สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา – บทที่ 44 นัดเจอกับชายอื่น

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

เช้าวันรุ่งขึ้น

แสงแดดยามเช้าส่องผ่านม่านหน้าต่าง กู้ฉางชิงขยี้ตาและลุกขึ้นนั่ง

ตื่นขึ้นมาเธอก็รู้สึกปวดเมื่อยไปทั่วร่างกาย ราวกับจะหักอย่างไงอย่างงั้น

เมือคืนเธอถูกเฟิงจิงเหยาโยนอย่างแรง

เขาไม่หยุดที่จะขอครั้งแล้วครั้งเล่า จนกู้ฉางชิงเข่าสั่นไปหมดทั้งขา

เธอเองก็ไม่ได้ขัดขืน แต่ถูกข่มด้วยพลังที่ร้อนแรง

นึกถึงเรื่องนี้แล้ว กู้ฉางชิงรู้สึกทั้งเหนื่อยและง่วง เอียงศรีษะพลิกไปอีกข้างและนอนหลับไป

กู้ฉางชิงหลับเป็นเวลานาน ตื่นอีกทีก็จวนจะเที่ยงแล้ว

“ทำไมเวลาผ่านไปไวขนาดนี้! ”

กู้ฉางชิงพึมพำและลุกไปอาบน้ำแต่งตัว คนรับใช้เตรียมอาหารกลางวันเรียบร้อยแล้ว

วันนี้เธอรู้สึกขี้เกียจ จึงให้คนยกอาหารขึ้นมาที่ห้อง

ทานได้สักครู่ เสียงแจ้งเตือนในโทรศัพท์เธอก็ดังขึ้น

ตอนที่อาบน้ำก็มีแจ้งเตือนแล้วแต่กู้ฉางชิงไม่สนใจ เปิดข้อความขึ้นมา

มีข้อความใหม่กว่า10ข้อความแจ้งเข้ามา เป็นข้อความจากเฟิงจิงเหยาทั้งหมด

กู้ฉางชิงตบหน้าผาก “ซวยแล้ว! ฉันลืมไปว่าวันนี้มีนัดกับฟู่หยุนชวน”

เธอรีบวางตะเกียบและตอบกลับข้อความ “โอเค ฉันกำลังรีบไป รอฉันแปปนึงนะ”

ทานไปสองสามคำ กู้ฉางชิงก็รีบเก็บกวาดและลงไปข้างล่าง

คนขับรถรออยู่ข้างล่างแล้ว เห็นเธอเดินลงมา รีบตะโกน “คุณนายรอง! ”

“อืม ” กู้ฉางชิงตอบ ก้มลงมองนาฬิกา “ขับเร็วหน่อย ฉันต้องไปให้ทันเวลา”

“ได้ครับคุณนายรอง! ”

ได้ยินเขาตอบกู้ฉางชิงผ่อนคลายลงเล็กน้อยเอนหลังไปพิงเบาะและหลับตาลง

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ไปตอบตกลงกับฟู่หยุนชวน แต่เธอก็ไม่อยากเป็นคนไม่ตรงต่อเวลา

นี่คือคติการใช้ชีวิตของเธอ

ทันทีที่กู้ฉางชิงออกจากบ้าน เสี่ยวเหลียนโทรศัพท์บอกลู่ซือยวี่ “คุณนายลู่! ฉันเสี่ยวเหลียน ”

“โทรหาฉันเวลานี้ทำไมงั้นหรือ?”

