ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1069
เจย์เดินจากไปอย่างมั่นคงไม่หวั่นไหว
มาริลินทรุดลงกองกับพื้นอย่างหมดหนทาง น้ำตาไหลนอง เธอพยายามเค้นสมองหาทางออกให้กับอนาคตที่ดูปั่นป่วน สิ้นหวังเบื้องหน้า
เธอจำคำที่เคนบอกได้ ‘เธอรู้ไหมว่าจริง ๆ แล้วเบ็นเป็นใครมาริลิน? เธอคว้าตัวบ่อเงินบ่อทองมาได้แล้ว! ฟังนะ เขาคือเจย์ อาเรส ประธานคนก่อนของแกรนด์ เอเซียที่มีมูลค่าเป็นหมื่น ๆ ล้าน เธอต้องเกาะขาทองคำคู่นี้เอาไว้ให้แน่นเลยเพราะว่าถ้าวันไหนเขาได้กลับคืนตำแหน่ง แค่สมบัติเศษเสี้ยวของเขาเธอกับไทเกอร์ก็จะอยู่อย่างสุขสบายไปทั้งชาติแล้ว’
มาริลินกัดฟันกรอด “ฉันจะไม่มีทางยอมปล่อยคุณง่าย ๆ หรอกเบ็น”
ตึกสำนักงานแกรนด์ เอเซีย
แองเจลีนยืนกอดอกอยู่ด้านหน้าหน้าต่างกระจกโค้งบนชั้นเก้า มองลงมาที่ทางเข้าหลักของแกรนด์ เอเซีย
เธอยกมือขึ้นมองนาฬิกาเป็นระยะ ตอนนี้ผ่านเวลาทำงานมา 15 นาทีแล้วแต่เจย์ก็ยังไม่มา เธอเริ่มที่จะกระวนกระวายใจ
แม้ว่าเขาและมาริลินจะไม่ได้แต่งงานกัน แต่พวกเขาก็อยู่บ้านเดียวกันมาตั้งหลายปี เขาอาจจะมองเห็นความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งคู่ต่างออกไปจากที่เธอคิดก็ได้
แต่ไม่ต้องสงสัยว่า อารมณ์เขาต้องไม่ปกติแน่หลังจากที่เขารู้ว่า มาริลินนั้นได้ปั่นหัวและหลอกใช้เขา
เธอกังวลใจว่าสุขภาพเขาจะได้รับผลเสียไปด้วยหากเขาโกรธมากเกินไป
จนเมื่อเธอได้เห็นเงาร่างคุ้นเคยปรากฏที่ทางเข้าหลักของแกรนด์ เอเซีย ตอนนั้นเองเส้นประสาทที่ตึงเครียดของแองเจลีนถึงได้ผ่อนคลายลง
เพื่อเบี่ยงเบนความกลัดกลุ้มของเขา แองเจลีนตัดสินใจที่จะมอบหมายงานใหม่ให้เจย์ เธอยกเอกสารกองโตบนโต๊ะมาก่อนหันหลังเดินออกไป
เจย์เดินตรงไปที่แผนกรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ หลังจากที่แอบมองดูและเห็นว่าเจย์ดูนิ่งสงบเป็นปกติ เกรย์สันก็แอบถอนใจออกมาอย่างโล่งอก
ไม่นานหลังจากนั้น แองเจลีนก็เดินเข้ามาหาเจย์พร้อมเอกสารกองโต ก่อนวางมันลงบนโต๊ะเขาและสั่ง “เบ็น ฉันต้องการให้นายจัดการเอกสารพวกนี้ให้ฉัน มันเป็นงานด่วนทำให้เสร็จแล้วส่งมาก่อนเลิกงานวันนี้ด้วย”
เจย์จ้องมองเอกสารกองโตเป็นภูเขาย่อม ๆ บนโต๊ะ ก่อนหันไปมองแองเจลีนอย่างหมดคำพูด
ยัยตัวป่วนนี่จงใจหาเรื่องเขาชัด ๆ เลยใช่ไหม?
“ผมคงทำเสร็จไม่ทันหรอก” เขากล่าว
แองเจลีนอึ้งไปแต่ก็บอกว่า “งั้นก็ทำให้ได้มากที่สุดแล้วกัน”
เจย์ “…”
เจย์ผลักกองเอกสารไปไว้ที่มุมหนึ่งของโต๊ะแล้วจึงเปิดคอมพิวเตอร์ โดยไม่สนใจเอกสารกองโตนั้นเลยสักนิด
แองเจลีนดูหม่นหมองและสับสน เธออาจจะเป็นประธานหญิงสุดโหดที่ทุกคนต่างหวาดกลัว แต่เธอก็ไม่มีอำนาจเหนือเขาเลยสักนิด
“เอกสารพวกนี้งานด่วนนะ จัดการก่อนสิ” เธอดันเอกสารไปให้เขา
เจย์ถาม “คุณแน่ใจใช่ไหมว่ามันสำคัญมากจริง ๆ?”
แองเจลีน “…”
“แน่นอนสิ เอกสารพวกนี้สำคัญมาก”
เจย์พูดประชด “งั้นแสดงว่าเอกสารสำคัญของแกรนด์ เอเซียนี่ก็ ‘แค่ทำให้ได้มากที่สุดก็พอ’ สินะ”
แองเจลีน “…”
หน้าเธอแดงก่ำด้วยความโกรธ “นั่นก็เพราะ ฉันกลัวว่านายจะเหนื่อยเกินไปต่างหากล่ะ”
ทันทีที่เธอหลุดพูดออกมาเช่นนี้ ก็ได้ยินเสียงดังแสกสากมาจากด้านหลัง เจย์และแองเจลีนต่างก็หันไปมองรอบ ๆ และเห็นว่าบรรดาพนักงานต่างก็พากันดึงกระดาษทิชชู่มาอุดหูไว้
“เชิญคุยต่อเลยครับท่านประธาน พวกเราไม่ฟังหรอก”
ทุกคนต่างก็หัวเราะคิกคักอย่างห้ามไม่ไหว
เจย์มองแองเจลีนอย่างไร้คำพูด สายตาของเขาเหมือนกำลังตำหนิเธอว่า ‘ต่อหน้าคนอื่นก็เลือกคำพูดให้มันดีหน่อย’
แต่เขาก็ประเมินความหน้าด้านหน้าทนของแองเจลีนต่ำไป จู่ ๆ เธอก็ตะโกนก้องบอกพวกพนักงาน “ฉันอยากให้ทุกคนหันหลังไปแล้วก็หลับตาด้วย
พนักงานต่างก็ทำตามที่เธอสั่ง พวกเขาหันหลังไปพร้อมหลับตา
เจย์มองแองเจลีน “คุณจะทำอะไรกันแน่?”
แองเจลีนตอบ “คุณก็ตั้งใจฟังให้ดี ฉันจะสารภาพกับนาสแล้ว”
เจย์ตกตะลึงจนแทบนั่งอยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้ เขาไม่เคยเห็นสาวที่ไหนตามรุกผู้ชายเลย ขนาดในทีวียังไม่เคยเห็น
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขากลับพยักหน้าและยอมรับฟังคำขอที่จะสารภาพกับเขา
