ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 906
เซย์นยังคงเดินต่อโดยไม่พูดอะไร
จากนั้นโจเซฟินก็หนี
เซย์นเร่งฝีเท้าในตอนที่เธอวิ่งออกไป
โจเซฟินเริ่มน้ำตาคลอเบ้า “นายพยายามจะทำอะไรน่ะ เซย์น? หยุดนะ นายกำลังทำให้ฉันกลัวนะ”
บางทีอาจจะเป็นเพราะความใจร้อนที่ทำให้โจเซฟินบังเอิญเตะเข้าที่ขอบเตียงในขณะที่เธอกำลังหนี ทำให้เธอล้มลงบนเตียง
เซย์นกระโจนเข้าหาเธอ มือที่กำลังมาจากด้านหลังกำลังตัดสายรัดบนผ้าปูที่นอน
“นายกำลังจะทำอะไร? นายบ้าไปแล้วรึไง เซย์น?” โจเซฟินถีบและสู้กลับ
น้ำตาที่ไม่เคยไหลก็เริ่มไหลออกจากดวงตาที่แดงก่ำของเซย์น
หลังจากที่มัดมือทั้งสองของโจเซฟีน ในที่สุดเข้าก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
เซย์นจุดบุหรี่และสูดฟืดใหญ่ พ่นควันออกมาจนมันเต้นรำอยู่ในอากาศ น้ำเสียงของเขากำลังอ้อนวอนในตอนที่เขาหันไปมองโจเซฟินที่ยังคงถีบต่อ
“ใจเย็นหน่อยสิ โจเซฟิน ฉันมีบางอย่างที่จำเป็นต้องบอกเธอ”
โจเซฟินใจเย็นไม่ได้ ความกลัวกำลังทำให้เธอเสียสติ
“แก้มัดฉัน ไม่งั้นนายก็ลืมเรื่องคุยกันไปได้เลย”
“ถ้าเธอไม่ฟังฉันนะ โจเซฟิน ฉันคงจะไม่มีทางเลือกนอกจากมัดขาของเธอและใช้เทปปิดปากเธอไว้”
ความหวาดกลัวที่เธอรู้สึกทำให้โจเซฟีนพูดไม่ออก
แม้สายตาที่เย้ายวนคู่นั้นของเธอจะทิ่มแทงอย่างเกรี้ยวกราดไปที่เซย์น
เซนย์ดูเป็นทุกข์อย่างมาก “อย่ามองฉันแบบนั้น ฉันไม่ชอบที่ต้องทำแบบนี้มากกว่าที่เธอทำ”
เมื่อรู้สึกราวกับว่าเซย์นที่เธอรู้จักกำลังกลับมา ความกลัวขณะโจเซฟินค่อย ๆ คลายไป
“นายอยากจะทำอะไรกับฉัน? ฉันจะยอมให้นายนอนกับฉันถ้านั่นคือสิ่งที่นายต้องการ นายไม่จำเป็นต้องมัดฉันไว้เพื่อเรื่องนั้นเลย”
สายตาของเซย์นเผลอไปมองคอเสื้อที่เปิดออกของเธอก่อนที่เขาจะหันหน้าหนีอย่างเขินอาย “ไม่ใช่แบบนั้น”
“งั้นไม่ใช่เรื่องเซ็กส์ งั้นเพื่อละไรล่ะ?”
“เงินงั้นเหรอ?”
เซย์นตอบกลับ “ขุนนางผู้ดิ้นรนก็ไม่ได้ดีไปกว่าชาวนา ทำไมฉันจะต้องปล้นเธอด้วย? ยัยโง่”
“งั้นไม่ใช่เพื่อเซ็กส์และก็ไม่ใช่เพื่อเงินด้วยงั้นเหรอ?” โจเซฟินสับสน “งั้น นายต้องการชีวิตของฉันงั้นเหรอ?”
เซย์นกระโดดขึ้นด้วยความหงุดหงิด “ฉันจะอยากได้ชีวิตของเธอไปทำบ้าอะไรล่ะ? ฉันกำลังพยายามปกป้องเธออยู่ที่นี่”
โจเซฟินตกใจ
เซย์นมีเรื่องมากมายที่จะพูด แต่เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน
โจเซฟินควรจะรู้ว่าตระกูลอาเรสขับเธอออกมาเพื่อปกป้องเธอ ตระกูลอาเรสนั้นมีพายุที่น่าสยดสยองที่ถูกกำหนดให้ไปตามทางของพวกเขา และญาติทั้งหมดของเธอกำลังจะเสียชีวิต เซย์นกลัวว่าเธอจะบ้าจริง ๆ
“นายกำลังปกป้องฉันจากอะไร?” โจเซฟินถามอย่างนิ่งงัน
“พี่ชายของเธออยากให้ฉันส่งต่อคำพูดหนึ่ง โจเซฟีน” เซย์นยกมือขึ้นทั้งสองข้างเพื่อนวดที่แก้มของเขา จิตใจของเขากำลังสุขุมจากความคิดที่เหนื่อยล้าและวุ่นวาย
“เขาพูดว่าไง?” ท่าทีของโจเซฟินแสดงการต่อต้านและความกลัวราวกับว่าเธอรู้ถึงที่จะตามมาอยู่แล้ว
“เขาบอกว่า บางทีพ่อของเธออาจจะไม่มีทางเลือกนอกจากขับไล่เธอออกจากตระกูลอาเรส”
โจเซฟิน อาเรสแข็งทื่อ
“เป็นแบบนั้นได้ยังไง? ทำไมเจย์จะต้องปกป้องพ่อของฉัน? พ่อของฉันพยายามที่จะให้ฉันแต่งงานออกไปอยู่กับฮิโรชิและกดขี่เจย์ทุกทางที่เขาจะทำได้ อย่าลืมว่าเรื่องชั่วร้ายที่เขาทำ นายหมายความว่าไงที่ว่าบางทีเขาอาจจะไม่มีทางเลือก?” โจเซฟินไม่เชื่อเขา
เซย์นยิ้มอย่างขมขื่น “พ่อของเธอต้องเสียใจจริง ๆ ที่ไม่ทำตัวโหดร้ายกับพวกเธอทั้งคู่ในตอนนี้”
โจเซฟินรู้ว่าคำพูดของเขามีมากกว่าที่เห็น “นายหมายความว่าไง?”
“พ่อของเธอทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อทำร้ายเธอด้วยความหวังว่าเธอจะเกลียดเขาและออกจากอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนไป”
โจเซฟีนเย้ยหยัน “แน่นอน วิธีนั้น เขาจะได้ควบคุมและเป็นเจ้าของอาเรส เอ็นเตอร์ไพรซ์อย่างเต็มรูปแบบ”
เซย์นส่ายหน้า “เธอเขาใจพ่อของเธอผิดแล้ว โจเซฟิน ใช่อยู่ที่พ่อของเธอไม่อยากให้เธอกลับมาที่อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน แต่นั่นก็เพราะว่าหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นมีชะตามที่จะเกิดที่นั่น”
โจเซฟินสะอึก สำลักอากาศขณะที่เธอจ้องเซย์นอย่างสงสัย “นายอยากพบจิตแพทย์ไหม เซย์น? ฉันคิดว่านายทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่”