ดูเหมือนว่าลู่ซือยวี่กำลังยุ่ง ขณะที่กำลังถือสายโทรศัพท์ก็พูดขึ้นว่า “ถูกต้อง ชั้นวางของเอาไปไว้ทางนุ้น โต๊ะนี้ขยับไปหน่อยอย่าให้มันขวางประตู”

บริษัทที่ก่อตั้งใหม่ พื้นที่ทำงานกำลังถูกสร้างใหม่ นอกจากติดต่อภายนอกแล้วยังมีงานภายในต้องทำอีกมากมาย

ลู่ซือยวี่เพิ่งเข้ามา ก็อยากได้รับการอนุมัติจากเฟิงจิงเหยาในการรับผิดชอบทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่

ฟังดูเธอไม่ว่าง มือเสี่ยวเหลียนที่ถือโทรศัพท์เต็มไปด้วยเหงื่อ “คุณนายลู่ หากชักช้าจะไม่ทันการ คุณนายรองกำลังไปพบชายอื่นแล้ว ”

“อะไรนะ? แกแน่ใจหรอ? ”

ลู่ซือยวี่กระพริบตาเป็นวาว ตาทั้งคู่หรี่เล็กเป็นรูปสระอี

เสี่ยวเหลียนมั่นใจ “ฉันได้ยินกับหู และเห็นกับตาว่าเธอออกไปแล้ว”

“ดี ฉันรู้แล้ว แกเฝ้าดูต่อไป”

หลังจากที่วางโทรศัพท์ ใบหน้าของลู่ซือยวี่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ซู่ยี่บังเอิญเดินผ่านมาพบลู่ซือยวี่ ทักทายอย่างสุภาพ ” คุณนายซือยวี่ ”

ลู่ซือยวี่พยักหน้า “เธอกำลังจะไปไหน? ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล”

“ออ ไม่มีอะไร ” ซู่ยี่ตอบ ” ท่านประทานเฟิงมีนัดประชุมกับเถิงหลงตอนบ่าย และให้ฉันหาสถานที่ประชุม แต่ฉันยังหาไม่ได้ว่าที่ไหนเหมาะสม กังวลมาก ”

ลู่ซือยวี่กระพริบตาและพูดใจ ไม่เสียแรงที่มาจริงๆ

“ร้านกาแฟหวงเจ๋ทางตอนใต้ของตลาดสภาพแวดล้อมไม่เลว บรรยากาศเงียบสงบเหมาะกับการสนทนา จองที่ร้านนั้นก็ได้นะ ”

ซู่ยี่หายใจเข้า “คุณนายซือยวี่ช่วยฉันไว้มาก ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวลาก่อน ”

ลู่ซือยวี่พยักหน้า เมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินไปไกลแล้วจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหาคุณนายเฟิง

“คุณน้าหมิง ฉันซือยวี่ เพื่อนฉันเพิ่งบอกว่า เห็น….ฉางซินนัดพบชายอื่นไว้ที่ร้านกาแฟหวงเจ๋ ”

ลู่ซือยวี่พูดด้วยน้ำเสียงลำบากใจ “ฉันกำลังทำงาน ไม่รู้ว่าต้องจัดการอย่างไร”

คุณนายเฟิงถอนหายใจ “กู้ฉางซินนี่นะ! ซือยวี่แกตั้งใจทำงานเถอะไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้ ฉันจะจัดการเอง ครั้งนี้ฉันพูดอะไรจะไม่ให้มันมีอิสระอีกต่อไป”

คุณนายเฟิงพูดจบและวางสายไป ฟังออกว่าเธอกำลังโกรธลุกเป็นไฟ

ลู่ซือยวี่จ้องหน้าจอโทรศัพท์ที่วางสายไปสักครู่ และยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

กู้ฉางซินดูสิ้ว่าครั้งนี้แกจะแก้ตัวอย่างไร

แค่เวลาไม่นาน ก็สนิทสนมกับฟู่หยุนชวน

……

ในร้านกาแฟหวงเจ๋ ทันทีที่กู้ฉางชิงเปิดประตูเข้าไปก็เห็นฟู่หยุนชวนที่กำลังนั่งรอ

เขาสวมสูทสีฟ้าอ่อน ในมือถือแก้วกาแฟ ตาจ้องมองไปที่เข็มนาฬิกา ดูเหมือนว่าจะรอเป็นเวลานานแล้ว

กู้ฉางชิงเดินไปและก้มหัว “ขออภัยที่ให้รอนาน”

