สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา – บทที่ 222 เตรียมการมาพร้อมแล้ว

กู้ฉางฉิงได้ฟังความรักหวานที่ไม่เหมือนคำรักหวานนี้ หัวใจก็เต้นรัวขึ้นมา

เธอตะลึงมองไปที่เฟิงจิ่งเหยา แก้มขาวๆก็ค่อยๆแดงขึ้นมา

“ใครจะซื้อให้คุณ ฉันแค่ดูเฉยๆก็เท่านั้น!”

เธอกลับเดินไปที่เคาท์เตอร์อย่างโกรธๆเพราะเขินอาย ท่าทางที่ยิ่งปกปิดยิ่งเห็นได้ชัดนั้นทำให้เฟิงจิ่งเหยายกยิ้มมุมปาก

เร็วมาก เสื้อผ้าก็ใส่ห่อเสร็จ กู้ฉางฉิงให้พวกเธอส่งไปที่ตระกูลเฟิง แล้วจึงพาเฟิงจิ่งเหยาออกไป

ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะการเกี้ยวพาราสีเมื่อกี้หรือเปล่า กู้ฉางฉิงจงใจเดินก้าวเร็วขึ้นสองสามก้าวเพื่อให้ทันเฟิงจิ่งเหยา

ไม่นาน เธอก็ถูกดึงดูดโดยเสื้อผ้าของร้านขายเสื้อผ้าสตรี

นี่คือแบรนด์เสื้อผ้าชั้นสูง ด้านในมีเสื้อผ้าหลากหลายสไตล์ แต่กู้ฉางฉิงชอบทั้งหมด

แค่หลังจากเธอเห็นราคาของเสื้อผ้า ทว่าไม่กล้าลงมือ

คัดสรรอย่างดีที่สุด เธอเลือกชุดสองชุดที่เหมาะกับการแต่งกายแบบมืออาชีพและเตรียมเดินไปที่เคาน์เตอร์

เฟิงจิ่งเหยามองการกระทำของเธอ ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วขัดขวางไว้

“คุณต้องการแค่สองตัวนี้หรอ?”

ถ้าเมื่อกี้เขาดูไม่ผิด เห็นได้ชัดว่าที่ผู้หญิงคนนี้ชอบมีไม่น้อย

“อืม……สองตัวพอแล้ว”

กู้ฉางฉิงตอบกลับอย่างช้าๆ

ใครจะรู้เพิ่งจะพูดจบ เฟิงจิ่งเหยาก็ดึงเธอหลับไปที่โซนเสื้อผ้าอีกครั้ง

“ตัวนี้ ตัวนี้ แล้วก็ตัวนี้ เบอร์S ให้เธอลองหน่อย”

เขาชี้ไปที่แบบที่กู้ฉางฉิงเพิ่งดูเมื่อกี้แล้วพูดกับพนักงานขาย

พนักงานขายรีบออกไปเอามาทันที

กู้ฉางฉิงเห็นว่าเธอออกไปแล้ว ขมวดคิ้วพูดว่า : “ฉันไม่ต้องการเสื้อผ้ามากมายขนาดนั้น ใส่ไม่หมด อีกทั้งที่บ้านยังมีอีกเยอะมากเลย”

เฟิงจิ่งเหยาเอียงมองเธอ

“ใส่ไม่หมดก็ค่อยๆใส่ไป ฉันเห็นว่ามีหลายชุดทางด้านนี้ที่เหมาะกับคุณ”

เขาพูดจบก็เอาชุดลองอีกสองสามตัวแล้วขอไซส์จากพนักงานขาย

กู้ฉางฉิงมองเขาที่เลือกเสื้อผ้าให้ตนเองอยู่ด้านหลัง ไม่รู้ทำไม ฉับพลันก็เกิดความสุขและความหวานชื่นในใจ

ช๊อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้าเสร็จ ในมือของทั้งสองก็มีถุงถือเต็มไปหมด กู้ฉางฉิงเสนอว่าจะกลับแล้ว

เฟิงจิ่งเหยาก็เห็นด้วย พาเธอเดินกลับ

ไม่คิดว่าอยู่บนท้องถนนจี้อี้จะโทรเข้ามา ต้องการเยี่ยมชมบริษัทในวันพรุ่งนี้

“โอเค งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่บริษัท”

……

วันต่อมา เพราะว่าจี้อี้อยากไปเยี่ยมชมบริษัท เฟิงจิ่งเหยาก็ตามกู้ฉางฉิงไปที่สำนักงานสาขาด้วย

เพียงแต่สองคนก็แยกกันที่ทางแยกเหมือนเดิม

กู้ฉางฉิงเดินเข้าไปในบริษัท เพิ่งตอกบัตรเสร็จ ก็เห็นเฟิงจิ่งเหยาพาจี้อี้เดินออกจากลิฟท์มา

วันนี้จี้อี้ยังคงแต่งตัวเป็นมืออาชีพมีความสามารถและประสบการณ์เหมือนเดิม เพียงแต่การแต่งหน้าดูปราณีตกว่าเมื่อวาน เผยให้เห็นออร่าของผู้หญิงที่ส่งออกมา แม้ว่าจะยืนอยู่ข้างๆเฟิงจิ่งเหยาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันเลยแม้แต่น้อย

ทั้งสองคนไม่รู้ว่าพูดคุยอะไรกัน มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า

โดยเฉพาะเฟิงจิ่งเหยา ใบหน้าที่เย็นชาแข็งกระด้างตามปกติเวลานี้นุ่มนวลขึ้นมาก ดูเหมือนว่าพนักงานทุกคนต่างตกตะลึง

“โอ้พระเจ้า คาดไม่ถึงว่าฉันจะเห็นท่านประธานยิ้ม หรือว่าผู้หญิงคนนั้น จะเป็นแฟนของท่านประธาน?”

“ฉันดูว่าน่าจะเป็นไปได้อย่างมาก เมื่อก่อนท่านประธานไม่เคยผู้หญิงสวยๆมาเลย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นท่านประธานปฏิบัติต่อผู้หญิงอ่อนโยนขนาดนี้

“ถ้าผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนของท่านประธานจริงๆ รู้สึกว่าผู้หญิงหลายๆคนในบริษัทต้องอกหักแล้ว”

บางคนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ บางคนก็รู้สึกว่าทั้งสองคนเหมาะสมกันมาก

กู้ฉางฉิงยืนอยู่ด้านหลังฝูงชนเพื่อฟังความคิดเห็นของพวกเขา ในใจก็รู้สึกหงุดหงิดมาก

เธอเงยหน้าขึ้นมองคนทั้งสองที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ต้องบอกว่า จี้อี้และเฟิงจิ่งเหยายืนอยู่ด้วยกันดูเหมาะสมกันอย่างมาก

ช่วงที่เธอกำลังคิดอยู่ เฟิงจิ่งเหยาก็พาจี้อี้เดินไปยังแผนกออกแบบ

“รุ่นพี่ นี่คือแผนกออกแบบ ท่านนี้คือผู้รักษาการแทนผู้จัดการแผนกออกแบบ ผู้จัดการแผนกกู้”

เฟิงจิ่งเหยามองกู้ฉางฉิง เป็นสูตรตายตัวของการกล่าวแนะนำ

เขาพูดจบ ก็หันมาแนะนำทางกู้ฉางฉิง: “นี่คือจี้อี้ เป็นนักออกแบบที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ จากนี้ไปพวกคุณจะได้ทำงานร่วมกันและสามารถพูดคุยและเรียนรู้จากกันและกันได้”

กู้ฉางฉิงพยักหน้า: “ท่านประธานวางใจได้”

พูดจบ เธอก็มองไปยังจี้อี้ กล่าวทักทายว่า: “รุ่นพี่จี้ ตั้งตารอที่จะได้ร่วมงานกับคุณ”

จี้อี้ฟังคำพูดของเธอ สายตากวาดมองคนทั้งสองอย่างไม่ทิ้งร่องรอย แฝงไปด้วยรอยยิ้มมุมปากที่ลึกซึ้ง

พูดจริงๆ เธอคาดไม่ถึงว่าคนทั้งสองจะเสแสร้งทำเป็นไม่คุ้นเคยกันในที่ทำงาน

ดวงตาเธอกระพริบมองกู้ฉางฉิง ในใจก็มีเหตุผล

“ด้วยน้ำใจไมตรีที่เปี่ยมล้นเช่นนี้ ถ้าฉันปฏิเสธอีก ก็จะดูเหมือนทำตัวเหนือบุคคลอื่น จิ่งเหยา เรื่องที่คุณพูด ฉันตอบรับ”

เฟิงจิ่งเหยายกคิ้ว กล่าวต้อนรับว่า: “งั้นก็ตั้งตารอการมาของรุ่นพี่”

จากนั้นคนทั้งสองก็เข้าเยี่ยมชมสถานที่อื่นของบริษัทต่อไป แล้วจึงกลับมายังห้องทำงานต่อ

รอจนถึงตอนเที่ยง เฟิงจิ่งเหยาเลี้ยงข้าวจี้อี้ แล้วก็เรียกนางเอกเข้าไปด้วย

คนทั้งสามมาถึงร้านอาหารร้านหนึ่ง หลังจากสั่งอาหารแล้ว ก็คุยเรื่อยเปื่อยกันขึ้นมา

“จะว่าไปแล้ว จิ่งเหยา คุณและคุณกู้สามารถซ่อนตัวอยู่ใน บริษัทได้ค่อนข้างลึกซึ้ง ถ้าไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ของพวกคุณ ตอนเช้าที่อยู่ด้วยกันกะบพวกคุณ ฉันล้วนไม่เชื่อว่าพวกคุณเป็นสามีภรรยากัน”

