กู้ฉางฉิงนึกถึงตรงนี้ ยิ่งรู้สึกว่าอาจจะเป็นมั่วหลี ความสงสัยในใจของเธอก็ยิ่งเพิ่มขึ้น
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมมั่วหลีถึงรื้อค้นของของเธอ คิดจะหาอะไร?
แต่เธอไม่มีสิ่งมีค่าที่จะต้องมาค้นหาของของเธอ
เธอคิดแล้วก็ไม่เข้าใจ ไม่สบายใจเล็กน้อย
มั่วหลีคนนี้มุ่งเป้าไปที่เธอทุกๆที่ ทำเรื่องลับๆล่อๆเช่นนี้ หรือคิดต้องการจะจับผิดเธอ?
เธอค่อนแคะอยู่ในใจ ทว่าก็ไม่ได้ไปตามหามั่วหลี ถึงอย่างไรเธอก็ไม่ทีหลักฐาน
แต่ในสวน มั่วหลีที่ยืนอยู่ใต้ระเบียง ไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ชั้นบน ก็โล่งใจ
ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่ได้สังเกตว่ามีใครเข้ามาในห้อง
เธอจึงโล่งอก หันกลับไปที่ห้องของตนเอง
ต่อมา ก็ไม่ได้มีเรื่องอะไร
กู้ฉางฉิงทำงานอยู่ที่ห้อง รอถึงเวลาอาหารเที่ยง ก็ลงมาทานอาหาร
เธอทานไปได้ไม่นาน โทรศัพท์ที่ตัวก็ดังขึ้น
“อาจารย์กู้ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?”
น้ำเสียงดีอกดีใจที่ซ่อนอยู่ของชีเสี่ยวจิ่วดังขึ้นในโทรศัพท์
“อยู่บ้าน ทำไมหรอ?”
กู้ฉางฉิงถามอย่างไม่เข้าใจ
“มีเรื่องดี อาจารย์กู้ คุณรีบมาบริษัทเร็ว”
กู้ฉางฉิงเห็นเช่นนี้ ก็ไปที่บริษัทเลย
เธอมาถึงบริษัท ก็พบว่าคนในสำนักงานมองเธอแปลกๆ
“เสี่ยวจิ่ว เกิดอะไรขึ้น?”
กู้ฉางฉิงไปหาชีเสี่ยวจิ่วเพื่อให้เข้าใจสถานการณ์
“อาจารย์กู้คุณมาแล้ว เมื่อกี้ผู้จัดการใหญ่ยังถามถึงคุณอยู่ หากคุณมาแล้วให้ไปที่ห้องทำงานเลย”
ชีเสี่ยวจิ่วเห็นเธอ ก็รีบมาหา
กู้ฉางฉิงได้ยิน ก็แปลกใจเล็กน้อย รีบไปที่ห้องทำงานของผู้จัดการใหญ่
“ผู้จัดการ คุณตามหาฉันหรอ?”
กู้ฉางฉิงเคาะประตูเข้าไป ยืนกลางห้องทำงานแล้วเอ่ยถาม
“ฉางซินมาแล้วหรอ นั่งสิ”
หลี่ม่านเงยหน้าทักทาย
กู้ฉางฉิงนั่งลง ไม่เข้าใจท่าทีของเธอเล็กน้อย
“ผู้จัดการ เกิดอะไรขึ้นหรอ?”
เธอถามอย่างสงสัย
หลี่ม่านลุกออกมาจากโต๊ะทำงาน ยิ้มพูดว่า : “วางใจเถอะ ไม่ใช่เรื่องร้าย เป็นเรื่องดี!”
เธอพูดจบ ก็บอกเจตนาที่เรียกกู้ฉางฉิงมา
“เมื่อเช้าลูกค้าใหญ่รายหนึ่งมาที่บริษัท เป็นบริษัทโทรคมนาคมที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ อยากจะสั่งจองชุดทำงานตามฤดูกาลของพวกเรา ระบุว่าต้องการให้คุณออกแบบให้พวกเขา ต้องการตามแฟชั่น กระแสนิยมเป็นปัจจัยหลักในการออกแบบ จำนวนล็อตแรกที่สั่งทำประมาณห้าล้านรายการ”
กู้ฉางฉิงได้ฟังจำนวน ก็ประหลาดใจเล็กน้อย เพียงแต่คิดว่าบริษัทอีกฝ่ายเป็นบริษัทโทรคมนาคมที่ครอบคลุมทั้งในและต่างประเทศ ก็เลยไม่แปลกใจ
แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็สงสัยเล็กน้อย : “ผู้จัดการใหญ่ ไม่ใช่ว่าฉันประเมินค่าตัวเองต่ำนะ พูดกันตามเหตุผลบริษัทใหญ่ขนาดนี้ น่าจะมีคนตำนวนมากที่แย่งชิงอยากจะร่วมมมือกับบริษัทของพวกเขา ทำไมถึงเลือกบริษัทใหม่ของเราที่ก่อตั้งมาไม่นานเช่นนี้ด้วยล่ะ?”
หลี่ม่านเห็นสีหน้าที่รอบคอบของเธอ ยิ้มพูดว่า : “ก็รู้ว่าคุณจะต้องรู้สึกแปลกใจ ในตอนแรกฉันก็แปลกใจ เพียงแต่อีกฝ่ายพูดว่า ฟู่ซื่อกรุ๊ปเป็นคนแนะนำพวกเขามา”
“ฟู่ซื่อกรุ๊ป?”
กู้ฉางฉิงตกใจ
“ใช่ เดิมทีเรื่องนี้เป็นรายการของฟู่ซื่อกรุ๊ป เพียงแต่เยอะขนาดนี้พวกเขารับไม่ไหวในครั้งเดียว ก็เลยร่วมมือกับเรา”
หลี่ม่านอธิบายต่อ เมื่อพูดจบ ก็มองกู้ฉางฉิงด้วยสายตาเต็มไปด้วยความชื่นชม
“ฉางซิน ครั้งนี้คุณทำผลงานที่ยิ่งใหญ่มากให้กับบริษัท”
กู้ฉางฉิงได้รับคำชมก็เขินอายเล็กน้อย
เธอก็นึกถึงเรื่องที่สำคัญมากในทันที
“ผู้จัดการใหญ่ รายการนี้ที่พวกเราได้รับ สามารถผลิตได้ไหม? ในมือของพวกเรายังมีรายการของชุดป้องกันอีก”
“วางใจเถอะ รายการนี้ส่งสินค้าในอีกสองปีข้างหน้า ไม่รีบร้อน”
หลี่ม่านรู้ว่าเธอกำลังกังวลอะไร จึงกล่าวปลอบใจ
กู้ฉางฉิงจึงถอนหายใจโล่งอก
ในใจก็เดาได้ว่าเรื่องนี้ฟู่หยุนชวนเป็นคนทำ ก็สบายใจเป็นอย่างมาก
ถึงอย่างไรร่วมมือกับเขาก็ไม่มีทางที่จะไม่มีผลดี
“อื้ม ฉันรู้แล้ว ฉันจะออกแบบให้ดีอย่างแน่นอน มุ่งมั่นที่จะพัฒนาซึ่งกันและกันให้เป็นลูกค้าระยะยาวของพวกเรา”
หลี่ม่านฟังคำพูดนี้ของเธอ ก็พอใจอย่างมาก: “สู้ๆ ฉันเชื่อมั่นคุณ!”
พูดพลาง เธอก็พูดถึงเรื่องโยกย้ายหน้าที่การงาน
“ฉันประสานกับจี้อี้แล้ว ต่อไปจะให้เธอพยายามเปิดขอบเขตที่เสรีให้คุณ พยายามไม่ยุ่งเวลาคุณทำอะไร”
กู้ฉางฉิงฟังถึงคำพูดนี้ ในสายตาก็มีความแปลกใจและดีใจ
เดิมทีเขาก็กำลังกังวล กลัวว่าจี้อี้จะมากลั่นแกล้งเธออีก
ถึงอย่างไรเรื่องความร่วมมือก่อนหน้านี้เธอก็คิดเล็กคิดน้อย เธอกลัวจริงๆว่าเธอจะหาเรื่องทะเลาะกับเธออีก
ตอนนี้ดีแล้ว มีคำพูดนี้ของผู้จัดการใหญ่ เธอสามารถทุ่มเทกับงานได้อย่างสบายใจ
“รบกวนผู้จัดการใหญ่แล้ว”
เธอกล่าวขอบคุณ
หลี่ม่านตบๆบ่าของเธอ ส่งสายตาปลอบขวัญให้เธอ แสดงเจตนาให้กู้ฉางฉิงออกไปทำงาน
กู้ฉางฉิงพยักหน้า หันตัวแล้วออกไป
แต่หลังจากเธอออกจากห้องทำงานไป ก็ไม่ได้ไปในเขตห้องทำงานในทันที แต่หยิบมือถือขึ้นมาติดต่อฟู่หยุนชวน
ไม่ว่าจะยังไง เธอนึกถึงความร่วมมือของบริษัทพวกเขาในครั้งนี้ ก็คิดว่าต้องกล่าวขอบคุณสักครั้งหนึ่ง
“คุณกู้เกรงใจไปแล้ว เดิมทีก็มองหาที่จะร่วมมือกับบริษัทคุณอยู่แล้ว มันก็เพื่อผลประโยชน์ร่วมกัน และฉันก็ชื่นชมความสามารถของคุณอย่างมาก”
