ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 728
แองเจลีนมีสีหน้าเย็นชา “ฉันสามารถเซ็นเอกสารหย่ากับท่านอาเรสได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการ เขาเพียงแค่พูดคำนั้นออกมาแล้วฉันจะให้ความร่วมมือทันที”
เจย์รู้สึกโกรธทันที
เพื่อให้ได้ศักดิ์ศรีที่เธอเสียไปเมื่ออยู่ตรงหน้าเจย์ แองเจลีนจึงใช้โคลเป็นคนเข้ามาแสร้งทำเป็นคนรักของเธอ
“คุณบอกว่าจะแต่งงานกับฉันไม่ใช่เหรอ?” เธอมองไปที่โคล เสียงของเธออ่อนโยนและเบา
โคลรู้สึกดีกับเธอและพยักหน้า “ใช่สิ”
เขารู้ว่าแองเจลีนจงใจทำให้ชายคนนั้นรู้สึกโกรธ โดยแสดงให้เขาเห็นด้านที่อ่อนโยนและมีเสน่ห์ของเธอ ถ้าเป็นวันอื่น แองเจลีนคงไม่ถูกใจเขาขนาดนั้นหรอก
ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ได้รู้สึกโกรธ
ตรงกันข้าม เขารู้สึกขอบคุณอยู่ในใจที่เจย์ทำให้ได้เห็นด้านอ่อนโยนของแองเจลีน
“ฉันต้องการจัดงานแต่งงานอย่างยิ่งใหญ่ ฉันอยากสวมชุดแต่งงานที่สวยที่สุดในโลก ฉันต้องการรถหรู คฤหาสน์…”
โคลยิ้มอย่างอ่อนโยนและไม่เป็นอันตราย ‘ผู้หญิงคนนี้รู้คุณค่าที่จะหลอกใช้ฉันอยู่สินะ?’
“ก็แล้วแต่คุณเลย”
แองเจลีนเหลือบมองเจย์อย่างใจจดใจจ่อเมื่อเธอพูดจบ และเธอแอบสงสัยว่าเขาจะเศร้าไหมกับเรื่องที่เธอกำลังจะแต่งงานกับคนอื่น
ใบหน้าของเจย์บูดบึ้ง แต่เขาเหลือบสายตาไปทางอื่น
เขากลัวว่าเขาจะควบคุมอารมณ์รุนแรงในใจไม่ได้ ถ้าเขาได้ทุบตีแองเจลีน เขาจะยัดเธอเข้าไปในห้องมืดเล็ก ๆ ที่เธอไม่มีวันทิ้งเขาไปได้อีก
สำหรับความรู้สึกชายคนหนึ่ง ตอนนี้เจย์ต้องการให้เขาหายไปจากโลกนี้ตลอดไป
แองเจลีนไม่เห็นว่าเจย์จะรู้สึกเสียใจที่เขาไม่มีเธออีกต่อไป เธอจึงผิดหวังมาก
ดวงตาของเธอช่วยไม่ได้ที่จะเปลี่ยนเป็นสีแดง
โคลโอบเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา ใบหน้าของแองเจลีนแนบที่อกของเขา
ดวงตาของเจย์เฉียบคมราวกับมีด ในขณะที่จ้องมองโคลอย่างดุเดือด
โคลถึงกับตกใจเพราะเขาคิดว่าเจย์ดูเป็นคนที่อันตรายที่สุดในโลกเลย ทำไมหลังจากที่เห็นดวงตาของเจย์แล้ว เขารู้สึกราวกับว่าเขาต้องก้มลงกราบเจย์ด้วยนะ?
‘ผู้ชายคนนี้… ใช่สิ เขาเป็นคู่ต่อสู้ที่น่าชื่นชมจริง ๆ’
แองเจลีนปรับความรู้สึกบูดบึ้งของเธอเองและดันหัวตัวเองออกมาจากอกของโคล เมื่อเขาเห็นว่าโคลมีความสุขเพียงใดเมื่อได้สัมผัสเธอ แองเจลีนก็จ้องมองเขาอย่างชั่วร้าย
เนื่องจากเธอหันหลังให้กับเจย์อยู่ เจย์จึงมองไม่เห็นท่าทางที่ดุร้ายของเธอได้
ในขณะนั้น เธอต้องการตบใบหน้าที่หล่อเหลาของโคลอย่างหนักแล้วเหวี่ยงหมัดใส่เขา
ท่านปู่เซเวียร์รู้สึกว่าหากพวกเขาอยู่ด้วยกันนานกว่านั้นอีกสักวินาทีเดียวก็จะควบคุมอะไรไม่ได้เลย เขาพยายามคลี่คลายสถานการณ์อย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “ถึงเวลาตรวจร่างกายตามกำหนดของฉันแล้ว เราไปกันเถอะ”
แองเจลีนช่วยท่านปู่เซเวียร์ลุกขึ้นและเดินจากไป
โคลหันกลับมามองเจย์ เขายิ้มอย่างสุภาพและไม่เป็นอันตราย แต่เจย์พูดกับเขาอย่างชัดเจนว่า “จอมปลอม”
เมื่อคุณหมอกำลังเตรียมตรวจร่างกายของท่านปู่เซเวียร์ แองเจลีนก็เพ้อคิดไปเรื่องอื่น
เธอแอบสงสัยว่าทำไมเจย์มาที่โรงพยาบาล
‘มีอะไรผิดปกติกับร่างกายของเขาหรือเปล่า?’
ท่านปู่เซเวียร์มองออกว่าหลานสาวของเขากำลังคิดอะไรอยู่และพูดว่า “แองเจลีน เธอช่วยไปถามหน่อยได้ไหมว่าเมื่อไหร่ที่ฉันต้องกลับมาตรวจร่างกายอีก?”
แองเจลีนพยักหน้าและพูดว่า “ตกลงค่ะ”
หลังจากที่แองเจลีนเดินออกจากห้องตรวจ เธอเดินไปที่ห้องตรวจส่วนตัวของเจย์
เธอแสร้งทำเป็นว่าเธอเพิ่งเดินผ่านไปและเธอได้เพียงชำเลืองตามองไปโดยไม่ได้ตั้งใจ ในขณะนั้นเอง เจย์เงยหน้าขึ้นมาโดยบังเอิญ เมื่อสบตากัน แองเจลีนก็รีบหลบตาไปทันที
