ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1089
เซร่ามองยูมิอย่างมีลับลมคมในก่อนจะจากไปพร้อมรอยยิ้ม
ตอนนี้เธอไม่รู้สึกอึดอัดเหมือนหายใจไม่ออกอีกแล้ว แม้แต่ฝีเท้าทุกก้าวย่างก็เบาเหมือนขนนก
ยูมิยกมือขึ้นแตะริมฝีปากแดงสด แววตาฉาบพิษร้ายเต้นระริกในดวงตา
“โถ แองเจลีน ถึงเซร่าจะทำไม่สำเร็จแต่ฉันก็มั่นใจว่าสภาพร่างกายเธอคงทนรับความกดดันครั้งแล้วครั้งเล่าไม่ไหวแน่ใช่ไหม? เมื่อสุดท้ายเธอตาบอดหูหนวกแล้ว ฉันก็อยากรู้ว่าเธอจะจัดการกับแกรนด์เอเซียยังไง?”
“สิ่งที่เธอแย่งชิงไปจากฉัน ฉันจะต้องให้เธอจ่ายคืนมาพร้อมดอกเบี้ยอย่างสาสม”
วันต่อมา
เซร่าก็มาที่วิลล่าคริสโซเพรส ในเมืองอิมพีเรียล
วิลล่าคริสโซเพรสเป็นวิลล่าอีกแห่งที่แองเจลีนเตรียมไว้ให้พวกตระกูลอาเรส แม้ว่าจะไม่ใหญ่เท่าอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน แต่ที่นี่ก็เพียงพอให้พวกตระกูลอาเรสอยู่อย่างสงบปลอดภัย
บางทีอาจจะเป็นเพราะการสูญเสียหลานชายไป หรือพวกตระกูลอาเรสอาจจะได้รับบทเรียนแล้ว พวกเขาก็เลยอยู่อย่างสงบทำตัวไม่โดดเด่นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจของพวกองค์กรโลกาวินาศ
นอกจากพวกหลานชายวัยหนุ่มไม่กี่คนที่ออกไปบริหารอาเรสฟิล์ม พวกรุ่นผู้ใหญ่ต่างก็อยู่อย่างกบดานและติดต่อกับคนอื่นในวงสังคมให้น้อยที่สุด
การมาถึงของเซร่าทำให้บ้านสายหลักปั่นป่วน
เมื่อมีคนมารายงานให้แจ็คและภรรยาทราบ สีหน้าของแจ็คก็มืดครึ้มทันใด
“หล่อนคิดว่าบ้านของตระกูลอาเรสเป็นที่ที่ใครนึกอยากจะไปจะมาได้ตามใจเหรอไง?”
สีหน้าของคุณนายอาเรสก็ทะมึน เธอรู้สึกกดดันและเป็นทุกข์ใจแต่ก็ยังปลอบแจ็คว่า “ทำไมเราไม่ลองไปพบหล่อนก่อน แล้วดูว่าหล่อนมาทำไมดีไหมคะ คุณท่านอาเรส?”
แจ็คมองคุณนายอาเรสอย่างดุร้าย “ฉันรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ บางทีฉันน่าจะเตือนเธอว่าหล่อนเป็นลูกสาวของเธอ และเธอเป็นแค่อนุในตระกูลอาเรส ถ้าเธอไปมั่วสุมกับหล่อนแล้วทำเรื่องเดือดร้อนคนอื่น ตอนนั้นเท่ากับเธอทำลายชื่อเสียงของอาเรส ถ้าเป็นแบบนั้นฉันไม่สนใจว่าเธอจะเป็นภรรยาฉันไหม รับรองว่าฉันจะเฉดหัวเธอออกไปแน่”
คุณนายอาเรสสะดุ้ง จากนั้นก็มีท่าทีโมโหเล็กน้อย “ฉันอยู่กับคุณมาตั้งหลายปีแล้วนะคะ คุณท่านอาเรส คุณยังไม่รู้ถึงความจงรักภักดีของฉันอีกเหรอ?”
