ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1142
คุณนายอาเรสส่ายหน้าอย่างแรง เสียงเธอสั่นเมื่อพูดว่า “อย่าดูเลยนะคะ คุณท่านแจ็ค”
แจ็คมองแองเจลีน “บอกฉันมาแองเจลีน พวกนี้มันคือรูปอะไร?”
แองเจลีนตอบ “ตอนนี้แกรนด์ เอเซียกำลังเจอปัญหาหนัก เราไม่ได้แค่โดนแฮกเกอร์ไม่ทราบที่มาเข้าโจมตีเท่านั้น แต่ตราประทับส่วนตัวของฉันก็ยังโดนขโมยเอาไปใช้ พอมาคิดดูแล้ว ฉันก็นึกออกว่าเจย์บี้เป็นคนเดียวที่สามารถเข้ามาขโมยตราประทับส่วนตัวของฉันได้ แล้วคนเดียวที่สามารถโน้มน้าวให้เจย์บี้ทำเรื่องแบบนี้ได้ก็คือคุณนายอาเรส ดังนั้นฉันจึงเปลี่ยนเป้าหมายมาที่คุณนายอาเรสแล้วก็จ้างให้คนตรวจสอบเธอ ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะค้นพบความลับสกปรกเล็ก ๆ ของเธอพวกนี้”
“ช่วงหลังนี้คุณนายอาเรสไปที่บ้านของตระกูลเบลบ่อยมากแล้วก็ค่อนข้างจะใกล้ชิดกับสตีเฟน ฉันคิดว่าตระกูลอาเรสกับเบลไม่น่าจะร่วมมือกันโจมตีแกรนด์ เอเซีย ดังนั้นคุณนายอาเรสน่าจะทำเรื่องนี้เองเพื่อที่จะช่วยเหลือเบล เอนเตอร์ไพรส์”
ขณะที่เธอพูด แองเจลีนก็มองหน้าแจ็ค เมื่อเธอเห็นว่าใบหน้าหล่อเหลาของเขาเริ่มปรากฏโทสะ เธอก็รู้แล้วว่าตัวเองเดาถูก
เมื่อแผนของคุณนายอาเรสโดนเปิดโปง เธอก็ตัวอ่อนยวบทรุดลงนั่งกองกับพื้น ถึงขนาดนั้นเธอก็ยังคงไม่ยอมรับและยืนกรานปฏิเสธ “ฉันก็แค่ไม่พอใจ เธอรู้ไหมว่าตระกูลอาเรสเคยรุ่งเรืองมากแค่ไหน? ฉันก็แค่ทำใจไม่ได้ที่ธุรกิจที่ตระกูลอาเรสลงทุนลงแรงมาอย่างหนักถูกมอบให้เธอเหมือนเป็นของขวัญแบบนั้น เพราะแบบนี้ฉันเลยพยายามที่จะแย่งธุรกิจของตระกูลอาเรสคืนมาแล้วมอบให้เจย์เป็นของขวัญ”
“ทำไมเธอถึงได้โง่นัก?” ความเดือดดาลของแจ็คเปลี่ยนเป็นความสมเพช
แองเจลีนอดประทับใจกับความสามารถในการพลิกสถานการณ์ของคุณนายอาเรสไม่ได้
แองเจลีนเม้มปากและถอนใจ “ฉันพยายามที่จะใจดีกับคุณแล้วนะคุณนายอาเรส แต่เพราะว่ายังไงคุณก็ไม่ยอมรับความผิด ฉันก็คิดว่าไม่จำเป็นที่ต้องกั๊กอะไรแล้ว”
คุณนายอาเรสรู้สึกได้ว่ากำลังจะมีเรื่องร้ายแรงบางอย่างเกิดขึ้น เธอมองแองเจลีนอย่างเกลียดชัง “เธอยังมีลูกไม้อะไรอีก? เอาออกมาให้หมดสิ”
แองเจลีนหันไปส่งสายตาให้เกรย์สัน จากนั้นเกรย์สันก็ดึงรูปอีกปึกออกมาจากแฟ้มและส่งให้แจ็ค
แจ็คดูเดือดดาลเมื่อได้เห็นรูปพวกนั้น
แองเจลีนพูด “ฉันไม่เคยมีเจตนาจะเล่นลูกไม้อะไรเลย แล้วฉันก็ไม่คิดจะมาทะเลาะอะไรกับคุณวันนี้ด้วยเพราะว่าคุณเป็นแม่เลี้ยงของเจย์บี้ ฉันปล่อยให้ความจริงเป็นคนพูดก็แล้วกัน”
หลังจากที่ดูรูปทั้งหมดผ่าน ๆ แจ็คก็โทสะพลุ่งพล่านก่อนปารูปทั้งหมดใส่หน้าคุณนายอาเรส ภาพความใกล้ชิดและการนอกใจของเธอทั้งหมดหล่นลงกองอยู่แทบเท้า
ทุกคนในห้องได้เห็นรูปความใกล้ชิดระหว่างคุณนายอาเรสและสตีเฟนอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง
คุณนายอาเรสหน้าซีดจนเป็นสีเทาเมื่อเธอเห็นรูปพวกนั้นชัด ๆ
แจ็คเตะเธอเข้าที่ท้อง ตอนนี้โทสะเข้าบดบังสติและความมีเหตุมีผลของเขาจนหมดสิ้น เขาหยิบไม้กวาดใกล้มือขึ้นมาแล้วฟาดคุณนายอาเรสไม่ยั้ง “ฉันจะฆ่าแก นังสารเลว แกกล้าดียังไงไปหาชายอื่นลับหลังฉัน? แกคิดว่าฉันเป็นใครกัน? หลายปีมานี่แกมีลูกให้ฉันไม่ได้ ฉันก็ไม่เคยว่าอะไร ตอนที่แกบอกว่ามีลูกติดมาฉันก็ให้อภัยแก ฉันไม่เคยว่าอะไรเพราะว่านี่เป็นความผิดพลาดที่แกทำในอดีต ฉันนับถือแกเพราะว่าแกทำหน้าที่ของภรรยาได้ดีแล้วก็ไม่จุ้นจ้าน แล้วดูที่แกทำตอนนี้สิ? นี่แกตอบแทนฉันแบบนี้เหรอ?”
คุณนายอาเรสเอามือกุมหัวแล้วร้องขอความเห็นใจขณะที่แจ็คกระหน่ำตี “ฉันผิดไปแล้วค่ะ คุณท่านแจ็ค อภัยให้ฉันเถอะนะคะ ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว”
แจ็คคำรามก้องด้วยความโกรธ “แกยังจะคิดให้ฉันอภัยให้หลังจากที่แกทรยศฉันอย่างนั้นเหรอ? แกคิดว่าฉันเป็นใคร?”
คุณนายอาเรสหันไปหาคุณท่านปู่อาเรสเพื่อขอความเห็นใจ “ช่วยบอกแจ็คให้หยุดทีนะคะคุณท่านปู่อาเรส เขาเป็นบ้าไปแล้ว เขาจะฆ่าฉัน คิดถึงเรื่องสมัยก่อนสิคะคุณท่านปู่อาเรส คิดถึงแม่ของเจย์สิ คุณไม่คิดว่าตระกูลอาเรสมีเรื่องน่าเศร้ามากพอแล้วเหรอ?”
คำพูดของคุณนายอาเรสเป็นเหมือนคำเตือนส่งให้คุณท่านปู่อาเรส