วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ – ตอนที่ 62 เห็นทีจะต้องใช้ไพ่ตายแล้ว

วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~

 

มีคนคนหนึ่งทิ้งห่างออกจากกลุ่มทันทีหลังจากผ่านจุดกลับตัว

 

[โอ้ว! นั่นมันแชมป์ของศึกชิงถ้วยราชชันย์รอบที่แล้ว ไม่สิ นั่นมันผู้ชนะการแข่งขันใหญ่ทั้งหมดในสามปีที่ผ่านมานี้ เธอเป็นคนแรกที่ได้สามถ้วยต่อเนื่องในรอบทศวรรษนี้ ดิโอเน่ “เทพทิดาแห่งนพา”! ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะทิ้งห่างคู่แข่งคนอื่น โดยเร่งความเร็วขึ้นมา!]

[ดูเหมือนเธอนั้นเก็บพลังเอาไว้ใช้ในจังหวะนี้ ถ้าหากเธอมีพลังมากกว่านี้ล่ะก็ เธอคงจะทิ้งห่างผู้เข้าแข่งขันคนอื่นไปนานแล้วครับ]

 

แม้ว่ามันอาจจะดูค่อนข้างเกินจริง แต่ชื่อเทพทิดาแห่งนพาจะต้องเป็นชื่อที่สองของเธอแน่

 

เด็กผู้หญิงที่ถูกเรียกว่าดิโอเน่นั้น เธอมีผมที่ขาวราวกับหิมะ

ดูเหมือนเธอจะอายุพอๆกับผมหรือเปล่านะ?

 

เธอเร่งความเร็วของเธอขึ้นอย่างสบายๆ โดยที่หน้าตายังนิ่งเฉยอยู่

 

“ฉันจะต้องตามให้ทันให้ได้” (สไกด์)

 

สไกด์นั้นพยายามที่จะไล่ตามเธอ

แต่ว่าเธอนั้นไม่ต้องการให้ไล่ตามทัน ดังนั้นเธอจึงเร่งความเร็วขึ้นอีก

แน่นอนว่าผมก็ตามพวกเขามาเช่นกัน

 

นอกจากนี้ผู้เข้าแข่งขันคนอื่นที่พยายามเร่งตามมา ก็หลุดออกไปทีละคน 

ผมสังเกตเห็นว่า ตอนนี้เหลือเพียงดิโอเน่ที่กำลังบินนำอยู่ ส่วนผมและไกด์นั้นบินตามอยู่ข้างหลังเธอ

 

[น่าประหลาดใจจริงๆครับ ตอนนี้มีผู้เข้าแข่งขันสองคนที่ตามดิโอเน่มาติดๆ! นอกจากนั้นทั้งคู่ยังเป็นนักเรียนชั้นปีที่หนึ่งอีกด้ววว~ย!]

 

ผู้บรรยายนั้นตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น

 

[ถ้าหากนักเรียนชั้นปีที่หนึ่งเป็นผู้ชนะ มันจะกลายเป็นความสำเร็จครั้งแรกในรอบ 23ปีเลยครับ!]

 

ขณะที่ผมกำลังบินอยู่ข้างๆสไกด์ เขานั้นก็หันหน้ามามองที่ผม 

 

“นายก็ด้วย ฉันจะไม่ยอมแพ้หรอกนะ!” (สไกด์)

“งั้นเหรอ?” (อาเรล)

 

ตอนนี้ผมค่อนข้างควบคุมสถานการณ์ได้ดีอยู่

 

“…น่าแปลกใจจังเลย ที่เด็กใหม่สามารถตามฉันทันได้” (ดิโอเน่)

 

แม้จะเป็นเสียงที่เบา ที่ดูเหมือนจะถูกสายลมพัดหายไปได้ แต่ผมได้ยินเสียงที่ดูประทับใจดังมาจากเธอ

 

ดิโอเน่ที่เงียบมาจนถึงตอนนี้ ก็เริ่มเปิดปากพูดออกมาครั้งแรก

 

“แน่นอน! ฉันเนี่ยแหละที่จะชนะการแข่งขันนี้!” (สไกด์)

