ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 836
หลังจากที่เขาส่งข้อความ เกรย์สันก็วิ่งมาอย่างสงสัย
ก่อนที่เขาจะพูดอะไร เขาก็เริ่มสงสัย
เขาควรเรียกเธอว่า ‘มาดาม’ หรือ ‘คุณเซเวียร์’?
“ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?” ในที่สุดเขาก็ทิ้งชื่อเธอไว้
แองเจลีนยิ้มอย่างสุภาพและพูดว่า “เกรย์สัน ฉันอยากจะถามคุณกับคุณเรื่องเทคโนโลยีที่จดสิทธิบัตรและสัญญาที่ต่อเนื่องของบริษัทของคุณกับเซเวียร์กรุ๊ป”
เกรย์สันอยู่ในสถานะที่ลำบาก “มีแค่ท่านประธานที่สามารถตัดสินใจเรื่องนี้ได้ครับ”
เจย์คือคนที่หยุดความร่วมมือในครั้งนี้ แต่แองเจลีนไม่มั่นใจว่าเธอจะสามารถทำให้เขาเปลี่ยนใจได้หรือไม่
เธอหาทางลัดที่จะเซ็นสัญญากับเกรย์สันโดยไม่ถูกเจย์ขัดขวาง
“เกรย์สัน นี่เป็นแค่สัญญาที่เล็กน้อยมาก คุณมีสิทธิที่จะจัดการสัญญาทั้งหมดด้วยการกำหนดราคาในตอนที่ท่านประธานไม่อยู่ ฉันคิดว่าคุณไม่จำเป็นต้องสร้างปัญหาให้กับท่านประธานที่แสนยุ่งของคุณเลยนะ” แองเจลีนหยุดไม่ให้เกรย์สันไป
เกรย์สันพูดว่า “คุณเซเวียร์ ท่านประธานจะมาที่นี่ในเร็ว ๆ นี้ ทำไมคุณไม่รอเขาในออฟฟิศล่ะครับ?”
แองเจลีนเห็นว่าเกรย์สันยังคงแน่วแน่ที่จะไม่เซ็นสัญญา ดังนั้น เธอจะทำอย่างไรเพื่อยุติเรื่องนี้?
เธอคงจะต้องเผชิญหน้ากับเจย์ด้วยตัวเอง
เธอท้อใจเล็กน้อย เธอจัดการกับเกรย์สันไม่ได้ แล้วเธอจะจัดการหมาป่าเจ้าเล่ห์อย่างเจย์ อาเรสนั่นได้อย่างไร?
เกรย์สันพาแองเจลีนไปที่ออฟฟิศของประธาน และแทบจะในทันที แองเจลีนก็เริ่มรู้สึกกังวล
เธอควรจะพูดอะไรกับเขาในตอนที่เธอเจอเขาต่อจากนี้ล่ะ?
เธอควรจะอ้อนวอนเขาไหม?
อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอคิดถึงสายตาเย็นชาของเขา เธอจึงส่ายหน้าเพื่อกำจัดความคิดนั้น
เธอไม่ใช่เจย์บี้ของเธอที่จะช่วยเธอได้ทุกอย่างอีกแล้ว
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เลขานุการนำเครื่องดื่มอุ่น ๆ มาให้เธอ
“ขอบคุณค่ะ” แองเจลีนกล่าวอย่างสุภาพ
เลขาคนนั้นกำลังมองเธอแปลก ๆ “คุณเซเวียร์ ฉันได้ยินมาว่าคุณได้หย่ากับท่านประธานแล้ว แฟนใหม่ของท่านประธานมีรัศมีที่ทรงอำนาจรอบ ๆ ตัวเธอ เธอไม่น่ารักและอ่อนโยนเหมือนกับคุณเลย”
หลังจากที่เธอกล่าวเช่นนั้น เธอก็แลบลิ้นและเดินจากไป
แองเจลีนแข็งทื่อ
เจย์พาแฟนใหม่ของเขามาที่ออฟฟิศงั้นเหรอ?
แองเจลีนรู้สึกถึงคลื่นกำลังถาโถมเข้าใส่ร่างกายของเธอ
‘หยุดหลอกตัวเองได้แล้ว เขาไม่ได้รักเธออีกแล้ว’
‘ทำไมเธอยังคงเพ้อฝันเรื่องเขาอีกล่ะ?’
แองเจลีนโซเซขณะที่เธอหันหลัง เมื่อเธอกำลังจะออกไป เธอก็ได้ยินเสียงหมุนลูกบิดประตู
หลังจากนั้น ประตูก็ถูกเปิด เจย์หมุนล้อเข้ามาด้วยรถเข็นของเขาโดยไม่มีการเตือนใด ๆ
เมื่อเขาเห็นแองเจลีน เขาจึงมีสีหน้าที่ประหลาดใจ
เกรย์สันบอกกับเขาว่าใครบางคนกำลังมองหาเขา แต่เขาไม่ได้ระบุว่าเป็นเธอ!
สายตาของเจย์มองไปที่ผมทรงใหม่ที่แสนสดชื่นของเธอ
ผู้หญิงคนนี้คงอยากจะทำให้ตัวเองดูมีอำนาจมากขึ้นแน่ ๆ อย่างไรก็ตาม ทรงผมทรงนี้ทำให้เธอดูเหมือนกับเด็กนักเรียนจากโรงเรียนมัธยมปลาย
เธอดูตัวเล็กมาก
เขาอยากจะปกป้องเธอแทบบ้า
แองเจลีนคลุ้มคลั่ง ในที่สุดเธอก็ตั้งสติตัวเองหลังจากนั้นครู่หนึ่งและเข้าไปหาเจย์ เธอพูดอย่างสุภาพว่า “ท่านอาเรส เรามาคุยกันหน่อยได้ไหมคะ?”
เจย์มองเธออย่างเงียบ ๆ
ความสุภาพของเธอที่มีต่อเขาเป็นเหมือนหนามในหัวใจของเขา
ความกังวลของแองเจลีนกำลังแสดงออกมา เธอกังวลมากว่าเขาคงจะไล่เธอออกไป
เขาไม่เคยสุภาพกับเธอไม่ว่าเมื่อไหร่ที่เขาเห็นเธออยู่แล้ว
เธอชินกับการที่เขาทำตัวเย็นชากับเธอ
“ฉันไม่มีเวลามาก ฉันจะให้เวลาเธอสิบนาที เริ่มได้” เจย์ไม่อยากปล่อยเธอไปแบบนั้น อีกแง่หนึ่งคือ เขาไม่สามารถแสดงความรักที่มีต่อเธอมากเกินไปได้ ดังนั้น เขาจึงทำได้แค่พูดคำเหล่านี้ด้วยน้ำเสียงที่เป็นกลาง