กู้ฉางฉิงได้ฟังคำพูดนี้ ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกแปลกๆ

เธอคลึงๆจมูกหน้าเหยเก ยิ้มแล้วกล่าวว่า: “นี่ก็คือควาทสะดวกในการทำงาน”

เฟิงจิ่งเหยาไม่ได้โต้แย้ง จี้อี้มองพวกเขาแล้วพยักหน้าในความคิดทั้งหมด

คนทั้งสามพูดกันสองสามคำ ทันใดจี้อี้ก็กล่าวทำข้อตกลงว่า: “จิ่งเหยา คุณจัดการที่บริษัทให้เรียบร้อย สองวันนี้ฉันจะเข้าดำรงตำแหน่งโดยเร็วที่สุด”

แน่นอนว่าเฟิงจิ่งเหยาปฏิเสธไม่ได้

อาหารมื้อนี้ คนทัเงสามถือว่าเป็นอาหารที่ดีสำหรับแขก

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ เฟิงจิ่งเหยาก็ให้กู้ฉางฉิงกลับมายังบริษัทก่อน หลังจากที่ส่งจี้อี้แล้ว จึงกลับไปยังบริษัท

ไม่นึกว่าเพียงเข้าไปในห้องทำงาน ก็พบมู่เฉาเกอนั่งอยู่บนโซฟา

“มาหาใคร คุณมาได้ยังไง?”

เขาซักถามอย่างแปลกใจเล็กน้อย

มู่เฉาเกอมองเขา เลิกคิ้มยิ้มแล้วกล่าวว่า: “ฉันมีเรื่องอยากจะพูดคุยกับคุณ ทำไม ไม่ต้อนรับหรอ?”

เฟิงจิ่งเหยานั่งบนเก้าอี้ทำงานแล้วเผลอยิ้มออกมา

“ได้ยังไง คุณอยากคุยกับฉันเรื่องอะไร?”

มู่เฉาเกอได้ยิน ลุกขึ้นเดินไปยังด้านหน้าโต๊ะทำงานแล้วชี้แจ้งจุดประสงค์ในการมา

“เมื่อเร็วๆนี้ตระกูลมู่ของพวกเราได้เตรียมที่จะพัฒนาชิปอิเล็กทรอนิกส์ รหัสSNT1 ถ้าประสบความสำเร็จ ทุกอุตสาหกรรมสามารถเป็นกึ่งอัจฉริยะได้………’

เธอพูดคุยเรื่องโครงการใหม่ของตระกูลลู่อย่างฉะฉาน ไม่พูดไม่ได้ว่าเนื้อหาด้านในดึงดูดความสนใจของเฟิงจิ่งเหยาขึ้นมา

ถึงแม้ว่าเขาจะกลับจากต่างประเทศมาไม่นาน แต่สองสามเดือนนี้ก็ยังคงมีความเข้าใจแนวโน้มทั้งหมดอยู่บ้าง

จากสถานการณ์เขาสามารถวิเคราะห์ได้ว่า ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า การพัฒนาในประเทศจะค่อยๆมุ่งเน้นไปที่การวิจัยและพัฒนาทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

อีกทั้งเค้กก้อนนี้ที่เต็มไปด้วยผลกำไรตอนนี้ยังมีไม่กี่คนที่เห็น ถ้าคว้าโอกาสไว้ บริษัทเฟิงซื่อไม่เพียง แต่ยังสามารถใช้ประโยชน์จากโอกาสในการสร้างโชคได้ ทำให้ตำแหน่งผู้นำในวงการธุรกิจมั่นคง

“คุณมีเอกสารแบบแผนอย่างเป็นรูปธรรมไหม?”

เขาคิดถึงตรงนี้ ยกคิ้วมองไปยังมู่เฉาเกอ

มู่เฉาเกอยิ้มแล้วกล่าวว่า: “ฉันรู้ว่าคุณจะต้องสนใจ เลยเตรียมไว้แล้ว”

เธอพูดจบ ก็ยื่นเอกสารหนึ่งฉบับจากในมือออกมา

“นี่คือแบบแผนที่ฉันทำ คุณลองดูก่อน มีปัญหาอะไร ถ้าหากว่าไม่มีปัญหา พวกเราจะอธิบายอย่างละเอียดอีกครั้ง”

เฟิงจิ่งเหยามองเอกสารที่เธอส่งให้มา คิ้วเสมอกัน กล่าวหยอกล้อว่า: “ดูเหมือนว่าคุณจะเตรียมการมาพร้อมแล้ว”

พูดพลาง เขาก็รับเอกสารมาตรวจดู