ฟู่หยุนชวนตอบกลับอย่างเกรงใจ เขาชื่นชมกู้ฉางฉิงอย่างไม่ปิดบังเลยแม้แต่น้อย
กู้ฉางฉิงดีใจอย่างมาก ท้ายที่สุดนี่เป็นการยืนยันถึงความสามารถของเธอ
“ขอบคุณที่คุณชื่นชม”
ฟู่หยุนชวนอดยิ้มไม่ได้ เปลี่ยนหัวข้อสนทนา
“เออใช่ ตอนเย็นฉันต้องไปทานข้าวกับผู้รับผิดชอบของบริษัทโทรคมนาคม คุณอยากไปพบด้วยกันกับฉันไหม จะได้มีโอกาสที่จะฟังความคิดเห็นอะไรของพวกเขาบ้าง”
กู้ฉางฉิงได้ยิน นึกถึงว่าทำเพื่องาน ก็ไม่ได้กล่าวปฏิเสธ
“โอเค ตามใจคุณ”
พอเลิกงานตอนเย็น กู้ฉางฉิงก็ส่งข้อความไปให้เฟิงจิ่งเหยาก่อน เรื่องที่ตนเองจะไปทานข้าวกัยฟู่หยุนชวน แล้วจึงรีบไปหาฟู่หยุนชวน
หลังจากคนทั้งสองพบกันแล้ว ก็ไปร้านอาหารระดับไฮเอนด์ด้วยกัน
ไม่นาน บริกรก็นำพวกเขาไปยังห้องวีไอพีห้องหนึ่ง
เวลานี้ในที่นั่งวีไอพีก็มีคนมานั่งหลายคนแล้ว มีทั้งหญิงมีทั้งชาย
“ประธานฟู่ นี่คือแฟนสาวของคุณหรอ สวยจริงๆเลย”
คนในที่นั่งพิเศษจ้องมองคนทั้งสอง ไม่รู้จักกู้ฉางฉิง เข้าใจผิดว่าเธอเป็นแฟนของฟู่หยุนชวน แต่ละคนก็แซวหยอกล้อ
“ฉันก็รู้สึกว่า เหมือนกับกิ่งทองใบหยก ประธานฟู่ วิสัยทัศน์ของคุณช่างดีจริงๆ”
“ฮ่าๆ มีข่าวดีตั้งแต่เมื่อไรกัน?”
พวกเขาพูดทางซ้ายทีทางขวาที พูดซะกู้ฉางฉิงรู้สึกเขินอายอย่างมาก แต่ก็ยังกล่าวอธิบายอย่างสง่าผ่าเผย
“ขอโทษด้วยนะค่ะ ที่ต้องทำให้ทุกคนผิดหวัง ฉันและประธานฟู่เป็นเพื่อนกัน”
พอพูดคำนี้ออกมา ทุกคนก็นิ่งอึ้งไปเล็กน้อย
และเวลานี้ฟู่หยุนชวนก็พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า: “พูดแล้วก็ละอายใจ ฉันก็ชื่นชมคุณกู้อย่างมาก หลายครั้งที่เชิญเธอมาทำงานที่บริษัทของพวกเรา ล้วนก็ถูกคุณกู้ปฏิเสธ พวกคุณไม่ต้องโรยเกลือลงบนบาดแผลของฉันแล้ว ทำให้ฉันนึกถึงภาพที่ถูกปฏิเสธ”
พอพูดคำนี้ออกมา ทุกคนก็ยิ้มหยอกล้อ
“ดูไม่ออกเลยว่า ประธานฟู่วันหนึ่งคุณจะถูกปฏิเสธ ในที่สุดก็ทำให้พวกเราปลื้มใจแล้ว”
ฟู่หยุนชวนก็หัวเราะตาม แล้วก็ดูแลกู้ฉางฉิงอย่างดี ค่อยพาเธอเข้าไปในกลุ่ม
ไม่นาน กู้ฉางฉิงก็คุ้นเคยกับลูกค้าจำนวนมาก พูดคุยเรื่องงานคละเคล้าเสียงหัวเราะ
มั่วหลีที่ตามเธอมาด้านหลังโดยตลอด เวลานี้เธอยืนอยู่ชั้นล่างมองกู้ฉางฉิงที่เหมือนผู้หญิงโสเภณีที่ดื่มเหล้ากับผู้ชายแปลกหน้า รังเกียจอย่างมาก ยิ่งรู้สึกว่ากู้ฉางฉิงสกปรกอย่างมาก และไม่เหมาะสมกับคุณผู้ชายของเธอ