 

หน้าผากของสไกด์นั้นเต็มไปด้วยเหงื่อและดูเจ็บปวดเล็กน้อย เนื่องจากเขาพยายามเร่งความเร็วตามมาให้ทัน

 

“ถ้าอย่างนั้นของลองดูหน่อยว่าจะตามมาได้ขนาดไหน?” (ดิโอเน่)

“~!” (สไกด์)

 

หลังจากนั้นดิโอเน่ก็เร่งความเร็วขึ้นไปอีก

ระยะห่างนั้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

[ดูเหมือนผู้เข้าแข่งขันดิโอเน่จะยังมีพลังเหลืออยู่ครับ! เธอเริ่มทิ้งห่างเด็กใหม่ทั้งสองคนออกไปแล้ว!]

 

“ฉ-ฉันยังไม่ได้เอาจริงหรอกน่า…!” (สไกด์)

 

สไกด์ยังคงเร่งความเร็วตามขึ้นมาเช่นกัน 

 

[ช่างน่าประหลาดใจจริงๆเลยครับ! เด็กใหม่นั้นก็ยังคงตามเธอมาอย่างไม่ลดละ!]

[ยอดเยี่ยมจริงๆ ไม่คิดเลยว่า ทั้งสองคนนั้นจะเป็นแค่นักเรียนชั้นปีที่หนึ่ง]

 

“ดูเหมือนว่าจะยังไล่ตามทันอยู่? ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะเร่งความเร็วขึ้นไปอีก” (ดิโอเน่)

 

หลังจากนั้นดิโอเน่ก็เพิ่มความเร็วขึ้นไปอีก

 

“ห๊ะ-…!? น-นี่มันเรื่องโกหกใช่ไหม?” (สไกด์)

 

สไกด์ตกใจและครวญครางออกมา

ดูเหมือนว่านี่คือขีดจำกัดของเขา และในที่สุดเขาก็ตามดิโอเน่ไม่ทัน

 

“น-นี่…ฉัน…กำลังจะแพ้งั้นเหรอ….บ้าเอ้ยย!” (สไกด์)

 

ในขณะที่เสียงโกรธจากผิดหวังของเขาดังขึ้น สไกด์ก็ถูกทิ้งเอาไว้ข้างหลังอย่างรวดเร็ว

 

[ในที่สุดผู้เข้าแข่งขันสไกด์ก็หลุดออกจากการแข่งขันเพื่อชิงที่หนึ่งแล้วครับ!]

[แต่ว่าเขานั้นก็ทำได้ดีมากในครั้งแรก ฉันคาดหวังกับเขาไว้มากในอนาคตเลยนะ]

 

“……ยังเหลืออยู่อีกหนึ่งคนงั้นเหรอเนี่ย” (ดิโอเน่)

 

ดิโอเน่มองมาที่ผม ซึ่งกำลังบินอยู่ข้างๆเธอ

เธอเริ่มหายใจหอบออกมาเล็กน้อย แต่ใบหน้าของเธอก็ยังนิ่งเฉยอยู่

 

“ผมใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว” (อาเรล)

 

ถึงแม้ว่าผมจะฝึกซ้อมทุกคืนก็ตาม แต่มันก็เป็นเวลาเพียงแค่สองเดือนเท่านั้นที่ผมได้ฝึกใช้เวทบิน แต่ว่าคู่แข่งนั้นมีประสบการณ์มากกว่าผมหลายปี ดังนั้นระดับมันจึงต่างกันเกินไป

 

[ผู้เข้าแข่งขันดิโอเน่เพิ่มความเร็วและพุ่งตัวออกไปแล้วครับ! แต่ว่าผู้เข้าแข่งขันอาเรลนั้นก็เร่งความเร็วตามมาครับ แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาเริ่มจะห่างกันมากขึ้นเรื่อยๆแล้วครับ! ระยะห่างตอนนี้คือ 5เมตร ไม่สิ 10 เมตรครับ!]