ทันทีที่นางพูดจบ ฟู่หยุนชวนถึงหันกลับมา “ไม่เป็นไร ช่วงนี้ฉันเองก็ไม่มีเรื่องด่วนอะไร ”

ในขณะที่ฟู่หยุนชวนพูดก็ลากเก้าอี้ให้กู้ฉางชิง “เชิญนั่ง! ”

กู้ฉางชิงพยักหน้ากำลังจะนั่งลง ก็มีคนเปิดประตูเข้ามา นั่นคือคุณนายเฟิง นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ

คุณนายเฟิงเดินมาตรงหน้าและถามด้วยอารมณ์ดุเดือด “กู้ฉางซิน แกกล้าดียังไงมานัดพบชายอื่นลับหลังเฟิงจิงเหยา? ”

ผู้คนในร้านกาแฟไม่มากนัก ทุกคนหันมามอง

กู้ฉางชิงอึ้ง

นัดพบชายอื่น?

ฟู่หยุนชวนขมวดคิ้ว “คุณน้าเข้าใจผิดหรือเปล่า? ”

“เข้าใจผิด? แต่งงานแล้วแต่ยังนัดพบชายอื่นสองต่อสอง ฉันเข้าใจผิดอะไร? ”

คุณนางเฟิงถามด้วยคำพูดรุนแรง

ทันใดนั้นแขกโต๊ะอื่นรอบๆก็จ้องมองไปที่กู้ฉางชิงกับฟู่หยุนชวนด้วยสายตาที่เหยียดหยาม

กู้ฉางชิงทนไม่ได้มือกำหมัด อ้าปากจะอธิบาย “แม่ มันไม่ใช่อย่างที่คิด……”

ไม่ทันพูดจบก็ได้ยินเสียงประตูร้านกาแฟถูกคนผลักเข้ามา

เฟิงจิงเหยาพาลู่ซือยวี่ และชายวัยกลางสวมเสื้อสูทเดินเข้ามา

เห็นได้ชัดว่าชายวัยกลางเป็นลูกค้าของเฟิงจิงเหยา ทั้งสองคนกำลังสนทนากัน ทันใดนั้น สายตาก็หันไปมองทางนั้นโดยไม่ตั้งใจ……

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

Status: Ongoing
ก่อนแต่งงานแทนน้องสาวเข้าไปในตระกูลเฟิง กู้ฉางชิงได้ยินว่าเฟิงจิ่งเหยาเป็นคนที่เฉยเมย ต่อมาถึงได้รู้ว่าข่าวลือล้วนเป็นเรื่องโกหก คุณเฟิงไม่เพียงแต่ไม่เย็นชา กลับเป็นคนที่อบอุ่น แต่กระตือรือร้นเป็นพิเศษในการมีทายาท มีคนพูดเป่าหูต่อหน้าเขา “คุณเฟิง ก่อนคุณจะกลับประเทศ ในทุกๆคืนภรรยาของคุณจะไม่กลับบ้าน เพราะออกไปเมาข้างนอก” เฟิงจิ่งเหยา “หลังจากฉันกลับประเทศ ตอนค่ำภรรยาของฉันจะมาอยู่ที่ห้องฉัน ปรนนิบัติฉันไม่นอนทั้งคืน” มีคนพูดอีกว่า “ก่อนคุณจะกลับมา ภรรยาของคุณช้อปปิ้งทั้งวัน เปลี่ยนรถยี่ห้อหรูไม่หยุด แถมยังมีหนุ่มคอยอยู่เธอตลอดเวลา” เฟิงจิ่งเหยา พูดต่อว่า “หลังจากฉันกลับประเทศ บัตรเครดิตทุกใบของฉัน ฉันก็อยากให้ภรรยาฉันใช้ แต่เธอไม่ต้องการ ไปกลับจากที่ทำงานก็ให้ฉันไปรับแค่คนเดียว” สำหรับคนที่เย็นชา เมื่อมีภรรยาจะคลั่งรักเป็นพิเศษ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท