ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1050
โจเซฟินตบหัวตัวเองก่อนขอร้องเจย์ “คุณช่วยพาเธอออกไปหน่อยได้ไหมคะ พี่ชาย?”
เจย์ตอบเย็นชา “ถ้าคุณรู้ว่าเธอดื่มเหล้าไม่ได้ ต่อไปก็อย่าเชิญเธอให้มาป่วนงานแบบนี้สิ”
โจเซฟินขอโทษ “ฉันผิดเองค่ะ”
ด้วยกิริยาที่รุนแรงเล็กน้อย เจย์คว้ามือแองเจลีนและลากเธอออกไปด้านนอก
เพราะเจย์ไม่รู้ว่าเกรย์สันขับรถไปที่ไหน เจย์จึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเรียกแท็กซี่
หลังจากยัดแองเจลีนที่เมาเละเข้าไปในรถได้ เขาก็ถามเธอ “ให้ไปส่งที่ไหน?”
แองเจลีนค่อย ๆ เอนตัวมาซบบ่าเขาก่อนตอบ “ฉันไปไหนก็ได้ที่คุณไป”
เจย์ยกมือนวดหน้าผากที่ตอนนี้ปวดหนึบ ก่อนบอกคนขับ “ไปที่สวนบันทึกรัก”
ตลอดทางเธอทิ้งตัวอ่อนยวบพิงร่างเขาเหมือนมีคนถอดกระดูกเธอออกไปจนหมด เขาจับเธอนั่งตรง ๆ ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ไม่เป็นผล จนสุดท้ายเขาก็ยอมแพ้
เขายอมให้เธอซบบนบ่าของเขา แต่เธอก็ไหลตัวลงมานอนหนุนตักเขาก่อนจะหลับไปบนขาของเขา
สีหน้าของเจย์ตอนนี้ดูน่ากลัวมาก
เขาเพิ่งตัดสินใจว่าจะปลุกยัยขี้เมาคนนี้ขึ้นมา เมื่อเห็นเสี้ยวหน้าเล็กและบอบบางของเธอ ยามหลับเธอดูใสซื่อบริสุทธิ์เหมือนเด็กน้อย จนหลอมละลายความแข็งกร้าวและใจเย็นชาของเขาไปได้ด้วยใบหน้าน่ารักน่าเอ็นดูของเธอ
สุดท้ายเขาก็ถอดแจ็คเก็ตของตัวเองออกแล้วเอามาห่มให้เธอ
เมื่อคนขับเข้ามาจอดที่สวนบันทึกรัก เจย์ก็ตบหน้าเธอเบา ๆ “นี่ คุณถึงบ้านแล้ว คุณต้องลงไปได้แล้ว”
แองเจลีนพลิกตัวและหลับต่อไป
เขาต้องออกมาจากรถอย่างช่วยไม่ได้พร้อมลากเธอออกมาด้วย
กิริยาท่าทางเขารุนแรง แต่เธอกลับยังคงหลับไม่รู้เรื่อง
เมื่อเจย์ลากเธอเข้าไปในบ้านและโยนเธอลงบนเตียง มือของเธอกลับเอื้อมมาโอบรอบคอเขาเอาไว้
พอเป็นแบบนี้ เจย์จึงเหมือนโดนบังคับให้ต้องมองหน้าเธอในระยะประชิด
เขาเพิ่งได้ไปงานเลี้ยงปิดกล้องและได้พบเจอดาราเซเลปที่แต่งตัวสวยงามมากมาย แต่กลับไม่มีใครที่ดูสวยดึงดูดสายตาได้เท่าแองเจลีนในเวลานี้
มือของแองเจลีนเลื่อนไปที่เอวเขาก่อนที่จะโอบกอดเขาไว้แน่น ไม่ยินยอมจะปล่อยเขาไป
เขาดึงมือเธอออกทีละนิ้ว แต่พอเขาดึงมือหนึ่งออกได้เธอก็ใช้อีกมือหนึ่งคว้าเขาไว้แน่นหนึบไม่ยอมปล่อย
จนในที่สุดเจย์ก็ยอมแพ้แล้วทิ้งตัวลงนอนข้างเธอ แถมยังยอมให้เธอกอดเขาได้ตามใจ
แถมเธอยังเริ่มจะซุกตัวเข้ามาในอ้อมแขนของเขาด้วย
เจย์มองหญิงสาวในอ้อมแขนอย่างจนปัญญา “แองเจลีน เซเวียร์ คุณรู้ตัวไหมว่าตอนเมาคุณทำตัวบ้าบอแค่ไหน?”
ตอนนี้ตัวเขาเหมือนพร้อมจะลุกเป็นไฟจากความร้อนที่มาจากร่างของเธอ
เจย์ทั้งตระหนกและประหลาดใจ ในช่วงหลายปีมานี้เขาแทบไม่มีความต้องการทางเพศเลย โดยเฉพาะเวลาที่อยู่กับภรรยาของตน เขาแค่ไม่มีความสนใจเรื่องนี้เลย
เขาคิดว่าช่วงล่างของเขาอาจจะมีอะไรผิดปกติก็เป็นได้
จนตอนนี้เมื่ออยู่กับแองเจลีน เขาถึงได้รู้ว่าตัวเขานั้นไม่มีอะไรผิดปกติเลยสักนิด
เขาต้องใช้แรงใจอย่างมากในการที่จะห้ามตัวเองไม่ให้ทำเรื่องที่มีเจตนาสกปรกแบบนั้นกับเธอลงไป
จู่ ๆ แองเจลีนก็หันมา เจย์มองที่หญิงสาวเพี้ยนตรงหน้าแล้วเห็นว่าตาเธอยังหลับสนิท เป็นไปได้ไหมว่าเธอละเมอ?
ทันใดนั้นเองแองเจลีนก็นอนทับลงมาบนตัวเขา ริมฝีปากเธอแตะริมฝีปากเขา
เจย์รู้สึกว่าจวนเจียนจะคุมตัวเองไม่ได้เต็มที
เขายกมือขึ้นและเอามือกั้นไว้ระหว่างริมฝีปากของแองเจลีนกับของตน
แต่แองเจลีนดันมีเรี่ยวแรงเยอะปานช้างสาร เขารู้สึกแปลกใจมากเพราะไม่รู้มาก่อนว่าต้องให้แรงมากขนาดนี้ในการรับมือเธอ