[ผู้เข้าแข่งขันดิโอเน่ทำได้ดีตามคาด ส่วนผู้เข้าแข่งขันอาเรลนั้นก็พยายามเต็มที่แล้วในฐานะเด็กใหม่ แต่ก็อย่างที่เห็น มันยังคงเป็นเรื่องยากที่จะตามเธอให้ทัน]

 

เป็นไปตามที่ผู้บรรยายพูด หลังขอดิโอเน่ค่อยไกลออกไป

 

หืม

แบบนี้ไม่ทันแน่

 

ตอนนี้ผมบินเต็มที่แล้ว ถ้าหากเป็นแบบนี้ต่อไป ผมคงจะตามไม่ทันแน่

 

“ช่วยไม่ได้ เห็นทีจะต้องใช้ไพ่ตายแล้ว” (อาเรล)

 

ผมเร่งความเร็วขึ้นมา

 

[!? น-นี่มันเกิดอะไรขึ้น!? อยู่ๆผู้เข้าแข่งขันอาเรลก็ระเบิด และความเร็วก็เพิ่มขึ้น]

 

งั้นก็อีกครั้ง

 

[เขา-เขาเร่งความเร็วขึ้นอีกแล้ว!? แต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นการเคลื่อนไหวที่แปลกๆนะ…?]

[เขา-เขากำลังถีบ…! เขาสร้างแท่นอัดอากาศขึ้นมาเป็นเหมือนแท่นเหยียบ และเร่งความเร็วโดยการถีบมัน!]

 

นั่นคือเสียงของอาจารย์ดับเบิลที่อธิบายออกมาตามภาพที่เห็น

 

เป็นไปตามที่ผู้บรรยายอธิบายเอาไว้

ดูเหมือนว่าเขาจะรู้ได้ทันทีว่าผมกำลังทำอะไรอยู่

 

สร้างแท่นอัดอากาศเป็นที่เหยียบและถีบมัน

เพื่อเป็นแรงส่งให้ผมพุ่งไปข้างหน้าได้อย่างรวดเร็ว

 

[ถีบอากาศงั้นเหรอ…..? อาจารย์ดัมเบิลมันเป็นไปได้งั้นเหรอครับ?]

[…มันทำไม่ได้น่ะสิ เพราะแรงส่งของคนปกติ มันไม่ควรจะมากขนาดนั้น และมันยังสร้างภาระให้กับร่างกายอีกด้วย]

[ถ้าอย่างนั้นทำไมผู้เข้าแข่งขันอาเรลถึงเร่งความเร็วได้ขนาดนั้น?]

[บางที่เขาคงจะมีขาที่แข็งแรงมาก]

 

ใช่แล้ว

ถึงจะบอกว่าใช้มวลอากาศเป็นที่เหยียบแต่มันก็ไม่ได้แข็งเหมือนกับพื้น

ดังนั้นมันจึงทำให้สูญเสียพลังในการส่งตัวส่วนใหญ่ไป

 

ถ้าหากสร้างมวลอากาศไม่ดี จะทำให้เกิดแรงต้านอากาศขึ้นตอนที่ถีบ และมันอาจจะส่งผลให้ความเร็วลดลง

การที่จะเร่งความเร็วแบบผมได้จะต้องใช้กำลังขายอย่างมาก

 

อืม มันคุ้มค่าที่จะใช้ไพ่ตายที่ซ่อนเอาไว้ และแล้วหลังของดิโอเน่ก็ใกล้เข้ามามากขึ้น

 

 

วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~

วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~

Status: Ongoing
“อาชีพ” จะได้รับเมื่ออายุครบ 10 ขวบ และการที่มีหรือไม่มี “ทักษะ” จะส่งผลต่อชีวิตอย่างมาก อาเรลลูกชายของ “เจ้าหญิงดาบ” ฟาร่า และ “ราชาแห่งเวทมนตร์” ลีออน ถูกตราหน้าว่าเป็น “ไร้อาชีพ”… แต่ถึงแม้จะไม่มีงานทำหรือทักษะใดๆ อาเรลเชื่อว่าเขาสามารถได้ทักษะเหล่านั้นผ่านความพยายามได้

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท