเขาไม่มีความสุขและเขาต้องการให้กำลังใจเธอ “แองเจลีน เธอจะกลับไปจากที่นี่เมื่อไหร่?”
แองเจลีนมองดูแม่ของเธอที่ดูไม่ค่อยมีความสุขนักและกล่าวว่า “วันนี้ฉันไม่ไปหรอก”
เซย์นพูดยืนกรานใส่เธอว่า “เธอแต่งงานไปอยู่กับครอบครัวอื่นแล้ว เธอจะมาอยู่ในบ้านแม่ของเธอได้ยังไง?”
แองเจลีนโบกมือให้เขาอย่างโกรธจัด “นายเชื่อไหมว่าฉันจะบดนายจนแหลกละเอียดได้เลย แม้แต่แม่ของเราจะจำนายไม่ได้อีก?”
เซย์นตอบอย่างไม่เกรงกลัวว่า “คนของเธออยู่ข้าง ๆ เธอหนิ ยังไงเธอก็ควรเป็นผู้หญิงให้มากขึ้นหน่อยว่าไหม? อย่างน้อยก็ทำตัวปลอม ๆ ไว้บ้าง ฉันเกรงว่าถ้าเธอหยาบคายเกินไป สักวันหนึ่งผู้ชายของเธออาจจะเรียกเงินคืน”
แองเจลีนโกรธเคืองเขา “เซย์น อย่าพูดเหลวไหลน่า!”
เจย์ปลอบเธอว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เรียกเงินคืนหรอก”
ท่านปู่เซเวียร์ยิ้มอย่างเป็นมิตรและเชิญแองเจลีนและเจย์ให้อยู่ต่อ “เจย์ ยังไงคืนนี้ก็อย่ากลับบ้านเลยนะ”
เจย์ตอบโดยไม่ต้องคิดมาก “ตกลงครับ”
ทุกคนถึงกับอ้าปากค้าง
พวกเขารู้ว่าเจย์เป็นคนยุ่ง ๆ และไม่เคยนอนค้างบ้านใครเลย เป็นโอกาสที่หายากที่จะเห็นเขาพอใจแบบนี้
โจเซฟินเข้าใจว่าพี่ชายและพี่สะใภ้ของเธอกำลังวางแผนที่จะพักค้างคืนที่เมืองนางแอ่น ดังนั้นเธอจึงกล่าวว่า “พี่ชาย พี่แองเจลีนคะ ฉันจะไม่อยู่ด้วยกับพวกคุณนะ ฉันจะกลับไปที่เมืองอิมพีเรียลหลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จ”
แองเจลีนจ้องไปที่เซย์นและตำหนิเขาสำหรับสถานการณ์ตอนนี้
เซย์นผงะและรู้สึกผิดแต่เขาเลือกที่จะเงียบ
แองเจลีนรู้สึกกังวลและรู้สึกว่าต้องพยายามให้โจเซฟินอยู่ที่นี่ให้ได้ “โจเซฟิน ฉันกังวลว่าพ่อแม่ที่ไร้ค่าของเธอจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอกลับไปที่เมืองอิมพีเรียลคนเดียว”
โจเซฟินดูมืดมน
เธอทราบดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับแม่ของเธอถูกตัดขาดในทันทีที่เธอตัดสินใจขัดต่อความต้องการของแม่และให้การเป็นพยานกับแองเจลีนแทน
“งั้นฉันจะไม่กลับไปที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน สถานที่นั้นไม่ต้องการฉันแล้ว” โจเซฟินพูดเบา ๆ
เซย์นตกใจเมื่อได้ยินถึงสถานการณ์ของโจเซฟินในตอนนี้ และความกังวลก็เกิดขึ้นในตัวเขา เขาไม่สามารถระงับความรู้สึกของตัวเองได้อีกต่อไปและถามด้วยความตกใจว่า “แล้วอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนไม่ใช่บ้านของเธอหรือยังไง?”
แองเจลีนช่วยเสนอความคิดอย่างรอบคอบกับสถานการณ์ของโจเซฟิน “โจเซฟินไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของแจ็ค อาเรส ดังนั้นเขาจึงเตรียมจัดงานแต่งงานให้เธอกับฮิโรชิ ไททัส ไอ้สารเลวนั่นเพื่อรับพันธมิตรจากการแต่งงานกับครอบครัวไททัส โจเซฟินไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงใช้กลอุบายบางอย่าง โจเซฟินเลยเกือบถูกฮิโรชิข่มขืนไงล่ะ”
ช้อนส้อมในมือของเซย์นตกลงไปที่พื้นทันที
ความเศร้าของโจเซฟินปรากฏขึ้นอีกครั้ง เนื่องจากสิ่งที่แองเจลีนพูด ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงในขณะที่เธอคร่ำครวญ “พี่แองเจลีน ได้โปรดอย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย”
เซย์นไม่กล้ามองโจเซฟินโดยตรง แต่เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อได้ยินน้ำเสียงของเธอ
‘ไม่น่าแปลกใจเลยล่ะที่ในคราวนี้ฉันไม่รู้สึกถึงพฤติกรรมเด็กนิสัยเสียของโจเซฟิน
‘ถ้าเป็นอดีต เธอคงทุบบ้านพังแน่ ๆ เมื่อรู้ว่าฉันมีแฟนแล้ว ครั้งนี้ เธอเก็บความเจ็บปวดของเธอไว้จนทำให้ฉันรู้สึกเสียใจได้เลย’
