ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 795
แองเจลีนจ้องมองอารมณ์โกรธของพ่อด้วยความสับสน “ฉันได้ทำอะไรลงไป คุณพ่อ? ฉันทำอะไรลงไปถึงทำให้คุณโกรธเหรอ?”
จอร์จกล่าวหาแองเจลีนอย่างฉุนเฉียว “แกไม่ได้ทำอะไรเพื่อช่วยน้องสาวของแกเลย แองเจลีน เซเวียร์ ทั้ง ๆ ที่แกรู้ดีว่า เซร่าถูกแจ็ค อาเรสกักตัวไว้ที่บ้านของอาเรส”
แองเจลีนปล่อยสายตาเหลือบมองเซร่า อีกคนที่ดูอ่อนแอในขณะที่ผิวของเธอซีด ร่างกายของเธอก็ดูอ่อนแอจนลมแรงพัดพาเธอไปได้เลย
ในตอนแรกแองเจลีนไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อของเธอจึงให้อภัยความผิดพลาดร้ายแรงของเซร่าได้อย่างง่ายดาย
ทว่าตอนนี้เธอตระหนักได้แล้ว เพื่อปกป้องตัวเอง เซร่าจึงระเบิดเรื่องราวและส่งความผิดไปให้เธอแทน
แองเจลีนอธิบายตัวเองด้วยความไม่พอใจ “คุณพ่อไปเชื่อคำพูดของเซร่าได้ยังไง? เธอถูกเอาใจเหมือนนายหญิงที่ร่ำรวยที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน โดยที่มีผู้คนรับใช้ปฏิบัติต่อเธอราวกับเป็นนายหญิงผู้สง่างาม ซึ่งคุณนายเคารพเธออย่างเท่าเทียมกัน และแจ็คก็คอยเรียกหาเธอตลอดเวลา มีอะไรให้ฉันต้องไปช่วยเธออีกเหรอ?”
เพียะ!
จอร์จเหวี่ยงมือเพื่อตบหน้าแองเจลีนเต็ม ๆ
อาการบาดเจ็บภายในของเธอประกอบกับการตบหนัก ๆ ของจอร์จ ทำให้แองเจลีนเดินโซเซและถอยหลังไป เธอก้มตัวลงกับพื้น
จอร์จไม่สนใจความจริงเบื้องหลังของคำพูดแองเจลีน เขาพูดต่อด้วยการตำหนิอย่างรุนแรงว่า “แกก็เห็นว่าน้องสาวของแกทนทุกข์ แองเจลีน เซเวียร์ แต่ทำไมแกถึงกล่าวหาหล่อนในสิ่งที่หล่อนไม่ได้ทำด้วย?
ฉันรู้จักเซร่าดีกว่าใคร ๆ และหล่อนจะไม่มีวันเป็นภรรยารองของใคร นอกจากหล่อนไม่มีทางเลือกอื่น ในทางกลับกัน แกกลับเป็นคนทำให้ฉันผิดหวังมาก”
“คุณรู้จักเซร่าดีกว่าใคร ๆ สินะ คุณพ่อ แต่คุณรู้อะไรเกี่ยวกับฉันบ้างไหม?” แองเจลีนกุมแก้มที่ร้อนผ่าวของเธอ ในขณะที่เธอจ้องมองจอร์จอย่างไม่พอใจ
“เซร่าดูสง่างามและซื่อตรงอยู่เสมอ ดีเกินกว่าจะเป็นภรรยารองของคนอื่นในสายตาคุณพ่อ แม้ว่าความจริงจะปรากฏต่อหน้าคุณแล้วก็ตาม คุณก็ยังอ้างว่าเธอถูกบังคับ แล้วฉันล่ะ? คุณเคยเห็นฉันเป็นมากกว่าลูกสาวที่เลือดเย็นและน่าสงสารบ้างไหม?”
ตัวเธอสั่น เธอค่อย ๆ เดินเข้าไปหาจอร์จ เธอชี้ให้เห็นถึงความลำเอียงของเขาและพูดว่า “คุณชอบเซร่า คุณพ่อ และมันชัดเจนมาก”
จอร์จตกตะลึงชั่วขณะและยิงคำตอบกลับอย่างฉุนเฉียว “ไม่เพียงแต่แกไม่เต็มใจที่จะยอมรับความผิดพลาดของแกแล้ว แต่ตอนนี้แกยังดึงเรื่องราวเกินจริงออกมาอีกด้วยใช่ไหม? ฉันไม่เคยรู้สึกผิดหวังในตัวแกเท่าตอนนี้มาก่อนเลย”
ในคราวนี้ แองเจลีนหยุดพูดโต้แย้งกับเขา
เธอทำได้เพียงยิ้ม
เธอตระหนักได้ว่าการให้เหตุผลกับพ่อของเธอจะทำให้เธอสูญเสียอยู่ดี
ดังนั้นเธอควรเก็บพลังงานและหุบปากดีกว่า
ทว่า จอร์จใช้ความเงียบของเธอเป็นการเข้าใจความรู้สึกผิด เขาถือว่าเธอรับผิดชอบต่อทุกสิ่งที่เซร่าตีกรอบไว้ให้เธอ
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป แองเจลีน เซเวียร์ แกไม่ใช่ลูกสาวของฉันอีกต่อไป แกไม่จำเป็นต้องสนใจว่าบริษัท เซเวียร์ จะเป็นยังไง แกไปที่บริษัท แล้วไปกรอกเอกสารสำหรับการลาออกในวันพรุ่งนี้ได้เลย”
ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงรอดูปฏิกิริยาของแองเจลีนอย่างเงียบ ๆ
บางทีพวกเขาอาจคิดว่าแองเจลีนจะปฏิเสธชีวิตของสามัญชนทั่วไปเช่นกัน แองเจลีนจะต้องต่อสู้เพื่อตำแหน่งและความสำเร็จเหมือนคนอื่น ๆ แน่ ๆ
พวกเขาสันนิษฐานว่า หากเธอสละสิทธิ์ในการจัดการบริษัทเซเวียร์ เธอจะต้องคุกเข่าลงและขอให้ยกโทษ เพื่อสัญญาว่าจะเปลี่ยนแปลง
พวกเขาไม่คิดว่าแองเจลีนจะไม่สะทกสะท้าน ไม่ต้องพูดถึงว่าการพยักหน้าอย่างสงบ “ได้เลย”
ดวงตาของเซร่าเปล่งประกายด้วยความภาคภูมิใจ ในที่สุดเธอก็ได้สิ่งที่เธอต้องการมาโดยตลอด
จอร์จเต็มไปด้วยความโกรธพร้อมที่จะปล่อยเธอไป แต่แองเจลีนเป็นคนโง่ คนโง่ที่จะไม่ยิงคำพูดหรือระเบิดออกอีกต่อไปไม่ว่าเขาจะกดดันเธอมากแค่ไหน
จอร์จลดอารมณ์ลง
“กลับบ้านกันเถอะ เซร่า”
“ค่ะ คุณพ่อ”
คุณนายเซเวียร์ชำเลืองตามองแองเจลีนอย่างลึกซึ้ง มองดูจอร์จและเซร่าออกจากบ้านไป แล้วเธอก็หันหลังเดินจากไปอย่างเงียบงัน
แองเจลีนจ้องมองไปที่คุณปู่ พ่อแม่ที่แท้จริงของตระกูลเซเวียร์ คุณปู่ที่ปิดตาไม่เห็นด้วยกับการเล่นพรรคเล่นพวกของพ่อ มันทำให้ได้เพิ่มความเจ็บปวดในใจของแองเจลีน
แองเจลีนตะโกนใส่ท่านปู่ “คุณปู่”
ท่านปู่มองมาที่เธอ สายตาที่จ้องมองอย่างหาคำอธิบายไม่ได้
“คุณเชื่อเซร่าด้วยเหรอ? คุณเห็นฉันเป็นคนเลือดเย็นและโหดเหี้ยมด้วยเหรอ?” แองเจลีนถามอย่างเคร่งขรึม
ด้วยการแสดงออกของเธอที่ร้องขอการยอมรับจากเขา ท่านปู่ถอนหายใจ “ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? ในบ้านหลังนี้ อำนาจกลายเป็นความจริง หากปราศจากเซธและเซร่าแล้ว บริษัท เซเวียร์ ก็คงจะล่มสลายไปนานแล้ว”
