ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 902
ด้วยความเมาอย่างเต็มที่
เขายังคงเงียบและอดทนขณะที่โจเซฟินยังคงทุบหน้าอกของเขาต่อ
โจเซฟินทรุดตัวลงกับพื้นและจ้องไปในอากาศอย่างว่างเปล่าด้วยความเหนื่อยล้าและน้ำตาที่เหือดแห้ง
“โจซี่!” เซย์นส่งเสียงเรียกเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
อย่างไรก็ตาม โจเซฟินดึงเทปกาวสองหน้าออกมาเพื่อปิดปากของเขาเท่านั้น
จากนั้นเธอยืนข้าง ๆ หัวเตียง เธอจ้องลงมาที่เซย์น เซเวียร์เหมือนกับนักล่าที่เจอเหยื่อ
“เซย์น เซเวียร์ ไอ้คนสารเลว” เธอถุยน้ำลาย
“นายทำลายชีวิตของฉัน ฉันจะตกหลุมรักนายไม่ได้อีกแล้วเพราะนายทำให้ฉันดูแย่สำหรับคนอื่น ฉันควรจะทำอะไรดีล่ะตอนนี้?”
โจเซฟินหันหลัง ยิ่งรู้สึกท้อแท้ในตอนที่เธอบ่น ดึงไวน์อีกขวดจากตู้เก็บไวน์ เธอเปิดมันออกและดื่มจากขวดโดยตรง
ชีวิตของโจเซฟินถลำลึกกับแอลกอฮอล์มากเกินไปโดยที่เธอไม่รู้ตัว
บางที่มันอาจจะเป็นคำคืนที่โดดเดี่ยวนับไม่ถ้วนที่มีแค่แอลกอฮอล์เท่านั้นที่ขจัดอาการนอนไม่หลับของเธอได้ ช้า ๆ แต่แน่นอน โจเซฟินกลายเป็นคนที่ใช้ชีวิตด้วยแอลกอฮอล์
ขวดแล้วขวดเล่าที่โจเซฟินกลืนมันลงไป ด้วยความหวังว่าแอลกอฮอล์จะขับความขุ่นเคืองที่เธอรู้สึกออกไป อนิจจา ความขุ่นเคืองมีแต่เพิ่มขึ้น กลายเป็นมดที่กัดทุกความคิดของเธอ ความไม่สบายใจคืออาการคันอย่างเหลืออดที่ด้านหลังของจิตใจเธอ
เธอเดินไปที่เตียง แววตาที่อันตรายที่เกิดจากความขุ่นเคืองของเธอส่องประกายในตาคู่สวยของเธอ
จากนั้นเธอฉีกเสื้อของเซย์นอย่างรุนแรง…
ความเจ็บปวดรวมกับความโกลาหลที่เป็นกระแสความคิดของเธอ
เมื่อมองไปที่ห้องที่รกรุงรัง เธอก็สะดุ้ง
เธอได้ทำผิดพลาดอย่างร้ายแรงด้วยการนอนกับผู้ชายที่แต่งงานแล้ว
ให้ตายเถอะ เธอทำอะไรลงไป?
ทันใดนั้น เธอช่วยเขาสวมเสื้อผ้ากลับและจัดการหลักฐานของอาชกรรมของเธอ สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด เธอฉีดน้ำหอมอันโปรดของเธอ…อันที่กลิ่นเหมือนกับกุหลาบ
หัวใจของเธอเต้นดังในหูของเธอแม้จะกำจัดหลักฐานทุกอย่างไปแล้วก็ตาม
เธอรังเกียจตัวเอง เธอทำเรื่องผิดศีลธรรมเช่นนี้ได้อย่างไร?
ความเสียใจได้กลืนกินเธอขณะที่นึกถึงเชอร์ลี่ย์ โทมัสผู้อ่อนโยนและสง่างามของตระกูลเซเวียร์
ด้วยความทุกข์ทรมานจากผลลัพธ์ของความรู้สึกผิด โจเซฟินดึงเส้นผมบนหัวของเธออย่างรุนแรง เธอไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าดึงมันออกมาทีละเส้น ย้ายความเจ็บปวดของความรู้สึกผิดไปยังความไม่สบายทางกาย
หลังจากที่เสียใจอยู่พักใหญ่ ในที่สุดโจเซฟินก็คิดหาวิธีกลับใจได้ เธอจะเก็บมันเป็นความลับไปตลอดกาล
เซย์นหลับไปทั้งคืน เมื่อเขากระพริบลืมตาขึ้น เซย์นก็ขมวดคิ้วด้วยอาการปวดหัว เป็นสัญญานว่าเขาเมาค้าง
โจเซฟินนอนอยู่บนโซฟาข้าง ๆ เซย์นกระโดดออกจากเตียงราวกับว่าเห็นผีเมื่อได้เห็นโจเซฟิน
“ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ โจเซฟิน อาเรส?”
เขาก้มเพื่อสังเกตเสื้อผ้าของเธอ ทำให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดปกติ เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างโล่งอก
โจเซฟีนจ้องเขาด้วยสายตาที่ฉุนเฉียว “นายเป็นอะไร… นายหมายความว่าไง เซย์น เซเวียร์? ฉันดูเหมือนคนที่จะเอาเปรียบนายเพียงเพราะนายนอนค้างที่นี่งั้นเหรอ?”
น้ำเสียงของเธอไม่มีความมั่นใจ
เซย์นเพียงแต่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“เหมือนกับว่า ถ้ามีอะไร ฉันห่วงว่าฉันจะเอาเปรียบเธอในตอนที่อยู่ใต้ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์น่ะ”
โจเซฟินตอบกลับ “ใจเย็นไว้ เมื่อคืนนายนอนเหมือนท่อนไม้เลย ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหรอก”
