ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 813

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 813

หลังจากวางสาย ใบหน้าที่สง่างามและมีเสน่ห์ของเจย์ก็ปกคลุมไปด้วยเมฆหนาทึบในทันที

แองเจลีนกำลังแสดงอาการหมดหนทางที่จะสวมบทบาทเมื่ออยู่ภายใต้การปราบปรามของคนอื่นในครอบครัวเซเวียร์

ทว่า เขาไม่สามารถให้ความช่วยเหลือใด ๆ กับเธอได้เลย

เขาควรจะทำอยังไงดี?

หลังจากเงียบไปนาน…

“ฟินน์”

ฟินน์ตอบและเดินเข้าไป “ครับ ท่านประธานอาเรส”

เจย์พูดว่า “เราได้คฤหาสน์ในถนนแอปเปิ้ลแล้วหรือยัง?”

“เราได้ดำเนินการตามระเบียบเรียบร้อยแล้ว ผมยังจ้างคนไปทำความสะอาดและดูแลเรื่องอนามัยในระหว่างวันแล้ว เราทิ้งเฟอร์นิเจอร์เก่า ๆ ทั้งหมดและซื้อใหม่เรียบร้อยแล้วครับ คุณต้องการย้ายเข้าไปโดยเร็วที่สุดเลยไหมครับ ท่านประธานอาเรส?” ฟินน์กล่าวถาม

เจย์มองเขาอย่างพอใจ “ดีมาก เราจะย้ายเข้าไปคืนนี้เลย”

ฟินน์ถึงกับอึ้ง เขาเดาได้ว่าท่านประธานอาเรสตั้งใจจะซื้อคฤหาสน์ของครอบครัวเซเวียร์ แต่ไม่คิดว่าเขาจะย้ายเข้าไปเร็ว ๆ นี้

“ตกลงครับ ผมจะไปเอารถ”

ในเมืองนางแอ่น

เมื่อระหว่างการเสิร์ฟอาหารค่ำ แอนก็จ้องมองอย่างตะลึงกับอาหารโฮมเมดแสนอร่อย

“เธอทำเองทั้งหมดนี้จริง ๆ เหรอ?” แอนถามอย่างไม่เชื่อ

เซ็ตตี้น้อยพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “แน่นอน มีอาหารมากมายที่คุณแม่ของหนูสามารถทำได้”

กลัวว่าเซ็ตตี้น้อยจะพูดมากเกินไปและทำให้แอนเกิดความสงสัย แองเจลีนจึงรีบตักไก่ชิ้นหนึ่งลงในจานของเซตตี้น้อย แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “กินซะนะ เซ็ตตี้น้อย เราไม่ควรพูดในระหว่างที่เรากินอยู่”

แอนไม่ได้วางแผนที่จะมองข้ามเรื่องนั้นง่าย ๆ กับแองเจลีน และเริ่มพูดเป็นตุเป็นตะ “อาหารเหล่านี้เป็นอาหารที่มีแต่คนธรรมดา ๆ เท่านั้นที่จะกินได้ เธอไม่เคยกินอาหารพวกนี้มาก่อนเลยตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว เธอไปเรียนทำอาหารพวกนี้ได้ยังไง แองเจลีน?”

เมื่อเห็นว่าแม่จงใจปกปิดเรื่องอะไรบางอย่าง เจนสันจึงช่วยเธอให้พ้นจากสถานการณ์เลวร้ายโดยพูดอย่างเย็นชาว่า “ความรู้ไม่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำจากใคร”

ร็อบบี้น้อยยิ้มอย่างมีไหวพริบ “คุณยายแอน ถึงตาคุณแล้วที่จะแสดงทักษะการทำอาหารของคุณให้เราเห็นในวันพรุ่งนี้นะครับ”

ด้วยเหตุนี้ แอนจึงหมดความสนใจในการซักไซ้แองเจลีนในทันที

แองเจลีนรู้สึกโล่งใจและมองดูลูก ๆ ของเธออย่างซาบซึ้ง

หลังอาหารมื้อเย็น แองเจลีนล้างจานโดยไม่บ่นแม้แต่ครั้งเดียว

คนอื่น ๆ ได้รวมตัวกันที่โต๊ะกาแฟเพื่อทานผลไม้หลังอาหารเย็น

แอนนั่งข้าง ๆ จอร์จอย่างหมดหวังและพูดด้วยน้ำเสียงที่เอาแต่ใจว่า “พรุ่งนี้คุณจะให้ฉันทำอาหารจริง ๆ เหรอ จอร์จ?”

จอร์จรู้สึกอึดอัด “นี่เป็นกฎที่แองเจลีนตั้งขึ้นและทุกคนต้องปฏิบัติตาม เธอยังเป็นแบบอย่างให้คนอื่นด้วยตัวเองได้เลย”

แอนกล่าวว่า “คุณรู้จักฉันดี ผิวของฉันนั้นมักเป็นภูมิแพ้อยู่เสมอ ฉันเกรงว่าฉันจะสูญเสียผิวบาง ๆ ถ้าสัมผัสคราบน้ำมันสกปรก ๆ ในห้องครัว”

จอร์จลังเล “เอิ่ม?”

เซ็ตตี้น้อยโกรธจัด “คุณยายแอน คุณพยายามจะทานอาหารของแม่หนูฟรี ๆ งั้นเหรอคะ?”

แอนถามว่า “เธอพูดอะไร ยัยเด็กน้อย? เธอจะเรียกว่าฟรีได้ยังไง? เราคือครอบครัวเดียวกัน ไม่ใช่เหรอ? แม่ของเธอเด็กกว่าฉัน ดังนั้นเธอจึงต้องรับใช้คนที่แก่กว่า จริงไหม?”

เซ็ตตี้น้อยอาจยังเด็ก แต่เธอสามารถพูดเรื่อยเจื้อยและเก่งในเรื่องแก่นแก้วเป็นพิเศษ

“แล้วจะให้น้าเซร่าทำอาหารไหมคะ คุณยายแอน?”

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

Status: Ongoing
แม้จะผ่านไปสองชั่วอายุ โรสยังคงไม่สามารถละลายหัวใจอันเย็นชาของเจย์ อาเรสได้ ด้วยความเศร้าโศก เธอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตภายใต้หน้ากากของคนโง่ ลวงเขาและหนีไปพร้อมกับลูกทั้งสอง สร้างความโกรธเกรี้ยวที่ไม่รู้จบแก่เซอร์อาเรส ทุกๆคนรอบตัวพวกเขามั่นใจว่านี่จะนำพาความตายอันร้ายแรงมาสู่โรส ทว่า ในวันต่อมา เซอร์อาเรสผู้ยิ่งใหญ่กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงกลางถนน พยายามเกลี้ยกล่อมเด็กเหลือขอคนหนึ่ง “ได้โปรดทำตัวดีๆแล้วมากับฉัน!”“ฉันจะไป แต่นายต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันซะก่อน!”“ว่ามา!”“นายไม่สามารถรังแกฉัน โกหกฉัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้ามทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน นายต้องคิดเสมอว่าฉันคือคนที่สวยที่สุด และนายต้องยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงฉัน…”“ก็ได้!”เหล่าไทยมุงถึงกับตกตะลึง! นี่มันเทพนิยายที่สวนทุกตำราหรือไง? เซอร์อาเรสดูเหมือนจะจนปัญญา จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เขาสร้างขึ้นมาเล่นเขาซะอยู่หมัด ในเมื่อเขาไม่สามารถปฏิเสธเธอ เขาก็จะทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียงจนหมดสิ้นแทน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท