พอมาถึงห้องพักของนัชชา เห็นเธอนอนหลับไปแล้ว ในห้องมีผู้หญิงอายุรุ่น 40-50 อยู่ในห้องด้วย เป็นพยาบาลที่อาธิปหามา เห็นฉันเดินเข้ามา เขาเลยทักทายกับฉันเล็กน้อย เขาอธิบายว่าอาธิปเป็นคนจ้างเขามาดูแลนัชชา ถ้าจะขนาดนี้แล้ว ฉันก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีก
ออามาถึงหน้าโรงพยาบาล ฉันก็เรียกรถแท็กซี่กลับบ้าน
กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว อาจจะเป็นเพราะท้องด้วยแหละ ฉันเลยรู้สึกง่วงซึมอยู่ทั้งวัน ง่วงจนแบบไม่ไหว พอขึ้นห้องไปปั๊บ ก็นอนเลย สักพัก ฉันรู้สึกได้กลิ่นบุหรี่แบบฉุนมาก จนแสบคอแล้วไอ ฉันเลยตื่นมา รู้สึกว่ามีใครนั่งอยู่ข้างเตียง ฉันสะดุ้งเลย พอสมองโปร่งใสแล้ว ฉันถึงจะรู้ตัวว่าที่นั่นอยู่นั่นคืออาธิป
ไม่รู้ว่าเขากลับมาเมื่อไร ในห้องเต็มไปด้วยควันบุหรี่ ประตูหน้าต่างปิดไว้อย่างมิด นิ้วมือที่เรียวและยาวของเขายังคีบบุหรี่ไว้ ไม่รู้ว่าเขาสูบไปเท่าไรแล้ว แต่ดูจากสภาพนี้ คงจะสูบไปไม่น้อย
“กลับมาตั้งแต่เมื่อไรคะ” ฉันถาม ฉันลุกขึ้นมานั่ง มองไปที่เขา
เขาไม่เคยสูบบุหรี่ในห้อง แต่วันนี้มานั่งสูบเยอะสักขนาดนี้ คิดว่าต้องมีอะไรแน่ ๆ
เขาอยู่เงียบ ๆ ไม่ตอบรับคำถามฉัน ดวงตาโต ๆ ของเขามองที่ตัวฉัน ดวงตาเขาดูลึกล้ำรำพันเหลือเกิน เดาไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่ ควันบุหรี่เต็มห้องขนาดนี้ ฉันชักจะหายใจไม่ออก เลยเปิดผ้าห่มออกจากตัว ลงจากเตียงไปเปิดหน้าต่าง
เขานั่งไว้ตรงโซฟา ตอนที่ฉันเดินผ่านเขา เขาคว้าตัวฉันเข้าวงแขนเขาแบบกะทันหัน และกอดฉันแบบแน่นมาก ๆ จนฉันรู้สึกกลัว
“อาธิป!!!” ถึงแม้ฉันจะไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร แต่ฉันไม่ชอบสภาพเขาที่เหม็นกลิ่นบุหรี่ไปทั้งตัวแบบนี้ ฉันดิ้นรนจะออกจากวงแขนเขา แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยฉัน
ฉันเลยนิ่งอยู่เฉย ๆ หันหน้าไปมองเขา “คุณดื่มเหล้ามาเหรอคะ” เมื่อกี้ไม่ทันสังเกต พอมาอยู่ใกล้ตัวเขาถึงจะรู้ว่าตัวเขามีกลิ่นเหล้าฉุนมาก
“ไม่แค้นใจฉันเหรอ” อยู่ ๆ เขาก็พูดมาแบบนี้ ทำฉันงงไปหมด ฉันมองเขา เห็นเขาขมวดคิ้วตา รอบฝีปากบาง ๆ ของเขามีตอหนวดอยู่เล็กน้อย อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้เขายุ่ง ๆ เลยยังไม่มีเวลาโกนหนวด
“แค้นสิคะ” ฉันตอบ และเอามือไปพยายามงัดมื้อของเขาที่ล้อมตัวฉันไว้ จะดิ้นออกจากวงแขนเขา แต่เขาเหมือนจะไม่ยอมปล่อยฉัน กอดไว้แน่นมาก
ฉันชักจะงงกับเขาไปหมดแล้ว เลยมองหน้าเขา “อาธิป คุณเป็นอะไรคะ”
“เธอจะยึดคืนไหม” ดวงตาดำ ๆ และโต ๆ ของเขาจ้องฉันไว้ อาจจะเป็นเพราะเขาดื่มเหล้ามา ดวงตาเขาจึงดูแบบเมิน ๆ
ฉันไม่รู้จะตอบว่ายังไงดีในทันใดนั้น ถามเขาว่า “ยึดอะไรคะ”
เขามองหน้าฉัน และไม่พูดอะไรต่อเลย มื้อเขาเริ่มล้วงเข้าตัวฉัน ฉันรู้ว่าเขาจะทำอะไร
ด้วยสัญชาตญาณของมนุษย์ ฉันอั้นมือเขาไว้ ขมวดคิ้วตา กล่าวว่า “ อาธิป ฉันเป็นดารัณไม่ใช่นัชชานะ คุณดูให้ชัด ๆ”
เขาไม่พูด อุ้มยกฉันขึ้น จูบที่ปากฉัน มาพร้อมกับกลิ่นเหล้าที่ตัวเขา อารมณ์แบบหื่น ๆ
“อาธิปคะ นี่ ฉันเป็นดารัณค่ะ ดูให้ดี ๆ” ฉันรู้สึกร่มสลาย มือสองข้างจับหน้าเขาไว้ พยายามให้เขามองให้ชัดเจนว่าฉันไม่ใช่นัชชา
เขาดูเหนื่อย ๆ เขามองหน้าฉันหลายวินาที และพูดมาเบา ๆ ว่า “อืม” แล้วก็ถอกเสื้นฉันออก
ชุดสูตรของเขายับไปหมด เสื้อตัวนอกเขาก็ทิ้งไปข้างเตียง เสื้อเชิ้ตก็ดึงเปิดไว้ เห็นเขาเริ่มถอดเข็มขัด ฉันสะดุ้งใจคิดถึงลูกในท้อง ทำแบบนี้ไม่ได้
โฉยโอกาสที่เขาถอดเข็มขัด ฉันรีบผลักเขาออก แล้วหนีลงจากเตียง ดึงผ้านวมมาคลุมตัวไว้ แล้วพูดกับเขาว่า “คุณดื่มเมาแล้ว”
พูดจบฉันก็เดินออกไปจากห้อง
เปลี่ยนชุดเสร็จ ฉันก็ออกไปจากบ้าน ขืนอยู่ต่อไป ลูกฉันคงจะไม่รอด
