ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 969
เจย์พูดว่า “ผมไม่มีเงินในตอนนี้ แต่ผมจะหาวิธีชำระค่ารักษา”
แองเจลีนแทบจะหัวเราะใส่เขา
ชายคนนี้จะไม่มีเงินได้อย่างไรในเมื่อทั้งแกรนด์ เอเซียเป็นของเขา?
“ถ้านายไม่มีเงิน บางทีนายจ่ายด้วตัวของนายก็ได้นะ” เธอหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
มันยากที่เจย์จะเริ่มพูดให้ถูกใจเธอ และในตอนนี้ทั้งหมดมันได้หลอมละลายไปในทันที
เขาจ้องเธอด้วยความแค้น…
แองเจลีนรีบข่มตัวเองไว้
เธอคิดว่าเธอควรจะเอ่ยเรื่องนั้นกับตัวเองดีกว่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าวันหนึ่งเจย์ได้ความทรงจำกลับมา? แน่นอนว่า เขาจะมีความแค้น พิเคราะห์จากนิสัยของเขา
ในตอนเย็น เสียงไซเรนของรถพยาบาลก็เสียงดังผ่านอากาศ ไซเรนยังคงดังต่อเนื่องในขณะที่จอดอยู่หน้าทางเข้าของโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซีย
เจย์ลุกขึ้นนั่งบนเตียงด้วยความวิตกกังวล
มาริลินบอกกับเขาว่าอาการของเทมเพสแย่มาก
เทมเพสคือสำคัญสำหรับเขามาก
คนที่เต็มใจที่จะเสียสละตัวเองเพื่อเขาถือว่าเป็นครอบครัวสำหรับเจย์
แองเจลีนเดินเข้าไปหาเจย์ วางมือบนไหล่ของเขาในขณะที่ปลอบและพูดว่า “ไม่ต้องห่วงนะ ตราบใดที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่ยอมให้มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา”
เจย์ทำได้แค่จ้องเธออย่างเหม่อลอย เมื่อเธอพูดเช่นนั้น มันให้ความรู้สึกว่าเป็นการสัญญากับเขา
ด้วยเหตุผลบางอย่าง อารมณ์ของเขาก็ค่อย ๆ สงบลง
หลังจากนั้นไม่นาน เทมเพสก็ถูกรีบพาตัวไปยังชั้นบน
แองเจลีนและเจย์เดินเข้าไปหาเทมเพส ในตอนนั้น เทมเพสกำลังหลับตา หน้าผากของเขามีสีเข้มในขณะที่ผิวของเขาเหี่ยวแห้งและมีรอยย่น
ชายคนนั้นไม่แสดงสัญญาณของการมีชีวิตเลย
เมื่อเจย์เห็นเทมเพส หัวใจของเขาแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี
“เทมเพส” เขากล่าวอย่างขมขื่น
แองเจลียมองเจย์ เธอเข้าใจได้โดยสมบูรณฺ์ว่าเขารู้สึกอย่างไร
สำหรับเทมเพส แองเจลีนคงได้แค่ขอบคุณอย่างสุดซึ้ง
เธอเฝ้ารอมาแสนนาน และมันเป็นเพราะเทมเพสที่ช่วยเจย์บี้ของเธอที่เธอได้เจอกับเขาอีกครั้ง
ไม่ว่าราคาเท่าไหร่ เธอต้องช่วยชีวิตเขา
แองเจลีนออกคำสั่งในทันที “ถ่ายทอดคำสั่งไปยังแพทย์และพยาบาลทุกคนในทุก ๆ แผนกให้เตรียมพร้อมและส่งผู้เชี่ยวชาญที่ดีที่สุดมาวินิจฉัยผู้ป่วยเดี๋ยวนี้”
หลังจากนั้นไม่นาน เทมเพสก็ถูกส่งเข้าห้องไอซียู
แองเจลีนเรียกผู้เชี่ยวชาญเพื่อเข้าประชุมฉุกเฉิน
เจย์ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งอยู่ในห้องของเขาและรออย่างกังวล
ในห้องถัดไป เขาก็ได้ยินเสียงของครอบครัวหนึ่งกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นในขณะที่พาผู้ป่วยออกไปเพราะพวกเขาไม่สามารถจ่ายค่ารักษาได้อีกต่อไปแล้ว
ในทางเดิน พ่อแม่ของผู้ป่วยด้วยโรคร้ายแรงหลายคนกำลังอ้อนวอนกับผู้บริหารโรงพยาบาล บอกว่าพวกเขาจะจ่ายทุกอย่างเพื่อให้คนรักของพวกเขาได้แอดมิทที่โรงพยาบาล!
ในตอนกลางคืน มันถึงเวลาที่เจย์ต้องรับยา พยาบาลผลักประตูเปิดออกและเห็นสีหน้าที่กังวลของเจย์ เธอปลอบเขาว่า “คุณเบ็นคะ แม้แต่ท่านประธานที่รักของเราก็ไปจัดการประชุมเพื่อช่วยคุณเทมเพส คุณยังห่วงเรื่องอะไรเหรอคะ?”
เจย์ตอบกลับว่า “เรื่องอาการของเทมเพส มันต้องใช้เงินมากเลยใช่ไหม?”
พยาบาลคนนั้นตอบกลับตามตรง “แน่นอนค่ะ เขาต้องใช้ยาที่ดีสุดเพื่อที่จะทำให้เขามีชีวิตในทุก ๆ วัน แม้แต่ยาขวดเดียวก็อาจจะมีราคาสูงถึงหนึ่งล้านค่ะ ในหนึ่งวัน ฉันเกรงว่าค่าใช้จ่ายคงจะเพิ่มสูงขึ้นถึงสิบล้านได้ค่ะ”
“ผมอยากจะบริจาคอวัยวะของผมเพื่อช่วยรักษาเขา”
