ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 1174

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1174

รถเกราะยังคงเผาไหม้อยู่ท่ามกลางกองไฟจนรถร้อนระอุ

เจย์และเทมเพสต่างก็ไม่สามารถที่จะบังคับพวงมาลัยรถได้อีกต่อไป ในที่สุดรถเกราะก็เสียการควบคุมและหลุดออกมาจากกองเพลิง

พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมรถ แต่มันก็เป็นความคิดลม ๆ แล้ง ๆ จากที่ฟากของเขา

เพราะทันใดนั้นเองก็มีเสียงปืนดังขึ้นมาจากทางเบื้องหลัง กระสุนกระทบนอกตัวรถ ทำให้เกิดเสียงดังสนั่น โชคดีที่กระจกของรถนั้นกันกระสุน ดังนั้นกระสุนส่วนมากก็กระทบกระจกรถแต่เจาะเข้ามาไม่ได้

ตอนนั้นเองก็มีชายใส่สูทสีขาวถือปืนสไนเปอร์โผล่มาจากด้านหลัง กระสุนจากปืนที่ชายคนนั้นยิงสามารถเจาะเกราะของตัวรถได้…

เมื่อเห็นว่ากระสุนกำลังจะยิงถูกเจย์ เทมเพสก็พุ่งเอาร่างของตนเข้ามาบังกระสุนไว้

แม้เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเขาโดนยิง แต่เทมเพสก็ยังคงยิ้มกว้าง “ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ นายท่านอาเรส ผมใส่เสื้อกันกระสุนอยู่

เจย์จับเทมเพสที่กำลังจะหมดสติไว้แล้วสั่งเขาว่า “ห้ามตายนะเทมเพส นายต้องมีชีวิตอยู่ต่อนะ”

เจย์เองก็บาดเจ็บเช่นกันจากการโดนกระแทกนับครั้งไม่ถ้วนและนอนกองอยู่บนพื้นรถเกราะ ตอนที่เขากำลังเฉียดตาย จู่ ๆ เขาก็รู้สึกตื่นตระหนก

“ฉันเริ่มที่จะเสียใจแล้ว เทมเพส”

“ตอนนี้ที่ฉันเองใกล้จะตายฉันถึงได้เข้าใจว่าทำไมวิญญาณเธอถึงได้กลับมาหาฉันตอนนั้น มันเป็นเพราะว่าเธอยังไม่หมดห่วงกับฉันนั่นเอง”

“เหมือนตอนนี้ที่ฉันเลิกกังวลเป็นห่วงเธอไม่ได้”

“เทมเพส ถ้าฉันกลับไปเลือกได้อีกครั้ง ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่”

เทมเพสใช้แรงที่เหลือทั้งหมดดกับการเอาร่างของตนปกป้องเจย์เอาไว้ “ผมไม่มีทางให้คุณตายแน่ครับ นายท่านอาเรส”

ขณะที่รถกลิ้งกระแทกไปมา ศีรษะและร่างกายของเทมเพสก็กระแทกผนังของรถเกราะอย่างแรงไปตลอดเวลา

เจย์จับมือของเทมเพสไว้แน่น ในขณะที่กำลังรู้สึกสับสนนั้น เขาก็ร้องเรียกออกมา “แองเจลีน… แองเจลีน… ฉันขอโทษ… ฉันผิดไปแล้ว…”

ความทรงจำไหลบ่ากลับเข้ามา โดยไม่ยอมหยุด

ตอนนี้ในหัวของเจย์รู้สึกสับสนอลหม่านไปหมด

แต่ภาพที่แจ่มชัดเหล่านั้น ทั้งความอบอุ่น ความโหดร้าย ความเจ็บปวดและความหวานล้ำ… ทุกอย่างล้วนแต่ไหลบ่าทะลักกลับเข้ามา

“แองเจลีน ตอนที่เธอโตแล้วแต่งงานกับฉันได้ไหม?”

“แต่งสิ”

“ฉันอยากแต่งงานกับแองเจลีน”

“จะบ้าเหรอ? เธอตายไปแล้ว”

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะจัดพิธีแต่งงานกับคนตาย”

“พวกเราก็ประหลาดใจเหมือนกัน โรสลูกสาวของฉันที่เคยทึ่มมาตลอด จู่ ๆ ก็เหมือนจะเปลี่ยนไปหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถ”

“แองเจลีน ทำไมเธอไม่ยอมฟังฉัน? ฉันบอกเธอแล้วว่าไม่ต้องไปทำศัลยกรรมแล้วก็อย่าจากฉันไปไหน ทำไมเธอถึงไม่เคยฟังเลย?

“ฉันแค่อยากเป็นคนที่คุณชอบมากที่สุดไงคะเจย์บี้ คุณแต่งงานมาสองครั้งแล้วและคุณก็เขียนชื่อแองเจลีน เซเวียร์ในทะเบียนสมรสทั้งสองครั้ง”

จู่ ๆ ดวงตาเจย์ก็อึ้งค้าง

เขาจำอดีตได้แล้ว ความรักและความทุกข์ทรมานที่เขาและแองเจลีนมีให้กัน… เขาจำทุกอย่างได้แล้ว

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

Status: Ongoing
แม้จะผ่านไปสองชั่วอายุ โรสยังคงไม่สามารถละลายหัวใจอันเย็นชาของเจย์ อาเรสได้ ด้วยความเศร้าโศก เธอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตภายใต้หน้ากากของคนโง่ ลวงเขาและหนีไปพร้อมกับลูกทั้งสอง สร้างความโกรธเกรี้ยวที่ไม่รู้จบแก่เซอร์อาเรส ทุกๆคนรอบตัวพวกเขามั่นใจว่านี่จะนำพาความตายอันร้ายแรงมาสู่โรส ทว่า ในวันต่อมา เซอร์อาเรสผู้ยิ่งใหญ่กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงกลางถนน พยายามเกลี้ยกล่อมเด็กเหลือขอคนหนึ่ง “ได้โปรดทำตัวดีๆแล้วมากับฉัน!”“ฉันจะไป แต่นายต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันซะก่อน!”“ว่ามา!”“นายไม่สามารถรังแกฉัน โกหกฉัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้ามทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน นายต้องคิดเสมอว่าฉันคือคนที่สวยที่สุด และนายต้องยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงฉัน…”“ก็ได้!”เหล่าไทยมุงถึงกับตกตะลึง! นี่มันเทพนิยายที่สวนทุกตำราหรือไง? เซอร์อาเรสดูเหมือนจะจนปัญญา จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เขาสร้างขึ้นมาเล่นเขาซะอยู่หมัด ในเมื่อเขาไม่สามารถปฏิเสธเธอ เขาก็จะทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียงจนหมดสิ้นแทน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท