ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 939
สิ่งนี้ทำให้เกิดผลกระทบที่ต่อเนื่อง!
ผู้ถือหุ้นบางคนเสนอข้อสังเกตทั่วไปบางประการด้วยความหวังว่าคนอื่น ๆ จะเกิดความคิดเห็นที่มีคุณค่ามากขึ้น ในขณะที่คนอื่น ๆ กลับสร้างความลำบากให้กับเกรย์สัน
เกรย์สันรู้ว่าหุ้นที่กลุ่มคนเหล่านี้ถือนั้นน้อยเป็นอย่างมาก ควบคู่กับการกดขี่ของท่านประธานอาเรสมานานหลายปี การมีตัวตนในแกรนด์ เอเซียของพวกเขาใกล้จะถึงศูนย์แล้ว
ในตอนนี้ การที่ท่านประธานอาเรสจากไปอย่างน่าเสียดายและประธานคนใหม่ก็ยังไม่แผลงฤทธิ์ พวกเขาจึงกำลังคว้าโอกาสนี้เพื่อระบายความคับข้องใจที่อัดอั้นในหัวใจของพวกเขาออกมา
เกรย์สันก็เงียบไป
เขาไม่อยากมีเรื่องกับผู้ถือหุ้นในตอนนี้ที่แกรนด์ เอเซียมีปัญหาเพราะสิ่งนี่จะลดอิทธิพลทางสาธารณะของแกรนด์ เอเซียลงอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม ยิ่งเกรย์สันยังเงียบ ผู้ถือหุ้นก็ยิ่งเห็นว่าเขาเห็นเขาเป็นเป้าหมายที่ง่าย ในตอนนี้การที่ไม่มีใครหนุนหลังเกรย์สันอีกต่อไปแล้ว เขาก็ดูจะเสียความเย่อหยิ่งที่เคยมีครั้งหนึ่งไป
“เกรย์สัน คุณต้องรีบคิดหาทางแก้ไขสำหรับทุกคนนะ”
“ใช่แล้ว ถ้าทีมผู้นำแกรนด์ เอเซียในปัจจุบันไม่มีความสามารถ เราคิดจะตัดสินใจไหมว่าพวกเขาควรจะถูกแทนที่หรือไหม?”
สายตาที่เหมือนกับเหยี่ยวของเกรสันส่องลำแสงที่เยือกเย็น เขาเย้ยหยันว่า “หุ้นของพวกคุณทั้งหมดรวมกันจะเพิ่มได้แค่สิบเปอร์เซ็นเท่านั้น หึหึ พวกคุณมีสิทธิ์อะไรที่จะตัดสินใจแบบนั้นเพื่อแกรนด์ เอเซีย?”
“ฉันได้ยินมาว่าประธานคนใหม่กำลังทรมาณจากโรคทางสมองที่รุนแรง เธอไม่มีความสามรถในการดำเนินการตัดสินใจของบริษัท ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็ไม่มีทางเลือกนอกจากทำการตัดสินใจแทนเธอ ใช่ไหม?”
เกรย์สันปวดหัว เขานวดบริเวณระหว่างคิ้วของเขา
การข่มขู่ของผู้ถือหุ้นเริ่มรุนแรงขึ้น “ถึงแม้พวกเราจะไม่ได้เป็นเจ้าของหุ้นที่มากมาย แต่มันก็ยังเป็นเงินที่หามาด้วยความยากลำบากของพวกเรานะ เกรย์สัน พวกเราไม่เห็นด้วยที่จะยกแกรนด์ เอเซียให้กับผู้ป่วยทางสมองเพราะเงินของเราก็จะสูญไปในที่สุด”
“แทนที่จะรอจนกระทั่งวันที่แกรนด์ เอเซียแตกเป็นเสี่ยง ๆ ทำไมเราไม่ขายมันออกไปในขณะที่มันยังอยู่บนจุดสูงสุดล่ะ? อย่างน้อยเราก็ยังได้เงินจำนวนมหาศาลจากมัน”
“ใช่แล้ว!”
…
ในตอนนี้ ทุกคนหันไปมองเกรย์สัน เฝ้ารอให้เขาให้คำตอบแก่พวกเขาอย่างใจจดใจจ่อ
เกรย์สัน
เกรย์สันก็คิดมาตรการรับมือออก แต่เขาไม่อยากที่จะตัดสินใจด้วยตัวเองโดยไม่หารือเรื่องนั้นกับประธานก่อน
นี่เป็นวิธีที่เขาแสดงการให้เกียรติกับประธานคนใหม่
ขณะที่เกรย์สันอยู่ภายใต้ความกดดันที่หนักหน่วง จู่ ๆ ประตูของออฟฟิศก็ถูกเปิดออกและเซย์นก็เดินเข้ามาข้างใน
เหล่าผู้ถือหุ้นต่างพากันมองไปที่เซย์นด้วยความงุนงง
“เราประชุมกันอยู่ คุณควรออกไปนะถ้าไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับที่นี่” หนึ่งในผู้ถือหุ้นกล่าวห้วน ๆ
เกรย์สันดูสงสัย เซย์นเป็นคนที่จะไม่ยอมให้นายหญิงเซเวียร์คลาดสายตา ถ้าเซย์นอยู่ในออฟฟิศ นั่นก็หมายความว่านายหญิงเซเวียร์ก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกันใช่ไหม?
เขาส่ายหน้าและล้มเลิกความคิด คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้
อีกทั้ง นายหญิงเซเวียร์กำลังทุกข์ทรมาณจากอาการทางจิตอย่างรุนแรง ใช่หรือไม่?
เซย์นยิ้มทางสีหน้าและพูดว่า “ผมเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของท่านประธานคนใหม่ คุณคิดว่าผมไม่ใช่ผู้เกี่ยวข้องงั้นเหรอ?”
“หึหึ ไร้สาระน่า ท่านประธานคนใหม่ไม่สามารถรับตำแหน่งของเธอได้และส่งผู้ช่วยส่วนตัวมารับช่วงต่อแทน นี่คือเรื่องใหม่ในตอนนี้”
ก่อนที่ผู้ถือหุ้นจะล้อเลียนเสร็จ เสียงที่เย็นขาของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้น
“ใครบอกว่าฉันมารับตำแหน่งไม่ได้?”
เกรย์สันรู้สึกประหลาดใจและดีใจอย่างปนเปกันในตอนที่เขาได้ยินเสียงที่คุ้นเคย
ทันที่คำพูดเหล่านั้นถูกกล่าวออกไป ก็เห็นได้ว่าแองเจลีนกำลังเดินเข้ามาด้วยออร่าที่กดขี่ เธอสวมรองเท้าส้นเข็มและสูทสีแดงเข้ม มีผมยาวระดับไหล่และสวมต่างหูและสร้อยคอเพชร การแต่งหน้าของเธอทำให้เธอดูเยือกเย็น
ทุกคนในออฟฟิศต่างตะลึงงัน
ประะธานคนก่อนเป็นเหมือนกับตู้เย็นเคลื่อนที แช่แข็งพวกเขาให้กลายเป็นน้ำแข็งไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนก็ตาม
ประธานคนใหม่เยือกเย็นกว่าคนเก่ามากยิ่งขึ้นจนทำให้พวกเขาประหลาดใจ