แจ็คแค่นเสียงเย้ย “ฉันเชื่อเธอ แต่ฉันไม่เชื่อเซร่า แม่นั่นในหัวมีแต่เรื่องเลวร้าย ฉันกลัวว่าเธอจะโดนหล่อนจูงจมูก”
คุณนายอาเรสตอบ “ฉันจะไม่ให้หล่อนกล่อมได้หรอก”
แจ็คชำเลืองมองคุณนายอาเรสก่อนถอนใจหนักหน่วง “ก็ได้ ไปเจอหล่อนซะ จากนั้นก็รีบกลับมา”
คุณนายอาเรสดูยินดี “ค่ะ”
จากนั้นคุณนายอาเรสก็มาพบเซร่าที่ศาลาด้านนอก
เซร่าดูผ่ายผอมซีดเซียว เมื่อเธอเห็นคุณนายอาเรสดวงตาเธอก็พลันแดงก่ำ เธอดูเหมือนโศกเศร้าเสียใจอย่างหนัก เธอกอดคุณนายอาเรสแน่นและร้องไห้ปานจะขาดใจ
“คุณนายอาเรสคะ”
ปฏิเสธไม่ได้ว่าเซร่านั้นเป็นลูกสาวของเธอ ดังนั้นเมื่อเธอได้ยินเซร่าร้องไห้ปิ่มจะขาดใจ คุณนายอาเรสก็รู้สึกราวหัวใจถูกมีดกรีด
“เกิดอะไรขึ้น เซร่า?”
“ชีวิตมันยากลำบากเหลือเกินค่ะ คุณนายอาเรส”
คุณนายอาเรสรู้สึกตัวเย็นวาบเหมือนถูกสาดด้วยน้ำแข็ง เธอรู้สึกทรมานใจเหลือแสน
“ทำไมไม่นั่งลงก่อนแล้วค่อย ๆ เล่าให้ฉันฟังล่ะ?”
เซร่าเล่าถึงชีวิตของเธอในตระกูลเซเวียร์ช่วงสามปีที่ผ่านมาด้วยน้ำตาอาบหน้า
“ตอนนั้นหนูไม่รู้จักแยกแยะแล้วไม่ฟังคำของคุณ ออกไปจากตระกูลอาเรส ตอนแรกหนูคิดว่าพ่อแม่จะยอมรับหนูไม่ว่าหนูจะเคยผ่านอะไรมาเพราะว่าพวกเขาเป็นครอบครัวแท้ ๆ ของหนู แต่ใครจะไปคิด…”
เซร่าสะอื้น “พ่อหนูก็เย็นชาใส่หนูตั้งแต่วันนั้น ส่วนแม่ก็พูดจาใจร้ายกับหนูทุกวัน ยิ่งตอนนี้แองเจลีนได้เป็นประธานของแกรนด์เอเซีย ทุกคนในตระกูลเซเวียร์ก็ทำตามทุกอย่างที่เธอสั่ง และเพราะแองเจลีนไม่ชอบที่หนูรักเจย์ เธอก็เลยทำให้ชีวิตหนูยากลำบาก หนูทนอยู่บ้านนั้นไม่ได้อีกแล้ว”
คุณนายอาเรสโมโหมาก เธอตบโต๊ะกาแฟและลุกขึ้นยืน “ในฐานะประธานของแกรนด์เอเซีย แองเจลีนทำตัวใจแคบแบบนี้ได้อย่างไรกัน? มันน่าผิดหวังมากถ้ามาเทียบกับเจเจ”
เซร่าลงคุกเข่าทันทีพร้อมอ้อนวอนคุณนายอาเรสอย่างน่าสงสาร “หนูรู้ว่าคุณห่วงหนู คุณนายอาเรสคะ ได้โปรดช่วยหนูด้วย”
คุณนายอาเรสจะไม่รู้สึกราวใจสลายได้อย่างไรเมื่อเห็นเซร่าน้ำตานองหน้าแบบนั้น? นี่เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของเธอเลยนะ
