“ คุณมู่ช่วยอธิบายเรื่องที่สถานีตำรวจให้เราฟังหน่อยได้ไหม?”
“ คุณมู่ที่ลือกันว่าคุณต้องขึ้นโรงพักในครั้งนี้เพราะมีคนใส่ร้าย?มันจริงหรือเปล่า?”
“คุณมู่คุณมีคำอธิบายเกี่ยวกับความแตกแยกระหว่างตระกูลมู่และตระกูลเฟิงหรือไม่?”
“คุณมู่… ”
หลังจากที่มู่เฉาเกอติดตามพ่อของเขามาเพื่อจัดการเรื่องต่างๆในบริษัท กำลังจะกลับไปที่บ้านของมู่ ก็ถูกนักข่าวที่เฝ้าอยู่ชั้นล่างรุมรายล้อม
โชคดีที่พนักงานรักษาความปลอดภัยของบริษัทมาทันเวลา ไม่กี่นาทีต่อมาทั้งสองก็ขึ้นรถไปได้
มู่เฉาเกอมองไปที่ผู้สื่อข่าวที่ยังคงไม่ยอมแพ้นอกหน้าต่างรถ ใบหน้าเย็นชาอึมครึม
เธอไม่คิดว่าเฟิงจิ่งเหยาจะโหดร้ายขนาดนี้ และทิ้งเธอไว้ที่สถานีตำรวจเป็นเวลาครึ่งเดือนโดยไม่ถามไถ่ไม่สนใจเลย
ถ้าพ่อแม่ของเธอไม่ได้มีเส้นอยู่บ้าง กลัวว่าในตอนนี้เธอก็ยังคงไม่ได้ออกไปได้
ขณะที่เธอกำลังจมอยู่ในความคิดเรื่องนี้ น้ำเสียงเย็นชาของพ่อเธอก็ดังขึ้นข้างหูของเธอ
“หลังจากนี้เธอจะไม่ได้รับอนุญาตให้มีการติดต่อกับครอบครัวเฟิงอีก เลิกความคิดนั้นซะ”
มู่เฉาเกอเม้มริมฝีปาก ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
พ่อมู่เหลือบมองเธอ แล้วก็ไม่พูดอะไรมาก เขาคิดที่จะกลับไปเพื่อให้แม่มู่ทำงาน
ทางฝั่งของตระกูลเฟิง แม้ว่าเฟิงจิงเหยาจะเตรียมตัวแต่เนิ่นๆ แต่ตระกูลมู่ก็ทำให้ทั้งบริษัทตกอยู่ในความวุ่นวาย
อย่างไรซะทั้งสองบริษัทก็มีการร่วมมือกันไม่น้อย
ตอนนี้ตระกูลมู่ได้ถอนหุ้นและโครงการทั้งหมด เพราะข่าวบนอินเทอร์เน็ตทำให้ตลาดหุ้นแดงอย่างรวดเร็ว นักลงก็ทุนลังเล
เฟิงจิ่งเหยายุ่งมาก และเมื่อครอบครัวเฟิงเห็นข่าวก็อึมครึมทันที
“ปกติแล้วคุณกับคุณนายมู่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีหรือไง?โทรไปถามหน่อยสิ”
เมื่อเห็นความวิตกกังวลของคุณนายเฟิง เฟิงซู่จึงแนะนำ
คุณนายเฟิงก็คิดเช่นนั้นจึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรออก
หลังจากนั้นไม่นานสายก็เชื่อมต่อ
“ มู่… ”
เมื่อคุณนายเฟิงพูดได้เพียงคำหนึ่งเขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยน้ำเสียงเย็นชาของคุณนายมู่
“คุณนายเฟิงฉันรู้ว่าคุณต้องการพูดอะไร ฉันไม่มีคำอธิบายสำหรับเรื่องนี้ เนื่องจากจิ่งเหยาต้องการแก้แค้นให้กู้ฉางซิน และก็มารังแกตระกูลมู่ของพวกเรา ดังนั้นหลังจากนี้อย่าพูดอะไรเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของทั้งสองครอบครัวอีกเลย”
เมื่อพูดจบ ‘ปัง’เธอก็วางสายไป
คุณนายเฟิงตะลึง
“เป็นไงบ้าง?”
เมื่อเฟิงซู่เห็นเธอไม่พูด ก็ขมวดคิ้วและถามขึ้น
คุณนายเฟิงกลับมามีสติ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธทันที
“ กู้ฉางซิน!”
เธอกัดฟันและกรีดร้องโดยไม่อธิบายให้เฟิงซู่ฟัง เธอลุกขึ้นและเดินไปที่บ้านหลังใหม่
เฟิงซู่มองไปที่แผ่นหลังของเธอกำลังจากไป ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ก็เดินตามไป
เมื่อทั้งสองมาถึงบ้านหลังใหม่พ่อบ้านก็เห็นทั้งสองคนมาอย่างไม่ค่อยเป็นมิตรนัก และในขณะที่จ้องมองคนรับใช้เขาก็ทักทายคู่สามีภรรยาเฟิงด้วยรอยยิ้ม
“ คุณท่าน คุณผู้หญิง”
คุณนายเฟิงไม่แม้แต่จะมองเขาและเดินตรงเข้าไปในห้องนั่งเล่นทันที
“ไปเรียกกู้ฉางซินมา”
เมื่อพ่อบ้านได้ยินคำที่เต็มไปด้วยรังสีอำมหิต เขารู้สึกใจเต้นอย่างหวาดกลัว และตอบอย่างระมัดระวัง “ให้เด็กไปแจ้งแล้วครับ”
เมื่อคุณนายเฟิงได้ยินแบบนั้นเธอก็ปล่อยเขาไป
เมื่อเห็นเช่นนี้พ่อบ้านจึงออกจากห้องนั่งเล่นโดยอ้างว่าจะไปชงชา
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อติดต่อเฟิงจิ่งเหยา
“นายครับ คุณผู้หญิงมาหา คุณผู้หญิงดูจะโกรธมากด้วย”
เฟิงจิ่งเหยาขมวดคิ้ว “จับตาดูไว้ อย่าให้พวกเขามีเรื่องกัน ฉันจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้แหละ”
พ่อบ้านพยักหน้า หลังจากนั้นก็กลับไปที่ห้องนั่งเล่นพร้อมกับชาที่คนรับใช้ชงไว้ให้
ในขณะเดียวกันที่ห้องนอนชั้นบน
กู้ฉางฉิงยังคงงงงวยเมื่อรู้ว่าคุณนายเฟิงมาที่นี่
เนื่องจากกระจิตกระใจเธอมุ่งอยู่ที่จะพัฒนาการออกแบบ เธอจึงไม่รู้ข่าวที่เกิดขึ้นบนอินเทอร์เน็ต
“ ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละ”
เธอพยักหน้าวางพู่กันวาดรูปในมือ แล้วเดินตามคนรับใช้ลงไปชั้นล่าง
“คุณแม่ คุณพ่อ”
หลังจากลงไปชั้นล่างเธอก็เห็นคุณนายเฟิงและเฟิงซู่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น สายตาของเธอฉายแววประหลาดใจและสงสัย
เนื่องจากใบหน้าของคุณนายเฟิงเต็มไปด้วยความโกรธเคือง เธอจึงอดไม่ได้ที่จะคิดพิจารณาตัวเองว่าในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอทำอะไรทำให้พวกเขาไม่พอใจ?
ขณะที่เธอกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็ถูกสาดน้ำใส่หน้า
“ อย่ามาเรียกฉันว่าแม่ ฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว!”
คุณนายแห่งตระกูลเฟิงจ้องมองเธอ ดวงตาของเธอราวกับจะกินเธอ
เมื่อเห็นแบบนี้เฟิงซู่ก็ขมวดคิ้ว แม้ว่าเขาจะไม่พอใจกับการที่ภรรยาของเขากระทำบุ่มบ่าม แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร
อย่างไรก็ตามใบหน้าของกู้ฉางฉิงนั้นยังคงงงกับการโดนสาดน้ำ
“ แม่ ฉันทำอะไรให้คุณโกรธเหรอคะ?”
เธอเช็ดใบชาออกจากใบหน้าของเธอ เก็บความรู้สึกไม่สบายในใจ และถามด้วยเสียงทุ้ม
“หึ ทำอะไรหรอ? ทำไม ตอนนี้ยังจะแกล้งโง่ใส่ฉันอีกหรือไง!”
คุณนายเฟิงโกรธอย่างมากเมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ไม่รู้สึกไม่รู้สาของเธอ
เธอชี้ไปที่กู้ฉางฉิงและด่าออกมา “ฉันเคยบอกแล้วเธอมันตัวปัญหา ไม่ควรใจอ่อนและปล่อยไปตั้งแต่แรก น่าจะให้จิ่งเหยาไล่เธอออกไป! ดูซะสิสิ่งที่เธอทำน่ะ มิตรภาพของเรากับตระกูลมู่ที่มีมาเป็นสิบปี ตอนนี้เธอทำมันพังหมดแล้ว! ”
กู้ฉางฉิงตะลึง “คุณหมายความว่าอะไร?”
คุณนายเฟิงตัวสั่นด้วยความโกรธเมื่อเห็นว่าเธอยังคงแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
“ยังเสแสร้งอยู่อีกเหรอ?เธอกล้าบอกว่าจิ่งเหยาส่งเฉาเกอไปสถานีตำรวจโดยที่เธอไม่ได้ทำ?”
กู้ฉางฉิงตกใจ
“จิ่งเหยาส่งคุณมู่ไปสถานีตำรวจ?”
ไม่น่าแปลกใจที่เธอประหลาดใจมากขนาดนี้ เพราะเฟิงจิ่งเหยาไม่เคยบอกเธอเรื่องมู่เฉาเกอเลย
และคุณนายเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะลังเลขึ้นมาเมื่อเห็นท่าทางของเธอในเวลานี้
เพราะท่าทางของกู้ฉางฉิงไม่ได้ดูเหมือนว่าเธอกำลังเสแสร้ง
“อะไรกันไม่รู้เรื่องเหรอ?”
กู้ฉางฉิงส่ายหัว “ฉันไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ”
เมื่อได้ยินคำพูดนั้นคุณนายเฟิงก็ชะงัก
เธอจ้องมองไปที่กู้ฉางฉิงอย่างโกรธเกลียด กัดฟันและพูดว่า: “ฉันไม่สนว่าเธอจะไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งไม่รู้ เธอต้องจัดการเรื่องนี้ให้ฉัน ไปขอโทษครอบครัวมู่ และให้ตระกูลมู่กลับมาร่วมหุ้นเหมือนเดิม”
กู้ฉางฉิงรู้สึกประหลาดใจ
เธอไม่ได้คิดว่าความขัดแย้งใหญ่ถึงขนาดที่มู่ซื่อกรุ๊ปถอนหุ้น
อย่างไรซะในความทรงจำของเธอ สัญญาระหว่างครอบครัวมู่และครอบครัวเฟิงคิดเป็นรายได้ครึ่งปีของทั้งสองบริษัท
ขณะที่เธอกำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นและจะจัดการยังไงดี คุณนายเฟิงเข้าใจผิดคิดว่าเธอไม่เต็มใจที่จะขอโทษในเรื่องนี้ และใบหน้าของเธอก็เย็นชาอีกครั้ง
“ยังไงล่ะ? ฉันขอให้เธอขอโทษก็ทำให้เธอรู้สึกไม่เป็นธรรมหรอ?”
กู้ฉางฉิงดึงสติอีกครั้งและเปิดปากพูดอะไรบางอย่าง แต่ก่อนที่เขาจะพูดเขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงอันเยือกเย็น
“แน่นอนว่ามันไม่เป็นธรรมกับเธอ!”
เฟิงจิ่งเหยาเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเย็นชา
คุณนายเฟิงและเฟิงซู่ขมวดคิ้วเมื่อเห็นเขา
“กลับมาทำไมล่ะ?งานของบริษัทเสร็จแล้วเหรอ?”
เฟิงซู่ถามอย่างไม่พอใจ
เฟิงจิ่งเหยาเหลือบมองเขาและพูดอย่างเย็นชา “เรื่องบริษัทไม่ใช่เรื่องรีบร้อน ไม่ทราบว่าที่พ่อแม่กับแม่มามีอะไรหรือเปล่า?”
หลังจากที่เขาพูดจบเขาก็เดินตรงไปที่ข้างกายของกู้ฉางฉิงและยืนอยู่ข้างๆกัน
เมื่อคุณนายเฟิงเห็นฉากเช่นนี้ จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าลูกชายตัวดีของเธอกลับมาเพื่อหนุนหลังกู้ฉางซินโดยเฉพาะ
เมื่อคิดแบบนี้ ไฟโทสะในใจของเธอก็ยิ่งรุนแรงขึ้น
“มีอะไรหรือ? ฉันต้องถามภรรยาตัวดีของลูกแล้วล่ะ มิตรภาพระหว่างเรากับตระกูลมู่ที่มีมานานหลายสิบปี เธอทำอะไรเพื่อยั่วยุครอบครัวของมู่โดยไม่คำนึงถึงมิตรภาพของเรา ต่อต้านเรา!”
